|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 570/2005)
12 Ιουλίου, 2005
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
MRIDUL DEBNATH,
Αιτητή,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΈΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
2. ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΥΑΜ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
3. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
4. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Γ. Γεωργαλλής για Μ. Γεωργίου, για τον Αιτητή.
Γ. Χατζηχάννα (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής γεννήθηκε στη Μπαγκλαντές στις 21.12.1981. Αφίχθηκε στην Κύπρο στις 30.9.2004 μέσω του αεροδρομίου Λάρνακας και του παραχωρήθηκε προσωρινή άδεια μέχρι 14.10.2004 για να φοιτήσει στο Global College στη Λευκωσία.
Στις 9.12.2004 προσήλθε στον Αστυνομικό Σταθμό Πύλης Πάφου όπου υπέβαλε αίτηση ασύλου.
Στις 21.3.2005 ο αιτητής παρουσιάστηκε στα γραφεία της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (ΥΑΜ) και υπέβαλε αίτηση για ανανέωση της προσωρινής άδειας παραμονής του στην Κύπρο. Κατά τη διαδικασία εγγραφής και εξέτασης της αίτησης του απεκαλύφθη ότι καταζητείτο από την Αστυνομία για ανάκριση επειδή η θεώρηση εισόδου στο διαβατήριο του ήταν πλαστή. Την ίδια ημέρα ο αιτητής οδηγήθηκε στα γραφεία της Υπηρεσίας Ασύλου όπου του λήφθηκε συνέντευξη. Τελικά, την ίδια ημέρα, το αίτημα του για πολιτικό άσυλο απορρίφθηκε.
Την 22.3.2005 εκδόθηκαν από τη Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης διατάγματα κράτησης και απέλασης. Το διάταγμα απέλασης ανεστάλη. Ο αιτητής όμως παρέμεινε υπό κράτηση.
Στις 22.6.2005 η διοικητική προσφυγή του αιτητή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων απορρίφθηκε και ο φάκελος του αιτητή, ως αιτητή ασύλου, έκλεισε. Έκτοτε ο αιτητής κρατείται με το διάταγμα της Λειτουργού Μετανάστευσης με σκοπό την απέλαση του.
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή με την οποία ζητά την ακύρωση των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του. Με την ενδιάμεση δε αυτή αίτηση του ζητά προσωρινά διατάγματα ως ακολούθως:-
«Α. Προσωρινό διάταγμα με το οποίο να αναστέλλεται η σύλληψη από αστυνομικούς /λειτουργούς του Τμήματος Μετανάστευσης και κράτηση του στον Αστυνομικό Σταθμό Αραδίππου Λάρνακας κατά παράβαση των ρητών προνοιών του Νόμου 6(1)/2000 (βλ. Άρθρο 7(6)) ο οποίος προνοεί ότι απαγορεύεται η κράτηση αιτητών πέραν των 24 ωρών χωρίς την παρουσίαση τους στο Δικαστήριο.
Β. Προσωρινό διάταγμα με το οποίο να αναστέλλεται η απέλαση του αιτητή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.».
Οι αρχές που διέπουν την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων εξηγούνται, με αναφορά σε προηγούμενη νομολογία, στην απόφαση της Ολομέλειας στην Λοϊζίδη ν. Υπουργού Εσωτερικών (1995) 3 Α.Α.Δ. 233. Όπως αναφέρεται στις σελίδες 246-247:-
«Σύμφωνα με τις αρχές που ανέπτυξε η νομολογία μας - βλ. ενδεικτικά την απόφαση της Ολομέλειας στην Moyo and Another v. Republic (ανωτέρω) - προσωρινά διατάγματα δυνάμει του Κανονισμού 13 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου (όπως ο Κανονισμός αυτός έχει τροποποιηθεί), δύνανται να εκδοθούν στις εξής δύο περιπτώσεις:
(α) Όπου προκύπτει έκδηλη παρανομία· ή
(β) Όπου καταφαίνεται η έλευση ανεπανόρθωτης ζημίας εφόσον σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση δεν δημιουργούνται ανυπέρβλητα εμπόδια στη Διοίκηση οπότε λόγοι δημόσιου συμφέροντος κωλύουν την προσωρινή θεραπεία.»
Η έκδηλη παρανομία συνοψίστηκε (στη σελ. 249) ως
«...... εκείνη που, αν δεν αναδύεται αυτόματα, ανακύπτει κατόπιν αναλογισμού ως προς τις επιπτώσεις στοιχείων ενυπαρχόντων στο διαθέσιμο υλικό εφόσον βέβαια ό,τι απορρέει παραμένει αντικειμενικά αναντίλεκτο και μη υποκείμενο σε στάθμιση για έκφραση κρίσης.»»
Αγορεύοντας ενώπιον μου ο δικηγόρος του αιτητή υπέβαλε ότι οι επίδικες αποφάσεις δηλαδή τα διατάγματα απέλασης και κράτησης είναι παράνομα. Εντοπίζει δε έκδηλη παρανομία γιατί, όπως ισχυρίζεται, η επίδικη απόφαση αντιβαίνει ευθέως στις πρόνοιες του άρθρου 7(6) του περί προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(1)/2000).
Δεν συμφωνώ με την πιο πάνω θέση του αιτητή. Το άρθρο 7 του νόμου διαπραγματεύεται την παράνομη είσοδο στη Δημοκρατία. Δυνάμει του εδαφίου 4 του άρθρου 7 κράτηση παρανόμως εισερχομένου στη Δημοκρατία επιτρέπεται μόνο για ορισμένες περιπτώσεις και η κράτηση αυτή σύμφωνα με το εδάφιο 6 του άρθρου 7 δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 8 μέρες. Ανανέωση του δε μπορεί να γίνει μόνο με δικαστικό διάταγμα. Εν πάση περιπτώσει η κράτηση δεν μπορεί να παραταθεί πέραν των 32 ημερών.
Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής δεν κρατείται για τους περιορισμένους σκοπούς που προνοούνται στο εδάφιο 4 του άρθρου 7 ούτως ώστε να τύχουν εφαρμογής οι πρόνοιες του εδαφίου 6. Εναντίον του αιτητή έχουν εκδοθεί διατάγματα απέλασης και κράτησης από τη Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, ως παράνομου μετανάστη μετά την απόρριψη του αιτήματος του για πολιτικό άσυλο.
Έχω καταλήξει ότι δεν αποδείχθηκε έκδηλη παρανομία αφού η Διευθύντρια διατηρούσε δικαίωμα έκδοσης των διαταγμάτων δυνάμει του Νόμου. (Βλέπε: Αναφορικά με τον Jamil Ahmed, Αίτηση αρ. 151/04, ημερ. 22.10.2004 και Υπόθ. Αρ. 1023/2004, Asad Mohammed Rahal v. Δημοκρατία, ημερ. 30.12.2004 (Πλήρης Ολομέλεια)).
Ο αιτητής στην ενδιάμεση αίτηση του δεν ισχυρίζεται εναλλακτικά οποιαδήποτε ανεπανόρθωτη ζημιά ούτε και ο δικηγόρος του στην αγόρευση ανέφερε οτιδήποτε.
Για τους πιο πάνω λόγους η ενδιάμεση αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