|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 4 ΑΑΔ 754
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 615/2003)
26 Σεπτεμβρίου, 2005
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
M. A. GOODVALUE SUPPLIERS LTD,
Αιτητές,
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Μ. Βορκάς, για τους Αιτητές.
Ελ. Ζαχαριάδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια εταιρεία είναι η εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του ακινήτου υπ΄ αριθμό τεμαχίου 749, Φύλλο/Σχέδιο 21/47 Ε.1. τμήμα F 921 της ενορίας Καϊμακλί.
Στις 22.4.1989 οι αιτητές υποθήκευσαν το πιο πάνω ακίνητο προς όφελος της τράπεζας Barclays Bank PLC, εξασφαλίζοντας δάνειο ύψους £250.000. Στις 22.12.1992 συνεστήθη δεύτερη υποθήκη προς όφελος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Α.Ε., αυτή τη φορά για ποσό £200.000.
Σύμφωνα με τη μεταξύ τους συμφωνία, ημερ. 1.4.1996, οι εγχώριες εργασίες της τράπεζας Barclays Bank PLC εξαγοράστηκαν από την Ελληνική Τράπεζα Λτδ. Ως χρόνος μεταβίβασης των συναφών εργασιών, εξασφαλίσεων και γενικά των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού, καθορίστηκε η 30η Απριλίου, 1996. Σχετική Γνωστοποίηση βάσει του άρθρου 3(1) του Νόμου 64(Ι)/1997, του περί Μεταβιβάσεως Τραπεζιτικών Εργασιών και Εξασφαλίσεων Νόμου του 1997, Ν.64(Ι)/97, με αρ. 3318, ημερ. 31.7.1997, δημοσιεύτηκε από τον ΄Εφορο Εταιρειών, στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
Σύμφωνα με την πιο πάνω γνωστοποίηση όλες οι υποθήκες που είχαν συσταθεί προς όφελος της τράπεζας Barclays Bank PLC πριν τις 30.4.1996, μεταβιβάστηκαν στην Ελληνική Τράπεζα Λτδ, η οποία κατέστη έτσι ο ενυπόθηκος δανειστής.
Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση του Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας να αλλάξει το όνομα του ενυπόθηκου δανειστή επί της ακίνητης περιουσίας τους από Barclays Bank PLC σε Ελληνική Τράπεζα.
Οι καθ΄ ων η αίτηση υπέβαλαν προδικαστικά ότι η παρούσα προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί ως εκπρόθεσμη, καθότι, καταχωρήθηκε μετά τη λήξη της προβλεπόμενης από το Σύνταγμα προθεσμίας των 75 ημερών.
Πριν μπούμε όμως στην εξέταση της προδικαστικής ένστασης, θα πρέπει να πω ότι η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί γιατί το θέμα της αφορά απόφαση διοικητικής αρχής στον τομέα του ιδιωτικού δικαίου και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο αναθεώρησης από το Ανώτατο Δικαστήριο.
΄Οπως είναι γνωστό, η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου περιορίζεται στην αναθεώρηση πράξεων, αποφάσεων ή παραλείψεων δημόσιας αρχής ή οργάνου, που ασκούν εκτελεστική ή διοικητική λειτουργία στον τομέα του δημοσίου δικαίου. ΄Οπως πολύ σωστά έχει επισημανθεί στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Τόκα (1995) 3 Α.Α.Δ. 218, 222-224, η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των δύο τομέων του δικαίου, του δημόσιου και του ιδιωτικού, είναι λεπτή, ενώ, η εγγενής φύση της πράξης, σε συνδυασμό με το συμφέρον του κοινού στο συγκεκριμένο τομέα λειτουργίας δημόσιας αρχής ή οργάνου, αποτελεί το βασικό κριτήριο για την οριοθέτηση των αντίστοιχων τομέων του δικαίου. Εάν η πράξη σκοπεί, κατά κύριο λόγο, στην προαγωγή δημόσιου σκοπού, αυτή ανάγεται στο πεδίο του δημόσιου δικαίου, ενώ, σε αντίθετη περίπτωση, σε αυτό του ιδιωτικού δικαίου.
Στην υπόθεση Valana v. The Republic, 3 R.S.C.C. 91, αποφασίστηκε ότι αποφάσεις που άπτονται των αστικών δικαιωμάτων σε ακίνητη ιδιοκτησία συνιστούν, κατά κανόνα, θέματα που ανάγονται στον τομέα του ιδιωτικού δικαίου. Εξ άλλου, στην υπόθεση Hellenic Bank v. Republic (1986) 3 C.L.R.481, 486, αποφασίστηκε ότι αποφάσεις της διοίκησης που καθορίζουν περιουσιακά δικαιώματα των πολιτών, κάτω από το αστικό δίκαιο, κρίθηκαν, χωρίς εξαίρεση, ότι λειτουργούν στον τομέα του ιδιωτικού δικαίου και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποτελέσουν το αντικείμενο αναθεώρησης κάτω από το ΄Αρθρο 146.
Είναι σαφές ότι η μεταβίβαση των εργασιών μιας τράπεζας προς άλλη και η αλλαγή του ενυπόθηκου δανειστή άπτεται του ιδιωτικού δικαίου και συνεπώς το παρόν δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να εξετάσει την παρούσα προσφυγή.
΄Ομως, η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί και γιατί, όπως πολύ σωστά επισημαίνεται στην προδικαστική ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση, είναι εκπρόθεσμη, αφού έχει παρέλθει η σχετική προθεσμία. Η αιτιολογία που προβάλλουν οι αιτητές ότι έλαβαν γνώση της μεταβίβασης των εργασιών σε πολύ μεταγενέστερο στάδιο και ιδίως όταν επιδίωξαν να επιδόσουν στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λευκωσίας διάταγμα αναστολής της εκποίησης του επίδικου ενυπόθηκου ακινήτου, δεν βοηθά την υπόθεσή τους.
Ο χρόνος των 75 ημερών αρχίζει από την ημερομηνία της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ανεξαρτήτως από πότε η πράξη περιήλθε σε γνώση του επηρεαζόμενου προσώπου (βλέπε μεταξύ άλλων Αναστασιάδης ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 385, Pissas (Νο.1) v. The Electricity Authority of Cyprus (1966) 3 C.L.R. 634, Hadjigregoriou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 163).
΄Οπως τονίζεται στην υπόθεση Ηρακλείδης κ.α. ν. Δημοκρατίας κ.α. (2002) 3 Α.Α.Δ. 518 γενικός κανόνας είναι ότι η ανατρεπτική προθεσμία των 75 ημερών αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης, ανεξαρτήτως αν η απόφαση ή πράξη περιήλθε πράγματι σε γνώση του ενδιαφερόμενου. Η δημοσίευση βέβαια θα πρέπει να είναι η κατάλληλη.
Το άρθρο 3(1) του Νόμου περί Μεταβιβάσεως Τραπεζικών Εργασιών και Εξασφαλίσεων Νόμου του 1997, Ν.64(Ι)/97, προβλέπει ότι η αποκτώσα τράπεζα υποχρεούται να ειδοποιεί έγκαιρα τον ΄Εφορο, ο οποίος το συντομότερο δυνατό δημοσιεύει γνωστοποίηση αναφορικά με τη μεταβίβαση και το χρόνο μεταβίβασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Σύμφωνα με το εδάφιο (2) η δημοσίευση της γνωστοποίησης θα αποτελεί τελεσίδικη μαρτυρία της μεταβίβασης και του χρόνου μεταβίβασης. Και πράγματι, όπως είδαμε, η γνωστοποίηση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 31.7.1997.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον των αιτητών.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