|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 981/2004
17 Mαρτίου, 2006
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ
Αιτητής,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθών η αίτηση.
------------------
Α.Σ. Αγγελίδης με Ξ. Ξενοφώντος, για τον αιτητή
Α. Μαρκουλλή (κα), Νομικός Λειτουργός για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθών η αίτηση
Α. Παπαχαραλάμπους με Σ. Νικολάου (κα), για το ενδιαφερόμενο μέρος 1 Λίνα Αθανασιάδου (εμ.1)
Α. Κωνσταντίνου, για το ενδιαφερόμενο μέρος 2 Νίκος Χατζηστεφάνου (ε.μ. 2)
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (πιο κάτω η Ε.Δ.Υ.) που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 6/8/04 και με την οποία προήγαγε τα προαναφερθέντα ενδιαφερόμενα μέρη (ε.μ.) στη μόνιμη θέση του Λειτουργού Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών από 1/7/04, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος με επιστολή του ημερ. 30/12/03 προς την ΕΔΥ ζητούσε όπως η τελευταία προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για την πλήρωση των δύο κενών θέσεων οι οποίες σύμφωνα με το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας είναι θέσεις προαγωγής. Η Ε.Δ.Υ. επιλήφθηκε του θέματος στη συνεδρία της με ημερομηνία 4/6/04. Άκουσε τις συστάσεις του Διευθυντή Τμήματος Αλιείας και αφού αυτός αποχώρησε, προχώρησε στην αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα ε.μ. υπερείχαν των άλλων υποψηφίων με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) και έτσι τους πρόσφερε την προαγωγή. Κατά την εν λόγω συνεδρία ο αιτητής δεν συμπεριλαμβάνετο στον κατάλογο των προσοντούχων υποψηφίων διότι στον προσωπικό του φάκελο δεν υπήρχε καταχωρημένο αποδεκτό τεκμήριο σύμφωνα με τις σχετικές εγκυκλίους της Ε.Δ.Υ. όσον αφορά την πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας, όπως τούτο απαιτείτο από το σχέδιο υπηρεσίας. Ο αιτητής με επιστολή του της ίδιας ημερομηνίας, δηλαδή 4/6/04, που λήφθηκε από την Ε.Δ.Υ. στις 7/6/04, διαμαρτυρήθηκε και ισχυρίστηκε ότι κατείχε το εν λόγω επίπεδο γνώσης της αγγλικής γλώσσας και ζήτησε να διεξαχθεί σχετική έρευνα. Πράγματι η Ε.Δ.Υ. σε σχετική συνεδρία της ημερ. 7/6/04 εξέτασε το θέμα και κατάληξε ότι ο αιτητής ικανοποιεί αυτή την απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας και γιαυτό ανακάλεσε την απόφαση της 4/6/04 και προχώρησε και εξέτασε ξανά το θέμα πλήρωσης των εν λόγω θέσεων στις 10/6/04. Άκουσε ξανά τις συστάσεις του Διευθυντή, ο οποίος στη συνέχεια αποχώρησε. Η Ε.Δ.Υ. αφού εξέτασε το όλο θέμα κατάληξε και πάλιν ότι τα ε.μ. υπερείχαν σε όλα τα κριτήρια και τους πρόσφερε ξανά την προαγωγή η οποία αφού έγινε αποδεκτή καθορίστηκε να αρχίζει από την 1/7/04. Σχετική δημοσίευση έγινε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 6/8/04.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με τη γραπτή τους αγόρευση οι ευπαίδευτοι συνήγοροι του αιτητή προωθούν τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης:
(1) ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει και συμπαρασύρει σε ακύρωση και την απόφαση της Ε.Δ.Υ.
(2) ότι αναφορικά με τα κριτήρια αξία, προσόντα και αρχαιότητα η Ε.Δ.Υ. δεν έδωσε στο καθένα απ' αυτά την ανάλογη βαρύτητα.
(3) Έλλειψη της δέουσας έρευνας.
Τόσο η πλευρά της καθής η αίτηση όσο και οι συνήγοροι των ε.μ. με δικές τους ξεχωριστές αγορεύσεις υποστηρίζουν την ορθότητα και το νόμιμο της προσβαλλόμενης απόφασης.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Παρά το ότι στη γραπτή αγόρευση του αιτητή γίνεται ισχυρισμός ότι η επίδικη θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής, τελικά (με την απαντητική αγόρευση) έγινε δεκτό ότι αυτή είναι μόνο θέση προαγωγής. Έτσι θα εξεταστεί το θέμα με τις νομικές αρχές που διέπουν την πλήρωση τέτοιων θέσεων. Προχωρώ λοιπόν να εξετάσω τους λόγους ακύρωσης με την σειρά που αυτοί αναπτύχθηκαν στη γραπτή αγόρευση της πλευράς του αιτητή.
(α) Σύσταση του Διευθυντή:
Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι και η νέα σύσταση του Διευθυντή που έγινε όταν ο αιτητής κρίθηκε ως προσοντούχος πάσχει (α) για το λόγο ότι αγνοήθηκε το πρόσθετο προσόν του αιτητή που δεν το διέθετε το ένα από τα ε.μ. (β) διότι δεν εξηγεί ο διευθυντής τους λόγους για τους οποίους έκρινε τα ε.μ. ως καταλληλότερα για τη θέση, ενώ είναι περίπτωση που χρειαζόταν ειδική αιτιολογία, και (γ) διότι ο διευθυντής αναφέρει ότι διαβουλεύθηκε με τους άμεσα προϊσταμένους των υποψηφίων χωρίς να καταγράφει ή αναφέρει τις απόψεις που έλαβε από αυτούς.
Η σύσταση του Διευθυντή φαίνεται από το σχετικό πρακτικό που είναι στο παράτημα 8 στην ένσταση και στην έκταση που αφορά τον αιτητή και τα δύο ε.μ., έχει ως ακολούθως:
«Γνωρίζω προσωπικά και τους τέσσερις υποψηφίους που κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα, προκειμένου όμως να προβώ σε συστάσεις διαβουλεύθηκα με τους άμεσα προϊσταμένους τους και μελέτησα τόσο τους Προσωπικούς τους Φακέλους όσο και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων τους. Και οι τέσσερις υποψήφιοι είναι εξαίρετοι, όπως φαίνεται και μέσα από τις Ετήσιες Υπηρεσιακές τους Εκθέσεις.
Η Αθανασιάδου Λίνα διορίστηκε στην παρούσα θέση το 1978. Απασχολείται στον Τομέα Αλιευτικών Καταφυγίων, όπου απέκτησε μεγάλη πείρα στη λειτουργία, βελτίωση και κατασκευή αλιευτικών καταφυγίων. Σήμερα, μετά την αποχώρηση του κ. Λουκαϊδη, προϊσταται του Τομέα. Είναι απόφοιτος του Αμερικανικού Πανεπιστημίου Βυρητού και έτυχε τρίμηνης εκπαίδευσης στο Ισραήλ.
Ο Χατζηστεφάνου Νίκος διορίστηκε στην παρούσα θέση το 1980. Εργάζεται στον Τομέα Αλιευτικών Πόρων. Είναι υπεύθυνος για πολλά θέματα, όπως είναι η αλιευτική έρευνα, οι διεθνείς οργανισμοί και τα αλιευτικά δεδομένα. Το 1972 απέκτησε πτυχίο Φυσιογνωσίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1989 διδακτορικό στη Βιολογία από το ίδιο Πανεπιστήμιο. Το 1979 απέκτησε πτυχίο Master of Science στη Βιολογία από το Πανεπιστήμιο Memorial του Newfoundland στον Καναδά.
....................................................................................
Ο Ζωδιάτης Γεώργιος διορίστηκε στην παρούσα θέση το 1994, δηλαδή 16 χρόνια μετά την Αθανασιάδου, 14 χρόνια μετά το Χατζηστεφάνου και από την ίδια ημερομηνία με την Αργυρού-Ηρακλέους. Είναι υπεύθυνος του Ωκεανογραφικού Κέντρου στο Πανεπιστήμιο και ασχολείται αποκλειστικά με έρευνα σε θέματα φυσικής ωκεανογραφίας, όπου συμμετέχει σε ερευνητικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παρουσιάζει αξιόλογο έργο. Το 1984 πήρε δίπλωμα ωκεανολογίας και το 1992 διδακτορικό από το Υδρομετεωρολογικό Ινστιτούτο του Λενιγκραντ.
.....................................................................................................................»
Εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις. Έχω τελικά καταλήξει να συμφωνήσω με τις θέσεις των δικηγόρων των καθών η αίτηση και των ε.μ. ότι δηλαδή δεν υπάρχει οτιδήποτε που να καθιστά τη σύσταση παράνομη. Αναφορικά με το ε.μ. 1 Λίνα Αθανασιάδου ο Διευθυντής αναφέρει το γεγονός ότι αυτή δεν έχει μεταπτυχιακές σπουδές που να θεωρούνται ως πλεονέκτημα, κάτι που έχουν ο αιτητής και το ε.μ. 2, αλλά εξηγεί ότι η πολύ μεγάλη αρχαιότητά της (16 χρόνια) είναι τέτοια, που εφόσον οι υποψήφιοι ισοδυναμούν στην αξία, του επέτρεπε να την συστήσει για προαγωγή. Οι αυθεντίες που επικαλούνται οι συνήγοροι του αιτητή (όπως για παράδειγμα Πανταζής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 47 και Μικελλίδου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 105) όπου αναφέρεται ότι σε θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής η αρχαιότητα «δεν έχει βαρύνουσα σημασία» δεν τυγχάνουν εφαρμογής, εφόσον εδώ τελικά διευκρινίστηκε ότι η θέση ήταν θέση προαγωγής. Όσον αφορά δε το ε.μ.2 εκτός του ότι αυτός είχε και το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας, είχε και αρχαιότητα έναντι του αιτητή. Επομένως η σύσταση ήταν και σύμφωνη με τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους των συστηθέντων, αλλά και αιτιολογημένη. Έτσι ο πρώτος λόγος απορρίπτεται.
(β) Αξία, προσόντα, αρχαιότητα
Στο θέμα αξία ο αιτητής και τα ε.μ. κρίθηκαν ότι ισοβαθμούσαν. Επομένως η κρίση επεκτείνεται ουσιαστικά στα άλλα δυο κριτήρια.
Αναφορικά με την αρχαιότητα, ήδη ανάφερα ότι λαμβανομένου υπόψη ότι η θέση είναι μόνο θέση προαγωγής, αυτή έχει σημαίνοντα λόγο που μπορεί ακόμα να αποτελέσει και λόγο για απόκλιση από τη σύσταση του προϊσταμένου του τμήματος. (βλ. Δημοκρατία ν. Σταύρου (1993) 3 Α.Α.Δ. 71). Στη σελ. 78 της εν λόγω απόφασης διαβάζουμε τα εξής:
«Η Επιτροπή, στην άσκηση διακριτικής ευχέρειας αν θα υιοθετήσει ή αν θα παρεκκλίνει από τη σύσταση του Προϊσταμένου, πρέπει να ενεργήσει με βάση τα νομοθετημένα κριτήρια. Η αρχαιότητα, ως ένα από τα τρία κριτήρια, μπορεί να αποτελέσει λόγο για απόκλιση από τη σύσταση του Προϊσταμένου, όταν οι υποψήφιοι είναι περίπου ισότιμοι σε αξία.»
Στην πιο πάνω υπόθεση η αρχαιότητα του ε.μ. ήταν 15 χρόνια έναντι του αιτητή, στα δε υπόλοιπα κριτήρια αυτοί ισοδυναμούσαν. Το ίδιο και στη δική μας περίπτωση, το ε.μ. 1 είχε κατά τον ουσιώδη χρόνο αρχαιότητα 16 χρόνια και το ε.μ. 2, 14 χρόνια. Καταλήγω λοιπόν ότι η βαρύτητα που δόθηκε στο κριτήριο αρχαιότητα και για τα 2 ε.μ., έστω και αν το ε.μ. 1 δεν είχε το πλεονέκτημα, ήταν υπό τις περιστάσεις νομικά επιτρεπτή και δε βλέπω λόγο παρέμβασης του δικαστηρίου.
Αναφορικά με το κριτήριο αξία από μελέτη των ετήσιων αξιολογήσεων του αιτητή και των ε.μ., φαίνεται ότι αυτοί, όπως ήδη ανάφερα, ισοβαθμούσαν μεταξύ τους. Το ότι σε ένα έτος, το 2000, το ε.μ. 2 υπερέχει του αιτητή κατά ένα (1) «Εξαίρετος», η υπεροχή είναι τόσο οριακή που δε διαμορφώνει τη διαπίστωση ότι είναι ουσιαστικά οι ίδιοι σε αξία. Ισοβαθμία είχαν ο αιτητής και το ε.μ. 1. Επομένως το κριτήριο αυτό της αξίας δεν έθετε τον αιτητή σε πιο πλεονεκτική θέση από τα 2 ε.μ.
Όσον αφορά τώρα τα προσόντα, είναι η θέση της πλευράς του αιτητή ότι αυτός υπερτερούσε των ε.μ. Αναφέρονται οι συνήγοροι του στα ακαδημαϊκά του προσόντα, ότι είναι επιστημονικός συνεργάτης σε διάφορα πανεπιστήμια που κατονομάζουν και στη συμμετοχή του σε ευρωπαϊκά και άλλα ερευνητικά προγράμματα. Καταλήγουν ότι το ε.μ. 2 Χατζηστεφάνου δεν έχει να παρουσιάσει τεκμηριωμένο ουσιαστικό συγγραφικό έργο καθώς και έργο που να αφορά στις αρμοδιότητες της υπηρεσίας και ότι το ε.μ. 1 Αθανασιάδου «δεν κατέχει πτυχίο ούτε μεταπτυχιακό που να αφορά στις αρμοδιότητες του Τμήματος Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών». Συνεχίζουν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι του αιτητή ότι, είτε η Ε.Δ.Υ. πλανήθηκε ως προς τα προσόντα του ε.μ. 1, είτε δε διεξήγαγε τη δέουσα έρευνα.
Είναι σαφώς νομολογημένο ότι η ευθύνη για την ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου και το δικαστήριο τούτο επεμβαίνει μόνο όταν η δοθείσα ερμηνεία δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή έστω και αν το ίδιο, δυνατό να έδιδε διαφορετική ερμηνεία (βλ. μεταξύ άλλων Παπαλεοντίου ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 211, Κυπριακή Δημοκρατία ν. Γιαλλουρίδης κ.α. (1990) 3(ΣΤ) Α.Α.Δ.4316, Σαββίδου ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 410, Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού ν. Προδρόμου (1995) 3 Α.Α.Δ. 128, Φιλίππου κ.α. ν. Δημοκρατίας (αρ. 1) (1996) 3 Α.Α.Δ. 543 και Δαυίδ Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 (Β) Α.Α.Δ. 696).
Αρχίζοντας από το ε.μ. 2 και συγκρίνοντας τα δικά του προσόντα με αυτά του αιτητή, δεν βρίσκω ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. να θεωρήσει αμφότερους προσοντούχους να μην ήταν εύλογα επιτρεπτή. Το ότι ο αιτητής είχε δραστηριότητα στους διάφορους τομείς που αναφέρονται στην αγόρευση του, δεν νομίζω ότι αλλάζει την ουσία του θέματος ότι και οι δυο είναι προσοντούχοι αφού και το ε.μ. 2, αν δούμε τα όσα επικαλείται στη γραπτή του αγόρευση, τα οποία επισυνάπτει μαζί με το Βιογραφικό του Σημείωμα, προκύπτει ότι είχε και αυτός εξίσου, αν όχι και περισσότερη δραστηριότητα. Περαιτέρω έχουν και οι δυο μεταπτυχιακές σπουδές που ικανοποιούν το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας.
Αυτό που χρειάστηκε πιο προσεκτική εξέταση είναι η σύγκριση των προσόντων του αιτητή και του ε.μ. 1. Είναι γεγονός ότι ο αιτητής κατείχε προσόντα περισσότερα από το ε.μ. 1, αλλά αυτά ήσαν τέτοια που δεν απαιτούντο από το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας, με αποτέλεσμα να μην ήταν υπόχρεη η Ε.Δ.Υ. να δώσει σ' αυτά ιδιαίτερη βαρύτητα. Κρίνω λοιπόν ότι και στην περίπτωση του ε.μ. 1 η εκτίμηση των προσόντων της ήταν λογικά επιτρεπτή για την Ε.Δ.Υ.
(γ) Έλλειψη δέουσας έρευνας
Εξέτασα και αυτόν τον ισχυρισμό και τις αντίστοιχες θέσεις. Όλα τα ενώπιον του δικαστηρίου γεγονότα δείχνουν ότι έγινε η δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα. Τούτο αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ενώ στην πρώτη συνεδρία της Ε.Δ.Υ. (4.6.04) ο αιτητής δεν θεωρήθηκε προσοντούχος, μετά από τη δική του διαμαρτυρία, η Ε.Δ.Υ. ανακάλεσε την απόφαση της να προσφέρει τη θέση στα ε.μ., και επανεξέτασε το θέμα θεωρώντας τώρα αυτόν ως προσοντούχο. Βέβαια κατάληξε να προσφέρει ξανά τη θέση στα ε.μ. Επομένως απορρίπτεται ο ισχυρισμός του αιτητή περί μη διεξαγωγής της δέουσας έρευνας.
Με βάση όλα τα πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθών η αίτηση και ε.μ. όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς