|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1173/2004)
10 Οκτωβρίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΒΑΣΟΣ ΧΑΡΤΟΥΜΠΑΛΟΣ & YIOI (ΑΪΣΕΡΚΙΤΕΣ) ΛΙΜΙΤΕΔ,
Αιτητές,
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ Η/ΚΑΙ
2. ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ
& ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΩΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ
ΑΡΧΗ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Ικ. Κ. Τυπογράφος, για τους Αιτητές.
Ελ. Ζαχαριάδου(κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄,για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές υπέβαλαν στις 7.3.2003 αίτηση για εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας για λειτουργία Λατομείου Β΄ τάξης στο κρατικό τεμάχιο με αρ. 204 (μέρος) Φ/Σχ. 33/35.W2, στο Φρέναρος. Η πολεοδομική αρχή, αφού εξασφάλισε τις απόψεις διάφορων τμημάτων και υπηρεσιών, όπως της Υπηρεσίας Μεταλλείων, του Επαρχιακού Κτηματολογικού Λειτουργού Αμμοχώστου, του Διευθυντή Υπηρεσίας Περιβάλλοντος, αλλά και του Κοινοτικού Συμβουλίου Φρενάρους, απέρριψε την αίτηση.
Εναντίον της απορριπτικής απόφασης οι αιτητές άσκησαν ιεραρχική προσφυγή η οποία απορρίφθηκε από την αρμόδια εξ υπουργών επιτροπή στις 23.9.2004.
Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας, λόγω παράλειψης διεξαγωγής δέουσας έρευνας και λόγω παραβίασης των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης, αφού οι αιτητές δεν κλήθηκαν να ακουστούν πριν την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης.
Είναι η θέση των αιτητών ότι όλα τα κυβερνητικά τμήματα τοποθετήθηκαν θετικά στην αίτησή τους, ενώ εναντίον τοποθετήθηκε μόνο το Κοινοτικό Συμβούλιο Φρενάρους. Δεν εξηγείται, σύμφωνα πάντα με τους αιτητές, γιατί οι θετικές θέσεις όλων των κυβερνητικών τμημάτων δεν θεωρήθηκαν ουσιώδεις παράγοντες και η απλή επίκληση του επηρεασμού του περιβάλλοντος στάθηκε αρκετή για να εκδοθεί η απορριπτική απόφαση.
Το επιχείρημα θα πρέπει να απορριφθεί. ΄Οπως σωστά επισημαίνεται και από την ευπαίδευτο συνήγορο των καθ΄ ων η αίτηση, το ακυρωτικό δικαστήριο δεν υποκαθιστά την κρίση του αρμόδιου οργάνου με τη δική του αναφορικά με την ορθότητα της πράξης, αλλά προβαίνει σε έλεγχο της νομιμότητας της. Επιτρεπτή είναι η απόφαση στην οποία ένα λογικό πρόσωπο θα μπορούσε να καταλήξει με τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της η διοίκηση, ανεξαρτήτως αν κάποιος άλλος μπορούσε να καταλήξει σε διαφορετικό αποτέλεσμα.
Κατ΄ αρχάς, θα πρέπει να λεχθεί ότι δεν είναι ορθή η θέση ότι ο μόνος ενιστάμενος ήταν το Συμβούλιο Φρενάρους. Ζητήθηκαν για τους σκοπούς της ιεραρχικής προσφυγής οι απόψεις της πολεοδομικής αρχής, του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και του Επάρχου Αμμοχώστου. ΄Ολοι συμφώνησαν με τις απόψεις της πολεοδομικής αρχής και συνέστησαν απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής. Οι λόγοι για τους οποίους η πολεοδομική αρχή εξακολούθησε να επιμένει στην ορθότητα της απόφασής της ήταν, μεταξύ άλλων, ότι ο δρόμος πρόσβασης του λατομείου ξεκινά από τις παρυφές της πυκνοκατοικημένης περιοχής της κοινότητας και διέρχεται μέσα από την οικιστική περιοχή, ενώ οι κάτοικοι, έχοντας αρνητικές εμπειρίες από την ύπαρξη παλαιότερα αρκετών λατομείων στην περιοχή, αντέδρασαν έντονα μέσω του Κοινοτικού τους Συμβουλίου. Η άρνηση βασίστηκε ακόμα στις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής, ενώ πρόβλημα είχε και η διακίνηση από και προς το προτεινόμενο λατομείο. Η πρόταση των αιτητών για διακίνηση οχημάτων διαπιστώθηκε ότι ήταν ανεφάρμοστη, γιατί εξαρτιόταν από δρόμους που είτε δεν υφίστανται, είτε δεν είναι εγγεγραμμένοι ή είναι άβατοι ή περνούν μέσα από οικιστικές ζώνες ή άλλες ζώνες ανάπτυξης. Το γεγονός ότι οι ίδιοι οι αιτητές είχαν υποβάλει τρεις αιτήσεις για λατομεία και μία διερευνητική αίτηση για λατομείο κατηγορίας Α, επιβάρυνε τα πράγματα, αφού η τυχόν έγκριση των αιτήσεων θα δημιουργούσε προηγούμενο για θετική αντιμετώπιση όλων των αιτήσεων που είχαν υποβληθεί για την ίδια περιοχή, με αποτέλεσμα τη δημιουργία εντατικής λατομικής ανάπτυξης που αναπόφευκτα θα οδηγούσε, στην καθημερινή διακίνηση στην περιοχή πολλών φορτηγών.
