ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                                                    (Υπόθεση Αρ. 1061/2004)

 

2 Οκτωβρίου, 2006

 

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΕΛΕΝΗ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ  ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ,

                                    Αιτήτρια,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,  ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ  ΔΗΜΟΣΙΑΣ  ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

                                    Καθ΄ ων η αίτηση.

- - - - - -

 

Α. Ευσταθίου,  για την Αιτήτρια.

Ρ. Παπαέτη, για τους Καθ΄  ων η αίτηση.

Α.Σ. Αγγελίδης, για το Ενδ. Μέρος.

- - - - - -

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.:  Η αιτήτρια αξιώνει την ακύρωση της απόφασης της  Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής η ΕΔΥ) ημερ. 31.8.04, με την οποία η ΕΔΥ προήγαγε από 1.10.2004 το ενδιαφερόμενο μέρος Κατίνα Κτώρου -Λοϊζου στη μόνιμη θέση Βοηθού Διευθυντή Κλινικής /Τμήματος, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, στην ειδικότητα της Αναισθησιολογίας, θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής.

 

Προκηρύχθηκαν δύο θέσεις και μετά τη δημοσίευση τους  υποβλήθηκαν  10 αιτήσεις, οι οποίες αξιολογήθηκαν αρχικά από την αρμόδια Συμβουλευτική Επιτροπή. Μετά τη διεξαγωγή συνεντεύξεων των υποψηφίων, η Συμβουλευτική Επιτροπή σύστησε συνολικά 8 υποψήφιες προς την ΕΔΥ. Για την αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος, αναφέρονται τα ακόλουθα:

 

«Κωνσταντίνου-Χριστοφόρου Ελένη: Εξαίρετη (Αιτήτρια)

 

Αξιολογήθηκε ως Εξαίρετη κατά την προφορική εξέταση.

Εχει απολυτήριο Παγκυπρίου Γυμνασίου με βαθμό 18 13/14.

Είναι κάτοχος Πτυχίου Ιατρικής, Ιατρική Σχολή Κλουζ Ρουμανίας, 1982 και Διπλώματος Αναισθησιολογίας, Πανεπιστήμιο Zimbabwe, 1/84-12/86.

Εχει εγγραφή στο Μητρώο Ιατρών Κύπρου, 7/1/85 και αναγνώριση ειδικότητας Αναισθησιολογίας από το Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου, 11/2/89.

Εχει επιστημονικές μελέτες, παρουσιάσεις σε συνέδρια.

Παρακολούθησε επιμορφωτικά προγράμματα/σεμινάρια.

International Scholar Program, Dept. of Anesthesia, Stanford Univ. Medical Center,

California 10/3/95 - 21/5/95

Εργάστηκε ως:

Senior House Officer in Aneasthesia, City General Hospital, State of End, U.K. 1/90 - 7/90

Ιατρική Λειτουργός 1^ης Τάξης, (Αναισθησιολογία), 16/7/90-σήμερα

ΝΑΜ ΙΙΙ και Γ.Ν. Λευκωσίας.»

 

«Κτώρου - Λοΐζου Κατίνα:  Σχεδόν Εξαίρετη

 

Αξιολογήθηκε ως Σχεδόν Εξαίρετη κατά την προφορική εξέταση.

Εχει απολυτήριο Γυμνασίου Μόρφου με βαθμό 16 12/14.

Είναι κάτοχος Πτυχίου Ιατρικής, Εθνικόκαι Καποδιστριακό Πανεπ. Αθηνών, 6/11/79

και Τίτλου Ειδικότητας Αναισθησιολογίας, Νομαρχία Αττικής, 11/11/83.

Εχει εγγραφή στο Μητρώο Ιατρών Κύπρου, 17/6/83 και αναγνώριση Ειδικότητας

Αναισθησιολογίας από το Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου, 5/3/87.

Παρακολούθησε επιμορφωτικά προγράμματα/σεμινάρια

Εχει Ανακοινώσεις.

