ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                                                    (Συνεκδικαζόμενες Υπόθ. Αρ.  259/2005 και 314/2005)

 

10  Ιουλίου, 2006

 

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

(Υπόθεση Αρ. 259/2005)

 

ΕΛΕΝΗ  ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ,

                                    Αιτήτρια,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

                                    Καθ΄ ης η αίτηση.

 

(Υπόθεση Αρ. 314/2005)

 

ΝΙΚΟΣ Α. ΖΑΡΔΙΛΗΣ,

                                    Αιτητής,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

                                    Καθ΄ ης η αίτηση.

- - - - - -

Α.Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια στην 259/2005.

Δ. Κακουλλής, για τον Αιτητή στην 314/2005.

Κ. Σταυρινός, για την  Καθ΄ ης η αίτηση.

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η καθ΄ ης η αίτηση Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), προχώρησε στην πλήρωση 18 κενών θέσεων Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας. Οι αιτητές των δύο συνεκδικαζόμενων προσφυγών ήταν μεταξύ των υποψηφίων που διεκδίκησαν προαγωγή στις πιο πάνω θέσεις. Η ΕΔΥ σε συνεδρία της που πραγματοποιήθηκε στις 3.12.2004 επέλεξε για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί των αιτητών. Οι τελευταίοι επιδιώκουν ακύρωση των προαγωγών των ενδιαφερομένων μερών που αντιστοίχως κατονομάζονται στις προσφυγές. Παραθέτω πιο κάτω την αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

«Οι επιλεγέντες ουδενός υστερούν ή/και υπερέχουν σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ΄ αυτές των πέντε τελευταίων χρόνων. Επίσης, οι επιλεγέντες υπερέχουν όλων σε αρχαιότητα, εκτός των υποψηφίων με αύξ. αρ. 1, 3, 4, 5, 13, 14, 15 και 17, από τους οποίους υπερέχουν και/ή δεν υστερούν σε αξία. Επισημαίνεται ότι η  διαφορά σε αρχαιότητα, εκτός από τον υποψήφιο με αύξ. αρ. 1 αφορά στην ημερομηνία γέννησης και της αποδίδεται περιορισμένη σημασία. Οι επιλεγέντες διαθέτουν επίσης τη σύσταση του Διευθυντή, που συνάδει με τα στοιχεία των Φακέλων.

 

Η Επιτροπή δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι από τους επιλεγέντες οι υποψήφιοι με αύξ. αρ. 6, 8, 10, 11, 18, 20, 22, 24-26 όπως και από τους μη επιλεγέντες οι υποψήφιοι με αύξ. αρ. 4, 5, 13, 29, 52 - 54, 56, 58 - 60, 63 - 65, 67 - 69 κατέχουν Πανεπιστημιακά ή άλλα προσόντα, τα οποία αν και δεν απαιτούνται ή προβλέπονται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ως πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν τα συνεκτίμησε, λαμβάνοντας υπόψη και τη σχετικότητά τους με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης, όπως αυτή δηλώθηκε από το Διευθυντή στη σύστασή του, και τους απέδωσε την ανάλογη βαρύτητα. Ειδικότερα, συγκρίνοντας η Επιτροπή τους επιλεγέντες υποψηφίους που δεν κατέχουν οποιοδήποτε επιπρόσθετο σχετικό προσόν και που είναι οι υποψήφιοι με αύξ. αρ. 2, 7, 9, 12, 16, 19, 21 και 23, σε σχέση με τους μη επιλεγέντες που κατέχουν, διαπιστώνει ότι οι επιλεγέντες υπερέχουν των μη επιλεγέντων σε αξία, με εξαίρεση τον υποψήφιο με αύξ. αρ. 13, από τον οποίο δεν υστερούν σε αξία.»

