|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 518/2006)
20 Mαρτίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
HELLENIC PETROLEUM CYPRUS LTD,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Μονομερής Αίτηση ημερ. 14.3.2006
Π. Πολυβίου μαζί με τον Μ. Κραμβή, για τους Αιτητές.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές ασχολούνται με την εμπορία πετρελαιοειδών. Aπό τον Απρίλη του 2000 συνήψαν συμφωνία άδειας χρήσης με κάποιον Αντωνάκη Λοΐζου, αναφορικά με την παροχή πετρελαιοειδών σε πρατήριο που διαχειριζόταν ο ίδιος.
΄Οπως ισχυρίζονται στην αίτησή τους, ο Λοΐζου συνήψε με κάποιον τρίτο συμφωνία για παραχώρηση της εμπορικής εκμετάλλευσης του πιο πάνω πρατηρίου. Επειδή οι αιτητές θεώρησαν ότι η συμφωνία συνιστούσε παράβαση της μεταξύ τους και του Λοΐζου υφιστάμενης συμφωνίας, με επιστολή τους ημερ. 11.1.2006, τερμάτισαν τη συμφωνία άδειας χρήσης και κάλεσαν τον Λοΐζου όπως παραδώσει τη διαχείριση του πρατηρίου σε εκπρόσωπό τους, αμέσως.
Φαίνεται ότι ο Λοΐζου προσέφυγε στην Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού και στις 20.1.2006, οι αιτητές κλήθηκαν να παραστούν ενώπιον της Επιτροπής σε σχέση με καταγγελία και αίτηση για προσωρινά μέτρα εναντίον τους. Οι αιτητές, παρ΄ όλον ότι είχαν κληθεί μόλις την ημέρα της ακρόασης, παρεβρέθηκαν, αλλά ούτε η καταγγελία, ούτε η αίτηση για προσωρινά μέτρα τους επιδόθηκε ή τους παραδόθηκε.
Η απόφαση της Επιτροπής επιφυλάχθηκε στις 20.1.2006, αλλά στις 3.3.2006 οι αιτητές κλήθηκαν όπως παρουσιαστούν στις 7.3.2006 για περαιτέρω διευκρινίσεις, σε σχέση με τη διαδικασία για έκδοση προσωρινών μέτρων.
Η Επιτροπή, στις 7.3.2006 επιφύλαξε την απόφασή της, χωρίς και πάλι να κοινοποιήσει στους αιτητές ή τους δικηγόρους τους, είτε την καταγγελία του Λοΐζου, είτε την αίτησή του για προσωρινά μέτρα.
Στις 10.3.2006 η Επιτροπή κάλεσε τους αιτητές να παραστούν στις 13.3.2006 για ανακοίνωση της επιφυλαχθείσας απόφασής της επί της αίτησης για προσωρινά μέτρα. Πράγματι, στις 13.3.2006, η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση με την οποία, υπό μορφή προσωρινών μέτρων, κατά πλειοψηφία, διέτασσε προσωρινά μέτρα εναντίον των αιτητών για απρόσκοπτη προμήθεια με καύσιμα του πρατηρίου του Λοΐζου, υπό συγκεκριμένους όρους.
Οι αιτητές προσέβαλαν την πιο πάνω απόφαση με προσφυγή και συνάμα καταχώρησαν την παρούσα αίτηση με την οποία αξιώνουν αναστολή της ισχύος της απόφασης της Επιτροπής για προσωρινά μέτρα, μέχρι τελικής αποπεράτωσης της παρούσας προσφυγής.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών υποστήριξε ότι υπάρχει έκδηλη παρανομία αφού, εκτός του γεγονότος ότι δεν τους δόθηκε ικανοποιητικός χρόνος για να παρουσιαστούν και να παρουσιάσουν την υπόθεσή τους, σε κανένα στάδιο της διαδικασίας δεν τους κοινοποιήθηκε ή παραδόθηκε, είτε η καταγγελία του Λοΐζου, είτε η αίτησή του για προσωρινά μέτρα.
Για να εκδοθεί ένα προσωρινό διάταγμα πρέπει να αποδεικνύεται έκδηλη παρανομία της προσβαλλόμενης πράξης ή σοβαρή πιθανότητα ανεπανόρθωτης ζημιάς. Το εύρος του όρου έκδηλη παρανομία εξετάστηκε σε αριθμό υποθέσεων, όπως η Λοϊζίδης ν. Υπουργού Εξωτερικών (1995) 3 Α.Α.Δ. 233, όπου η έννοια της έκδηλης παρανομίας οριοθετήθηκε (βλέπε ακόμα Stylianides Computer Services Co. Ltd v. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 174/96, ημερ. 23.5.1996).
Στην υπόθεση Κροκίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1857, λέχθηκε ότι το δικαστήριο δεν πρέπει, κατά την εξέταση τέτοιας φύσης αίτησης, να υπεισέλθει, στο προκαταρκτικό αυτό στάδιο, στην ουσία της διαφοράς και να εκφέρει τελική κρίση επί του θέματος. Ακόμα και όταν η έκδηλη παρανομία αποτελεί λόγο άμεσης αναστολής της εκτέλεσης της διοικητικής απόφασης, η προσέγγιση θα πρέπει να γίνεται με περίσκεψη, γιατί διαφορετικά η εκδίκαση της ουσίας της διαφοράς θα καταντούσε μάταιη προσπάθεια (Sofocleous v. The Republic (1971) 3 C.L.R. 345 και Karram v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 199, Πατσαλίδης ν. Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου, Υποθ. Αρ. 206/2001, ημερ. 23.3.2001).
΄Οπως αναφέρεται στην υπόθεση Georghios Miltiadous v. The Republic (1972) 3 C.L.R. 341, ο Κανονισμός 13(1) των Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, δεν ενθαρρύνει την έκφραση γνώμης επί των επιδίκων θεμάτων εκκρεμούσης της διαδικασίας.
Στο διοικητικό δίκαιο, η απλή ύπαρξη σοβαρών θεμάτων προς εκδίκαση δεν αποτελεί αρκετό λόγο έκδοσης προσωρινού διατάγματος (Sarkissian κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1075/95, ημερ. 15.1.1996 και Οργανισμός Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 496/2002, ημερ. 26.7.2002).
Η χορήγηση της αναστολής εκτέλεσης είναι αποσυνδεδεμένη από τις πιθανότητες επιτυχίας της κύριας αίτησης. Ο τυχόν παράνομος χαρακτήρας της προσβαλλόμενης πράξης, καθώς και η πιθανολόγηση του βάσιμου της ακύρωσής της, δεν συνιστούν λόγους αναστολής (Sarkissian κ.α. ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω, και Σκουρής, Η Δικαστική Αναστολή Εκτελέσεως των Διοικητικών Πράξεων, τρίτη έκδοση, παραγρ. 100).
Ακόμα και όταν οι πιθανότητες επιτυχίας της αξίωσης του αιτητή είναι ολοφάνερες, αυτό δεν αποτελεί παρά απλώς ένα παράγοντα που συνηγορεί έντονα υπέρ της έκδοσης του προσωρινού διατάγματος (Georghiades (No.1) v. The Republic (1965) 3 C.L.R. 392, 395). Ακόμα, δηλαδή, και στις περιπτώσεις που η αξίωση του αιτητή φαίνεται ότι κατά πάσα πιθανότητα θα επιτύχει, το διάταγμα δεν χορηγείται ως θέμα ρουτίνας.
Στην παρούσα υπόθεση οι αιτητές υποστηρίζουν την ύπαρξη έκδηλης παρανομίας. ΄Ομως, παρατηρώ ότι η παρούσα αίτηση αξιώνει ουσιαστικά την ίδια θεραπεία που ζητείται με την προσφυγή. Με την προσφυγή αξιώνεται ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 13.3.2006 για έκδοση προσωρινών μέτρων, ενώ με την παρούσα αίτηση η αναστολή της εκτέλεσης της ίδιας απόφασης, μέχρι τελικής αποπεράτωσης της προσφυγής.
Τυχόν θετική για τους αιτητές κατάληξη επί της παρούσας αίτησης ουσιαστικά θα αντιστοιχούσε σε απόφαση μου επί της ουσίας της προσφυγής, αφού, για να εκδώσω το αιτούμενο διάταγμα θα ήμουν αναγκασμένος να καταλήξω, χωρίς να ακούσω καν την άλλη πλευρά, ότι υπάρχει έκδηλη παρανομία. Κάτι τέτοιο θα καθιστούσε την όλη διαδικασία εντελώς άσκοπη και θα περιέκλειε πολλούς κινδύνους.
Γι΄αυτό το λόγο αποφάσισα όπως απορρίψω την αίτηση, παρ΄ όλον ότι εκ πρώτης όψεως και από ό,τι παρουσίασαν οι αιτητές, φαίνεται ότι πράγματι παρατηρήθηκαν κάποιες παραβάσεις. Η αίτηση απορρίπτεται.
Φρ. Νικολαΐδης,
Δ.
/ΜΔ