|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας κ.α. (1994) 3 ΑΑΔ 387
Xαραλάμπους Aυγή και Άλλες ν. Kυπριακής Δημοκρατίας και Άλλων (2004) 3 ΑΑΔ 481
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 561/2004)
8 Σεπτεμβρίου 2005
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ,
Αιτητής,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας,
για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Σ. Αμπίζας, για το Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσβαλλόμενη απόφαση της Ε.Δ.Υ., ημερ. 7 Απριλίου 2004, η οποία λήφθηκε ως αποτέλεσμα επανεξέτασης, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Παναγιώτης Κυριάκου επαναδιορίστηκε στη θέση Διευθυντή Φυλακών. Ο πρώτος διορισμός ακυρώθηκε επειδή διαπιστώθηκε «έλλειψη δέουσας έρευνας, ακόλουθα δε και έλλειψη αιτιολογίας στην κατάληξη της Ε.Δ.Υ. ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ικανοποιούσε τις απαιτήσεις των παραγράφων 2 και 5 του σχεδίου υπηρεσίας» ήτοι, δεκαετή τουλάχιστο διοικητική πείρα σε υπεύθυνη θέση ή δεκαετή άσκηση της δικηγορίας, όπως και πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας: βλ. την Σπυρίδων Ευσταθίου ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 1028/02, ημερ. 4 Μαρτίου 2004, όπου εκτίθενται τα αρχικά δεδομένα. Υπενθυμίζω τα εξής. Ως προς την απαιτούμενη πείρα, η Ε.Δ.Υ. είχε απλώς δηλώσει πως το ενδιαφερόμενο πρόσωπο την κατείχε. Δεν δόθηκε αιτιολογία και δεν αναδυόταν αναντίλεκτα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου. Ούτε διευκρινιζόταν ποια από τις δύο προβλεπόμενες διαζεύξεις ίσχυε στην προκείμενη περίπτωση. Ως προς τη γνώση της Αγγλικής, χρειάζονταν περαιτέρω στοιχεία, ιδιαίτερα το δοκίμιο εξετάσεων του 1992 - οι απαντήσεις δεν είχαν φυλαχθεί - αξιολόγηση του επιπέδου των εξετάσεων, όπως και «το κατά πόσο η επιτυχία στις εν λόγω εξετάσεις σήμαινε γνώση όχι μόνο του γραπτού αλλά και του προφορικού λόγου» αφού δεν ίσχυε εδώ κάποιο από τα τεκμήρια που αναγνώριζε η Ε.Δ.Υ., όπως π.χ. το GCE για το οποίο, ας σημειωθεί, η εξέταση είναι μόνο γραπτή.
Για την επανεξέταση η Ε.Δ.Υ. ζήτησε και πήρε από την Αστυνομική Δύναμη, στην οποία το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπηρετούσε πριν από τον εν λόγω διορισμό του: (α) αναλυτική περιγραφή των καθηκόντων των θέσεων που κατείχε• (β) περιγραφή των καθηκόντων που πράγματι εκτελούσε• και (γ) το εξεταστικό δοκίμιο Αγγλικής για το 1992. Το δοκίμιο η Ε.Δ.Υ. το διαβίβασε εν συνεχεία για αξιολόγηση στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Στις 2 Απριλίου 2004 το Υπουργείο γνωμάτευσε ότι η εν λόγω εξέταση «ανταποκρίνεται στο επίπεδο της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας».
Σε συνεδρία, ημερ. 6 Απριλίου 2004, η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατείχε δεκαετή τουλάχιστο διοικητική πείρα σε υπεύθυνη θέση. Ανέφερε τα εξής:
«Όσον αφορά την απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας δεκαετή τουλάχιστο διοικητική πείρα σε υπεύθυνη θέση ή δεκαετή άσκηση της δικηγορίας, ο Κυριάκου κρίθηκε ότι ικανοποιεί την πρώτη διάζευξη της εν λόγω πρόνοιας, με βάση την πολύχρονη απασχόλησή του στην Αστυνομία.
