|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 699/2004)
7 Ιουλίου, 2006
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΤΕΦΑΝΟΣ Χ"ΣΤΕΦΑΝΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________
Χρ. Ματθαίου, για τον Αιτητή.
Ρ. Πετρίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Αιτητής ήταν ένας από τέσσερις υποψήφιους που υπέβαλαν αίτηση για τη θέση Επιθεωρητή Α΄ για τη Φυσική Αγωγή στη Μέση Εκπαίδευση (θέση Προαγωγής). Από το στάδιο της Συμβουλευτικής Επιτροπής όλοι εκρίθησαν μη προσοντούχοι. Ο Αιτητής συγκεκριμένα διότι δεν παρουσίασε οποιοδήποτε πιστοποιητικό από το ΚΥΣΑΤΣ αναγνώρισης της ισοτιμίας του Master of Management of Sports and Physical Culture του Armenian State Institute of Physical Culture που κατείχε, ώστε να μπορεί να κριθεί αν πληρούσε την πρόνοια της παραγράφου 3(2) του σχεδίου υπηρεσίας για κατοχή μεταπτυχιακού προσόντος διάρκειας τουλάχιστον ενός έτους. Κατά την ενώπιον της ακολουθήσασα διαδικασία η ΕΕΥ επελήφθη του θέματος σε συνάρτηση και με σχετική ένσταση του Αιτητή με την οποία ο Αιτητής την είχε πληροφορήσει συναφώς και ότι είχε καταθέσει το εν λόγω πτυχίο του στο ΚΥΣΑΤΣ για αναγνώριση ισοτιμίας. Η ΕΕΥ ζήτησε, προς εξέταση της ένστασης του, ότι θα έπρεπε να προσκομίσει αυθεντικά έγγραφα του εν λόγω Institute παρέχοντα περιγραφή του κάθε μαθήματος που παρακολούθησε, τα δείγματα των εργασιών του στη γλώσσα που ετοιμάσθησαν, οδηγό σπουδών του εν λόγω Institute από τον οποίο να προκύπτει ότι μπορούσε να χορηγηθεί το εν λόγω πτυχίο εξ αποστάσεως εφ΄ όσον ο αιτητής δεν είχε πάρει εκπαιδευτική άδεια για τις εν λόγω σπουδές, και την απόφαση του ΚΥΣΑΤΣ. Έκτοτε ο Αιτητής αντετάχθη στην ιδέα προσκόμισης πιστοποιητικού του ΚΥΣΑΤΣ και επιχείρησε ανεπιτυχώς να πείσει την ΕΕΥ να μην επιμείνει σε αυτό. Η ΕΕΥ απέρριψε εισήγηση του όπως το πτυχίο του αναγνωρισθεί δυνάμει του Ν. 69(Ι)/2003, θεωρώντας ότι ο εν λόγω νόμος δεν είχε εφαρμογή στην περίπτωση αυτή, όπως και ακόλουθη πιστοποίηση δικηγόρου στην Ελλάδα ότι το εν λόγω πτυχίο αναγνωρίζεται στην Ελλάδα. Ο Αιτητής πρόβαλε τότε στην ΕΕΥ τη θέση ότι σε άλλο άτομο που κατέχει το ίδιο πτυχίο δόθηκε στο παρελθόν μια μονάδα πρόσθετων προσόντων, απέστειλε δε στην ΕΕΥ και κατάλογο του Διαπανεπιστημιακού Κέντρου Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών της Αλλοδαπής (ΔΙΚΑΤΣΑ) της Ελλάδας στον οποίο περιλαμβάνεται και το εν λόγω Institute. Η ΕΕΥ απάντησε ότι η μία μονάδα πρόσθετων προσόντων εδόθη σε άλλη διαδικασία προαγωγής σε θέση διδακτικού προσωπικού για την οποία δεν απαιτείται ισοτιμία, ο δε κατάλογος του ΔΙΚΑΤΣΑ δεν τη δεσμεύει αφού τη δεσμεύουν μόνο η νομοθεσία και τα θεσμικά όργανα της Δημοκρατίας, επιμένοντας στην προσκόμιση πιστοποιητικού του ΚΥΣΑΤΣ. Ο Αιτητής επέμεινε και αυτός στη θέση του, παραπονούμενος συγχρόνως για αδικαιολόγητη καθυστέρηση εκ μέρους του ΚΥΣΑΤΣ να εξετάσει το πτυχίο του. Η ΕΕΥ τοποθετήθηκε τότε οριστικά επί του θέματος με επιστολή ημερομηνίας 5.6.2004 ως ακολούθως:
"2. Για το ότι η αίτηση του πελάτη σας στο ΚΥ.ΣΑ.Τ.Σ. για αναγνώριση της ισοτιμίας και αντιστοιχίας του μεταπτυχιακού του τίτλου εκκρεμεί από το 2002, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει δοθεί οποιαδήποτε απάντηση, δεν ευθύνεται η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας. Το ΚΥ.ΣΑ.Τ.Σ. είναι ανεξάρτητο θεσμικό όργανο προς το οποίο η Επιτροπή δεν έχει αρμοδιότητα να παρέμβει για θέματα της δικαιοδοσίας του.
