ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2006) 4 ΑΑΔ 897
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 629/03
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 12, 19, 24, 25, 26, 28 και 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
SIGMA RADIO T.V. LTD,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
______________
A.Σ. Αγγελίδης, για Αιτητές
M. Καλλιγέρου, για Καθ΄ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές με την προσφυγή τους ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ΄ης η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή της που στάληκε την 27.6.2003 και με την οποία έκρινε ότι υπήρξε παράβαση εκ μέρους του τηλεοπτικού, σταθμού των αιτητών των άρθρων 33(2)(η), 33(2)(ζ), 34(2), 34(4)(α), 33(4)(β)(ιι) και 34(4)(β)(iii) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου 8(1) του 1998 (όπως αυτός τροποποιήθηκε μεταγενέστερα), και της παραγράφου Στ.3 των Κανονισμών ΚΔΠ 10/2000 και ως εκ τούτου τους επέβαλαν ως χρηματικό πρόστιμο £75000 είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»
Kατά τη διάρκεια της διαδικασίας προέκυψε θέμα νομιμότητας της σύνθεσης των καθ΄ων η αίτηση, που βασιζόταν στη θέση ότι δεν υπήρχε στο φάκελο της διοίκησης οποιοδήποτε στοιχείο που να αποδεικνύει ότι οι προσκλήσεις προς τα μέλη για συμμετοχή στη συνεδρία της 4.6.03 αποστάληκαν σε αυτά, ώστε να δικαιολογείται η απουσία του μέλους της Αρχής Α. Κακαογιάννη. Οι καθ΄ων η αίτηση πρόβαλαν τον ισχυρισμό ότι, εφόσον υπήρχε στο φάκελο πρόσκληση προς τα μέλη, δεν ήταν αναγκαίο να υπάρχει οτιδήποτε το σύγχρονο σε σχέση με την αποστολή της, αφού, σύμφωνα με το τεκμήριο της νομιμότητας, κάτι τέτοιο δεν χρειαζόταν. Παρόλο τούτο, υποβλήθηκε απ΄αυτούς και αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας για να αποδειχθεί η αποστολή των προσκλήσεων, την οποία απέρριψα με ενδιάμεση απόφασή μου στις 5.1.06.
Στην απόφαση εκείνη παρέπεμψα και σε παρόμοιο θέμα που χειρίστηκε ο Κωνσταντινίδης, Δ., στην υπόθεση Sigma Radio T.V. Ltd v. Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπ. Αρ. 1140/03, ημερ. 17.10.05, όπου γίνεται αναφορά και στην απόφαση του Νικολάου, Δ., στην Χριστοφόρου ν. Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, Υπ. Αρ. 853/03, ημερ. 8.9.05, όπου κρίθηκε ότι τα αναγκαία στοιχεία τα οποία δεικνύουν αν ικανοποιείται η απαίτηση για πρόσκληση πρέπει να προκύπτουν από σαφή γραπτά στοιχεία που έχουν καταχωρηθεί κατά το χρόνο της πρόσκλησης και η εκ των υστέρων βεβαίωση με ένορκο δήλωση δεν μπορεί να γίνει δεκτή, αφού ο διοικητικός φάκελος πρέπει να αποτελεί τη μόνη πηγή.
Στο στάδιο των διευκρινίσεων οι καθ΄ων η αίτηση επέμεναν, δηλώνοντας ότι εξακολουθούσαν να βασίζονται στο τεκμήριο της νομιμότητας, ενώ, αντίθετα, ο συνήγορος των αιτητών παρέπεμψε και στην τελική απόφαση του Κωνσταντινίδη, Δ. στη Sigma Radio T.V. Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπ. Αρ. 1140/03, ημερ. 10.2.06. Στην απόφαση αυτή αναφέρονται και τα ακόλουθα:
«Ούτως ή άλλως, ανεξάρτητα δηλαδή από το κατά πόσο ήδη, με την ενδιάμεση μου απόφαση, ουσιαστικά επιλύθηκε το ζήτημα του τεκμηρίου της νομιμότητας σε βάρος των καθ΄ων η αίτηση, διατηρώ την άποψη πως χρειάζονται γραπτά στοιχεία, σύγχρονα. Οι καθ΄ων η αίτηση επικαλέστηκαν σ΄αυτό το στάδιο την απόφαση του Γαβριηλίδη Δ. στην Sigma Radio TV v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 878/02 ημερομηνίας 13.10.05 προς την αντίθετη κατεύθυνση αλλά και οι αιτητές, οι οποίοι υποστήριξαν και τη γενικότερη θέση πως απαιτείτο και απόδειξη παραλαβής των προσκλήσεων, τις αποφάσεις του Νικολαϊδη Δ., στη Sigma Radio TV v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 313/03 ημερομηνίας 27.10.04 και της Παπαδοπούλου Δ. στην Sigma Radio TV v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 1231/02 ημερομηνίας 30.11.04 σύμφωνα με τις οποίες, παρά την ύπαρξη πρόσκλησης στο φάκελο, χρειαζόταν και σύγχρονη βεβαίωση πως αυτές πράγματι είχαν σταλεί. Το άρθρο 21(3) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν.158(Ι)/99) απαιτεί «να κληθούν νομότυπα και εμπρόθεσμα όλα τα μέλη του σε συνεδρία» και μόνη η ύπαρξη πρόσκλησης στο φάκελο, χωρίς γραπτό στοιχείο, με τη μορφή κάποιας βεβαίωσης ή έστω σημείωσης αρμοδίως πως πράγματι στάληκε, δεν ικανοποιεί αυτές τις απαιτήσεις του Νόμου, ως προς την πράγματι αποστολή αλλά και ως προς το χρόνο τέτοιας αποστολής. Σημειώνω, συναφώς, πως η δακτυλογραφημένη ένδειξη «ΜΕ ΦΑΞ» που υπάρχει στην πρόσκληση δεν προσθέτει οτιδήποτε αφού δεν παραπέμπει σε ενέργεια μεταγενέστερη της δακτυλογράφησής της. Προσθέτω πως το άρθρο κωδικοποίησε ουσιαστικά τη νομολογία επί του θέματος και από τις υποθέσεις στις οποίες αναφέρθηκα στην ενδιάμεση απόφαση μου παραπέμπω ιδιαίτερα στην απόφαση της Ολομέλειας στην Αναστασίου [1] όπου υιοθετείται πως «δέον ν΄απευθυνθή νομοτύπως και εμπροθέσμως κλήσις . . .»