Η Επιτροπή, καταλήγοντας στην απόφαση αυτή, έλαβε υπόψη τη σχετική νομολογία, σύμφωνα με την οποία η έννοια της διοικητικής πείρας συνδέεται με την άσκηση διοικητικών καθηκόντων, η οποία δεν προϋποθέτει, απαραιτήτως, εποπτεία, οργάνωση ή κατεύθυνση προσωπικού, αλλά είναι έννοια ευρύτερη και περιλαμβάνει την εμπλοκή, στο πλαίσιο της υπηρεσίας ενός λειτουργού, στο καθόλα διοικητικό έργο.
Η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι η διοικητική πείρα που ο Κυριάκου απέκτησε από την ημερομηνία προαγωγής του σε θέση στην Κλίμακα Α8 (Λοχίας, από 18.5.92) ικανοποιεί την έννοια της διοικητικής πείρας, όπως ερμηνεύτηκε πιο πάνω, και, ως εκ τούτου, αυτός ικανοποιεί τη σχετική πρόνοια ως προς την απαιτούμενη δεκαετή διοικητική πείρα, λαμβανομένου υπόψη ότι ουσιώδης χρόνος συνδρομής των προσόντων, στην παρούσα περίπτωση, ήταν η 5.8.02.»
Η αυτοκαθοδήγηση, όπως διατυπώνεται στην ανωτέρω μεσαία παράγραφο, απηχεί την απόφαση της Ολομέλειας στην Ολυμπία Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 387 (σελ. 393) και είναι βέβαια ορθή. Ελλείπει όμως από τα πρακτικά οποιαδήποτε ένδειξη αναφορικά με τα ποιά από τα καθήκοντα του ενδιαφερόμενου προσώπου, στις θέσεις που βρισκόταν μετά την προαγωγή του σε Λοχία, η Ε.Δ.Υ. θεώρησε ως διοικητικά. Σημειώνω και την εξής επί μέρους πτυχή. Από τις 26 Οκτωβρίου 1996 μέχρι 2 Αυγούστου 1998 το ενδιαφερόμενο πρόσωπο φαίνεται να υπηρετούσε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως ως Αξιωματικός Σύνδεσμος της Αστυνομίας. Τα καθήκοντα του σε εκείνο τον τομέα δεν έγιναν όμως γνωστά. Το Αρχηγείο Αστυνομίας με την επιστολή του, ημερ. 18 Μαρτίου 2004, εξήγησε - βλ. Παράρτημα 'Β' - ότι:
«Έγιναν εξετάσεις για εντοπισμό των καθηκόντων της θέσης τα οποία καθορίζονται από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, πλην όμως τούτο δεν κατέστει δυνατόν.»
Καθώς αντιλαμβάνομαι, δεν υπήρξε άλλη εξέλιξη. Αλλά ούτε αναφέρθηκε ο,τιδήποτε από το οποίο συγκεκριμένα να συνδέεται ο βαθμός Λοχία - από όπου η Ε.Δ.Υ. άρχισε να μετρά - με την απαίτηση για απόκτηση της διοικητικής πείρας σε υπεύθυνη θέση. Και, βέβαια, δεν είναι έργο του Δικαστηρίου να συζητήσει αυτές τις πτυχές για να συμπεράνει πρωτογενώς το ένα ή το άλλο. Η κρίση της Ε.Δ.Υ. παραμένει λοιπόν χωρίς αιτιολογία.
Ως προς το ζήτημα της Αγγλικής γλώσσας, η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο πέτυχε στις σχετικές εξετάσεις του 1992, οι οποίες ήταν επιπέδου πολύ καλής γνώσης της γλώσσας αλλά μόνο σε σχέση με τον γραπτό λόγο. Γι΄ αυτό υπέβαλε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο σε προφορική εξέταση ως αποτέλεσμα της οποίας ικανοποιήθηκε ότι το ίδιο ίσχυε και για τον προφορικό λόγο. Έχει όμως νομολογηθεί ότι η Ε.Δ.Υ. δεν διατηρεί στο στάδιο επανεξέτασης τη δυνατότητα τέτοιου είδους διερεύνησης για τη γνώση γλώσσας: βλ. την απόφαση της Ολομέλειας στην Αυγή Χαραλάμπους κ.α. ν. Δημοκρατίας Α.Ε. 3273 κ.α., ημερ. 6 Σεπτεμβρίου 2004. Υπήρξε λοιπόν και σ΄ αυτό πλημμέλεια. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ σε άλλα ζητήματα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.