2. Είναι γεγονός ότι το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης Επιθεωρητή Φυσικής Αγωγής δεν παραπέμπει και δεν απαιτεί αναγνώριση του μεταπτυχιακού τίτλου του κου Χατζηστεφάνου από το ΚΥ.ΣΑ.Τ.Σ. Όμως με βάση την ισχύουσα νομοθεσία και τη νομολογία, η Επιτροπή, στις περιπτώσεις που με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία δεν μπορεί να αποφανθεί για κάποιο τίτλο, δύναται να ζητήσει από τον κάτοχο του τίτλου να απευθυνθεί στο ΚΥ.ΣΑ.Τ.Σ., που είναι το κατά νόμο αρμόδιο όργανο, για αξιολόγηση και αναγνώριση του τίτλου αυτού.
4. Σε ότι αφορά την αναφορά σας σε προηγούμενες προαγωγές, πληροφορείστε ότι οι προαγωγές αυτές έγιναν σύμφωνα με τις πρόνοιες της εκπαιδευτικής νομοθεσίας και των οικείων σχεδίων υπηρεσίας.
5. Από τον πελάτη σας ζητήθηκε να προσκομίσει στην Επιτροπή διάφορα αποδεικτικά στοιχεία, μεταξύ των οποίων και πιστοποιητικό ισοτιμίας του μεταπτυχιακού τίτλου του από το ΚΥ.ΣΑ.Τ.Σ., προκειμένου να αποφασίσει η Επιτροπή κατά πόσο αυτός κατέχει το προσόν της "μεταπτυχιακής εκπαίδευσης στα παιδαγωγικά ή σε θέμα συναφές με τα καθήκοντα της θέσης διάρκειας ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους" που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης Επιθεωρητή Φυσικής Αγωγής. Μέχρι σήμερα ο κος Χατζηστεφάνου δεν έχει προσκομίσει το εν λόγω πιστοποιητικό.
6. Ενόψει των πιο πάνω δεδομένων ο κος Χατζηστεφάνου δεν μπορεί να θεωρηθεί υποψήφιος για τη θέση Επιθεωρητή Φυσικής Αγωγής."
Την απόφαση αυτή προσβάλλει ο Αιτητής με την προσφυγή, υποστηρίζοντας ότι λανθασμένα η ΕΕΥ απαίτησε πιστοποιητικό ισοτιμίας από το ΚΥΣΑΤΣ ενώ το σχέδιο υπηρεσίας δεν προνοεί κρίση του ΚΥΣΑΤΣ, δεδομένου ότι, όπως λέγει, ο ίδιος προσκόμισε όλα τα στοιχεία που του ζητήθησαν όπως και την αναγνώριση του πτυχίου του από το ΔΙΚΑΤΣΑ στην Ελλάδα. Παραπέμπει μάλιστα σε άλλες περιπτώσεις που, όπως ισχυρίζεται, η ΕΕΥ δεν ζήτησε τέτοιο πιστοποιητικό ισοτιμίας, όπως και σε περίπτωση μετέπειτα της προσβαλλόμενης απόφασης που, όπως και πάλι ισχυρίζεται, δεν εζητήθη τέτοιο πιστοποιητικό ισοτιμίας μεταπτυχιακού προσόντος αν και επρόκειτο για προαγωγή στην ίδια θέση, κατά παράβαση της αρχής της ισότητας. Παραπονείται εξ άλλου ότι, ως εκ της καθυστέρησης του ΚΥΣΑΤΣ να αποφασίσει επί της ισοτιμίας του προσόντος του, ευρέθη σε δυσμενή θέση έναντι της ΕΕΥ.
Η Δημοκρατία, πέραν της τοποθέτησης της επί της ουσίας, εγείρει και προδικαστικές ενστάσεις. Η μία είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι βεβαιωτική των προηγούμενων αποφάσεων της ΕΕΥ. Δεν μπορώ να συμφωνήσω αφού, όπως ήδη παρατήρησα, ήταν με την προσβαλλόμενη απόφαση που η ΕΕΥ τοποθετήθηκε οριστικά επί του θέματος ως κατάληξη της επί μακρόν εξέλιξης και εξέτασης του με επανειλημμένες ανταλλαγές μεταξύ της και του Αιτητή. Άλλη προδικαστική ένσταση, ότι ο Αιτητής εμμέσως προσβάλλει την παράλειψη του ΚΥΣΑΤΣ να αναγνωρίσει το πτυχίο του, είναι επίσης απορριπτέα, αφού είναι καθαρό ότι ο Αιτητής είναι την απόφαση της ΕΕΥ που προσβάλλει. Η όποια εμπλοκή του ΚΥΣΑΤΣ στην ουσία της υπόθεσης είναι άλλο θέμα που θα απασχολήσει στο κατάλληλο στάδιο. Οι άλλες δύο προδικαστικές ενστάσεις συμπλέκονται αφού εγείρουν θέμα εννόμου συμφέροντος και εκτελεστότητας κατά το ότι αφ΄ενός η θέση δεν επληρώθη διότι δεν υπήρξε προσοντούχος υποψήφιος και αφ΄ετέρου ο Αιτητής δεν θα είχε δικαίωμα παρά μόνο προσδοκία σε προαγωγή. Παραβλέπεται όμως το γεγονός ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν επληρώθη η θέση ήταν η μη ύπαρξη προσοντούχου υποψήφιου και ότι, αν ο Αιτητής εκρίνετο προσοντούχος, θα ήταν ο μόνος έτσι κριθείς, οπότε η προσδοκία του για προαγωγή θα ήταν επαρκής να του δημιουργήσει έννομο συμφέρον.
