|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1073/2003)
5 Οκτωβρίου, 2005
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΖΥΜΠΟΥΛΟΥ ΒΑΣΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ,
Αιτήτρια,
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Γ. Ζ. Γεωργίου, για Κυρ. Μιχαηλίδη, για την Αιτήτρια.
Μ.Φλωρέντζος, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
H Κυπριακή Δημοκρατία, δυνάμει γραπτής συμφωνίας ημερ. 30.4.1977, παραχώρησε στην αιτήτρια άδεια χρήσης, για περίοδο ενός έτους, από 1.5.1977, η οποία στη συνέχεια ανανεωνόταν αυτομάτως από χρόνο σε χρόνο, μέρους τεμαχίου γης ιδιοκτησίας της, στην Αγία Νάπα, αντί £75 ετησίως. Στις 14.9.2000, το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Αμμοχώστου πληροφόρησε την αιτήτρια ότι το ετήσιο τέλος χρήσης έχει αναθεωρηθεί από £75 σε £6.000 ετησίως, από 1.5.2000.
Σε επιστολή ημερομηνίας 25.10.2000 η αιτήτρια διαμαρτυρόμενη για την αύξηση, αναφέρτηκε σε παρακείμενο τεμάχιο ιδιοκτησίας της, το οποίο χρησιμοποιείται από το Δημαρχείο Αγίας Νάπας ως πλατεία. Υποστήριξε ότι, επειδή, τόσο από πλευράς Δημαρχείου, όσο και από πλευράς του Τμήματος Πολεοδομίας, έχει τεθεί θέμα ανταλλαγής, ήταν δίκαιο να γίνει εκτίμηση του ετήσιου τέλους και για το κτήμα της και να της ανακοινωθεί το ποσό.
Στις 17.7.2003 ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός Αμμοχώστου επανήλθε επιμένοντας ότι λαμβανομένης υπ΄ όψιν της θέσης και της αξίας της κρατικής γης και της χρήσης της, το ποσό των £6.000 ετησίως που καθορίστηκε, αποτελούσε το ελάχιστο ποσό που θα μπορούσε να καθοριστεί. Ανέφερε επίσης ότι η αίτηση για ανταλλαγή των δύο τεμαχίων καμιά σχέση δεν είχε με την υφιστάμενη συμφωνία χρήσης και αποτελούσε τελείως ξεχωριστό θέμα για το οποίο αρμόδιο είναι το Υπουργικό Συμβούλιο. Στην ίδια επιστολή σημειώνεται η επιμονή της διοίκησης προς καταβολή του αναθεωρημένου τέλους χρήσης, δίδεται δε ειδοποίηση ότι αν μέσα σε 30 μέρες δεν καταβληθούν οι οφειλές της αιτήτριας, η Δημοκρατία θα κινηθεί μέσω δικαστηρίου για εξασφάλιση των οφειλομένων τελών, μη αποκλειομένης και της ακύρωσης της άδειας. Για μη προφανείς λόγους ταυτόσημη επιστολή αποστάληκε από τον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό στην αιτήτρια στις 1.9.2003.
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια στρέφεται εναντίον της επιστολής ημερ. 1.9.2003 η οποία, σύμφωνα με τον ισχυρισμό της, ελήφθη από την ίδια στις 12.9.2003 και ζητά την ακύρωσή της.
Οι καθ΄ων η αίτηση προέβαλαν αριθμό προδικαστικών ενστάσεων. Μεταξύ των οποίων και ένσταση για το εκπρόθεσμο της προσφυγής, λόγω εκπνοής της προβλεπόμενης από το Σύνταγμα προθεσμίας.
Η αιτήτρια στην αγόρευσή της προβαίνει σ΄ ένα υπολογισμό ο οποίος καταλήγει ότι η προσφυγή είναι εμπρόθεσμη. Υπολογίζει εφτά μέρες από την 1.9.2003 για λήψη της επιστολής και στη συνέχεια τις 75 μέρες της προθεσμίας για να φτάσουμε έτσι στις 22.11.2003, που είναι Σάββατο. Αφού η τελευταία μέρα της εβδομάδας είναι αργία, δεν υπολογίζεται (Παφίτης ν. Δημοκρατίας κ.α. (1996) 3 Α.Α.Δ. 522) και συνεπώς η λήξη της προθεσμίας μετατίθεται στην πρώτη επόμενη εργάσιμο, δηλαδή στις 24.11.2003, ημερομηνία καταχώρισης της παρούσας προσφυγής.
