|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
AΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 268/2005)
7 Σεπτεμβρίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΝΑΓΗ,
Αιτητής,
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Χ. Κυριακίδης, για τον Αιτητή.
Ευγ. Καρακάννα(κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για Γεν. Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής τον Ιούνιο του 2001, τραυματίστηκε σε εργατικό ατύχημα. ΄Ενα χρόνο περίπου αργότερα υπέβαλε αίτηση για παροχή επιδόματος αναπηρίας, από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Παρουσίαζε ρήξη τενοντίου πετάλου και ρήξη επιχειλίου χόνδρου δεξιού ώμου. Στην ιατρική έκθεση κρίθηκε ότι ήταν ανίκανος για το επάγγελμα του συγκολλητή και ικανός για ελαφρά μη χειρωνακτική εργασία.
Στις 16.7.2002 η ανικανότητά του υπολογίστηκε από αρμόδιο ορθοπεδικό και χειρουργικό ιατρικό συμβούλιο, προσωρινά για ένα χρόνο, σε ποσοστό 20%. Στη συνέχεια το ίδιο συμβούλιο εκτίμησε εκ νέου και πάλιν προσωρινά, το βαθμό αναπηρίας του σε 20%. Στις 9.11.2004 το ιατρικό συμβούλιο γνωμάτευσε ότι το ποσοστό αναπηρίας του είναι οριστικό και ανερχόταν σε 15%.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής αξιώνει ακύρωση της απόφασης για μείωση, όπως ο ίδιος την χαρακτηρίζει, του βαθμού αναπηρίας του σε 15%.
Υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι τρωτή λόγω έλλειψης αιτιολογίας. Ισχυρίζεται ότι το σχετικό έντυπο συμπληρώθηκε κατά τρόπο ελλιπή και αποσπασματικό, αφού πολλές στήλες παρέμειναν κενές. ΄Ετσι δεν παρέχεται βάση για δικαστικό έλεγχο της προσβαλλόμενης απόφασης. Ελλείπει εντελώς το σκεπτικό του ιατρικού συμβουλίου το οποίο οδήγησε στη μείωση του ποσοστού της αναπηρίας του αιτητή. Δεν υπάρχει τίποτε, σύμφωνα πάντα με τον αιτητή, που να καταδεικνύει γιατί η αναπηρία του μειώθηκε στο 15%. Περαιτέρω, προβάλλεται ισχυρισμός για αντιφατικές δηλώσεις ή διαπιστώσεις του ιατρικού συμβουλίου.
Τα πιο πάνω επιχειρήματα θα πρέπει να απορριφθούν. ΄Οσο λακωνική κι΄ αν είναι η απόφαση του ιατρικού συμβουλίου, παρέχει αρκετά στοιχεία που να την καθιστούν αιτιολογημένη. Κατ΄ αρχάς καταγράφονται τα κλινικά ευρήματα, τόσο της τελικής εξέτασης, όσο και των προηγουμένων, αλλά και ο περιορισμός των κινήσεων που επέφερε ο τραυματισμός. Σε συμφωνία με ό,τι έχει λεχθεί στην υπόθεση Eraclidou v. Compensation Officer (1968) 3 C.L.R. 44, θα έλεγα ότι το ακυρωτικό δικαστήριο δεν μπορεί να υπεισέλθει στα επιστημονικά δεδομένα μιας απόφασης τεχνικής φύσης, όπως είναι η απόφαση του ιατρικού συμβουλίου, αλλά μπορεί βέβαια να ερευνήσει κατά πόσο το συμβούλιο ενήργησε με δέοντα και νόμιμο τρόπο ή κατά κατάχρηση εξουσίας.
Στην παρούσα υπόθεση δεν φαίνεται να ευσταθεί ισχυρισμός είτε ότι το ιατρικό συμβούλιο προέβη σε κατάχρηση εξουσίας, είτε ότι έχει υπερβεί τα όρια της νομιμότητας. Το συμβούλιο, αφού εξέτασε τον αιτητή, έχοντας ως βάση τον Πίνακα 6 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου του 1980, Ν.41/80, όπως τροποποιήθηκε, ο οποίος ενδεικτικά αναφέρει τα ποσοστά αναπηρίας στους διάφορους τραυματισμούς κατέληξε στη συγκεκριμένη απόφαση.
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι το ιατρικό συμβούλιο μείωσε το ποσοστό αναπηρίας του από 20% σε 15% δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Το συμβούλιο, προσωρινά και μέχρι να αποκρυσταλλωθεί η κατάστασή του ενέκρινε αρχικά ποσοστό 20% αναπηρίας. Κατά τον τελικό υπολογισμό της αναπηρίας του κατέληξε σε 15%. Δεν μπορούμε έτσι να μιλούμε για μείωση του ποσοστού αναπηρίας, αλλά για καθορισμό του ύψους της.
Δεν συμφωνώ επίσης ότι η έκθεση του συμβουλίου είναι συντεταγμένη με ελλειπή ή αποσπασματικό τρόπο. Δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι πρόκειται για έντυπο που συμπληρώνεται. Επίσης δεν συμφωνώ ότι η αναφορά των γιατρών ότι δεν είναι σήμερα ανίκανος να ασκήσει τα καθήκοντα του συγκολλητή, είναι αντιφατική. Είναι προφανές ότι εκείνο το οποίο εννοεί το συμβούλιο είναι ότι ο αιτητής δεν είναι ανίκανος να ασκήσει το επάγγελμα του συγκολλητή και ότι δεν αναμένεται στο μέλλον να μεταβληθεί η κατάστασή του.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφέρω ότι οι ισχυρισμοί του αιτητή ότι παρατηρείται κατάχρηση εξουσίας γιατί η μείωση της αναπηρίας του στο 15% έγινε λόγω του ότι με ποσοστό αναπηρίας ο αιτητής θα εισέπραττε εβδομαδιαία σύνταξη, ενώ κάτω των 20% απλώς εφάπαξ βοήθημα, δεν φαίνεται να δικαιολογείται καθ΄ οιονδήποτε τρόπο. Πουθενά στο φάκελο δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο ότι τη γνώμη του ιατροσυμβουλίου επηρέασε οτιδήποτε άλλο πλην της ιατρικής τους γνώμης.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του αιτητή.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