|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 395/2005)
10 Οκτωβρίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗ,
Αιτητής,
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Σ. Νικολάου(κα), για Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδη, για τον Αιτητή.
Ελ. Λοϊζίδου(κα), Ανωτ. Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το Ανώτατο Δικαστήριο στις 22.4.2004, ακύρωσε αναδρομική προαγωγή του Σάββα Γεωργιάδη στη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης. Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), αποφάσισε την επανεξέταση της πλήρωσης της πιο πάνω θέσης, με βάση βέβαια το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά την ημερομηνία λήψης της απόφασης που ακυρώθηκε. ΄Υστερα από διάφορες διαδικασίες, στις 21.10.2004 προχώρησε και κατέληξε ότι ο Σάββας Γεωργιάδης, το ενδιαφερόμενο μέρος, ικανοποιούσε τις πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας και προχώρησε στην προαγωγή του σε υπεράριθμη θέση.
Οι καθ΄ων η αίτηση προβάλλουν υπό μορφή προδικαστικής ένστασης ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την επίδικη απόφαση γιατί αυτή αφορά προαγωγή σε υπεράριθμη θέση για την οποία ο ίδιος δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις να την διεκδικήσει, αφού, σε αντίθεση με το ενδιαφερόμενο μέρος, δεν είχε προαχθεί το 1996 στη θέση Επιθεωρητή. Ως αποτέλεσμα δεν εφαρμόζεται, στην περίπτωσή του, το άρθρο 37Α των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως 2002 το οποίο προβλέπει αποκατάσταση εκπαιδευτικού λειτουργού του οποίου η προαγωγή ακυρώθηκε και ο οποίος θα μπορούσε να είχε προαχθεί σε κενή θέση που πληρώθηκε κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της απόφασης και της ακύρωσής της.
Η Επιτροπή είχε προάξει το ενδιαφερόμενο μέρος και δέκα άλλους εκπαιδευτικούς λειτουργούς, με απόφασή της ημερ. 30.1.1996. Οι προαγωγές έγιναν βάσει των διατάξεων του περί Διενέργειας Προαγωγών και Διορισμών στη Δημοτική Εκπαίδευση (Προσωρινές Διατάξεις) Νόμου του 1995, Ν.78(Ι)/95 που ίσχυε κατά τον ουσιώδη τότε χρόνο. Η απόφαση της Επιτροπής προσβλήθηκε με αριθμό προσφυγών, οι οποίες ήταν επιτυχείς. ΄Ετσι η προαγωγή όλων των πιο πάνω εκπαιδευτικών ακυρώθηκε γιατί έπασχε η σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Το θέμα επανεξετάστηκε στις 3.7.1998 και η Επιτροπή αποφάσισε και πάλι να προσφέρει αναδρομικά προαγωγή στους ίδιους εκπαιδευτικούς λειτουργούς. Και αυτή η απόφαση της Επιτροπής προσβλήθηκε και το Ανώτατο Δικαστήριο, στις 31.5.2002, ακύρωσε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους και εφτά άλλων εκπαιδευτικών.
Η Επιτροπή προέβη σε νέα επανεξέταση και στις 5.8.2002 αποφάσισε να προσφέρει αναδρομική προαγωγή σε οκτώ από τους υποψήφιους. Το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατέστη δυνατόν να επαναπροαχθεί κατά την επανεξέταση αυτή. Κατά την ίδια τη συνεδρία της 5.8.2002, η Επιτροπή, έχοντας υπ΄ όψιν τις διατάξεις του άρθρου 37Α, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος θα ήταν δυνατό να προαχθεί στην ίδια θέση σε χρόνο που μεσολάβησε μεταξύ της ακυρωθείσας προαγωγής του και της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ότι είχε πράγματι επηρεαστεί η σταδιοδρομία του και ότι κατά πάσα πιθανότητα κατά το μεσολαβήσαν διάστημα θα είχε προαχθεί στη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης.
΄Ετσι, αποφάσισε να του προσφέρει προαγωγή στη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης, αναδρομικά, σε θέση υπεράριθμη. Και η πιο πάνω απόφαση προσβλήθηκε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Πετράκη ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 270/2003, ημερ. 22.4.2004). Στην προσφυγή αυτή ετέθη και πάλι θέμα εννόμου συμφέροντος του αιτητή, αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο κατέληξε ότι ο αιτητής δεν μπορούσε να επωφεληθεί από τις πρόνοιες του άρθρου 37Α του Νόμου, εφ΄ όσον δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που απαιτεί η πιο πάνω νομοθετική διάταξη, μια και ποτέ δεν προήχθη στη θέση και δεν αποτελούσε περίπτωση εκπαιδευτικού λειτουργού του οποίου η προαγωγή ακυρώθηκε με δικαστική απόφαση. ΄Ετσι, το Δικαστήριο απέρριψε την εισήγηση περί έλλειψης εννόμου συμφέροντος. Τονίστηκε ότι είναι αλήθεια ότι ο αιτητής δεν είχε προαχθεί ποτέ στη θέση, αλλά ότι ήταν ένας από τους υποψήφιους. Είχε προσβάλει την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους με επιτυχή προσφυγή και το Δικαστήριο κατέληξε ότι εφ΄ όσον ο αιτητής ήταν υποψήφιος, το συμφέρον του αναπόφευκτα πρόκειται να επηρεαστεί στο μέλλον, υπό την έννοια ότι θα επηρεάσει την αρχαιότητά του.