Δεν θα ήμουν έτοιμος να θεωρήσω την προσφυγή ως εκπρόθεσμη χωρίς να φαίνεται καθαρά η ακριβής ημερομηνία κατά την οποία η αιτήτρια έλαβε γνώση της απόφασης και γι΄ αυτό θα απορρίψω την εγερθείσα ένσταση. Κρίνω ότι δεν έχει αποδειχθεί ότι η προσφυγή έχει καταχωρηθεί εκπροθέσμως.
Οι καθ΄ ων η αίτηση επίσης προδικαστικά υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά βεβαιωτικού χαρακτήρα. Η αιτήτρια, από την άλλη, ισχυρίζεται ότι από τη μια οι καθ΄ ων η αίτηση καθυστέρησαν τρία χρόνια να απαντήσουν στην ένστασή της και στη συνέχεια, ύστερα από επανεξέταση, εκδόθηκε η νέα διοικητική πράξη, αυτή που περιέχεται στην επιστολή ημερ. 1.9.2003. Ισχυρίζεται ότι οι καθ΄ων η αίτηση κωλύονται να υποστηρίξουν ότι έπρεπε να προσβληθεί η απόφαση του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου ημερ. 14.9.2000. Είναι η θέση της ότι οι καθ΄ ων η αίτηση την παραπλάνησαν με το να μην της απαντήσουν πριν παρέλθει η προβλεπόμενη προθεσμία.
Μια πράξη για να είναι εκτελεστή θα πρέπει να παράγει έννομα αποτελέσματα (βλέπε μεταξύ άλλων Δημοκρατία ν. Sun Oil Bunkering Ltd (1994) 3 A.A.Δ. 26 και Κρασιάς Modern Land and Building Developers Ltd v. Δήμου ΄Εγκωμης (1995) 3 Α.Α.Δ. 198). Απόφαση θεωρείται βεβαιωτική προγενέστερης εκτελεστής πράξης όταν εκδίδεται από την ίδια αρχή, απευθύνεται στο ίδιο πρόσωπο, σκοπεί στη ρύθμιση της ίδιας σχέσης, εδράζεται στην ίδια νομική και πραγματική βάση με προεκδοθείσα πράξη και παράγει ταυτόσημα με αυτήν νομικά αποτελέσματα (βλέπε μεταξύ άλλων Larkos v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2189 και Church of the Nazarene International Ltd v. Υπουργού Εσωτερικών, Υποθ. αρ. 254/95, ημερ. 14.11.1996).
Για να πάψει πράξη να είναι βεβαιωτική προγενέστερης θα πρέπει να μεσολαβήσει νέα έρευνα. Πράξη που δηλοί απλή εμμονή της διοίκησης στην προηγούμενη πράξη ακόμα κι΄ αν δεν επαναλαμβάνει το περιεχόμενό της, αποτελεί επίσης βεβαιωτική πράξη (βλέπε σχετικά Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 240).
Νέα έρευνα θεωρείται ότι υπάρχει αν πριν την έκδοση της νεότερης πράξης λάβει χώρα εξέταση στοιχείων που προέκυψαν πρόσφατα ή στοιχείων προϋπαρχόντων μεν, αλλά προηγουμένως αγνώστων, τα οποία τώρα λαμβάνονται πρόσθετα υπ΄ όψιν (Ζenios Closures Ltd v. Δήμου Λεμεσού (1993) 4 Α.Α.Δ. 1535).
Στην παρούσα υπόθεση δεν φαίνεται να έγινε οποιαδήποτε νέα έρευνα ή να εξετάστηκαν οποιαδήποτε νέα στοιχεία. Η αναφορά της αιτήτριας σε παρακείμενο τεμάχιο ιδιοκτησίας της και η δυνατότητα ανταλλαγής του δεν μπορεί να θεωρηθεί ως νέο στοιχείο, γιατί δεν αφορά τον υπολογισμό του τέλους. Αρμόδιο για εξέταση τυχόν ανταλλαγής είναι το Υπουργικό Συμβούλιο και είναι φανερό ότι οι καθ΄ ων η αίτηση θεώρησαν ότι η πρόταση της αιτήτριας δεν θα μπορούσε να εξεταστεί καν.
Καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη πράξη ημερ. 1.9.2003 δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη και συνεπώς δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο προσφυγής.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον της αιτήτριας.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