 

 

 

Προσφυγή αρ. 259/05

 

Η αιτήτρια αμφισβητεί τη νομιμότητα της σύστασης του Διευθυντή. Λέγει ότι η σύσταση είναι αναιτιολόγητη και ότι οι απόψεις  του Διευθυντή στηρίχθηκαν σε άγνωστες πηγές πληροφόρησης, όπως άγνωστη είναι και η προσωπική του γνώση για τους υποψήφιους. Οι ισχυρισμοί δεν ευσταθούν. Ο Διευθυντής αποκάλυψε τις πηγές από τις οποίες άντλησε τα στοιχεία που συνέθεσαν τη σύστασή του. Ο ίδιος ήταν σε καλή θέση να κρίνει ποίοι από τους υποψήφιους ήταν οι καταλληλότεροι για να ασκήσουν καλύτερα τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. Οι πληροφορίες που πήρε από τους κατά καιρούς προϊσταμένους των υποψηφίων είναι θεμιτός τρόπος συλλογής πληροφοριών, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις όπου η υπηρεσία αποτελείται από πολλά τμήματα όπως είναι το Τμήμα Κτηματολογίου. Βλ. Κρυστάλλω Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας (1995) 4(Δ) 12587. Η διαδικασία της προαγωγής αφορούσε 87 υποψήφιους και δεν αναμενόταν από το Διευθυντή να προβεί σε χωριστές συγκρίσεις μεταξύ των υποψηφίων ούτε είχε τέτοια υποχρέωση. Βλ. Καψοσιδέρης ν. Δημοκρατίας (1995) 3 ΑΑΔ 170.  Δεν έχει σημασία η έκταση του λεκτικού που χρησιμοποίησε ο Διευθυντής αλλά η ουσία της αιτιολογίας.

 

Το πιο κάτω απόσπασμα της σύστασης του Διευθυντή, αναφέρεται στα ενδιαφερόμενα μέρη:

 

«Στυλιανού Φίλιππος (ε.μ. 1)

 

Ο συστηνόμενος, σ΄ ότι αφορά την αξία, υπερέχει ή και δεν υστερεί έναντι όλων των άλλων υποψηφίων. Στο κριτήριο της αρχαιότητας υπερέχει έναντι όλων των άλλων υποψηφίων, εκτός από τον υποψήφιο με α/α 1, σ΄ ό,τι αφορά την ημερομηνία τοποθέτησης στην παρούσα θέση, αυτήν του Κτηματολογικού Γραφέα (Κλ. Α7+2), και από τους υποψηφίους με α/α 3, 4, 5, 13, 14, 15 και 17, η αρχαιότητα των οποίων ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης. τα στοιχεία αυτά τα λαμβάνω υπόψη μου και τους προσδίδω την ανάλογη βαρύτητα.

 

 

 

 

Πανομοιότυπη είναι η σύσταση για τα ενδ. μέρη 4, 5, 7, 8, 9,  και 11.

 

«Κυριάκου Νίκου (ε.μ. 2)

 

Η συστηνόμενη, σ΄ ό,τι αφορά την αξία, υπερέχει ή και δεν υστερεί έναντι όλων των άλλων υποψηφίων. Στο κριτήριο της αρχαιότητας υπερέχει έναντι όλων των άλλων υποψηφίων, εκτός από τον υποψήφιο με α/α 1, σ΄ ό,τι αφορά την ημερομηνία τοποθέτησης στην παρούσα θέση, αυτήν του Κτηματολογικού Γραφέα (Κλ. Α7+2), και από τους υποψηφίους με α/α 3, 4 και 5, η αρχαιότητα των οποίων ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης. Τα στοιχεία αυτά τα λαμβάνω υπόψη μου και τους προσδίδω την ανάλογη βαρύτητα.»

 

 

Πανομοιότυπη είναι η σύσταση για τα ενδ. μέρη 3, 6 και 10.

 

Στην προκειμένη περίπτωση η σύσταση βασίστηκε πρωτίστως στην υπεροχή των ενδ. μερών σε αξία κατά τα τελευταία 5 έτη, όπως και στην υπεροχή σε αρχαιότητα έναντι της αιτήτριας. Τα στοιχεία των φακέλων  πράγματι φανερώνουν ότι η αιτήτρια υστερεί σημαντικά στη βαθμολογημένη αξία, αφού οι αξιολογικές εκθέσεις της είναι για το 2003 (4 Ε και 4 ΠΙ), 2002 (7 Ε και 1ΠΙ), 2001(7 Ε και 1 ΠΙ) 2000 και 1999 (8 Ε), έναντι των αντίστοιχων εκθέσεων των ενδιαφερομένων μερών που είναι καθ' όλα εξαίρετοι. Επίσης η αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών κατά 5 χρόνια και πλέον (κάποια ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν την 1.1.91 και άλλα στις 1.11.91 ενώ η αιτήτρια την 1.11.96), συνεπάγεται και μεγαλύτερη πείρα. Βλ.  Δημοκρατία ν. Πετρίδη (1991) 3  Α.Α.Δ  731.