Επί της ουσίας λοιπόν. Φρονώ ότι η ισχύουσα αρχή είναι καθαρή. Η ΕΕΥ έχει την αρμοδιότητα να ερευνήσει και αποφασίσει κατά πόσο ο υποψήφιος κατέχει τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας. Στα πλαίσια της αρμοδιότητας αυτής η ΕΕΥ μπορεί να αποφασίσει με ποιο τρόπο θα διεξάγει την έρευνα της και ποια στοιχεία θα αναζητήσει. Δεδομένου και του θεσμικού ρόλου του ΚΥΣΑΤΣ στην αναγνώριση τίτλων σπουδών και της ισοτιμίας τους δυνάμει του Ν. 68(Ι)/1996, κάθε άλλο παρά μη εύλογη ήταν η απόφαση της ΕΕΥ να μην δεχθεί τον κατάλογο του Ελληνικού ΔΙΚΑΤΣΑ και να ζητήσει πιστοποιητικό ισοτιμίας από το ΚΥΣΑΤΣ, τοσούτο μάλλον αφού ο ίδιος ο Αιτητής είχε αποταθεί στο ΚΥΣΑΤΣ για το σκοπό αυτό και είχε πληροφορήσει σχετικά την ΕΕΥ. Ούτε απεκλείετο της δυνατότητας της αυτής ως εκ του ότι στο σχέδιο υπηρεσίας δεν προβλέπετο τέτοιο πιστοποιητικό ισοτιμίας. Το σχέδιο υπηρεσίας καθορίζει τα απαιτούμενα προσόντα και όχι τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕΥ θα ικανοποιηθεί για την κατοχή τους. Η ΕΕΥ έδωσε κάθε ευκαιρία και χρόνο στον Αιτητή να προσκομίσει το εν λόγω πιστοποιητικό και δεν μπορούσε να αναμένει επ΄ άπειρο την προσκόμιση αυτή. Ούτε η όποια καθυστέρηση του ΚΥΣΑΤΣ στην εξέταση του πτυχίου του Αιτητή μπορούσε να αναιρούσε το εύλογο ή τη νομιμότητα της απόφασης της ΕΕΥ να ζητήσει το εν λόγω πιστοποιητικό. Έγκειτο στον ίδιο τον Αιτητή να λάβει τα δέοντα νομικά μέτρα για να εξασφαλίσει την τοποθέτηση του ΚΥΣΑΤΣ επί του αιτήματος του.
Η άλλη πτυχή της εισήγησης του Αιτητή που επιδιώκει να πλήξει το εύλογο της απόφασης της ΕΕΥ, δηλαδή η απονομή μονάδων χωρίς να απαιτηθεί πιστοποιητικό ισοτιμίας, είναι επίσης αβάσιμη. Όχι μόνο επρόκειτο για άλλες διαδικασίες για τις οποίες δεν έχει δοθεί μαρτυρία, αλλά και, όπως η ίδια η ΕΕΥ παρατήρησε σε επιστολή ημερομηνίας 22.2.2004, το ζητούμενο σε αυτή δεν ήταν η ισοτιμία του πτυχίου αλλά η παραχώρηση μιας μονάδας για πρόσθετο προσόν γενικά. Η άλλη διαδικασία στην οποία αναφέρεται ο Αιτητής, όχι μόνο και πάλι δεν τεκμηριώθηκε με μαρτυρία αλλά και θα ήταν άσχετη ως επόμενη της προσβαλλόμενης απόφασης.
Περαιτέρω όμως, ο Αιτητής απέτυχε να προσκομίσει στην ΕΕΥ και οποιαδήποτε από τα άλλα στοιχεία που του είχε ζητήσει ώστε να βοηθηθεί στην έρευνα της, δηλαδή αυθεντικά έγγραφα του εν λόγω Institute παρέχοντα περιγραφή των θεμάτων που παρακολούθησε και οδηγό σπουδών ότι το εν λόγω πτυχίο μπορούσε να απονεμηθεί εξ αποστάσεως καθώς και δείγματα των εργασιών του στη γλώσσα που ετοιμάσθησαν.
Καταλήγω λοιπόν ότι δεν υπήρξε οτιδήποτε που να επηρέαζε τη νομιμότητα της έρευνας της ΕΕΥ και της απόφασης της να ζητήσει πιστοποιητικό ισοτιμίας του πτυχίου του Αιτητή από το ΚΥΣΑΤΣ και να μην τον θεωρήσει στη συνέχεια προσοντούχο ελλείψει τέτοιου πιστοποιητικού.
Η προσφυγή επομένως αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π