|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 225/2002)
10 Μαρτίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΚΩΣΤΑΣ ΣΤ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
2. ΠΑΡΘΕΝΟΠΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ
3. ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ
4. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ - ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΑΡΧΗ -
ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
ΚΑΙ ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 22.7.2002
1. ΚΩΣΤΑΣ ΣΤ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
2. ΠΑΡΘΕΝΟΠΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ
3. στυλιανη ιωαννιδου
4. αικατερινη ιωαννιδου,
Αιτητές,
ΚΑΙ
δημος λευκωσιασ Ως Η ΑΡΜΟΔΙΑ πολεοδομικη αρχη,
Καθ΄ ων η αίτηση.
ΚΑΙ ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24.2.2005
1. Κώστασ στ. ιωαννιδηΣ
2. παρθενοπη ιωαννιδου
3. στυλιανη ιωαννιδου
4. αικατερινη ιωαννιδου,
Αιτητές,
ΚΑΙ
1. δημοΣ λευκωσιασ Ως Η ΑΡΜΟΔΙΑ
πολεοδομικη αρχη,
2. υΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α. Κενεβέζος, για Τάσσο Παπαδόπουλο και Σια, για τους Αιτητές.
Κυρ. Μιχαηλίδης, για τους Καθ΄ ων η αίτηση 1.
Δ. Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας εκ μέρους του Γεν. Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ ων η αίτηση 2.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές αξιώνουν ακύρωση της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση, ημερ. 19.12.2002, με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή τους για χορήγηση πολεοδομικής άδειας, κατόπιν ανάκλησης δεσμευτικής ρυμοτομίας, κατά παρέκκλιση των προνοιών του τοπικού σχεδίου Λευκωσίας για την ανάπτυξη και επέκταση υφιστάμενης οικοδομής, σε τεμάχιο στην οδό Νίκης στην ενορία ΄Αγιων Ομολογητών, του Δήμου Λευκωσίας, ιδιοκτησίας τους.
Η υφιστάμενη οικοδομή επηρεάζεται από δεσμευτική ρυμοτομία. Στις 11.7.1996, οι αιτητές είχαν υποβάλει προς το Δήμο Λευκωσίας αίτηση για έκδοση πολεοδομικής άδειας για επέκταση του υπόγειου της υφιστάμενης οικοδομής τους, καθώς και τροποποίηση του ισογείου και προσθήκη τριών ορόφων.
Οι καθ΄ ων η αίτηση απέρριψαν στις 31.12.1996 το αίτημα των αιτητών για ανάκληση της δεσμευτικής ρυμοτομίας, καθότι η προτεινόμενη ανάπτυξη συγκρουόταν με τις πρόνοιες του τοπικού σχεδίου Λευκωσίας.
Οι αιτητές ζήτησαν την έκδοση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση, ώστε να καταστεί δυνατή η κατακόρυφη ανάπτυξη της οικοδομής, αίτημα το οποίο η Τεχνική Επιτροπή του Δήμου Λευκωσίας, στη συνεδρία της ημερ. 24.6.1997, ενέκρινε σχετική σύσταση κατά παρέκκλιση.
Οι αιτητές πληροφορήθηκαν στις 15.8.1997 ότι ο Δήμος Λευκωσίας είχε αποφασίσει να παραπέμψει, σύμφωνα με τη νομοθεσία, την αίτησή τους στον Υπουργό Εσωτερικών για έγκριση κατά παρέκκλιση.
Ο Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως διαφώνησε όμως με την αντιμετώπιση της αίτησης κατά παρέκκλιση και εισηγήθηκε τη μερική ανάκληση της ρυμοτομίας από το Πολεοδομικό Συμβούλιο. Η άποψη του Διευθυντή Πολεοδομίας υιοθετήθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών.
΄Υστερα από σχετική επιστολή που του απεστάλη με ημερ. 18.12.1997, ο Δήμος Λευκωσίας αποφάσισε να υιοθετήσει την εισήγηση της Τεχνικής Επιτροπής για μερική ανάκληση της ρυμοτομίας στις 16.10.1998.
Στη συνέχεια, το Δημοτικό Συμβούλιο με επιστολή του ημερ. 30.11.1998 προς τον πρόεδρο του Πολεοδομικού Συμβουλίου, ζήτησε όπως εγκριθεί η σχετική ανάκληση, επειδή αυτό απαιτείται από το άρθρο 85(3) του Ν.90/72. Η εισήγηση απορρίφθηκε ομόφωνα από το Πολεοδομικό Συμβούλιο στις 17.2.1999.
Η πιο πάνω απόφαση απετέλεσε το αντικείμενο προσφυγής υπ΄ αρ. 933/99, εναντίον του Υπουργού Εσωτερικών και του Πολεοδομικού Συμβουλίου, η οποία απορρίφθηκε τελικά από το Ανώτατο Δικαστήριο, στις 3.7.2001, ως πρόωρη.
Το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων στη συνεδρία του ημερ. 21.6.2000, επιλήφθηκε αρμοδίως του θέματος βάσει του Κανονισμού 27 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999, Κ.Δ.Π. 309/99. Ομόφωνα αποφασίστηκε να ζητηθεί από το Δήμο Λευκωσίας να προβληματιστεί για τυχόν άλλες υπαλλακτικές λύσεις.
Ο Δήμος Λευκωσίας, σε σχετική απάντησή του προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών, ημερ. 28.3.2001, επεσήμανε ότι δεν υπάρχουν άλλες υπαλλακτικές λύσεις για αντιμετώπιση του θέματος.
Στις 3.9.2001, το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων εισηγήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο την απόρριψη της σχετικής αίτησης γιατί αυτή δεν πληρούσε τις πρόνοιες των κανονισμών 19 (1) (α) και (1β) και 27 (α)-(ε).
Τέλος, το Υπουργικό Συμβούλιο στη συνεδρία του ημερ. 31.10.2001 απέρριψε την αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση των προνοιών του τοπικού σχεδίου Λευκωσίας.
Η άρνηση χορήγησης της αιτηθείσας άδειας γνωστοποιήθηκε στους αιτητές στις 19.12.2001. Ως αιτιολογία αναφέρεται το ότι η ζητούμενη ανάπτυξη συγκρούεται με τις πρόνοιες του τοπικού σχεδίου Λευκωσίας και το γεγονός ότι το Υπουργικό Συμβούλιο με βάση τις εξουσίες που διαθέτει από το νόμο, δεν ενέκρινε την ανάπτυξη κατά παρέκκλιση, θεωρώντας ότι δεν εμπίπτει στις πρόνοιες της Κ.Δ.Π. 309/99.
Οι αιτητές προσέβαλαν την πιο πάνω απόφαση. Σε κάποιο στάδιο στη διαδικασία προστέθηκε ως καθ΄ ων η αίτηση 2 και το Υπουργικό Συμβούλιο.
Πριν υπεισέλθουμε στην εξέταση της ουσίας της υπόθεσης, θα πρέπει να ασχοληθούμε με το επιχείρημα των καθ΄ ων η αίτηση 1 ότι με την παρούσα προσφυγή προσβάλλονται περισσότερες της μίας διοικητικές πράξεις, οι οποίες δεν είναι συναφείς.
Οι αιτητές αντικρούουν τον πιο πάνω ισχυρισμό υποστηρίζοντας ότι τουλάχιστον η μη χορήγηση της πολεοδομικής άδειας και η μη χορήγηση της κατά παρέκκλιση των προνοιών του τοπικού σχεδίου Λευκωσίας άδεια, είναι συναφείς πράξεις, και ως τέτοιες μπορούσαν να προσβληθούν μαζί. Εξάλλου, συνεχίζουν, η αντιμετώπιση των δύο έγινε από την αρχή μέχρι και την έκδοση της τελικής απόφασης με ενιαίο τρόπο.
Η θέση των αιτητών είναι ορθή. Αρκεί αναφορά στην επίδικη απόφαση ημερ. 19.12.2001, στην οποία σαφώς αναφέρεται ότι η πολεοδομική αρχή απορρίπτει την αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανάπτυξη που αναφέρεται πιο πάνω και που περιγράφεται λεπτομερώς στην αίτηση που υποβλήθηκε για τους λόγους που αναφέρονται στο παράρτημα που επισυνάπτεται. ΄Οπως είδαμε, οι λόγοι που δίνονται στο παράρτημα είναι η σύγκρουση της ζητούμενης ανάπτυξης με τις πρόνοιες του τοπικού σχεδίου Λευκωσίας και η μη έγκριση της ανάπτυξης κατά παρέκκλιση από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Από τα γεγονότα όπως έχουν εκτεθεί στην αρχή της παρούσας απόφασης προκύπτει καθαρά ότι έχουμε μια εκτελεστή διοικητική πράξη η οποία επηρεάζει τα δικαιώματα των αιτητών που ζήτησαν την έκδοση πολεοδομικής άδειας.
Εξάλλου, ο κανονισμός 27 της Κ.Δ.Π. 309/99, προβλέπει ότι σε περιπτώσεις αίτησης για χορήγηση πολεοδομικής άδειας, που υποβλήθηκε νόμιμα πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Τροποποιητικού) Νόμου του 1998, όπως είναι η παρούσα περίπτωση, με την οποία είναι αναγκαία η χορήγηση παρέκκλισης, εξετάζεται ως αίτηση για παρέκκλιση. Με άλλα λόγια, το ενιαίο της διαδικασίας, σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, προβλέπεται από τον κανονισμό 27.
Μετά την επιφύλαξη της απόφασης, ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση 2 ανέφερε στο δικαστήριο ότι θεωρούσε την άρνηση χορήγησης της παρέκκλισης που είχαν ζητήσει οι αιτητές από το Υπουργικό Συμβούλιο, αναιτιολόγητη, εν όψει του γεγονότος ότι το Υπουργείο Εσωτερικών στις 12.6.2000 εισηγήθηκε τη χορήγηση παρέκκλισης.
Η ευπαίδευτος συνήγορος για τους καθ΄ ων η αίτηση 1, ανέφερε ότι η απόφαση του Δήμου Λευκωσίας την οποία οι αιτητές προσβάλλουν, ήταν ορθή, αφού η άρνηση του Δήμου να χορηγήσει την αιτούμενη άδεια στηρίχτηκε στο γεγονός ότι αρμόδιο όργανο να αποφασίσει κατά παρέκκλιση του τοπικού σχεδίου ήταν το Υπουργικό Συμβούλιο και όχι ο Δήμος.
Ο Δήμος Λευκωσίας έδρασε υπό δέσμια εξουσία εφαρμόζοντας την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, η οποία, κατά παραδοχή, ήταν αναιτιολόγητη. Αιτιολογίας χρήζουν και οι πράξεις των οποίων η έκδοση εξαρτάται από τη συνδρομή ορισμένων πραγματικών ή νομικών προϋποθέσεων και όρων και μάλιστα ανεξάρτητα από το αν η διοίκηση ενήργησε κατά διακριτική ευχέρεια ή κατά δέσμια αρμοδιότητα (βλέπε Στέφανου Δεληκωστόπουλου, Διοικητικόν Δίκαιον, Τεύχος Α΄, σελ. 222-223. Βλέπε ακόμα Σταυρινίδου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 413).
Επί του ελέγχου της αιτιολογίας δέσμιας ενέργειας της διοίκησης, ο Μ. Δ. Στασινόπουλος αναφέρει στη μελέτη του Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων, σελ. 340:
«Ο επί της αιτιολογίας έλεγχος συνιστά έλεγχον νομιμότητος, όταν η αιτιολογία αναφέρηται εις την ερμηνείαν του εφαρμοσθέντος νόμου, είτε εις την διαπίστωσιν των πραγματικών περιστατικών, είτε εις τον νομικόν αυτών χαρακτηρισμόν, δέσμιον εκ του νόμου.»
Σύμφωνα με τον κανονισμό 19(1), η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, θα πρέπει να τεκμηριώνεται και αιτιολογείται με βάση συγκεκριμένες αρχές και κριτήρια. Κατά παραδοχή, η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου δεν ήταν αιτιολογημένη και η έλλειψη της αιτιολογίας παρασύρει ασφαλώς την προσβαλλόμενη πράξη σε ακυρότητα.
Εν όψει των πιο πάνω, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση 2. Λόγω της φύσης της υπόθεσης αποφάσισα όπως μη επιδικάσω έξοδα εναντίον των καθ΄ων η αίτηση 1. ΄Ολα τα ήδη εκδοθέντα διατάγματα για τα έξοδα, εξακολουθούν να ισχύουν.
Φρ. Νικολαΐδης
Δ.
/ΜΔ