|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1171/2003)
26 Ιανουαρίου, 2006
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
THE PHILIPS COLLEGE,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ'ων η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Δ. Παπαμιλτιάδους, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή το εκπαιδευτικό ίδρυμα The Philips College (η αιτήτρια) προσβάλλει την εγκυρότητα της απόφασης του Υπουργείου Εσωτερικών (καθ'ου η αίτηση) της 10/10/2003, με την οποία απορρίφθηκε αίτημα για την παραχώρηση άδειας εισόδου σε 1363 αλλοδαπούς υποψήφιους για φοίτηση.
(α) Τα γεγονότα.
Η αιτήτρια, που λειτουργεί ως ιδιωτική σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ζήτησε με επιστολή της ημερομηνίας 23/5/2003 την έγκριση 1363 αιτήσεων για θεώρηση εισόδου αλλοδαπών για φοίτηση κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου Ιουνίου-Ιουλίου 2003. Η απάντηση του καθ'ου η αίτηση ήταν αρνητική γιατί ο αριθμός των εγγεγραμμένων φοιτητών ήταν μεγαλύτερος από την καθορισμένη δυναμικότητα των υπαρχόντων κτιρίων.
Η αιτήτρια αμφισβήτησε εγγράφως τον πιο πάνω ισχυρισμό σημειώνοντας ότι οι αρμόδιοι υπάλληλοι του καθ'ου η αίτηση είχαν παραλείψει να αφαιρέσουν από τον αριθμό των φοιτητών εκείνους που επρόκειτο να αποφοιτήσουν μέχρι τις 30/6/2003, εκείνους που είχαν εξασφαλίσει μεταγραφή στο εξωτερικό, εκείνους που φοιτούσαν σε βραδινά προγράμματα, όπως και εκείνους που είχαν απελαθεί και είχαν επιστρέψει ήδη στις χώρες τους. Ο καθ'ου η αίτηση επέμεινε στην αρχική του θέση απορρίπτοντας τις αμφισβητήσεις της αιτήτριας, η οποία επανήλθε παραθέτοντας επιπρόσθετα στοιχεία για τη χωρητικότητα των κτιρίων της. Στις 30/6/2003 η Αναπληρωτής Λειτουργός Μετανάστευσης πληροφόρησε την αιτήτρια ότι διαπιστώθηκε μετά την υποβολή των νέων στοιχείων για τον αριθμό των εγγεγραμμένων φοιτητών, ότι θα μπορούσε να υποβάλει μέχρι 120 αιτήσεις για θεώρηση εισόδου αλλοδαπών. Η αιτήτρια συνέχισε να διαμαρτύρεται τόσο προς το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών και ταυτόχρονα υπέβαλε και σχετικό παράπονο στην Επίτροπο Διοίκησης. Η τελευταία αντίδραση του καθ'ου η αίτηση ήταν η επιστολή του της 10/10/2003 στην οποία αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι,
"Σύμφωνα με πρόσφατη επιστολή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερομηνίας 11 Σεπτεμβρίου 2003, μπορεί να υποβάλετε μέχρι 241 αιτήσεις για θεώρηση εισόδου αλλοδαπών με σκοπό να φοιτήσουν στο κολέγιο σας. Σε περίπτωση δε, που θα εγγράψετε Κύπριους φοιτητές για το Α΄ ακαδημαϊκό εξάμηνο 2003-2004, τότε ο αριθμός των αιτήσεων για αλλοδαπούς θα διαφοροποιηθεί ανάλογα."
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης η οποία, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, λήφθηκε από αναρμόδιο όργανο, χωρίς τη διεξαγωγή της δέουσας έρευνας και γιατί είναι αναιτιολόγητη.
Η προδικαστική ένσταση
Η ευπαίδευτη συνήγορος του καθ'ου η αίτηση υπέβαλε ότι όπως και στην υπόθεση Amanda Marga Ltd. v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 2583, η υποβολή των αιτήσεων εκ μέρους της αιτήτριας δε νομιμοποιούσε την αιτήτρια να ζητήσει την αναθεώρηση της διοικητικής απόφασης σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 146 του Συντάγματος. Αντίθετα ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας εισηγήθηκε ότι αυτή είχε έννομο συμφέρον να αμφισβητήσει την εγκυρότητα της διοικητικής απόφασης, αφού η απόφαση θα είχε άμεση συνέπεια στον αριθμό των φοιτητών της αιτήτριας και επομένως στα έσοδά της από τα δίδακτρα. Εισηγήθηκε ταυτόχρονα ότι η απόρριψη του αιτήματος συνδέθηκε με τις κτιριακές δυνατότητες της αιτήτριας και γι' αυτό την αφορούσε ειδικά και άμεσα και έτσι δικαιολογείται απόκλιση από τη νομολογιακή αρχή που τέθηκε με την απόφαση στην Amanda Marga (πιο πάνω), αφού η απόρριψη του αιτήματος στην παρούσα υπόθεση αφορά τη χωρητικότητα του κολεγίου της αιτήτριας και όχι τους συγκεκριμένους φοιτητές για τους οποίους ζητήθηκε άδεια εισόδου.
Η προδικαστική ένσταση ευσταθεί. Το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής είναι η απόρριψη του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης της αίτησης για τη θεώρηση εισόδου σε 1363 αλλοδαπούς για να φοιτήσουν στο εκπαιδευτικό ίδρυμα της αιτήτριας και έτσι εγείρεται θέμα της νομιμοποίησης της, να ζητήσει δηλαδή η ίδια, αντί των ενδιαφερόμενων μερών, την ακύρωση της απορριπτικής απόφασης. Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι η αιτήτρια στερείται του άμεσου προσωπικού συμφέροντος κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 146.2 του Συντάγματος. Ο καθορισμός της δυναμικότητας των κτιριακών εγκαταστάσεων της αιτήτριας δε σχετίζεται με την επιζητούμενη θεραπεία. Το επίδικο ζήτημα παρέμεινε όπως εγέρθηκε με την επιστολή του Διευθυντή της αιτήτριας ημερομηνίας 23/5/2003 και αφορούσε τις αιτήσεις για θεώρηση εισόδου 1363 αλλοδαπών φοιτητών.
Το ίδιο ζήτημα εξετάστηκε πολύ πρόσφατα στην υπόθεση Εσπερινό Λύκειο ΚΑΣΑ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (Προσφυγή 988/2003 της 15/3/2004) στην οποία ο Δικαστής Χ" Χαμπής σημείωσε τα πιο κάτω:
"Με την ένσταση ετέθη θέμα έλλειψης άμεσου έννομου συμφέροντος του ΚΑΣΑ, θέμα που είχε εγερθεί, όπως και μπορούσε, αυτεπαγγέλτως και από το Δικαστήριο. Εκλήθησαν έτσι οι ευπαίδευτοι συνήγοροι να αγορεύσουν επ' αυτού ως προδικαστικού θέματος. Είναι η κατάληξη μου ότι το ΚΑΣΑ όντως στερείται άμεσου έννομου συμφέροντος να ασκεί την προσφυγή. Το Άρθρο 146.2 του Συντάγματος δίδει δικαίωμα προσφυγής μόνο σε πρόσωπο του οποίου το ίδιον και ενεστώς έννομον συμφέρον προσεβλήθη ευθέως από την προσβαλλόμενη πράξη. Στην προκειμένη περίπτωση τα πρόσωπα αυτά ήσαν οι εν λόγω αλλοδαποί και όχι το ΚΑΣΑ το οποίο μόνο εμμέσως και όχι ευθέως επηρεάζετο από την απόφαση που ρύθμιζε δικαιώματα άλλων. Ο νόμος είναι στον αλλοδαπό που δίδει δικαίωμα να αποταθεί για άδεια εισόδου και παραμονή για συγκεκριμένο σκοπό (περιλαμβανομένης της φοίτησης) και όχι στο οποιοδήποτε πρόσωπο που μπορεί να αφορά ο σκοπός της εισόδου και παραμονής του αλλοδαπού. Το γεγονός ότι το αίτημα υπεβλήθη από το ΚΑΣΑ ουδόλως διαφοροποιεί τα πράγματα. Το θέμα έχει εξετασθεί νομολογιακά, αναφέρομαι δε στην υπόθεση Amanda Marga Ltd v. Republic (1985) 3 CLR 2583 η οποία αφορούσε αίτημα εταιρείας για είσοδο και παραμονή αλλοδαπού προς εργοδότηση του από την εταιρεία. Αποφαινόμενος ότι η εταιρεία δεν είχε έννομο συμφέρον, ο Πικής, Δ. (ως ήτο τότε) είπε (σελ. 2586):
"A question untouched by the parties but one I cannot overlook in the exercise of my powers under Article 146 of the Constitution, concerns the legitimacy of the interest of the applicants to prosecute the present recourse. Neither the Aliens and Immigration Law nor the Regulations made thereunder confer upon citizens of the Republic a right to employ aliens. The only right conferred by law is to aliens wishing to enter the country, a right to apply for entry coupled with a corresponding obligation on the part of the authorities to consider their application. Of course nothing prohibits the making of an application as in this case on behalf of an alien for entry. The fact that the application is made by a third person on behalf of the alien does not transfer any right in the representative, whoever may be, whether a stranger or a prospective employer. Under Article 146.2 a direct personal interest is necessary in order to legitimize a party applying for the review of administrative action. The interest of the applicants in this case is indirect; it emanates from alleged violation of the right or interest of a third person, namely, Mr. Dacosta. Only he had a sufficient interest to seek the review of the decision of the Immigration Authorities denying him entry to the country."
Τα λεχθέντα στην υπόθεση Amanda Marga Ltd v. Republic, η οποία ακολουθήθηκε από τον Κωνσταντινίδη, Δ., στην υπόθεση Τύμβιου κ.α. ν. Δημοκρατίας, 656/01, 2.9.2002, έχουν πλήρη εφαρμογή στην προκειμένη υπόθεση και οδηγούν στην κατάληξη ότι το ΚΑΣΑ στερείται άμεσου έννομου συμφέροντος να ασκεί την προσφυγή, η οποία και ως εκ τούτου απορρίπτεται."
Υιοθετώντας τα πιο πάνω έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί. Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος της αιτήτριας. Η πιο πάνω κατάληξη καθιστά την εξέταση των λόγων της προσφυγής ακαδημαϊκή.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