ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 905/2003)
13 Σεπτεμβρίου, 2005
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Ν. 1/90
ΑΡΧΗ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Αιτητές,
ν.
1. ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ
ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΩΝ,
2. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ
ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΩΝ,
Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________
Κ. Χατζηϊωάννου, για τους Αιτητές.
Κλεάνθους για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για τους Καθ΄ Ων η Αίτηση 1.
Λ. Ουστά, δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄Ων η Αίτηση 2.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 27.5.2003 η Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (ΑΤΗΚ) υπέβαλε προς τον Επίτροπο Ρύθμισης Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Επίτροπος) το Υπόδειγμα Προσφοράς Διασύνδεσης της για αδειούχους παροχείς λειτουργούντες τηλεπικοινωνιακά δίκτυα ή παρέχοντες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες στην Κύπρο. Το Υπόδειγμα υπεβλήθη σύμφωνα με το άρθρο 45(2) του περί Ρυθμίσεως Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομικών Υπηρεσιών Νόμου του 2002 (Ν. 19(Ι)/2002) και εφ΄όσον ο Επίτροπος είχε δυνάμει των άρθρων 19(1)(3) και 54(1) καθορίσει με διάταγμα (ΚΔΠ 163/2003) την ΑΤΗΚ ως δημόσιο παροχέα τηλεπικοινωνιακών δικτύων με σημαντική ισχύ στην αγορά, περιλαμβανομένης της αγοράς διασύνδεσης. Ο Επίτροπος πρότεινε τροποποιήσεις στο Υπόδειγμα και κάλεσε την ΑΤΗΚ να υποβάλει τις παραστάσεις της ως προς αυτές σύμφωνα με το άρθρο 45(3), όπως και έπραξε η ΑΤΗΚ. Ακολούθως ο Επίτροπος εξέτασε τις παραστάσεις και, καθ΄όσον δεν επήλθε συμφωνία επί των προτεινόμενων τροποποιήσεων, επέβαλε τις προτεινόμενες τροποποιήσεις με διάταγμα (ΚΔΠ 624/2003 και ΔΕ 5/2003) σύμφωνα με το άρθρο 45(4) στις 25.7.2003. Η ΑΤΗΚ κατεχώρησε τότε την προσφυγή κατά της εν λόγω απόφασης του Επιτρόπου.
Προδικαστική ένσταση του Επιτρόπου ότι η προσφυγή έχει καταστεί άνευ αντικειμένου καθ΄όσον το επίδικο διάταγμα έχει καταργηθεί δεν με βρίσκει σύμφωνο. Ο ευπαίδευτος συνήγορος για την ΑΤΗΚ παρατηρεί ότι το διάταγμα κατηργήθη από 1.1.2005 και η ΑΤΗΚ έχει υποστεί ζημιά για το διάστημα μέχρι τότε λόγω του ότι τα καθορισθέντα με το διάταγμα τέλη ήσαν πολύ πιο κάτω του κόστους ώστε να έχει έννομο συμφέρον να προωθεί την προσφυγή. Φρονώ ότι η θέση αυτή καταδεικνύει επαρκώς το ενδεχόμενο ζημιογόνου καταλοίπου του διατάγματος που να δικαιολογεί τη συνέχιση της δίκης.
Η προσφυγή απευθύνεται τόσο στον Επίτροπο όσο και στη Δημοκρατία, η οποία ήγειρε προδικαστική ένσταση ότι δεν μπορεί να είναι διάδικος αφού δεν εμπλέκεται καθ΄οιονδήποτε τρόπο στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Το Γραφείο του Επιτρόπου του οποίου ο Επίτροπος προΐσταται, εισηγείται η Δημοκρατία, έχει δική του νομική προσωπικότητα (άρθρο 8) και δεν υπάγεται σε οποιοδήποτε Υπουργείο ή Τμήμα της Κυβέρνησης (άρθρο 12). Η ΑΤΗΚ απαντά ότι η ανεξάρτητη νομική προσωπικότητα είναι του Γραφείου του Επιτρόπου και όχι του ίδιου του Επιτρόπου, ο οποίος διορίζεται και παύεται από το Υπουργικό Συμβούλιο (άρθρα 3 και 4) και εφαρμόζει το πλαίσιο γενικής πολιτικής που μπορεί να του διαβιβάζεται από τον αρμόδιο Υπουργό (άρθρο 18) ο οποίος έτσι εμπλέκεται στη λήψη αποφάσεων του Επιτρόπου (άρθρα 29, 30, 32).
Αν και η προδικαστική ένσταση ορίσθηκε για ακρόαση προδικαστικά, η κυρίως αγορευση της ΑΤΗΚ κατεχωρήθη εν τω μεταξύ και, για να μην καθυστερήσει περισσότερο η ακρόαση αφού η υπόθεση είναι και παλαιά, ορίσθηκε για διευκρινίσεις επί του συνόλου των εγειρομένων θεμάτων. Επιλαμβανόμενος της προδικαστικής ένστασης, την αποδέχομαι, φρονώντας ότι, όποια και να είναι η γενικότερη θεσμική εμπλοκή του Υπουργικού Συμβουλίου και του Υπουργού στο διορισμό και στις αρμοδιότητες του Επιτρόπου, η προσβαλλόμενη απόφαση ανάγεται αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Επιτρόπου και στην άσκηση της και ουδεμία εμπλοκή έχει η Δημοκρατία σε αυτή. Η κατάληξη αυτή είναι σε συμφωνία και με τη θέση που υιοθέτησε η Πλήρης Ολομέλεια στην υπόθεση ΑΤΗΚ ν. ΕΡΤΤ, 145/2004, 9.2.2005.
Στρεφόμενος τώρα στην ουσία της προσφυγής, φρονώ ότι αυτή θα πρέπει να επιτύχει μετά από την προαναφερθείσα απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στην υπόθεση ΑΤΗΚ ν. ΕΡΤΤ, η οποία επίλυσε οριστικά το θέμα της αρμοδιότητας για τον καθορισμών τιμών της ΑΤΗΚ, αρμοδιότητα που ανήκει στην ΑΤΗΚ και όχι στον Επίτροπο.
Η εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τον Επίτροπο ότι η υπόθεση διαφοροποιείται από την απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας κατά το ότι εκεί επρόκειτο για λιανικές τιμές ενώ εδώ πρόκειται για χονδρικά τέλη δεν με βρίσκει σύμφωνο αφού παραγνωρίζει την ουσία της απόφασης που αφορά τη δυνατότητα καθορισμού τελών για τις προσφερόμενες υπηρεσίες.
Καθ΄όσον, στην προκειμένη περίπτωση, βασικός λόγος ακύρωσης που εισηγείται η ΑΤΗΚ είναι ότι ο Επίτροπος δεν είχε εξουσία να επιβάλει, όπως επέβαλε με το διάταγμα του, τιμές διασύνδεσης και άλλων υπηρεσιών, φρονώ ότι ο λόγος ακύρωσης αυτός ευσταθεί και η απόφαση του Επιτρόπου πρέπει να ακυρωθεί, χωρίς να με απασχολήσουν οι άλλοι λόγοι ακύρωσης που εισηγείται η ΑΤΗΚ.
Η προσφυγή λοιπόν επιτυγχάνει ως προς τον Επίτροπο και το προσβαλλόμενο διάταγμα ακυρώνεται, και αποτυγχάνει ως προς τη Δημοκρατία και απορρίπτεται. Ο Επίτροπος θα καταβάλει £500 έξοδα στην ΑΤΗΚ και η ΑΤΗΚ θα καταβάλει £500 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π