Καταλήγω πως έπασχε η σύνθεση γιατί δεν βεβαιώνεται η αποστολή της πρόσκλησης και πως στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας.»
(Δέστε και Χρίστου ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Υπ. Αρ. 409/02, ημερ. 28.11.03. )
Στην παρούσα περίπτωση όμως εγείρεται ακόμη ένα θέμα, το οποίο δεν είχε εγερθεί στη Sigma Radio T.V. Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπ. Αρ. 1140/03, ημερ. 10.2.06. Υπέβαλαν δηλαδή οι καθ΄ων η αίτηση ότι η επίδικη ημερομηνία της συνεδρίας ήταν ημέρα που είχε ορισθεί ως ημέρα διεξαγωγής των τακτών συνεδριών της Αρχής και ότι, εφόσον η επίδικη συνεδρία έγινε πράγματι Τετάρτη, δεν εγεννάτο ζήτημα αποστολής προσκλήσεως, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 21(3) του Νόμου 158(1)/99, το οποίο ορίζει ότι για να είναι νόμιμη η συνεδρία συλλογικού οργάνου πρέπει να κληθούν νομότυπα και εμπροθέσμως όλα τα μέλη του στη συνεδρία, «εξαιρουμένων των περιπτώσεων που το συλλογικό όργανο συνεδριάζει σε τακτές ημέρες και ώρες». Η συνήγορος των καθ΄ων η αίτηση παρέπεμψε επίσης προς υποστηρίξη του επιχειρήματος αυτού και στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929 - 1959, σελ. 110.
Ο ισχυρισμός περί ληφθείσας απόφασης συνεδριών σε τακτές ημέρες και ώρες βασίστηκε σε απόφαση της Αρχής, ημερομηνίας 21.10.98, με το πιο κάτω περιεχόμενο:
«9.3 Συνεδρίες της Αρχής και απογευματινή εργασία προσωπικού.
Ύστερα από ανταλλαγή απόψεων κρίθηκε όπως από 1.11.98 τα Γραφεία της Αρχής λειτουργούν κάθε Τετάρτη απόγευμα αντί του απογεύματος της Πέμπτης για να εξυπηρετείται αποτελεσματικότερα η Αρχή κατά τις συνεδριάσεις της, οι οποίες θα διεξάγονται κατά κανόνα ημέρα Τετάρτη.»
Στην υπόθεση με τους ίδιους διαδίκους, Sigma Radio T.V. Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπ. Αρ. 1202/02, ημερ. 28.3.05, ο Κραμβής, Δ., αποφάσισε το θέμα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση, θεωρώντας ότι, κάτω από τις συνθήκες, ετεκμαίρετο ότι όλα τα μέλη της Αρχής ήταν ειδοποιημένα για τις επίδικες συνεδρίες. Η θέση αυτή δεν με βρίσκει σύμφωνο. Όπως προκύπτει από το πρακτικό της σχετικής απόφασης της Αρχής, τούτο συνιστά μία έκφραση πρόθεσης περί λειτουργίας των γραφείων της απογεύματα Τετάρτης αντί Πέμπτης και διεξαγωγής των συνεδριάσεων της «κατά κανόνα» ημέρα Τετάρτη. Τούτο, κατά την άποψη μου, δεν ισοδυναμεί με απόφαση διεξαγωγής συνεδριάσεων πάντοτε Τετάρτη και κάθε Τετάρτη. Περαιτέρω παρατηρώ ότι δεν καθορίζεται ούτε ώρα τέτοιων συνεδριάσεων. Θα μπορούσε δε κάποιος να εισηγηθεί ότι η θέση αυτή υποστηρίζεται και από το γεγονός ότι η Αρχή θεώρησε αναγκαίο να αποστέλλει και προσκλήσεις στα μέλη της για κάθε συνεδρία, όπως διαφάνηκε ενώπιον μου.
Κατά συνέπεια απορρίπτω τη θέση αυτή και επανερχόμενος στο θέμα της μη ύπαρξης στοιχείων περί αποστολής προσκλήσεως προς το απόν μέλος κατά την επίδικη συνεδρία, υιοθετώ το σκεπτικό της απόφασης του Κωνσταντινίδη Δ. στη Sigma Radio T.V. Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (πιο πάνω), που παρέθεσα, το οποίο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Εν όψει της κατάληξής μου, δεν θα ασχοληθώ με τους άλλους λόγους ακυρότητας που προβλήθηκαν εκ μέρους των αιτητών.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ των αιτητών.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.
[1] Αναστασίου ν. ΕΤΕΚ (2003) 3 Α.ΑΔ 616