|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 4 ΑΑΔ 613
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 599/2004, 600/2004, 601/2004 και 602/2004)
14 Ιουλίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 599/2004)
ΜΑΡΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
3. ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
(Υπόθεση Αρ. 600/2004)
ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΑΒΒΑ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
4. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ,
5. ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
6. ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
(Υπόθεση Αρ. 601/2004)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
7. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ,
8. ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
9. ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
(Υπόθεση Αρ. 602/2004)
ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΚΟΥΜΙΔΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
10. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ,
11. ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
12. ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
Μ. Σπανού (κα.), για τους Αιτητές σε όλες τις Προσφυγές.
Θ. Πιπερή-Χριστοδούλου (κα.), για τους Καθ' ων η αίτηση.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με τις συνενωμένες αυτές προσφυγές οι αιτητές ζητούν δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση να εγκρίνουν και/ή να παραχωρήσουν χρηματικές αποζημιώσεις, για υπερωριακή απασχόληση, που διεκδίκησαν οι αιτητές για ωκεανογραφικούς πλόες εντός των ετών 2002 και 2003 και/ή η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση να μην εγκρίνουν και/ή να μην παραχωρήσουν τις προαναφερόμενες αποζημιώσεις, η οποία κοινοποιήθηκε στους αιτητές στις 15.3.2004, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Οι αιτητές με κοινή τους επιστολή, ημερ. 15.12.2003, διεκδίκησαν δεδουλευμένες αποζημιώσεις που δικαιούνταν σε σχέση με υπερωριακή εργασία τους κατά τη διάρκεια πολυήμερων ωκεανογραφικών πλοών, για τα έτη 2002 και 2003. Αναφέρονταν επίσης σε σχετική συλλογική σύμβαση που είχε επιτευχθεί πρόσφατα και εξέφραζαν τη διαφωνία τους με τον τρόπο υπολογισμού της αποζημίωσης, στην οποία δικαιούνταν, στη βάση της συλλογικής σύμβασης. Σύμφωνα με τους αιτητές αυτοί θα έπρεπε να αποζημιωθούν, για τις υπηρεσίες που είχαν παράσχει, σύμφωνα με την προηγούμενη «διοικητική πρακτική» που ίσχυε και όχι σύμφωνα με τη νέα συλλογική σύμβαση. Οι αιτητές εξέφρασαν διαφωνία και με την αναδρομική ισχύ της συλλογικής σύμβασης.
Στην προαναφερόμενη επιστολή των αιτητών, ημερ. 15.12.2003, η οποία απευθυνόταν στον Πρόεδρο Μ.Ε.Π., Υπουργείο Οικονομικών, απάντησε εκ μέρους του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών η κα. Μαρία Κλεάνθους με επιστολή ημερ. 11.3.2004. Κατά τον ισχυρισμό των αιτητών στην επιστολή της 11.3.2004 (η οποία τους κοινοποιήθηκε την 15.3.2004) περιέχεται η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση. Παραθέτω αυτούσιο το κείμενο της επιστολής αυτής:
«Συμφωνία για την υπερωριακή απασχόληση/αποζημίωση του προσωπικού του Τμήματος Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών.
΄Εχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας, με ημερ. 15.12.2003, σχετικά με το πιο πάνω θέμα και να σας πληροφορήσω ότι οι απόψεις σας λήφθηκαν, όπως έχουμε πληροφορηθεί, υπόψη κατά τη σύναψη της συμφωνίας.
Δεν είναι ωστόσο δυνατό κατά τη σύναψη μιας συμφωνίας να ικανοποιηθεί πλήρως το σύνολο των απαιτήσεων των υπαλλήλων και όλοι ανεξαίρετα από αυτούς. Η συμφωνία, η οποία τέθηκε σε ισχύ από την 1.9.2003, κρίνεται ότι αποτελεί μια δίκαιη διευθέτηση.»
