|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 683/2004)
23 Μαρτίου, 2006
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΔΑΜΟΣ ΑΔΑΜΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΡΑΛΙΩΝ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
Μ. Κυριακίδης, για τον Αιτητή.
Α. Παντελίδης, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
Στ. Αναστάση (κα) για Α. Κουκούνη, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή του ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:-
«Α. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η παράλειψη της Καθ' ης η Αίτηση να απαντήσει στην Ιεραρχική Προσφυγή ημερομηνίας 18.09.2003 που υπέβαλε ο Αιτητής εναντίον της διοικητικής πράξης ή/και απόφασης του Δήμου Λάρνακος, με την οποία αποφασίστηκε η χορήγηση άδειας ή και κατακυρώθηκε η προσφορά για την παροχή διευκολύνσεων (ενοικίαση ειδών θαλασσίων αθλημάτων και ψυχαγωγίας) στην περιοχή Φοινικούδων εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Λάρνακος δυνάμει προκήρυξης προσφοράς με αριθμό 27/2003 στον Κυριάκο Δημητρίου, Αθηνών 4, Κίτι, είναι άκυρη, αντίθετη στο Σύνταγμα και πως ό,τι παραλείφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί.
Β. Δήλωση ή/και απόφαση του Δικαστηρίου ότι η άρνηση της Καθ' ης η Αίτηση να ακυρώσει ή/και να ανακαλέσει διοικητική πράξη ή/και απόφαση του Δήμου Λάρνακος, με την οποία αποφασίστηκε η χορήγηση άδειας ή/και κατακυρώθηκε η προσφορά για την παροχή διευκολύνσεων (ενοικίαση ειδών θαλασσίων αθλημάτων και ψυχαγωγίας) στην περιοχή Φοινικούδων εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Λάρνακος δυνάμει προκήρυξης προσφοράς με αριθμό 27/2003 στον Κυριάκο Δημητρίου, Αθηνών 4, Κίτι, είναι άκυρη ή/και παράνομη ή/και στερείται οιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο αιτητής διά του δικηγόρου του απέσυρε τη δεύτερη θεραπεία και έτσι παρέμεινε μόνο η πρώτη για παράλειψη απάντησης.
Ο αιτητής είναι διπλωματούχος γυμναστής και ασχολείται, μεταξύ άλλων, με επιχείρηση εκμετάλλευσης ειδών θαλασσίων αθλημάτων και ψυχαγωγίας, τα οποία εγκαθιστά σε δημόσιες παραλίες με την άδεια των τοπικών αρχών μετά από προκήρυξη προσφορών. Κατά τον ουσιώδη χρόνο ο αιτητής εκμεταλλεύετο κατόπιν αδείας του Δήμου Λάρνακος την περιοχή «Μακένζυ».
Την 1.7.2003 ο Δήμος Λάρνακας ζήτησε προσφορές για την παροχή διευκολύνσεων (ενοικίασης ειδών θαλασσίων αθλημάτων και ψυχαγωγίας) σε σημείο της παραλίας εντός των δημοτικών ορίων γνωστό ως «Φοινικούδες». Περίληψη των όρων των προσφορών δημοσιεύθηκε στον εγχώριο τύπο.
Στις 9.7.2003 ανοίχθηκε το κιβώτιο των προσφορών το οποίο και περιείχε μόνο μία προσφορά, αυτής του ενδιαφερομένου μέρους (Ε/Μ). Τελικά στις 18.7.2003 η ενοικίαση κατακυρώθηκε στον μόνο προσφοροδότη, το Ε/Μ.
Ο αιτητής δεν είχε υποβάλει οποιαδήποτε προσφορά.
Ο αιτητής πληροφορήθηκε για το γεγονός αυτό και απέστειλε στις 18.9.2003 επιστολή στην Κεντρική Επιτροπή Παραλιών με την οποία διαμαρτυρόταν. Η επιστολή έχει ως εξής:-
«Μόλις πληροφορήθηκα ότι ο Δήμος Λάρνακας εζήτησε προσφορές αρ. 27/03 στη θέση «Φοινικούδες» για θαλάσσια σπορ. Νομίζω ότι εδόθη στον μοναδικό προσφοροδότη. Δεν εδιάβασα την προσφορά στην Εφημερίδα και για αυτό δεν έδωσα δυστυχώς προσφορά. Όμως έχω ένσταση να παραχωρηθεί ο δίαυλος διότι είμαι ενδιαφερόμενος και εκμεταλλεύομαι την παραλία Μακένζυ από πολλά χρόνια με άριστη συνεργασία με τον Δήμο και ο Δήμος όφειλε να με ειδοποιήσει για την προσφορά.
Εδιάβασα τους όρους προσφορών και έχω τη γνώμη ότι δε μπορούν να ικανοποιηθούν από τον προσφοροδότη ο οποίος φέτος δεν ελειτούργησε, ούτε έφερε εξοπλισμό επί τόπου, αλλά δεν επαρουσίασε ούτε και τα προσόντα.
Έχω παράπονο και σας παρακαλώ να ερευνήσετε και να εξετάσετε εσείς αν υπάρχουν όλα τα προσόντα που ζητούνται, διαφορετικά σας παρακαλώ να φροντίσετε να ξαναγίνουν οι προσφορές.»
Ο Δήμος Λάρνακας απάντησε στην πιο πάνω επιστολή του αιτητή, με επιστολή του ημερ. 15.10.2003.
Στο διοικητικό φάκελο όμως της υπόθεσης δεν φαίνεται ότι η Κεντρική Επιτροπή Παραλιών έδωσε οποιαδήποτε απάντηση στον αιτητή, παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος επανήλθε με νέα επιστολή προς την καθ' ης η αίτηση, ημερομηνίας 5.3.2004.
Η παράλειψη της καθ' ης η αίτηση να δώσει απάντηση στον αιτητή προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση στη γραπτή του ένσταση προβάλλει προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος αφού ουδέποτε ήταν προσφοροδότης και κατά συνέπεια δεν ενομιμοποιείτο να καταχωρήσει την προσφυγή αυτή. Περαιτέρω προβάλλει ότι, δυνάμει του άρθρου 5(Ι) του Κεφ. 59, είναι φανερό ότι για να καταχωρηθεί ιεραρχική προσφυγή είναι απαραίτητο να υπάρξει προηγουμένως απόφαση του Δήμου Λάρνακος πράγμα το οποίο δε συμβαίνει στην παρούσα περίπτωση.
Όσον αφορά τη δεύτερη πιο πάνω εισήγηση της καθ' ης η αίτηση, αυτή δεν ευσταθεί. Υπήρξε απόφαση του Δήμου Λάρνακας με την κατακύρωση της προσφοράς στο Ε/Μ.
Ευσταθεί όμως η πρώτη προδικαστική ένσταση. Ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλλει την επίδικη πράξη. Είναι δεδομένο ότι ο αιτητής δεν υπέβαλε προσφορά, πράγμα που το παραδέχεται ο ίδιος στην επιστολή του ημερ. 18.9.2003 ισχυριζόμενος ότι δεν εδιάβασε στις εφημερίδες που δημοσιεύθηκε η προκήρυξη. Ο ευπαίδευτος δικηγόρος του στη γραπτή του αγόρευση παραθέτει σωρεία νομολογίας όσον αφορά το έννομο συμφέρον. Σε καμιά όμως αυθεντία τα γεγονότα συμπίπτουν με την παρούσα υπόθεση. Είναι βασική θέση της νομολογίας ότι η ύπαρξη ή μη εννόμου συμφέροντος αποφασίζεται με βάση τα ιδιαίτερα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Προϋπόθεση για την άσκηση προσφυγής αποτελεί ο δυσμενής επηρεασμός συμφέροντος. Όπως αναφέρεται στην απόφαση της Ολομέλειας Λεωφ. Λευκωσίας Λτδ. ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 56:-
«Πρόκειται για δικαιοδοτικό όρο, τον οποίο θέτει το Άρθρο 146.2 του Συντάγματος για την επίκληση, ανάληψη και άσκηση της δικαιοδοσίας που παρέχει το Άρθρο 146.1 του Συντάγματος. Η επιτυχία της προσφυγής δεν θα εξυπηρετήσει οποιοδήποτε συμφέρον των εφεσειόντων. Δεν θα καρπωθούν οι εφεσείοντες ίδιο όφελος.»
Για την ύπαρξη εννόμου συμφέροντος απαιτούνται δύο προϋποθέσεις όπως τις έθεσε η νομολογία, (α) η προσβαλλόμενη πράξη έχει προκαλέσει ηθική ή υλική βλάβη στον αιτούντα και (β) ο αιτών υφίσταται τη βλάβη αυτή με ορισμένη ιδιότητα που αναγνωρίζεται από τους κανόνες του δικαίου, δηλαδή, να υπάρχει μια ειδική έννομη σχέση του αιτούντος με την προσβαλλόμενη πράξη. (Βλέπε: Μαούρη ν. Δήμου Παραλιμνίου (2001) 3 Α.Α.Δ. 266).
Αιτητής, κατά συνέπεια, που δεν συμμετείχε σε διαγωνισμό που προκηρύχθηκε από δημόσια αρχή, στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την κατακύρωση της προσφοράς σε επιτυχόντα προσφοροδότη. Η θέση αυτή εξεφράστηκε σε παρόμοια κατ' αναλογία γεγονότα στην απόφαση της Ολομέλειας Δημοκρατία ν. Multi Klima Maliotis Eng. Ltd. (2002) 3 A.A.Δ. 307.
Καταλήγω κατά συνέπεια ότι η προδικαστική ένσταση ευσταθεί. Ο αιτητής στερείται του εννόμου συμφέροντος.
Και για ένα άλλο ακόμα λόγο πάσχει η προσφυγή του αιτητή. Είναι σταθερή νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι οποιοσδήποτε λόγος ακύρωσης πρέπει απαραίτητα να καλύπτεται από τα νομικά σημεία της προσφυγής. Έχω διεξέλθει με πολλή προσοχή τα νομικά σημεία της προσφυγής και όλα ανεξαίρετα αναφέρονται στη δεύτερη θεραπεία της προσφυγής, που έχει, όπως ανέφερα στην αρχή της απόφασης αυτής, αποσυρθεί. Κανένα νομικό σημείο δεν καλύπτει την πρώτη υπό εκδίκαση θεραπεία της προσφυγής, που αναφέρεται στην παράλειψη. Το θέμα αυτό δεν έχει εγερθεί από την καθ' ης η αίτηση αλλά είναι θέμα, που σύμφωνα με τη νομολογία, μπορεί να εξεταστεί αυτεπάγγελτα.
Κατά συνέπεια και για το λόγο αυτό η προσφυγή υπόκειται σε απόρριψη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της καθ' ης η αίτηση και του Ενδιαφερόμενου Μέρους.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