|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 416/2005)
23 Ιουνίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 12, 28, 30, 146 KAI 158 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΙΑΣΩΝ ΓΙΑΣΟΥΜΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
____________________
Θ. Κορφιώτης, για τον Αιτητή.
Γ. Κολοκασίδης, για την Καθ' ης η αίτηση.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αποφάσισε ότι η εταιρεία Golden Sun Leisure (CY) Ltd είχε διαπράξει παράβαση του άρθρου 68 των περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Κύπρου Νόμου και επέβαλε σε αυτή διοικητικές κυρώσεις. Επιπρόσθετα αποφάσισε να επιβάλει διοικητικές κυρώσεις, και στους τέσσερις εκτελεστικούς συμβούλους της εταιρείας δυνάμει του άρθρου 38(3) των περί της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (Σύσταση και Αρμοδιότητες) Νόμων, κρίνοντας ότι η παράβαση οφείλετο σε δική τους υπαιτιότητα, εσκεμμένη παράλειψη ή αμέλεια. Ο Αιτητής κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν, ένας από τους τέσσερις εκτελεστικούς συμβούλους της εταιρείας.
Με την παρούσα προσφυγή του, ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η απόφαση της καθής η αίτηση ημερ. 17/1/05 που του κοινοποιήθηκε στις 2/2/05 και με την οποία του επιβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο ύψους Λ.Κ 25.000 κατά παράβαση του άρθρου 68 των περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Κύπρου Νόμου είναι άκυρη και χωρίς οποιοδήποτε νομικό αποτέλεσμα.
Ένας από τους λόγους που εγείρει ο αιτητής με σκοπό να πλήξει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης είναι ότι αυτή ελήφθη από όργανο του οποίου η σύνθεση έπασχε.
Η Επιτροπή στη συνεδρία της ημερ. 30.9.2004, αποφάσισε δυνάμει του άρθρου 39 των περί της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (Σύσταση και Αρμοδιότητες) Νόμο του 2001-2004, (Ν. 64(Ι)/2001 όπως τροποποιήθηκε), να καλέσει την εταιρεία Golden Sun Leisure (CY) Ltd και τους διοικητικούς της συμβούλους να προβούν σε γραπτές παραστάσεις προς την Επιτροπή, αναφορικά με ενδεχόμενη παράβαση από μέρους τους του άρθρου 68 των περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Κύπρου Νόμων του 1993-2004 . Στη συνεδρία της 30.9.2004, δύο από τα μέλη της, ο κ. Κόκκινος και ο κ. Δημητρίου απουσίαζαν στο εξωτερικό και έτσι δεν παρευρέθησαν. Κατά τις επόμενες συνεδρίες ημερομηνίας 26.11.2004, οπόταν λήφθηκε απόφαση για παράβαση του άρθρου 68 και 17.1.2005 οπόταν επεβλήθησαν τα διοικητικά πρόστιμα στους εκτελεστικούς συμβούλους της εταιρείας, ο κ. Κόκκινος και ο κ. Δημητρίου, δεν έλαβαν μέρος στη σύνθεση της Επιτροπής.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Αιτητή εισηγείται ότι κακώς επέλεξαν ο κ. Κόκκινος και ο κ. Δημητρίου να μην μετέχουν στη συνέχεια στις συνεδρίες της Επιτροπής. Η μη συμμετοχή τους έλαβε χώρα υπό το καθεστώς της πεπλανημένης άποψης ότι δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν για το λόγο ότι είχαν απουσιάσει στην προηγούμενη συνεδρίαση της 30.9.2004.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή επικαλείται τις πρόνοιες του άρθρου 22 του περι των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (N 158(I)/99), το οποίο προβλέπει ότι η διαδικασία συζήτησης και λήψης της επίδικης απόφασης πρέπει να διεξάγεται από την αρχή μέχρι το τέλος από τα ίδια μέλη και ότι αν η σύνθεση του οργάνου αλλάξει με τη συμμετοχή μελών που ήταν απόντα στις συνεδρίες, αυτό θεραπεύεται μόνο αν πρόκειται για συνεδρία που ασχολήθηκε με προκαταρκτικά θέματα ή αν τα μέλη, τα οποία λαμβάνουν την τελική απόφαση, είναι πλήρως ενημερωμένα σχετικά με όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη λήψη της απόφασης. Εισηγείται ότι κατά τη συνεδρία της 30.9.2004 συζητήθησαν μόνο προκαταρκτικά ζητήματα. Συναφώς λέγει ότι τίποτα δεν εμπόδιζε τα εν λόγω δύο μέλη από του να συμμετέχουν, στη συνέχεια, στις συνεδριάσεις που ακολούθησαν. Όμως και αν ακόμα επρόκειτο για ουσιαστικά ζητήματα, τα εν λόγω δύο μέλη θα μπορούσαν, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 22, να είχαν ενημερωθεί σχετικά με όλα τα στοιχεία που ήσαν αναγκαία για τη λήψη απόφασης.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για την Επιτροπή υποστηρίζει ότι οι συνεδρίες που προηγήθηκαν αφορούσαν σε ουσιώδη θέματα, με αποτέλεσμα η απόφαση του κ. Κόκκινου και του κ. Δημητρίου να μην μετέχουν στη συνέχεια, προς διαφύλαξη της νομιμότητας της διαδικασίας, να ήταν δικαιολογημένη.
Το ίδιο ζήτημα συζητήθηκε εκτενώς στη Διγενής Σολωμού v. Eπιτροπής Κεφαλαιαγοράς, Υπόθεση αρ. 413/2005, ημερ. 5 Μαίου, 2006. Τα γεγονότα της υπόθεσης εκείνης είναι ταυτόσημα με αυτά της παρούσας προσφυγής με τη διαφορά ότι ο αιτητής εκεί ήταν ο άλλος από τους τέσσερις εκτελεστικούς συμβούλους της εταιρείας. Και στην υπόθεση εκείνη ο αιτητής προσέβαλε την νομιμότητα της απόφασης της καθ΄ ης η αίτηση ημερ. 17/1/05 με την οποία του είχε επιβληθεί διοικητικό πρόστιμο κατά παράβαση του άρθρου 68 των περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Κύπρου Νόμων.
Ο Χατζηχαμπής , Δ. εξήγησε ότι:
«Το άρθρο 22 κωδικοποιεί τις αρχές που διέπουν το θέμα. Η βασική αρχή της νομολογίας εκφράσθηκε στην Kyprianou v. Republic (1976) 3 CLR 210 από τον Α. Λοΐζου, Δ. (ως ήτο τότε), σ. 213:
'... if a member or members are excluded on an erroneous view that they could not participate at such a meeting, the collective organ in question cannot be considered as properly composed when an administrative decision is taken even if there is quorum and, therefore, such decision should be annulled on the ground of wrong composition of the organ.'
Η αρχή της Kyprianou υιοθετήθηκε από την Ολομέλεια στην υπόθεση Mytides v. Republic (1988) 3 CLR 737 με επιδοκιμαστική αναφορά στα λεχθέντα από τον Α. Λοΐζου, Δ. (όπως ήταν τότε). Όπως εξ άλλου παρατήρησε ο Κωνσταντινίδης, Δ., στην υπόθεση Καρακόκκινος ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Υπ. Αρ. 110/2003, 15.11.2004, σ. 7, αναφερόμενος στη Mytides:
'... κατά την εξέταση της νομιμότητας της σύνθεσης, συνυπολογίζονται οι λόγοι για τους οποίους μέλη του συλλογικού οργάνου δεν συμμετέχουν.'
Με δεδομένο, όπως παρατήρησε περαιτέρω, ότι υπάρχει υποχρέωση κρίσης εκ μέρους του συλλογικού οργάνου όπως αυτό είναι νόμιμα συγκροτημένο, η μη συμμετοχή μέλους δεν δικαιολογείται εφ΄ όσον δεν συναρτάται προς τις παρεχόμενες δυνατότητες και τις αρχές που διέπουν το κώλυμα συμμετοχής.
Ο κ. Κολοκασίδης παρατηρεί ότι η υπόθεση Kyprianou αποφασίστηκε πριν από τη θέσπιση του άρθρου 22. Όμως και η μεταγενέστερη του άρθρου 22 νομολογία δεν διαφέρει. Εξ άλλου, το άρθρο 22, αν διαφοροποιεί τα πράγματα, είναι μάλλον προς την κατεύθυνση επέκτασης της δυνατότητας μέλους που δεν παρίστατο σε συνεδρία να μετέχει στη συνέχεια εφ΄όσον, ακόμα και αν η συνεδρία στην οποία δεν παρίστατο αφορούσε σε ουσιώδη και όχι προκαταρκτικά θέματα, ενημερωνόταν σχετικά για όλα τα στοιχεία που ήταν αναγκαία για τη λήψη απόφασης.
Αν ήταν αναγκαίο να αποφασισθεί στην προκειμένη περίπτωση κατά πόσο η συνεδρία της 30.9.2004 αφορούσε σε προκαταρκτικό ή ουσιώδες θέμα, θα συμφωνούσα με το Νικολαΐδη, Δ., στην υπόθεση Ισχύς Επενδυτική Λτδ ν. Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς,. Υπόθεση αρ. 73/2004 ημερ., 26.9.2005, ο οποίος, επί πολύ αναλόγων προς τα ενώπιον μου γεγονότων, θεώρησε ότι επρόκειτο για προκαταρκτικό θέμα και ότι η απόφαση του κ. Κόκκινου και του κ. Δημητρίου να μην μετέχουν στις επόμενες συνεδριάσεις ήταν αδικαιολόγητη, ως βασιζόμενη στην πεπλανημένη αντίληψη ότι εκωλύοντο να μετέχουν. Και ουσιαστικό να ήταν όμως το θέμα της συνεδρίας της 30.9.2004, και πάλι η αντίληψη ότι υπήρχε κώλυμα θα ήταν αδικαιολόγητη καθ΄ όσον το ίδιο το άρθρο 22 παρέχει τη δυνατότητα συμμετοχής μετά από ενημέρωση του απουσιάζοντος μέλους για τα αναγκαία, για τη λήψη απόφασης, σχετικά στοιχεία.»
Συμφωνώ με τα όσα ανέφερε ο αδελφός Δικαστής Χατζηχαμπής στη Σολωμού (ανωτέρω) και καταλήγω πως η σύνθεση της Επιτροπής κατά την ουσιώδη συνεδρία της 17.1.2005 πάσχει λόγω της μη συμμετοχής των κυρίων Κόκκινου και Δημητρίου. Για το λόγο αυτό παρέλκει η εξέταση των υπολοίπων λόγων της προσφυγής.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται. ΄Εξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.