Υποτροφία στην «Εντατική Θεραπεία» Αρεταίειο Νοσοκομείο, Αθήνα 6/9/99 - 8/10/99

Εργάστηκε ως:

Επιμελήτρια Β & Α στα Νοσοκ. Ευαγγελισμός, Τσαγγάρη - Μελίσσια, και Σπάρτης,

1983 - 1989

Στρατιωτική Ιατρός (Λοχαγός Υγειονομικού) 1989-1990

Ιατρικός Λειτουργός 1^ης Τάξης (Αναισθησιολογία) 1/8/1990 - σήμερα Γ.Ν. Λ/σίας).»

 

 

Στη συνέχεια, η ΕΔΥ διεξήγαγε συνεντεύξεις των υποψηφίων που συστήθηκαν από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, στην παρουσία της Αναπληρωτού Διευθύντριας Ιατρικών Υπηρεσιών και της Βοηθού Διευθύντριας Κλινικής Τμήματος, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, στην ειδικότητα της Αναισθησιολογίας. Η Αναπληρωτής Διευθύντρια μετά το πέρας των συνεντεύξεων, σύστησε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος και τη Ζαμπά Ήβη. Η ΕΔΥ, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων της Αναπληρωτού Διευθύντριας, αξιολόγησε την απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους  στη συνέντευξη  ως «εξαίρετη» και της αιτήτριας ως «σχεδόν εξαίρετη». Επιλέγοντας την Κτώρου - Λοΐζου Κατίνα για την επίδικη θέση, έδωσε την εξής αιτιολογία:

 

«Η Λοΐζου - Κτώρου Κατίνα αξιολογήθηκε ως Σχεδόν εξαίρετη από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, ως Εξαίρετη από την Επιτροπή κατά την ενώπιόν της προφορική εξέταση, αξιολογηθείσα δηλαδή από την Επιτροπή σε υψηλότερο επίπεδο από τους μη επιλεγέντες, δεν υστερεί σε προσόντα, ούτε σε αξία, αξιολογηθείσα ως καθόλα εξαίρετη τα πέντε τελευταία χρόνια, στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, και, επιπλέον, διαθέτει τη σύσταση της Αν. Διευθυντή.

 

Επιλέγοντας τη Λοΐζου - Κτώρου, η Επιτροπή σημείωσε ότι αυτή υστερεί οριακά σε αρχαιότητα, κατά έξι μόνο μήνες, της Μάτση-Παπαϊωάννου Γιαννούλας και κατά δύο περίπου εβδομάδες, έναντι των Ζανέττου Μαρίας και Χρισοφόρου-Κωνσταντίνου Ελένης. Ομως όπως αναφέρεται και πιο πάνω, πρόκειται για θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, ψηλά στην ιεραρχία του Τμήματος και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή, σε μια συνεκτίμηση όλων των κριτηρίων στο σύνολό τους, κρίνει ότι η αρχαιότητα δεν μπορεί να αποβεί καθοριστικό στοιχείο.»

 

 

Ο πρώτος λόγος ακύρωσης που προβάλλει η αιτήτρια είναι ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στην ενώπιον της ΕΔΥ προφορική εξέταση. Υποστηρίζει ότι η απόφαση της ΕΔΥ να αποστεί από τη γνώμη της Συμβουλευτικής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία η ίδια διακρίθηκε με καλύτερη αξιολόγηση από το ενδιαφερόμενο μέρος, εφόσον μάλιστα η Συμβουλευτική ήταν το πλέον αρμόδιο γνωμοδοτικό όργανο με τις εξειδικευμένες γνώσεις, είναι αναιτιολόγητη.

 

 Το άρθρο 34(6)  του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου καθορίζει τη λειτουργία της Συμβουλευτικής Επιτροπής στη διαδικασία πλήρωσης θέσεων πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η Συμβουλευτική Επιτροπή αφού λάβει υπόψη διάφορα στοιχεία, όπως τα αποτελέσματα της εξέτασης των υποψηφίων, τα προσόντα τους κλπ, αποστέλλει στην  ΕΔΥ αιτιολογημένη έκθεση για όλους τους υποψήφιους και κατάλογο που περιέχει τα ονόματα που συστήνει για επιλογή. Το εδάφιο 9 του ίδιου άρθρου προβλέπει ότι η ΕΔΥ προβαίνει στην επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου, αφού λάβει δεόντως υπόψη, μεταξύ άλλων, την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής. ΄Οταν ο νόμος απαιτεί απλή γνώμη, το αποφασίζον όργανο οφείλει μεν να προκαλέσει και ακούσει τη γνώμη, δεν οφείλει όμως να συμμορφωθεί προς αυτήν, αν και σε μια τέτοια περίπτωση, υποχρεούται να αιτιολογήσει ειδικώς την απόκλισή του από τη γνώμη αυτή (βλέπε Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 193. Βλ. επίσης Μιχ. Δ. Στασινόπουλος "Μαθήματα Διοικητικού Δικαίου", εκδ. 1957, σελ. 242). Όπου η ΕΔΥ παρεκκλίνει από τη γνωμοδότηση έχει υποχρέωση, απορρέουσα από τις αρχές της χρηστής διοίκησης, να αιτιολογήσει την απόκλιση, γεγονός το οποίο υποδηλώνει τη σημασία που έχει η γνωμοδότηση του συγκεκριμένου οργάνου στη διεργασία λήψης της τελικής απόφασης από το πρωτογενώς αποφασίζον διοικητικό όργανο. Η ΕΔΥ έχει ωστόσο πάντα τον τελικό λόγο. Βλ.  σχετικά Χριστοφορίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1993)  4(Α) ΑΑΔ 307, Κυπριανού ν. Δημοκρατίας (1993) 4 ΑΑΔ 327. Και εφόσον τα μέλη της ΕΔΥ δεν δεσμεύονταν από την έκθεση της Συμβουλευτικής, η δε απόδοση της αιτήτριας κρίθηκε ως χαμηλότερη από την αντίστοιχη του ενδιαφερόμενου μέρους, θεωρώ πως εύλογα αυτή η διαφορά έκλινε τελικά την πλάστιγγα υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους παρά τα αντίθετα συμπεράσματα της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Εξάλλου, επρόκειτο για θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, θέση ψηλά στην ιεραρχία, το δε σχέδιο υπηρεσίας απαιτούσε οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες πέραν των επιστημονικών ιατρικών γνώσεων. Είναι νομολογημένο ότι στις θέσεις όπου συντρέχουν τα πιο πάνω στοιχεία, η προφορική εξέταση μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο και να έχει ξεχωριστή βαρύτητα ως συμπληρωματικό κριτήριο της αξίας των υποψηφίων. (Γ. Μικελλίδου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 105, Πούρος κ.α. ν. Χατζηστεφάνου  (2001) 3 ΑΑΔ  376.)

 

Το κατά πόσο η ΕΔΥ έδωσε ή όχι υπέρμετρη βαρύτητα στα αποτελέσματα των συνεντεύξεων, συναρτάται με το ισοζύγιο της σύγκρισης στα υπόλοιπα κριτήρια της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας. Η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος εμφανίζονται ισοδύναμες σε αξία και προσόντα, ενώ η αρχαιότητα των δυο εβδομάδων υπέρ της αιτήτριας, η οποία σημειώθηκε από την ΕΔΥ, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, σύμφωνα με τη νομολογία που αφορά θέσεις όπως η επίδικη δεν μπορεί να έχει ιδιαίτερη σημασία,  δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε καν ως οριακή. (Πανταζή ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 47 και Πούρος (ανωτέρω).) Αρχαιότητα αυτής της τάξης δεν μπορεί να θεμελιώσει οποιαδήποτε υπεροχή της αιτήτριας σε πείρα, ιδιαίτερα μάλιστα, όταν σύμφωνα με τα στοιχεία του προσωπικού της φακέλου, αυτή απείχε από τα ιατρικά της καθήκοντα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω διαθεσιμότητας.

 

Έχοντας υπόψη το ισοζύγιο των αντίστοιχων δεδομένων των υποψηφίων, θεωρώ ότι η ΕΔΥ άσκησε κατά τρόπο εύλογα επιτρεπτό τη διακριτική της ευχέρεια. Η συγκριτικά καλύτερη απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους στη συνέντευξη εύλογα αποτέλεσε για την ΕΔΥ τον ουσιαστικό λόγο επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους.

 

Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η σύσταση έχει μηδενική αξία και ότι συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων. Για τους λόγους που προανέφερα δεν θεωρώ ότι τα στοιχεία των φακέλων και ειδικότερα η αρχαιότητα της αιτήτριας είναι τέτοια που να προσδίδουν σ΄ αυτή οποιαδήποτε υπεροχή. Λόγω της μοναδικής θέσης της Διευθύντριας να κρίνει την καταλληλότητα των υποψηφίων καθώς και της δυνατότητας να εξετάσει το επίπεδο των γνώσεων και την προσωπικότητα των υποψηφίων στις συνεντεύξεις (η ίδια χαρακτήρισε την απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους εξαίρετη ενώ της αιτήτριας ως σχεδόν εξαίρετη) και εφόσον η σύσταση της Αναπληρωτού Διευθύντριας δεν συγκρούεται με το περιεχόμενο των φακέλων, αυτή αποτέλεσε ξεχωριστό και σημαίνον στοιχείο κρίσης.

 

Η χωρίς σχόλια και μηδενικής αξίας σύσταση της Αναπληρωτού Διευθύντριας,  αποτέλεσε την άλλη  πτυχή της εισήγησης της αιτήτριας. Το άρθρο 34(9) του Νόμου δεν επιβάλλει την ύπαρξη αιτιολογίας. Αναφορικά με το βαθμό της βαρύτητας που πρέπει να δίνεται από την ΕΔΥ στην αναιτιολόγητη σύσταση υπάρχουν συγκρουόμενες πρωτόδικες αποφάσεις. Παλαιότερες αποφάσεις υποστηρίζουν ότι ως θέμα αρχής, η σύσταση που δεν φέρει αιτιολογία, έχει περιορισμένη ως και μηδενική αξία (Χατζηβασιλείου ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 1361/00, ημερ. 29.10.01, Γερμανού κ.α. ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 805/99 ημερ. 22.5.01). Στη Βασιλείου κα ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 604/01 κα, ημερ.18.4.03, ο Νικολαΐδης, Δ, εξέφρασε την άποψη ότι δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η μείωση της σημασίας της σύστασης αφού δεν χρειάζεται αιτιολογία, εκτός  αν η σύσταση δεν εναρμονίζεται με τα στοιχεία των φακέλων. Το αναιτιολόγητο της σύστασης δεν εκθεμελιώνει την αξία της ως νόμιμου στοιχείου κρίσης που, βάσει του άρθρου 34(9), λαμβάνεται δεόντως υπόψη από την ΕΔΥ, νοουμένου ότι τα αντικειμενικά στοιχεία των φακέλων δεν προσκρούουν στη σύσταση αυτή καθ' εαυτή. (Βλ. Κυριάκου κα  ν. Δημοκρατίας κα (2004) 3 ΑΑΔ 83). Θεωρώ πως ήταν εύλογα επιτρεπτό για την ΕΔΥ να συσταθμίσει ως ανεξάρτητο στοιχείο επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους και την ευνοϊκή γι΄ αυτήν σύσταση της Αναπληρωτού Διευθύντριας.

 

Ο τελευταίος λόγος ακύρωσης που προβλήθηκε, άπτεται της διαδικασίας των συνεντεύξεων ενώπιον της ΕΔΥ και της παράνομης, κατά την αιτήτρια, συμμετοχής της Αναπληρωτού Διευθύντριας και της Βοηθού Διευθύντριας Κλινικής/Τμήματος. Το άρθρο 34(8), σε αντιδιαστολή με το άρθρο 33(10) δεν περιέχει πρόνοια που να δικαιολογεί την παρουσία λειτουργών οι οποίοι, λόγω των ειδικών τους γνώσεων, είναι σε θέση να βοηθούν την ΕΔΥ κατά την προφορική εξέταση. Παρόμοιο ζήτημα εξετάστηκε στη Δημοκρατία ν. Κωστάκη Ιακώβου, ΑΕ 3430, ημερ. 14.2.2005.  Η εν λόγω υπόθεση αφορούσε στην πλήρωση μόνιμης θέσης, πρώτου διορισμού και προαγωγής στη Δημόσια Υπηρεσία. Στη συνεδρίαση της ΕΔΥ παρίστατο ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών ο οποίος, κατά την προφορική εξέταση των υποψηφίων, αξιολόγησε την απόδοσή τους και έκαμε συστάσεις. Κρίθηκε από την Ολομέλεια ότι ο Γενικός Διευθυντής, αξιολογώντας την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση, στη βάση των γνώσεων που κατείχαν αναφορικά με τις απαιτήσεις των υπό πλήρωση θέσεων και στη συνέχεια συστήνοντας ως καταλληλότερα τα ενδιαφερόμενα μέρη, ενήργησε στα πλαίσια του νόμου όπως αυτά καθορίζονται από τα άρθρα 17 και 34(9).

