|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδ. Υποθ. αρ. 1202/2004, 127/2005)
(4 Σεπτεμβρίου, 2006.)
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Υπόθεση αρ. 1202/2004.
Μεταξύ:
ΑΔΩΝΙ ΚΕΛΛΑ,
Αιτητή,
- ν -
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ, Καθ΄ ης η Αίτηση.
- - -
Υπόθεση αρ. 127/2005.
Μεταξύ:
ΘΩΜΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ,
Αιτητή,
- ν -
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ, Καθ΄ ης η Αίτηση.
- - -
Α. Κωνσταντίνου, για τον αιτητή στην προσφυγή αρ. 1202/2004.
Ι. Νικολάου, για τον αιτητή στην προσφυγή αρ. 127/2005.
Κ. Στιβαρού, (κα), για την Καθ΄ ης η Αίτηση.
Ν. Παρτασίδου (κα), εκ μέρους Γ. Τριανταφυλλίδη, για το ενδιαφερόμενο
μέρος και στις δύο προσφυγές.
- - -
Στις 4 Μαΐου 2004, η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (η Αρχή), προκήρυξε, με τη Γνωστοποίηση Κενών Θέσεων αρ. 11/2004, μια θέση Διευθυντή Στρατηγικού Σχεδιασμού, Κλίμακα Ν1, Επιτελική Μονάδα Επιχειρησιακής Ανάπτυξης. Επισημαίνετο στην προκήρυξη ότι:
«Το Σχέδιο Υπηρεσίας της κάθε θέσεως επισυνάπτεται για πληροφορία των ενδιαφερομένων. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στα Σχέδια Υπηρεσίας των θέσεων με κλίμακα Ν1, στα οποία προνοείται ότι για να πληρωθούν με προαγωγή οι θέσεις αυτές, θα πρέπει οι υποψήφιοι να κατέχουν τίτλο Βοηθού Διευθυντή στην κλίμακα Ν2 (δηλαδή μισθολογικά να βρίσκονται στην Α14½) και να πληρούν όλα τα απαιτούμενα προσόντα.»
Στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, κάτω από τον τίτλο IV ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, παράγραφος 4, αναφέρονταν τα ακόλουθα:
«4. Όταν η θέση θα πληρωθεί με προαγωγή πρέπει ο υποψήφιος να κατέχει τίτλο Βοηθού Διευθυντή και να πληροί όλα τα απαιτούμενα προσόντα.»
Μεταξύ των υπαλλήλων που αποτάθηκαν για τη θέση ήταν και οι παρόντες αιτητές Άδωνις Κέλλας και Θωμάς Καραγιαννίδης. Με την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής ημερομηνίας 6 Δεκεμβρίου, 2004, η θέση δόθηκε με προαγωγή στο ενδιαφερόμενο μέρος Τάσο Ρούσο. Ο Άδωνις Κέλλας, αιτητής στην προσφυγή 1202/2004, δεν θεωρήθηκε προσοντούχος για προαγωγή. Και, σύμφωνα με τους Κανονισμούς 11 και 13 των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (όροι υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986 (Κ.Δ.Π. 291/86), όπως ερμηνεύτηκαν στη Σπύρου Γιάλλουρου ν. ΑΗΚ (1997)3 Α.Α.Δ. 403, η υποψηφιότητά του θα εξεταζόταν μόνο για την πλήρωση με διορισμό, αν η θέση δεν μπορούσε να πληρωθεί με προαγωγή.
Οι υποψηφιότητες εξετάστηκαν αρχικά από τη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής για Θέματα Προσωπικού στις 26 Οκτωβρίου 2004. Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή κατονόμασε τους υποψηφίους που θεωρούσε προσοντούχους για προαγωγή. Τους περιέγραψε ως τους κατέχοντες «την αμέσως κατώτερη μισθοδοτική κλίμακα (Α14½+1).» Τον Άδωνι Κέλλα, όπως και άλλους υποψηφίους, δεν τους ανέφερε καθόλου. Το ίδιο ακριβώς έπραξε και το Διοικητικό Συμβούλιο όταν, στις 6 Δεκεμβρίου 2004, συνεδρίασε για να λάβει την τελική απόφαση.
