|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 4 ΑΑΔ 120
17 Φεβρουαρίου, 2005
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΚΟΥΛΛΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΔΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ (ΑΡ. 1),
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1254/2003)
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας ― Προϋποθέσεις επιτυχίας της αίτησης ― Ειδικά ο όρος της σχετικότητας της μαρτυρίας ― Περιστάσεις υπό τις οποίες κρίθηκε απορριπτέα η αίτηση στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή την αποδοχή της παραίτησής του από τους καθ' ων η αίτηση και ζήτησε με ενδιάμεση αίτησή του την προσαγωγή μαρτυρίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την αίτηση, αποφάσισε ότι:
1. Στην ένσταση των καθ' ων η αίτηση απαριθμείται σειρά λόγων, αλλά είναι αρκετό να επισημανθεί η μη σχετικότητα της μαρτυρίας, ως όρου όπως έχει νομολογηθεί, για την ενεργοποίηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου. Ούτε καν προσδιορίζεται στα νομικά σημεία της προσφυγής λόγος ακυρότητας ως ο αναφερόμενος στην αίτηση.
Ο αιτητής δεν αρνείται το γεγονός, που είναι αυταπόδεικτο άλλωστε, πως στα νομικά σημεία της προσφυγής δεν προσδιορίζεται σχετικός λόγος ακυρότητας. Ούτε, βεβαίως, την ανάγκη να είναι σχετική η μαρτυρία προς συγκεκριμένο λόγο ακυρότητας. Θεωρεί όμως πως η μαρτυρία πρέπει να προσαχθεί ενόψει άλλου λόγου ακυρότητας, αναφερόμενου στη σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου. Μόνο που δεν είναι αυτή η αίτησή του. Είναι άλλο λόγο που προσδιορίζει.
2. Και επί της ουσίας, όμως, η αίτηση υπόκειται σε απόρριψη. Η κρίση περί το κύρος της παραίτησης ανήκει στη διοίκηση. Και το Δικαστήριο δεν προβαίνει σε διαπιστώσεις επί των γεγονότων, εκ των υστέρων.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Ρούσος ν. Ιωαννίδη κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 549,
Ράφτη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 335.
Αίτηση.
Π. Α. Κυπριανού, για τον Αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής, ως πολιτικός μηχανικός στην υπηρεσία του Δήμου Παραλιμνίου, με την επιστολή του ημερομηνίας 30.10.03, έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του Δημοτικού Συμβουλίου, ως εξής:
"Με την παρούσα θέτω στη διάθεση του Δημοτικού Συμβουλίου την παραίτηση μου η οποία είναι αποτέλεσμα της παραμόρφωσης των γεγονότων από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και αφόρητων πιέσεων που δέχθηκα από διάφορους παράγοντες.
Επιφυλάσσομαι να προστατέψω την τιμή, την υπόληψη και την επαγγελματική μου ιδιότητα με όλα τα μέσα που μου παρέχει η Κυπριακή Δημοκρατία."
Με την προσφυγή επιδιώκεται θεραπεία ως ακολούθως:
"Δήλωση και/ή απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 30.10.2003 η οποία επικυρώθηκε στις 8.11.2003 και κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 8.11.2003 (αντίγραφο επισυνάπτεται ως Παραρτημα Α΄ στη παρούσα) και με βάση την οποίαν αποφάσισαν να αποδεκτούν την παραίτηση του αιτητή από τη θέση του Πολιτικού μηχανικού στο Δήμο Παραλιμνίου, είναι άκυρη και/ή παράνομη και χωρίς κανένα νομικό αποτέλεσμα."
Την ένσταση και τις αγορεύσεις των μερών ακολούθησε η παρούσα με την οποία ο αιτητής ζητά άδεια για προσαγωγή μαρτυρίας, όπως καθορίζεται στην αίτηση, "για να καταστεί δυνατή η δια μαρτυρίας απόδειξη των ισχυρισμών του ότι η υποβολή παραίτησης του αιτητή με την επιστολή του ημερ. 30.10.2003 δεν ήταν προϊόν ελεύθερης βούλησης και προβληματισμού αλλά αυτή υποβλήθηκε μετά από άσκηση αφόρητων πιέσεων και ψυχολογικής βίας από δημοτικούς συμβούλους του Δήμου Παραλιμνίου οι οποίοι ευρίσκονταν σε οξεία έχθρα έναντι του αιτητή και οι οποίοι τον εξανάγκασαν με την όλη στάση τους να υποβάλει την παραίτησή του."
Στην ένσταση των καθ' ων η αίτηση απαριθμείται σειρά λόγων αλλά είναι αρκετό να σταθούμε στη σχετικότητα της μαρτυρίας, ως όρου όπως έχει νομολογηθεί, για την ενεργοποίηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου. Και, συναφώς, στην εισήγηση πως ούτε καν προσδιορίζεται στα νομικά σημεία της προσφυγής λόγος ακυρότητας ως ο αναφερόμενος στην αίτηση. Από τη σειρά των υποθέσεων στις οποίες παρέπεμψαν οι δυο πλευρές, αρκεί αναφορά στις αποφάσεις της Ολομέλειας στις Ρούσος ν. Ιωαννίδη κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 549 και Ράφτη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 335.
Ο αιτητής δεν αρνείται το γεγονός, που είναι αυταπόδεικτο άλλωστε, πως στα νομικά σημεία της προσφυγής δεν προσδιορίζεται λόγος ακυρότητας ως ο αναφερθείς. Ούτε, βεβαίως, την ανάγκη να είναι σχετική η μαρτυρία προς συγκεκριμένο λόγο ακυρότητας. Θεωρεί όμως πως η μαρτυρία πρέπει να προσαχθεί ενόψει άλλου λόγου ακυρότητας, αναφερόμενου στη σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου. Με την κεντρική αντίληψη πως δημοτικοί σύμβουλοι, εχθρικά διακείμενοι προς τον ίδιο αλλά και ο Δήμαρχος που είναι συγγενής του, δεν έπρεπε να συμμετάσχουν στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Μόνο που δεν είναι αυτή η αίτησή του, όπως την έχω παραθέσει. Είναι άλλο λόγο που προσδιορίζει και, βεβαίως, άλλοι θα μπορούσαν να είναι οι παράμετροι, αναλόγως.
Και επί της ουσίας, όμως, η αίτηση υπόκειται σε απόρριψη. Ο αιτητής, αντικρούοντας διάφορες εισηγήσεις των καθ' ων η αίτηση, επισήμανε πως εξ αρχής, με την επιστολή του της 30.10.03, χαρακτήρισε την παραίτησή του ως το αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, αφόρητων πιέσεων που δέχθηκε από διάφορους παράγοντες. Ήταν, λοιπόν, έκτοτε ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου το θέμα και τα πρακτικά που τηρήθηκαν δείχνουν πως απασχόλησε και το κατά πόσο αυτοί οι ισχυρισμοί θα έπρεπε να διερευνηθούν. Εκείνο που τώρα επιδιώκει είναι την πράγματι απόδειξη πως υπέστη αυτές τις αφόρητες πιέσεις.
Η κρίση περί το κύρος της παραίτησης ανήκει στη διοίκηση. Και το Δικαστήριο δεν προβαίνει σε διαπιστώσεις επί των γεγονότων, εκ των υστέρων. Αν το Δημοτικό Συμβούλιο έσφαλε, ως παραλείψαν να προβεί σε απαιτούμενη έρευνα, ενόψει των στοιχείων που βρίσκονταν ενώπιόν του και αν αυτή η παράλειψη θα εθεωρείτο ότι θεμελιώνει το ενδεχόμενο ουσιώδους πλάνης, θα στοιχειοθετηθεί λόγος ακυρότητας. Οπότε η διοίκηση, συμμορφούμενη προς ακυρωτική απόφαση με τέτοια αιτιολογία, θα ερευνήσει για να καταλήξει η ίδια. Ώστε ο ρόλος του Δικαστηρίου και από εκεί και πέρα να είναι αναθεωρητικός. Η απόφαση της Ολομέλειας στην Ρούσος (ανωτέρω) είναι χαρακτηριστική. Εφόσον διαπιστώθηκε ελλιπής έρευνα ως προς τα προσόντα υποψηφίου για προαγωγή, δεν έπρεπε να επιτραπεί η προσαγωγή μαρτυρίας αναφορικά με το κατά πόσο ο υποψήφιος κατέχει το προσόν ή προς διασαφήνιση του βάθρου της προσβαλλόμενης απόφασης. Αυτά ήταν θέματα για τη διοίκηση και όχι για το Δικαστήριο.
Η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.