 

Ενόψει των ανωτέρω θεωρώ ότι η σύσταση των ενδιαφερομένων μερών έναντι της αιτήτριας, στο βαθμό που αυτή υιοθετήθηκε ως μέτρο αξίας των υποψηφίων ενώπιον της ΕΔΥ, είναι νόμιμη και αιτιολογημένη. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η ΕΔΥ δεν αποδέχθηκε παθητικά τη σύσταση του Διευθυντή όπως εισηγείται η αιτήτρια, αλλά ασχολήθηκε η ίδια με τη σύγκριση των υποψηφίων προκειμένου να αποφασίσει ποιοι ήταν οι καταλληλότεροι για προαγωγή. Τα πρακτικά φανερώνουν ότι η ΕΔΥ έλαβε υπόψη τα ουσιώδη στοιχεία των υποψηφίων από τους προσωπικούς τους φακέλους και τις υπηρεσιακές εκθέσεις, τα προσόντα, την αρχαιότητα καθώς και τις κρίσεις του Διευθυντή.

 

Ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι ο χρόνος που είχε ο Διευθυντής στη διάθεσή του για να μελετήσει τους φακέλους δεν ήταν αρκετός για να διαμορφώσει ολοκληρωμένη άποψη είναι ανεδαφικός. Η ΕΔΥ στη συνεδρία της ημερ. 3.12.04 αναφέρθηκε ειδικά στο θέμα, ότι δηλαδή, ο διευθυντής είχε επαρκή χρόνο μελέτης των φακέλων. Δεν έχω ενώπιόν μου οποιαδήποτε στοιχεία τα οποία να ανατρέπουν την πιο πάνω διαπίστωση της ΕΔΥ ή να τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό της αιτήτριας.

 

Ανεδαφικός κρίνεται και ο ισχυρισμός ότι δεν εξετάστηκε από την ΕΔΥ κατά πόσο το πτυχίο της αιτήτριας στα νομικά ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Ο Διευθυντής ανέφερε στη σύστασή του ότι η αιτήτρια κατέχει πτυχίο σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και στη συνέχεια η ΕΔΥ ασχολήθηκε με το θέμα:

 

«Η Επιτροπή δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι από τους επιλεγέντες οι υποψήφιοι με αύξ. αρ. 6, 8, 10, 11, 18, 20, 22, 24-26 όπως και από τους μη επιλεγέντες οι υποψήφιοι με αύξ. αρ. 4, 5, 13, 29, 52-54, 56, 58-60, 63-65, 67-69 κατέχουν πανεπιστημιακά ή άλλα προσόντα τα οποία άνκαι δεν απαιτούνται ή προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας ως πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν τα συνεκτίμησε λαμβάνοντας υπόψη και τη σχετικότητά τους με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης όπως αυτή δηλώθηκε από το Διευθυντή στη σύστασή του και τους απέδωσε την ανάλογη βαρύτητα.»

 

 

 

 Προδήλως το πτυχίο της αιτήτριας δεν μπορούσε από μόνο του να εξουδετερώσει την υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών σε αξία και αρχαιότητα. Ούτε βέβαια μπορούσε να ληφθεί υπόψη ευνοϊκά υπέρ της αιτήτριας για σκοπούς προαγωγής το γεγονός ότι για κάποιο χρονικό διάστημα εμφανιζόταν εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα στα Δικαστήρια σε υποθέσεις Κτηματολογίου. Ενα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν αντίθετο προς την αρχή της τήρησης του ενιαίου μέτρου κρίσης που πρέπει να εφαρμόζει η Διοίκηση.