Ο Άδωνις Κέλλας προσβάλλει τον αποκλεισμό του ως υποψηφίου για προαγωγή ισχυριζόμενος ότι πληρούσε όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να διεκδικήσει τη θέση με προαγωγή. Η θέση είχε κλίμακα Ν1, ήταν Βοηθός Διευθυντής, κατείχε την κλίμακα Ν2, μισθολογικά βρισκόταν στην Α14½ και πληρούσε όλα τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Η συνήγορος της Αρχής πρόβαλε τη θέση ότι, νομικώς, υποψήφιοι για προαγωγή μπορούσαν να είναι μόνο εκείνοι οι Βοηθοί Διευθυντές που βρίσκονταν στη μισθολογική κλίμακα Α14½+1. Η εισήγηση δεν με βρίσκει σύμφωνο. Η προκήρυξη δεν ανέφερε ότι για να μπορεί κάποιος υπάλληλος της Αρχής να διεκδικήσει τη θέση με προαγωγή θα έπρεπε να κατέχει την κλίμακα Α14½+1. Ήταν αρκετό να κατέχει την κλίμακα Α14½. Το δε Σχέδιο Υπηρεσίας θεωρούσε αρκετό να κατέχει ο υπάλληλος τη θέση Βοηθού Διευθυντή για να μπορεί να διεκδικήσει τη θέση με προαγωγή. Χωρίς, δηλαδή, οποιαδήποτε αναφορά σε κλίμακα (βλ. την παράγραφο 4, κάτω από τον τίτλο ΙV, στο Σχέδιο Υπηρεσίας πιο πάνω). Όχι μόνο η προκήρυξη της θέσης, αλλά, και κυρίως, το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν μπορούσε, ουσιαστικά, να τροποποιηθεί, με την τροποποίηση της κλίμακας, από Α14½ σε Α14½+1, στη βάση γνωμάτευσης των Νομικών Συμβούλων της Αρχής. Δεν προέκυπτε θέμα ερμηνείας. Τα δεδομένα ήταν σαφή.
Η κλίμακα Α14½+1, στην οποία βρίσκονταν ορισμένοι υπάλληλοι της Αρχής, είχε σχέση με το κριτήριο της αρχαιότητας και όχι με τη δυνατότητα ενός υπαλλήλου να διεκδικήσει τη θέση με προαγωγή. Το γεγονός ότι ορισμένοι ανθυποψήφιοι του αιτητή βρίσκονταν στην κλίμακα Α14½+1 σημαίνει ότι υπερείχαν έναντι του σε αρχαιότητα. Αυτό ήταν κριτήριο που θα αξιολογείτο κατά τη σύγκριση των υποψηφίων μεταξύ τους στη διαδικασία πλήρωσης της θέσης. Δεν ήταν κριτήριο στη βάση του οποίου μπορούσε να αποκλειστεί ο αιτητής από την περαιτέρω διαδικασία κατά παράβαση της προκήρυξης της θέσης και, κυρίως, κατά παράβαση του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Σχετικές με τα όσα έχω προαναφέρει είναι και οι αποφάσεις των αδελφών δικαστών, Γ. Νικολάου στην Γ. Ασιήκαλης κ.ά. ν. ΑΗΚ, συνεκδικασθείσες προσφυγές αρ. 498/2004 και 593/2004, 22.7.2005, και Α. Χατζηχαμπή, στην Γ. Ασιήκαλης κ.ά. ν. ΑΗΚ, προσφυγή αρ. 1203/2004, 15.6.2006, και Θωμάς Καραγιαννίδης ν. ΑΗΚ, προσφυγή αρ. 128/2005, 15.6.2006, με τις οποίες και συμφωνώ.
Η προσβαλλόμενη απόφαση στην προσφυγή 1202/2004, είναι ακυρωτέα λόγω του αποκλεισμού του αιτητή Άδωνι Κέλλα. Η κατάληξη μου αυτή καθιστά αχρείαστη την εξέταση των λόγων ακυρώσεως που προβάλλονται στην προσφυγή αρ. 127/2005, από τον αιτητή Θωμά Καραγιαννίδη, του οποίου η υποψηφιότητα για προαγωγή εξετάστηκε αλλά, αντί αυτού, επελέγη ο Τάσος Ρούσος. Και τούτο διότι, με την ακύρωση της προαγωγής του Τάσου Ρούσου στα πλαίσια της προσφυγής αρ. 1202/2004, η δική του προσφυγή καθίσταται άνευ αντικειμένου.
Η προσφυγή 1202/2004 επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ του αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Στην προσφυγή 127/2005, η οποία κατέστη άνευ αντικειμένου, τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ του αιτητή.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΑυΦ.