|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1350/2005)
28 Φεβρουαρίου, 2006
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ.,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 20.10.2005
Ιφ. Στυλιανίδου (κα), για τους Αιτητές.
Δ. Μέρτακκα (κα) για Π. Ιωαννίδη, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές, στις 20.10.2005 καταχώρησαν προσφυγή εναντίον της Αρχής Λιμένων Κύπρου (η Αρχή) με την οποία ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:-
«Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η διοικητική απόφαση και/ή πράξη των Καθ' ων η Αίτηση, που γνωστοποιήθηκε στον Αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 8 Σεπτεμβρίου 2005 με την οποία οι Καθ' ων η αίτηση πληροφορούν τον Αιτητή ότι θα παραχωρήσουν στην εταιρεία UNENES LIMITED χώρο εμβαδού 3.000 τετραγωνικών μέτρων στο λιμάνι Βασιλικού είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»
Την ίδια μέρα καταχώρησαν επίσης ενδιάμεση αίτηση με την οποία ζητούν από το Δικαστήριο:-
«Α. Προσωρινό Διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει την αναστολή της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης και/ή απόφασης της Καθ' ης η αίτηση με την οποία παραχωρεί στην εταιρεία UNENES LTD. Άδεια χρήσης χώρου 3.000 τετραγωνικών μέτρων στην περιοχή του λιμανιού Βασιλικού μέχρι την εκδίκαση και αποπεράτωση της προσφυγής των αιτητών και/ή μέχρι την καταχώριση ένστασης και εκδίκασης της παρούσας ενδιάμεσης αίτησης.
Β. Προσωρινό Διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει την εταιρεία UNENES LTD. να μην προχωρήσει στην ανέγερση οποιουδήποτε κτίσματος επί του πιο πάνω αναφερόμενου χώρου μέχρι την εκδίκαση και αποπεράτωση της προσφυγής των αιτητών και/ή μέχρι την καταχώρηση ένστασης και εκδίκασης της παρούσας ενδιάμεσης αίτησης.»
Οι αιτητές χρησιμοποιούν από το 1983 το λιμάνι την περιοχή Βασιλικού για εξαγωγές και εισαγωγές προϊόντων σχετικών με τις δραστηριότητες τους. Οι αιτητές, ως ισχυρίζονται, είχαν δαπανήσει το ποσό των £12.000.000 για βελτιώσεις και επιχωματώσεις από τις οποίες προέκυψε έκταση γης περίπου 125.000 τ.μ..
Στις 14.8.1987 οι αιτητές υπέγραψαν με την Αρχή έγγραφη σύμβαση μίσθωσης συγκεκριμένου χώρου στη λιμενική περιοχή για περίοδο 30 χρόνων.
Στις 14.9.2005 η Αρχή πληροφόρησε εγγράφως την εταιρεία UNENES LTD. (ενδιαφερόμενο μέρος) ότι αποφάσισε να της παραχωρήσει χώρο 3.000 τ.μ. στο λιμάνι Βασιλικού, για περίοδο 18 χρόνων προς χρήση σύμφωνα με τις δραστηριότητες της.
Οι αιτητές στην ενδιάμεση αυτή αίτηση για προσωρινά διατάγματα προβάλλουν ότι η επίδικη απόφαση είναι έκδηλα παράνομη και θα τους επιφέρει ανεπανόρθωτη ζημιά.
Την έκδηλη παρανομία την προσδιορίζουν στους ισχυρισμούς ότι η επίδικη διοικητική απόφαση:-
(α) Δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη.
(β) Είναι αποτέλεσμα λανθασμένης άσκησης διακριτικής εξουσίας, και
(γ) ότι προσβάλλει τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης.
Τί αποτελεί έκδηλη παρανομία έχει εξεταστεί από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά κόρον. Σύμφωνα με την αυθεντία Economides v. Republic (1982) 3 C.L.R. 837 η παρανομία πρέπει να προβάλλει από μόνη της ως «έκδηλη, διαβόητη και σκανδαλώδης». Επίσης πρέπει να είναι αυταπόδεικτη και οφθαλμοφανής, χωρίς να χρειάζεται διερεύνηση αντιφατικών γεγονότων. (Βλ. Λοϊζίδη ν. Υπουργού Εξωτερικών (1995) 3 Α.Α.Δ. 233 και Κροκίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1857).
Στην αυθεντία Frangos and others v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 53 τονίσθηκε ότι έκδηλη παρανομία περιλαμβάνει σαφή παραβίαση της διαδικασίας που προνοείται από το νόμο ή την αναμφισβήτητη παραγνώριση των θεμελιωδών αρχών του διοικητικού δικαίου. Δεν περιλαμβάνει όμως οποιαδήποτε, κατ' ισχυρισμό, λανθασμένη άσκηση διακριτικής εξουσίας που εναποτίθεται στο διοικητικό όργανο.
Έχοντας υπόψη την πιο πάνω νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και μελετώντας τους λόγους που προτείνουν οι αιτητές, έχω καταλήξει ότι απέτυχαν να αποδείξουν ότι η επίδικη απόφαση είναι έκδηλα παράνομη. Οι λόγοι που προβάλλονται είναι σαφώς εκτός της παραμέτρου που έχει διαγράψει η νομολογία. Οι λόγοι αυτοί, όπως έχουν εκτεθεί πιο πάνω, αμφισβητούμενοι από την Αρχή, θα εξετασθούν μέσα στα πλαίσια της ουσίας της προσφυγής. Έπεται ότι η σχετική εισήγηση των αιτητών για την ύπαρξη έκδηλης παρανομίας απορρίπτεται.
Αλλά και ο εναλλακτικός λόγος για την επιτυχία τέτοιας αίτησης, αυτός της επέλευσης ανεπανόρθωτης βλάβης, δεν έχει αποδειχθεί από τους αιτητές. Η αναφορά «σε ταλαιπωρία στην διεκπεραίωση των εργασιών τους, χάσιμο χρόνου και έξοδα» ως επίσης ότι «αποθήκευση των πρώτων υλών των αιτητών στο σημείο που προτείνει η καθ' ης η αίτηση δεν αποτελεί ορθή πρακτική για την ομαλή και απρόσκοπτη λειτουργία του εργοστασίου» και προσέτι ότι «η ζημιά των αιτητών από την κακή λειτουργία του εργοστασίου τους είναι αδύνατο να αποτιμηθεί σε χρήμα» δεν στοιχειοθετεί τις αναγκαίες προϋποθέσεις της ανεπανόρθωτης ζημιάς. Δυσχέρειες στην διεκπεραίωση των εργασιών των αιτητών που μπορεί να προκαλέσουν ζημιά δεν αποδεικνύουν ανεπανόρθωτη ζημιά όπως έχει διαγράψει η νομολογία. Εξ άλλου ζημιά, που είναι δυνατό να αποτιμηθεί σε χρήμα, σύμφωνα με τη νομολογία, δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεπανόρθωτη. (Βλ. Rodat v. Republic (1988) 3 C.L.R. 937, Ανδρέα Μαυρή ν. Κοινοτικού Συμβουλίου Βορόκλινης, Υπόθεση αρ. 199/2002, ημερ. 6.3.2002, και Βασίλειος Σκουρής «Η Δικαστική Αναστολή Εκτελέσεως των Διοικητικών Πράξεων», Τρίτη Έκδοση, σελ. 62).
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση για προσωρινό διάταγμα δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της καθ' ης η αίτηση Αρχής.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