ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 937/2005)
7 Σεπτεμβρίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΕΤΡΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ
2. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Σ. Νικολάου(κα) για Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδη, για τον Αιτητή.
Θ. Πιπερή-Χριστοδούλου(κα), Νομικός Λειτουργός για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής αξιώνει ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (στο εξής «η Αρχή»), με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή του εναντίον της άρνησης της Αρχής Αδειών να του χορηγήσει άδεια αστικού ταξί με έδρα την Αμμόχωστο.
Η Αρχή Αδειών γνωστοποίησε την πρόθεσή της να χορηγήσει νέες άδειες οδικής χρήση αστικών ταξί για όλες τις αστικές τροχαίες περιοχές της Κύπρου. Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση, η οποία όμως απορρίφθηκε στις 15.10.2002 από την Αρχή Αδειών. Στη συνέχεια ασκήθηκε ιεραρχική προσφυγή, την οποία η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών απέρριψε στις 4.7.2005.
Μεταξύ άλλων, ο αιτητής υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη υπό οργάνου μη νομίμως συγκροτημένου. Ο πιο πάνω ισχυρισμός δεν αντικρούστηκε από την άλλη πλευρά. Και πράγματι έτσι έχουν τα πράγματα. Στα πρακτικά της συνεδρίας της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών που έγινε στις 31.3.2004, παρόντες φέρονται εκτός του προέδρου Α. Μισού και οι κ.κ. Γ. Κυπριανού και Χ. Παντελή, μέλη. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας υποβλήθηκε προς τον αιτητή σωρεία ερωτήσεων. Κατά το χρόνο απαγγελίας της απόφασης, στις 4.7.2005, παρόντες φέρονται να είναι, πλην του προέδρου και οι κ.κ. Γ. Κυπριανού και Λ. Λυσάνδρου.
Σύμφωνα με το άρθρο 22 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν.158(Ι)/99, η διαδικασία συζήτησης και λήψης απόφασης για ορισμένο θέμα πρέπει να διεξάγεται από την αρχή μέχρι το τέλος από τα ίδια μέλη του συλλογικού οργάνου. Αν η διαδικασία παρατείνεται σε περισσότερες συνεδρίες και η σύνθεση του οργάνου μετά την πρώτη συνεδρία αλλάξει με τη συμμετοχή μελών που ήταν απόντα στις προηγούμενες συνεδρίες, το συλλογικό όργανο δεν μπορεί να λάβει έγκυρη απόφαση στην τελευταία συνεδρία, εκτός αν στη συνεδρία αυτή επαναληφθεί από την αρχή η διαδικασία και η συζήτηση που προηγήθηκε. Κάτι που δεν έγινε στην παρούσα περίπτωση.
Κάτω από τις περιστάσεις είναι φανερό ότι η σύσταση του οργάνου δεν ήταν νόμιμη, αφού η σύνθεσή του ήταν διαφορετική κατά το χρόνο της εκδίκασης της προσφυγής και κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης. Συνεπώς η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