Συμφωνώ και εγώ με την ίδια γραμμή και θα απορρίψω την ένσταση για έλλειψη εννόμου συμφέροντος του αιτητή.
Για μια ακόμα φορά εγείρεται για ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους θέμα μη κατοχής εκ μέρους του των απαιτουμένων από το οικείο σχέδιο υπηρεσίας προσόντων και ιδιαίτερα της πολύ καλής γνώσης μιας τουλάχιστον από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Η Συμβουλευτική Επιτροπή είχε αποφανθεί ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε πολύ καλή γνώση της αγγλικής, γιατί η συγκεκριμένη γλώσσα ήταν υποχρεωτικό μάθημα κατά τη διάρκεια των σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο οποία φοίτησε. Η πιο πάνω θέση είχε υιοθετηθεί από την Επιτροπή, αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο επανειλημμένα ακύρωσε την προαγωγή του λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας.
Και στην παρούσα περίπτωση η Επιτροπή δέκτηκε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είναι κάτοχος πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γιατί κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πάντειο η αγγλική γλώσσα ήταν μάθημα υποχρεωτικό. Προσέθεσε ότι σε έγγραφο στον υπηρεσιακό φάκελο του Γεωργιάδη (ερυθρό 99), αναφέρεται ότι το ενδιαφερόμενο μέρος έχει το αποδεκτό επίπεδο γνώσης της αγγλικής για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Reading. Στην πραγματικότητα το συγκεκριμένο πιστοποιητικό είναι μια επιστολή του Πανεπιστημίου του Reading με την οποία πληροφορείται το ενδιαφερόμενο μέρος ότι το πανεπιστήμιο θεωρεί ότι γνωρίζει τα αγγλικά αρκετά καλά για να παρακολουθήσει μεταπτυχιακές σπουδές κοντά τους επειδή κατέχει πτυχίο του Παντείου.
Είναι φανερό ότι η Επιτροπή δεν έχει προβεί σε οιανδήποτε ουσιαστική έρευνα ως προς την κατοχή του συγκεκριμένου προσόντος από το ενδιαφερόμενο μέρος, παρά τις επανειλημμένες ακυρώσεις της προαγωγής του. Βασίζεται για μια ακόμη φορά στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ένα από τα μαθήματα που παρακολούθησε ήταν και τα αγγλικά. Το γεγονός αυτό, βέβαια, δεν πιστοποιεί γνώση της αγγλικής, πολύ δε περισσότερο πολύ καλή γνώση, από το συγκεκριμένο άτομο. ’ξιο επισήμανσης είναι και το ότι κατά τη διδαχή της αγγλικής γλώσσας στο Πάντειο δίδεται έμφαση στην ορολογία του αντικειμένου των σπουδών που ακολουθούσε το ενδιαφερόμενο μέρος.
Ούτε η επιστολή από το Πανεπιστήμιο του Reading προσθέτει τίποτε περισσότερο γιατί εκτός του ότι και αυτή βασίζεται στο ίδιο γεγονός, δηλαδή στο πτυχίο του Παντείου, αναφέρει ότι το πτυχίο αυτό είναι αρκετό, ως προς βέβαια την αγγλική γλώσσα, για να ακολουθηθούν μεταπτυχιακές σπουδές. Αυτό δεν σημαίνει, χωρίς άλλο, ότι το επίπεδο της γνώσης της γλώσσας για τις μεταπτυχιακές σπουδές είναι το απαιτούμενο από το οικείο σχέδιο υπηρεσίας, ούτε ότι το κατέχει το συγκεκριμένο άτομο. Επί του θέματος βλέπε (Χριστοδουλίδου ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Υποθ. Αρ. 619/94, ημερ. 18.4.1997, Πετράκης ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, Υποθ. αρ. 270/2003, ημερ. 22.4.2004, Κυπριανού ν. Δημοκρατίας (1997) 4 Α.Α.Δ. 1669 αλλά και Συμεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 145).
Εν όψει των πιο πάνω, η παρούσα προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