 

Προσφυγή αρ. 314/05

 

Η προσφυγή κατά του ενδιαφερόμενου μέρους αρ. 8 Κωστάκη Γεωργίου δεν είναι παραδεκτή και απορρίπτεται. Το εν λόγω ενδιαφερόμενο μέρος δεν ήταν μεταξύ των υποψηφίων που επιλέγηκαν για προαγωγή.

 

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι εμφιλοχώρησε πλάνη αναφορικά με τα προσόντα και την αρχαιότητα του λόγω ηλικίας.

 

Η πανεπιστημιακή μόρφωση του αιτητή (δίπλωμα Οικονομικών Επιστημών - ειδικότητα στη στατιστική) κρίθηκε σχετική με τα καθήκοντα της θέσης.

 

Αναφορικά με αυτά τα προσόντα που δεν προβλέπονται μεν από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, είναι όμως απόλυτα συναφή με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της επίδικης θέσης, η νομολογία σταθερά τα καθιστά συγκριτικό παράγοντα που επαυξάνει την αξία των κατόχων τους και δεν πρέπει να παραγνωρίζεται. Βλ. Αλέκος Χρυσοστόμου ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (1989) 3 ΑΑΔ 3186, Δημοκρατία κ.α. ν. Αγγελή κ.α. (1999) 3 ΑΑΔ 161.

 

Το θέμα της ηλικίας ως στοιχείο αρχαιότητας δεν θα με απασχολήσει, γιατί η ηλικία δεν είναι το κριτήριο της αρχαιότητας στην προκείμενη περίπτωση για σκοπούς προαγωγής. (Βλ. άρθρο 49 του Ν. 1/90) Κατά τα άλλα, η αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών έναντι του αιτητή είναι αμελητέα.

 

Η βαθμολογία και τα στοιχεία των εμπιστευτικών εκθέσεων των πέντε τελευταίων χρόνων εμφανίζουν ισοδύναμους τον αιτητή και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ολοι βαθμολογούνται «Εξαίρετοι» με διαφορετικά, σε ορισμένες περιπτώσεις, σχόλια για τον καθένα. Ωστόσο, ο Διευθυντής στη σύστασή του, εμφανίζει τα ενδιαφερόμενα μέρη να «υπερέχουν και/ή να μην υστερούν» σε αξία, κρίση η οποία δεν συνάδει απόλυτα με την εικόνα των εμπιστευτικών εκθέσεων όπου ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη εμφανίζονται ισοδύναμα. Δεν εντοπίζω βάσιμο λόγο είτε στη σύσταση του Διευθυντή είτε στην απόφαση της ΕΔΥ που να δικαιολογεί την επιλογή των ενδιαφερομένων προσώπων αντί του αιτητή, ο οποίος ως «περίπου ισοδύναμος» με τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα θα μπορούσε να τύχει της ιδιαίτερης μεταχείρισης που προβλέπεται στον περί Παροχής Ισων Ευκαιριών για την Επαγγελματική Αποκατάσταση των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμο (Ν. 87(1)/2004). Η γενική αναφορά της ΕΔΥ ότι οι πρόνοιες του εν λόγω νόμου δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής γιατί εκείνοι από τους υποψήφιους που κατ΄ αρχάς καλύπτονται από τον πιο πάνω νόμο, συμπεριλαμβανομένου και του αιτητή « ......... δεν κρίνονται περίπου ισοδύναμοι  ως, η επιταγή του νόμου, για τους επιλεγέντες» είναι κατά τη γνώμη μου πεπλανημένη γιατί, καθώς έχει προαναφερθεί, τα στοιχεία των εμπιστευτικών εκθέσεων εμφανίζουν τον αιτητή περίπου ισοδύναμο με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Η ΕΔΥ επομένως είχε υποχρέωση να προχωρήσει σε περαιτέρω εξέταση κατά πόσο η περίπτωση του αιτητή ήταν κατάλληλη για εφαρμογή του πιο πάνω νόμου.

 

Κατόπιν των πιο πάνω η προσφυγή 259/05 αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

Η προσφυγή 314/05 επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ του αιτητή.

 

 

 

                                                                               Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

                                                                                                                              

 

 

ΣΦ.                        

 

 

                                                                  

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο