|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 511/2004)
20 Δεκεμβρίου, 2005
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡA 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΒΙΟΜΕΤΑΛ ΛΤΔ,
Αιτητές,
v.
ΑΡΧΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
____________________
Κ. Καντούνας, για τους Αιτητές.
Ε. Μιχαήλ (κα.), για την Καθ' ης η αίτηση.
Ε. Χρυσοστομίδου (κα.), για το Ενδιαφερόμενο Μέρος αρ. 1.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Mε την παρούσα προσφυγή, η αιτήτρια εταιρεία ΒΙΟΜΕΤΑΛ ΛΤΔ προσβάλλει την εγκυρότητα της απόφασης της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (η "Αρχή"), με την οποία κατακυρώθηκε προσφορά για έπιπλα για τα νέα κεντρικά γραφεία των καθ΄ ων η αίτηση στις ενδιαφερόμενες εταιρείες "ενδιαφερόμενα μέρη") αντί στην αιτήτρια.
Η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου προκήρυξε Διαγωνισμό που αφορούσε στην επίπλωση των νέων κεντρικών γραφείων της. Ο Διαγωνισμός κάλυπτε πέντε ομάδες επίπλωσης ως ακολούθως:
Ι. Γραφεία-Συρταριέρες-Τραπέζια Συνεδριάσεων
ΙΙ. Βιβλιοθήκες
ΙΙΙ. Καρέκλες-Καναπέδες
ΙV. Κινητά ράφια αρχειοθέτησης
V. Διάφορα εξαρτήματα.
Η πρόσκληση για υποβολή προσφορών δημοσιεύτηκε στον εγχώριο τύπο στις 2.3.2003.
Η τελευταία ημερομηνία υποβολής προσφορών καθορίστηκε αρχικά ως η 18.4.2003 και μεταγενέστερα η 9.5.2003.Λόγω του ότι σύμφωνα με τους όρους του Διαγωνισμού η ισχύς των προσφορών έληγε στις 6.9.2003, κρίθηκε αναγκαίο για σκοπούς ολοκλήρωσης της αξιολόγησης των προσφορών να ζητηθεί παράταση της ισχύος μέχρι τις 5.10.2003, μεταγενέστερα μέχρι τις 7.11.2003 και τέλος μέχρι τις 5.12.2003.
Στις 31.3.2003 η Καθ΄ ης η αίτηση Αρχή είχε κοινοποιήσει σε όλους τους προσφοροδότες έγγραφο με τίτλο «Amendment No 1» (στο εξής το τροποποιητικό έγγραφο).
Συγκεκριμένα, στο Παράρτημα Β του τροποποιητικού εγγράφου αναφερόταν η τροποποίηση η οποία έγινε στον όρο 1.20.1. του Διαγωνισμού σύμφωνα με την οποία οι Ομάδες Ι, ΙΙ, ΙV,και V θα αξιολογούνταν και κατακυρώνονταν σαν πλήρεις ομάδες ενώ στην περίπτωση της Ομάδας ΙΙΙ, έκαστο αντικείμενο της Ομάδας αυτής θα κατακυρωνόταν χωριστά (Η Ομάδα ΙΙΙ αξιολογείτο ανά είδος και όχι ως σύνολο).
Το περιεχόμενο της τροποποίησης του όρου 1.20.1 παρατίθεται :
«The Authority will evaluate and compare the tenders previously determined to be substantially responsive. Groups I, II, IV, and V will be adjudicated and awarded separately. In the case of group III each item in Group III will be adjudicated and awarded separately. It will be, however to the Authority´s absolute discretion to consider any Tenders which offer more favourable terms to the Authority in case two or more groups (except Group III ) are combined for adjudication and award. Any such favourable terms must be given in Schedule I»
Στο ίδιο τροποποιητικό έγγραφο (Παράρτημα 2) διδόταν η εξής διευκρίνηση σε σχέση με την αξιολόγηση έκαστης Ομάδας (Appendix B, Answer to Question No 6):
«Except for Group III, each Group shall be adjudicated and awarded as a complete Group No 'selection' or 'mixing' of items (from one Group to another) shall occur during the evaluation.»
Συνολικά υποβλήθηκαν 19 προσφορές από 11 προσφοροδότες μεταξύ των οποίων και οι αιτητές.
Οι αιτητές υπέβαλαν προσφορά για μέρος της Ομάδας Ι και για τις Ομάδες ΙΙΙ, IV και V.
Η αξιολόγηση των Προσφορών έγινε από την Τεχνική Επιτροπή η οποία συστάθηκε σύμφωνα με τους ισχύοντες Κανονισμούς . Για την αξιολόγηση της Ομάδας ΙΙΙ, η Τεχνική Επιτροπή έκρινε αναγκαία και την εξέταση δειγμάτων πέραν των πληροφοριών που περιείχαν οι προσφορές.
Ακολούθως αφού εξέτασε και αξιολόγησε όλες τις υποβληθείσες προσφορές σύστησε τους ακόλουθους προσφοροδότες , για τις αντίστοιχες ομάδες, των οποίων οι προσφορές πληρούσαν τους όρους και προδιαγραφές του Διαγωνισμού και ήταν οι χαμηλότερες σε τιμή και εισηγήθηκε να κληθούν σε διευκρινιστικές συναντήσεις με σκοπό την υπογραφή των συμβολαίων για τις αντίστοιχες Ομάδες:
Ομάδα Ι Nora Furnishings Ltd
Ομάδα ΙI Nora Furnishings Ltd
Ομάδα ΙII Nora Furnishings Ltd και Takis Charalambous Ltd και Seccom Ltd
Ομάδα ΙV Kardex Systems Ltd
Ομάδα V Takis Charalambous Ltd
H εισήγηση της Τεχνικής Επιτροπής εγκρίθηκε τελικά από το Γενικό Εκτελεστικό Διευθυντή, τον Αντιπρόεδρο και τον Πρόεδρο ως προνοούσε η σχετική διαδικασία αγορών.
Η Αρχή με επιστολή της ημερομηνίας 15.3.2004 (η ημερομηνία εκ παραδρομής αναγράφηκε 15.3.2003) γνωστοποίησε στους μη επιτυχόντες προσφοροδότες, μεταξύ των οποίων και την αιτήτρια εταιρεία, ότι ο επίδικος διαγωνισμός κατακυρώθηκε στα ενδιαφερόμενα μέρη.
Εναντίον της απόφασης εκείνης οι αιτητές καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή.
Η καθ' ης η αίτηση, εγείρει προδικαστική ένσταση και ισχυρίζεται ότι η αιτήτρια στερείται εννόμου συμφέροντος να καταχωρήσει την παρούσα προσφυγή γιατί η προσφορά την οποία υπέβαλε δεν πληρούσε ή δεν ήταν σύμφωνη με τους όρους του Διαγωνισμού.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο Διαγωνισμός αφορούσε πέντε ομάδες οι οποίες αρχικά συνιστούσαν μίαν ενιαία προσφορά.
Προκύπτει από τις γραπτές αγορεύσεις της αιτήτριας ότι οι λόγοι ακυρότητας που προβάλλονται στην αίτηση της, αφορούν συγκεκριμένα την προσφορά της που είχε υποβάλει για την Ομάδα V. Η όλη επιχειρηματολογία του δικηγόρου της αιτήτριας τόσο στην αρχική του γραπτή αγόρευσή όσο και στη συμπληρωματική περιστρέφεται γύρω από τη μη κατακύρωση της προσφοράς της αιτήτριας εταιρείας για την Ομάδα V. Επομένως το αντικείμενο εξέτασης της παρούσας προσφυγής θα περιοριστεί στους ισχυρισμούς της αιτήτριας εταιρείας για τη μη κατακύρωση της προσφοράς μόνο για την ομάδα αυτή.
Όσον αφορά λοιπόν την προδικαστική ένσταση, κρίνω ότι οι αιτητές έχουν έννομο συμφέρον στην έγερση της προσφυγής αυτής καθότι η προσφορά τους είχε αξιολογηθεί και εξεταστεί από την Τεχνική Επιτροπή η οποία συστάθηκε για αξιολόγηση των προσφορών. Για τη συγκεκριμένη αυτή ομάδα (V), η Τεχνική Επιτροπή προέβηκε σε σύσταση για κατακύρωση της προσφοράς στο ενδιαφερόμενο μέρος και όχι στην αιτήτρια εταιρεία που είχε υποβάλει τη χαμηλότερη προσφορά, σημειώνοντας ωστόσο τους λόγους για τους οποίους δεν σύστηνε την προσφορά της τελευταίας .
Εφόσον λοιπόν από το διοικητικό φάκελο δεν προκύπτει ξεκάθαρα ότι η προσφορά της αιτήτριας εταιρείας για τη συγκεκριμένη ομάδα αποκλείστηκε επειδή ήταν εκτός προδιαγραφών και εφόσον η προσφορά της λήφθηκε υπόψη και εξετάστηκε από την καθ΄ ης η αίτηση, η προδικαστική αυτή ένσταση απορρίπτεται (Δέστε: Νομολογιακή αρχή ότι «ο συμμετασχών εις δημοπρασίαν έχει έννομο συμφέρον προς προσβολήν της πράξεως κατακυρώσεως» και ότι ο αποκλεισθείς της δημοπρασίας νομιμοποιείται να την προσβάλει για λόγους που αναφέρονται στον αποκλεισμό του - Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 264. Δέστε, επίσης: Laos Bros Ltd κ.α. ν. Δημοκρατίας, Συνκδ. Υποθ. 1085/01 και 77/02, ημερ. 4.11.03, Συλβέστρου Κιτρομιλίδη Λτδ ν. Δημοκρατίας, Προσφ. 907/93 και 983/93, ημερ. 25.10.95).
Μεταξύ των λόγων ακυρότητας που προβάλλονται στην προσφυγή είναι και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε από αναρμόδια όργανα ή και από συλλογικά όργανα κακώς συγκροτημένα και χωρίς να ακολουθηθεί η νομότυπη διαδικασία.
Ζητήματα αναρμοδιότητας οργάνου και κακής συγκρότησης και σύνθεσης εξετάζονται αυτεπαγγέλτως καθότι αποτελούν ζητήματα δημόσιας τάξης. Τέτοια όμως ζητήματα δεν εξετάζονται αυτεπαγγέλτως αν τα στοιχεία που ενδιαφέρουν δεν βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου, όπως στην προκείμενη περίπτωση. Το Δικαστήριο δεν αναλαμβάνει την πρωτοβουλία της συγκέντρωσης τέτοιων στοιχείων (Δέστε: Απόφαση ΣτΕ Α΄ 2607/1960. Δέστε, επίσης: Α.Ε. 2728, Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Εταιρειών Κύπρου ν. Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού, ημερ. 5.6. 2002).
Αναφορικά με τους ισχυρισμούς περί παρατυπίας στη διαδικασία, φαίνεται ότι ακολουθήθηκε η ειδική διαδικασία που καθόρισε η καθ΄ ης η αίτηση για τα ποσά που δικαιούνται να εγκρίνουν διάφοροι αξιωματούχοι της με σκοπό την απλοποίηση και επίσπευση της διαδικασίας. (Οδηγία της Αρχής Αρ. ENG4/9/85 κατόπιν απόφασης της Αρχής ημερ. 5/2/02). Η έκθεση της Τεχνικής Επιτροπής αξιολόγησης, εγκρίθηκε από το Γενικό Εκτελεστικό Διευθυντή, τον Αντιπρόεδρο και τον Πρόεδρο της καθ΄ ης η αίτηση.
Σημειώνεται επίσης ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν υπήρχε σε ισχύ οποιοδήποτε νομοθετικό πλαίσιο που επέβαλλε συγκεκριμένη διαδικασία στην καθ΄ ης η αίτηση για την κατακύρωση των προσφορών. Οι Κανονισμοί δυνάμει του άρθρου 57 του περί Σύναψης Συμβάσεων (Προμήθειες, Έργα, και Υπηρεσίες) στους Τομείς του Ύδατος, της Ενέργειας, των Μεταφορών και των Τηλεπικοινωνιών Νόμου Ν.100(1)/03 εκδόθηκαν μεταγενέστερα, στις 30.4.2004 (Δέστε: Κ.Δ.Π. 490/2004). Κατά τον ουσιώδη χρόνο, υπήρχαν μόνο οι εσωτερικοί κανονισμοί/οδηγία και σύμφωνα με την ισχύουσα οδηγία, η καθ΄ ης η αίτηση δεν υπερέβη τα όρια της διακριτικής της ευχέρειας κατακυρώνοντας, με την ιδιαίτερη αυτή διαδικασία, την προσφορά στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Οι υπόλοιποι λόγοι ακύρωσης που απαριθμούνται στην αίτηση εξειδικεύονται στις γραπτές αγορεύσεις και αφορούν όπως έχει λεχθεί τη μη κατακύρωση της προσφοράς των αιτητών σε σχέση με την Ομάδα V.
Η προσφορά των αιτητών σε σχέση με την Ομάδα V ήταν όπως φαίνεται από την έκθεση της τεχνικής Επιτροπής η χαμηλότερη. Μετά την υποβολή δειγμάτων των καλάθων αχρήστων και των κρεμάστρων κρίθηκε ότι εκείνα που πρότειναν για την ομάδα αυτή οι αιτητές δεν μπορούσαν να συστηθούν για παραγγελία.
Το σχετικό απόσπασμα από την αξιολόγηση της Επιτροπής παρατίθεται:
«2.2.5.4 Viometal Ltd (Προσφορά Αρ.3)
Την χαμηλότερη σε τιμή προσφορά υπέβαλε η εταιρεία έναντι του ποσού των ΛΚ8.030-
Ύστερα από εξέταση των δειγμάτων διαφάνηκε ότι:
Οι κάλαθοι φέρουν σοβαρή απόκλιση ως προς το ότι δεν έχουν βάση λαστιχένια ή πλαστική, αλλά μεταλλική, πράγμα το οποίο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό αφού οι κάλαθοι θα γδέρνουν το πάτωμα του κτιρίου που είναι φτιαγμένο από ξύλο HPL.
Η κρεμάστρα αποσυναρμολογείται εύκολα..
Από αισθητικής άποψης δε, η κρεμάστρα είναι κακόγουστη και δεν συμφωνεί με τα σχέδια των υπολοίπων επίπλων. Με βάση τα πιο πάνω, η προσφορά δεν μπορεί να συστηθεί για παραγγελία.»
Είναι η θέση της αιτήτριας ότι από τη στιγμή που η προσφορά της πληρούσε τα κριτήρια και ήταν κατά 45.58% φθηνότερη, στην Ομάδα V, από την προσφορά που επιλέγηκε, θα έπρεπε η προσφορά να κατακυρωθεί σε αυτή. Για οποιαδήποτε παρέκκλιση θα έπρεπε να δοθεί ειδική αιτιολογία. Συναφώς ισχυρίζεται ότι η απόρριψη της προσφοράς της (η οποία ήταν η φθηνότερη) είναι αποτέλεσμα υπέρβασης των ορίων των καθ' ων η αίτηση, έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές της χρηστής διοίκησης, είναι προϊόν έλλειψης δέουσας έρευνας απολήγουσας σε πλάνη περί τα πράγματα και στερείται νόμιμης και/ή ειδικής αιτιολογίας.
Σε απάντηση των πιο πάνω ισχυρισμών, η ευπαίδευτη συνήγορος της καθής η αίτηση με παρέπεμψε στο Μέρος 3 των όρων και προδιαγραφών του Διαγωνισμού στη σελίδα 3/52 με τίτλο « Technical Specifications » όπου καθορίζονται τα ακόλουθα στις παραγράφους 1.2 και 1.3:
«1.2 The Office Furniture must be of such quality that a high standard of reliability and strength of the furniture and mechanisms is ensured.
1.3 The aesthetic appearance of the design as well as that of materials and finish of the product will form an important factor in assessing the offers. In this respect, fully descriptive and illustrative catalogues for the proposed products to be included in the offer. Samples of furniture to be submitted only upon request.»
Από τους πιο πάνω όρους προκύπτει ότι η αισθητική εμφάνιση των προϊόντων αποτελούσε κριτήριο των Τεχνικών Προδιαγραφών και συνιστούσε σημαντικό παράγοντα στην αξιολόγηση των προσφορών. Επίσης ότι το «τελείωμα» του προϊόντος ήταν συναφής παράγοντας που θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη στην αξιολόγηση των προσφορών.
Οι προτεινόμενοι από τους αιτητές κάλαθοι δεν έγιναν αποδεκτοί γιατί όπως αναφέρεται στην έκθεση της Τεχνικής Επιτροπής «. φέρουν σοβαρή απόκλιση ως προς το ότι δεν έχουν βάση λαστιχένια ή πλαστική, αλλά μεταλλική πράγμα το οποίο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό αφού οι κάλαθοι θα γδέρνουν το πάτωμα του κτιρίου που είναι φτιαγμένο από ξύλο HPL». Δεν εξυπακούεται ωστόσο από τους πιο πάνω όρους ότι η βάση των καλάθων θα έπρεπε να ήταν λαστιχένια ή πλαστική και όχι μεταλλική.
Παρατηρώ επίσης ότι στο Μέρος 3 των όρων και προδιαγραφών του Διαγωνισμού στη σελίδα 52/52 κάτω από το τίτλο «Accessories» και συγκεκριμένα στις παραγράφους 7.1 και 7.2 γίνεται αναφορά σε μεταλλικούς καλάθους χωρίς όμως να γίνεται οποιαδήποτε εξειδίκευση σχετικά με το τι υλικό θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τη βάση των καλάθων. Δεν προκύπτει από τους συγκεκριμένους όρους ότι η βάση των μεταλλικών καλάθων θα έπρεπε να ήταν λαστιχένια ή πλαστική και όχι μεταλλική.
Η διακήρυξη και οι όροι της προσφοράς , αποτελούν κανονιστική πράξη η οποία δεσμεύει τη Διοίκηση. Η χρησιμοποίηση κριτηρίων έξω από τα κριτήρια της διακήρυξης και τους όρους της προσφοράς είναι ανεπίτρεπτη και καθιστά την αιτιολογία στη συγκεκριμένη περίπτωση πλημμελή (Δέστε σχετικά: Αποφάσεις Συμβουλίου της Επικρατείας 531/49, 132/39, 245/43, 668/74, Αιμίλιος Έλληνας & Σία Λτδ. ν. 1. Υπουργείου Οικονομικών, 2. Γενικού Λογιστή ως Προέδρου Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών (1990) 3 Α.Α.Δ. 181, ΛουκήςΠ. Λουκαΐδης Λίμιτεδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 862).
Περαιτέρω, αναφορικά με την προτεινόμενη κρεμάστρα των αιτητών, ο λόγος απόρριψης της ήταν ότι «η κρεμάστρα αποσυναρμολογείται εύκολα». Κρίνω ότι ούτε και αυτός ο λόγος θα μπορούσε να αποτελέσει ικανοποιητική αιτιολογία για την απόρριψη της επίδικης προσφοράς. Συναφώς παρατηρώ ότι στις προδιαγραφές αναφέρεται ότι «.... the base shall be round and wide enough to give good stability to the rack». Δεν προκύπτει ότι κατά την εξέταση των προτεινόμενων κρεμάστρων λήφθηκε υπόψη το πιο πάνω αναφερόμενο κριτήριο που είναι σχετικό με την επιθυμητή σταθερότητα των αντικειμένων. Αν λοιπόν η κρεμάστρα αποσυναρμολογείται εύκολα ή όχι δεν αποτελεί κριτήριο το οποίο περιέχεται στους όρους της προσφοράς, με αποτέλεσμα και εδώ η αιτιολογία να είναι πλημμελής .