Στην ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση προβάλλεται και προδικαστική ένσταση σύμφωνα με την οποία η προσβαλλόμενη πράξη δεν υπόκειται σε προσφυγή με βάσει το άρθρο 146 του Συντάγματος, καθότι αφορά σε χρηματική διαφορά που προκύπτει από συμφωνία για υπερωριακή απασχόληση/αποζημίωση η οποία συμφωνήθηκε από τη Μικτή Επιτροπή Προσωπικού (Μ.Ε.Π.) οπότε δεν εμπίπτει στη σφαίρα του διοικητικού δικαίου και συνεπώς δεν ελέγχεται από την Αναθεωρητική Δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Στην αγόρευση των καθ΄ ων η αίτηση, εκτός από την προαναφερόμενη προδικαστική ένσταση, προβάλλεται και η θέση πως η προσβαλλόμενη πράξη είναι πληροφοριακού χαρακτήρα, συνεπώς δεν είναι εκτελεστή και ως εκ τούτου εκφεύγει του αναθεωρητικού ελέγχου του Ανωτάτου Δικαστηρίου δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Το κατά πόσο μια προσβαλλόμενη πράξη ή απόφαση είναι εκτελεστή διοικητική πράξη είναι θέμα που μπορεί και το δικαστήριο να εξετάσει αυτεπάγγελτα. Θεωρώ πως στην προκείμενη περίπτωση, παρόλο που η ένσταση αυτή δεν ηγέρθη από τους καθ΄ ων η αίτηση παρά μόνον στην αγόρευση τους, είναι σκόπιμο να εξετάσω το ζήτημα της κατ' ισχυρισμό εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης «διοικητικής πράξης».
Είναι θεμελιωμένο ότι δεν αποτελούν εκτελεστές πράξεις οι γνώμες που εκφράζει η Διοίκηση επί ενός θέματος και οι οποίες δεν έχουν ως συνέπεια την άμεση παραγωγή έννομου αποτελέσματος (Δέστε: Fellas v. Republic (1972) 3 C.L.R. 523). Στην υπόθεση Ζακελίν Κεφάλα ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 133 τονίστηκε πως είναι θεμελιωμένη αρχή του διοικητικού δικαίου ότι πράξεις πληροφοριακού χαρακτήρα, όπως μια πράξη που πληροφορεί τον αιτητή για μια πραγματική κατάσταση ή για τις πρόνοιες ενός νόμου ή που επεξηγεί τη θέση της Διοίκησης, δεν είναι εκτελεστές. Στην υπόθεση Κεφάλα (ανωτέρω) αποφασίστηκε ότι επιστολή του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων με την οποία ο Διευθυντής απαντούσε σε ερώτημα της εφεσείουσας αναφορικά με το ποσό επί του οποίου υπολογίστηκαν οι εισφορές εργοδοτούμενης αλλοδαπής οικιακής βοηθού, ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα και ως εκ τούτου μη εκτελεστή.
Στην Υπόθεση αρ. 820/2004, Σίμος Παπαδόπουλος ν. Δημοκρατίας, ημερ. 11.11.2005, κρίθηκε πως το περιεχόμενο επιστολής με το οποίο πληροφορείτο ο αιτητής τόσο για τις πρόνοιες του Νόμου όσο και για κατάσταση πραγμάτων αναφορικά με τον ασφαλιστικό του λογαριασμό ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα και ως εκ τούτου δεν υπήρχε εκτελεστή διοικητική πράξη που θα μπορούσε να αποτελέσει το αντικείμενο της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του δικαστηρίου στη βάση του άρθρου 146.1 του Συντάγματος.
Στην προκείμενη περίπτωση θεωρώ πως η προσβαλλόμενη κατ΄ ισχυρισμό πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, που περιέχεται στην προαναφερόμενη επιστολή ημερ. 11.3.2004, δεν συνιστά καθ΄ οιονδήποτε τρόπο εκτελεστή διοικητική πράξη που υπόκειται στην αναθεωρητική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος, αλλά ότι με την προαναφερόμενη επιστολή ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών πληροφορεί απλά τους αιτητές, απαντώντας στην επιστολή τους ημερ. 15.12.2003, ότι οι απόψεις τους είχαν ληφθεί υπόψη κατά τη σύναψη της συμφωνίας (συλλογικής σύμβασης) και ότι η συμφωνία που επιτεύχθηκε και η οποία τέθηκε σε ισχύ από την 1.9.2003 αποτελούσε μια δίκαιη διευθέτηση του θέματος που απασχολούσε τους αιτητές. Οι αιτητές δηλαδή με την προαναφερόμενη επιστολή απλά πληροφορούνταν κάποια πράγματα, όμως η επιστολή εκείνη δεν περιέχει οποιαδήποτε πράξη ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση που να μπορεί να θεωρηθεί καθ΄ οιονδήποτε τρόπο ως εκτελεστή διοικητική πράξη εναντίον της οποίας οι αιτητές θα μπορούσαν να επικαλεστούν την αναθεωρητική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος. Αυτά ισχύουν και για τις τέσσερις συνενωμένες προσφυγές.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι και οι τέσσερις προσφυγές θα πρέπει να απορριφθούν και ως εκ τούτου δεν προτίθεμαι να προχωρήσω στην εξέταση της ουσίας των υποθέσεων. Και οι τέσσερις συνενωμένες προσφυγές απορρίπτονται, με έξοδα εις βάρος των αιτητών.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.