 

Το δεσμευτικό προηγούμενο της Δημοκρατία ν. Κωστάκη Ιακώβου (ανωτέρω), προδιαγράφει και την κατάληξη στο υπό κρίση θέμα της παρουσίας της Αναπληρωτού Διευθύντριας και της Βοηθού Διευθύντριας στη συνεδρία της ΕΔΥ κατά τη διάρκεια της συνέντευξης των υποψηφίων. Αυτή η παρουσία δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης. Παρόμοιο θέμα συζητήθηκε στην Ανδρέας Χριστοφόρου ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, υπόθ. αρ. 308/2004, ημερ. 4.7.2006 με αντίθετη όμως κατάληξη. Στο πιο κάτω απόσπασμα καταγράφεται η διαφορετική προσέγγιση του Χατζηχαμπή, Δ., την οποία, για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης, θα υιοθετούσα αν είχα τη δυνατότητα.

 

«Διαφορετικά είναι τα πράγματα στην περίπτωση θέσης Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής. Εδώ η προφορική εξέταση της ΕΔΥ δεν είναι υποχρεωτική, ώστε να υποβαθμίζεται έτσι κατά κάποιο τρόπο η σημασία της ως γνωστολογικής δοκιμασίας των υποψηφίων που να απαιτεί την παρουσία ειδικών προς βοήθεια της ΕΔΥ. Πέραν τούτου, και αν ακόμα η ΕΔΥ αποφασίσει να διεξάγει προφορική εξέταση, οι υποψήφιοι, ως εκ της φύσης της θέσης, μπορεί να μην είναι όλοι ενδοϋπηρεσιακοί. Η παρουσία του προϊστάμενου, ή και άλλου λειτουργού, θα μπορούσε να ευνοούσε τελικά τους ενδοϋπηρεσιακούς υποψηφίους. Αλλά και πέραν τούτου, και στη συνήθη περίπτωση που οι υποψήφιοι είναι όλοι ενδοϋπηρεσιακοί και ουσιαστικά η πλήρωση γίνεται ως να επρόκειτο για θέση προαγωγής, η πρόθεση του νομοθέτη φαίνεται να ήταν να μη δοθεί στην προφορική εξέταση η εξέχουσα θέση που έχει στην περίπτωση θέσης Πρώτου Διορισμού αλλά, και αν κριθεί αναγκαία, να θεωρείται συμπληρωματική προς τα ήδη υφιστάμενα και γνωστά στοιχεία της όλης σταδιοδρομίας των υποψηφίων που αντικειμενικά αποτυπώνουν την καταλληλότητα τους και τη μεταξύ τους συγκριτική σημασία της. Η λογική αυτή επιβεβαιώνεται ακόμη περισσότερο και στην περίπτωση του άρθρου 35 που αφορά θέσεις Προαγωγής και μόνο.»

 

Στην προκείμενη περίπτωση η παρουσία της Αναπληρωτού Διευθύντριας και της Βοηθού Διευθύντριας Κλινικής στον τομέα της Αναισθησιολογίας, περιορίστηκε στο στενό πλαίσιο που καταγράφηκε στο πρακτικό* της ΕΔΥ.

 

Η «αξιολόγηση» της απόδοσης των υποψηφίων από την Αναπληρωτή Διευθύντρια σε διαβούλευση με τη Βοηθό Διευθύντρια Κλινικής, δεν αποτέλεσε ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης, αλλά περιορίστηκε στα επιτρεπτά όρια βοήθειας προς την ΕΔΥ για τη διαμόρφωση τελικών συμπερασμάτων, σχετικά με τα αποτελέσματα των συνεντεύξεων. Βλ. επίσης Κυριάκου κα ν. Δημοκρατίας κα (ανωτέρω).

 

Για τους λόγους που έχουν εξηγηθεί, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

 

 

                                                                               Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

 

ΣΦ.