Σημειώνω ότι δόθηκε και άλλος λόγος για απόρριψη της προτεινόμενης κρεμάστρας , η αισθητική εμφάνισή της. Σύμφωνα με την παράγραφο 1.3 των Τεχνικών Προδιαγραφών (δέστε πιο πάνω) το κριτήριο αυτό συνιστά σημαντικό παράγοντα στην αξιολόγηση των προσφορών και δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης από τους αιτητές της νομιμότητας ή εγκυρότητας της περίληψης του συγκεκριμένου αυτού όρου στο Διαγωνισμό.
Έστω όμως και αν η αιτιολογία που δόθηκε αναφορικά με την αισθητική εμφάνιση της προτεινόμενης κρεμάστρας είναι έγκυρη, αυτή από μόνη της δεν θα μπορούσε στην προκείμενη περίπτωση να διασώσει την προσβαλλόμενη πράξη, εφόσον δε γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό η καθ΄ ης η αίτηση επηρεάστηκε στη λήψη της απόφασής της (για απόρριψη της προσφοράς των αιτητών) από τις δύο άλλες αιτιολογίες που δόθηκαν και που όπως έχει λεχθεί δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν έγκυρες για τους λόγους που αναπτύχθηκαν (Δέστε επί του προκείμενου: Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, στη σ. 189 όπου αναφέρονται τα εξής: «Κατ' εξαίρεσιν γίνεται δεκτόν, ότι, πεπλανημένης ούσης μιας των πλειόνων αιτιολογιών, η πράξις καθίσταται εν τω συνόλω της ακυρωτέα, εφ' όσον δεν συνάγεται εξ αυτής ο βαθμός, καθ' ου η πεπλανημένη αιτιολογία επέδρασεν επί της εκδόσεως της πράξεως (βλ. π.χ. 966(48)»).
Η προσφερθείσα τιμή της αιτήτριας εταιρείας ήταν £8.030 ενώ του ενδιαφερόμενου μέρους £11.690. Είχαν δηλαδή μεταξύ τους μια σημαντική διαφορά της τάξεως των £3.660. Η προσφερόμενη τιμή είναι σημαντικό στοιχείο κρίσης. Συνδυάζεται όμως και με άλλα στοιχεία της προσφοράς για την τελική απόφαση της κατακύρωσης. Για την απόρριψη όμως της χαμηλότερης τιμής απαιτείται επαρκής και έγκυρη αιτιολογία (Δέστε, μεταξύ άλλων: Απόφαση 1216/1954 (Ολ.) των Αποφάσεων Συμβουλίου Επικρατείας, 1954, Β', σελ. 1467, Χαρίκλεια Χρίστου ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2093).
Στην προκείμενη περίπτωση, στο σώμα της προσβαλλόμενης επίδικης απόφασης, δεν περιέχεται η απαραίτητη αιτιολογία που θα μπορούσε να δώσει σε ένα Δικαστήριο την ευχέρεια να εξετάσει την εγκυρότητα της. Περαιτέρω ενόψει των όσων έχουν λεχθεί πιο πάνω, η αιτιολογία η οποία παρέχεται στην έκθεση της Τεχνικής Επιτροπής για την απόρριψη της προσφοράς των Αιτητών, από μόνη της είναι πεπλανημένη και ανεπαρκής.
Η έλλειψη έγκυρης και επαρκούς αιτιολογίας οδηγεί αναπόφευκτα στην ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης. Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης, περιττεύει η εξέταση των υπολοίπων λόγων ακυρότητας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη διοικητική απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα υπέρ των αιτητών. Καμιά διαταγή για έξοδα για το ενδιαφερόμενο μέρος αρ. 1.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.