Οι αιτητές υποστηρίζουν περαιτέρω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω παράλειψης των καθ΄ ων η αίτηση να διεξάγουν δέουσα έρευνα. Υπενθυμίζουν ότι η ιεραρχική τους προσφυγή απορρίφθηκε για τους ίδιους λόγους για τους οποίους απορρίφθηκε και η αίτησή τους από την πολεοδομική αρχή, κάτι που δείχνει ότι η εξ υπουργών επιτροπή δεν προέβη σε περαιτέρω έρευνα.
Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Από το φάκελο της υπόθεσης προκύπτει ότι η εξ υπουργών επιτροπή προέβη πράγματι σε ενδελεχή έρευνα. Είναι ενδεικτικό το ότι ζητήθηκαν οι απόψεις, όπως είδαμε και πιο πάνω, της πολεοδομικής αρχής, του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και του Επάρχου Αμμοχώστου. Υποβλήθηκε σημείωμα στο οποίο καταγράφονται όλα τα στοιχεία και όλες οι απόψεις, περιλαμβανομένων βέβαια και των επιχειρημάτων που προέβαλαν οι αιτητές. Στη συνέχεια, το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού έλαβε υπ΄ όψιν όλα τα πραγματικά και νομικά γεγονότα που σχετίζονταν με την υπόθεση, εισηγήθηκε προς την εξ υπουργών επιτροπή την απόρριψη της προσφυγής.
Τέλος, οι αιτητές υποστηρίζουν ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάστηκαν οι αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, αφού δεν κλήθηκαν να αναπτύξουν τις απόψεις τους και τους ισχυρισμούς τους ενώπιον της εξ υπουργών επιτροπής. Υποστηρίζουν ότι δεν κλήθηκαν να αναπτύξουν, επί παραδείγματι, τις απόψεις τους επί του ισχυρισμού ότι ένας από τους λόγους απόρριψης της αίτησής τους ήταν ότι η προτεινόμενη ανάπτυξη θα επηρέαζε δυσμενώς τις ανέσεις των κατοίκων της περιοχής και την ασφαλή διακίνηση της τροχαίας και των πεζών, αφού η κίνηση των οχημάτων από και προς το λατομείο θα γίνεται μέσα από το λειτουργικό κέντρο του χωριού, κατά παράβαση των προνοιών της Πολιτικής 9(Η), παραγρ. 2(γ), της Δήλωσης Πολιτικής. Με την ιεραρχική τους προσφυγή οι αιτητές προβάλλουν σειρά ισχυρισμών οι οποίοι κατά την άποψή τους ανατρέπουν τη βάση και το αιτιολογικό της απόφασης. Εισηγούνται διαζευκτικές διαδρομές, στις οποίες φαίνεται ότι η εξ υπουργών επιτροπή δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία.
΄Εχουμε ήδη δει ότι οι διαδρομές τις οποίες εισηγήθηκαν οι αιτητές ως εναλλακτικές, απορρίφθηκαν από τα αρμόδια όργανα για διάφορους λόγους. Συνεπώς δεν είναι ορθός ο ισχυρισμός ότι η εξ υπουργών επιτροπή δεν εξέτασε τα επιχειρήματα που τέθηκαν ενώπιόν της.
Ως προς το επιχείρημα ότι οι αιτητές δεν είχαν την ευκαιρία να εκθέσουν τις απόψεις τους, αρκεί να λεχθεί ότι αντίθετα είχαν κάθε ευκαιρία να το πράξουν μέσα από την ιεραρχική τους προσφυγή και μάλιστα εν εκτάσει. Πράγματι, η νομολογία επιτάσσει όπως ο επηρεαζόμενος ακούεται πριν από τη λήψη μέτρων που θα τον επηρεάσουν δυσμενώς, δικαίωμα το οποίο δεν περιορίζεται μόνο στις περιπτώσεις επιβολής ποινής ή τιμωρίας πειθαρχικής ή άλλης φύσης (βλέπε Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 361, Γιαγκοπούλου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 432/97, ημερ. 22.12.1998 και Agia Napa Nissi Developments v. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 381/2003, ημερ. 22.7.2003).
Οι αιτητές είχαν όμως την ευκαιρία να γνωστοποιήσουν την άποψή τους στην αρμόδια αρχή, πράγμα που έκαμαν και με κάθε, μάλιστα, λεπτομέρεια. Δεν νομίζω ότι κάτω από τις περιστάσεις μπορεί να θεωρηθεί ότι έγινε παραβίαση του δικαιώματός τους αυτού.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον των αιτητών.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