|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Yπόθεση Αρ. 123/05)
10 Ιουνίου, 2005
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
MORTEZA MOLLA ZEIN AL,
ν.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΣΥΛΟΥ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ
Καθ΄ ων η αίτηση.
--------------------
Γ. Ερωτοκρίτου, για τον αιτητή
Ν. Χαραλαμπίδου, Νομικός Λειτουργός, εκ μέρους του Γεν. Εισαγγελέα για τους καθ΄ ων η αίτηση.
Ο αιτητής παρών.
---------------
Ο αιτητής είναι Ιρανός, αφίχθηκε στην Κύπρο τον Αύγουστο του 2001 και, κατά την τότε διαδικασία, η αίτηση που υπέβαλε για άσυλο και, στη συνέχεια, η έφεση που άσκησε απορρίφθηκαν από την Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Του παρεχόταν προσωρινή άδεια παραμονής στη Δημοκρατία, όταν κλήθηκε να εγκαταλείψει την Κύπρο επανήλθε με νέο αίτημα για άσυλο στο πλαίσιο των νέων ρυθμίσεων, επανάνοιξε ο φάκελός του, κλήθηκε σε συνέντευξη που διεξάχθηκε στις 19.7.04 και η Υπηρεσία Ασύλου, στις 3.8.04, το απέρριψε.
Κατά την ένορκη δήλωση του επιδότη, οι επανειλημμένες επισκέψεις του στη διεύθυνση που ο αιτητής δήλωσε ως τον τόπο διαμονής του, απέβησαν άκαρπες. Δεν υπήρχε κανένας εκεί και γείτονάς του, του είπε πως ο αιτητής είχε φύγει. Ο αιτητής εντοπίστηκε τυχαία, μερικούς μήνες αργότερα, στις 23.11.04, όταν ελέγχθηκε από την Αστυνομία για τροχαίες παραβάσεις και, στις 24.11.04, εκδόθηκαν διατάγματα απέλασης και κράτησής του, ως απαγορευμένου μετανάστη. ΄Ασκησε την παρούσα προσφυγή όπως και την προσφυγή 124/04 κατά του κύρους της απόφασης για απόρριψη του αιτήματός του για άσυλο και υπέβαλε το εξεταζόμενο αίτημα για προσωρινό διάταγμα που να αναστέλλει τις προσβαλλόμενες αποφάσεις για απέλαση και κράτησή του.
Η εκτέλεση του διατάγματος για την απέλαση αναστάληκε από την ίδια την Αν. Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου και Πληθυσμού και το θέμα επικεντρώνεται στο ζήτημα της κράτησης. Σημειώνω πως η αναστολή, όπως χειρογράφως αναφέρεται στο διάταγμα, θα ισχύει μέχρι νεωτέρων οδηγιών. Προστίθεται σε παρένθεση η εκκρεμότητα της παρούσας διαδικασίας, αλλά, όπως προκύπτει, η διαφοροποίηση των δεδομένων υπό τα οποία κρίνεται η αίτηση για το προσωρινό διάταγμα προϋποθέτει νέες οδηγίες.
Οι προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση της διακριτικής εξουσίας για έκδοση προσωρινού διατάγματος είναι παγίως νομολογημένες και είναι η θέση του αιτητή πως εδώ έχουμε και έκδηλη παρανομία και ανεπανόρθωτη ζημιά.
Στην πρόσφατη απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας Αsad Mohammed Rahal ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 1023/04 ημερομηνίας 30.12.04, επιλύθηκαν ζητήματα σχετικά με τη δυνατότητα έκδοσης διαταγμάτων απέλασης και κράτησης προσώπων που είναι αιτητές ασύλου και τα επιχειρήματα του αιτητή αφορούν σε άλλα, επί μέρους, που σχετίζονται με τα ίδια τα περιστατικά της περίπτωσης, ως εξής:
1. Είναι αδύνατο να εκτελεστεί διάταγμα απέλασης στο Ιράν και, συνεπώς, παρανόμως εκδόθηκε. Δεν επεξηγείται αυτή η γενική τοποθέτηση και έρεισμά της αποτέλεσε απλώς η συμπληρωματική ένορκη δήλωση του αιτητή σύμφωνα με την οποία "η κα. Σιακαλλή, Λειτουργός Μετανάστευσης εκδίδει διάταγμα απέλασης εναντίον μου γνωρίζοντας ότι τέτοιο διάταγμα απέλασης δεν μπορεί να εκτελεστεί". Οι καθ΄ ων η αίτηση αρνούνται την ύπαρξη τέτοιας αδυναμίας και παραπέμπουν σε άρνηση του αιτητή να συνεργαστεί στην έκδοση των απαραίτητων ταξιδιωτικών εγγράφων.
2. Ο αιτητής μεταφέρθηκε στην πρεσβεία του Ιράν η οποία παρανόμως ενημερώθηκε για την αίτηση ασύλου που υπέβαλε. Οι καθ΄ ων η αίτηση αρνούνται και, διαμέσου και της ένορκης δήλωσης του αστυνομικού που τον μετέφερε εκεί, υποστηρίζουν πως η μεταφορά του αιτητή στην πρεσβεία του Ιράν, στην οποία δεν αναφέρθηκε οτιδήποτε για το αίτημά του για άσυλο, αποσκοπούσε μόνο στην έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων. Επισημαίνω πως δεν έχει υποδειχθεί από τον αιτητή οτιδήποτε που να συνδέει τους ισχυρισμούς του, που αφορούν σε κατ΄ ισχυρισμόν μεταγενέστερες ενέργειες, με τη νομιμότητα των προσβαλλόμενων διαταγμάτων τα οποία ήδη είχαν εκδοθεί.
3. Οι προσπάθειες για εντοπισμό του αιτητή μετά την τελευταία απόρριψη του αιτήματός του για άσυλο ήταν, ελλιπείς. Αν μη τι άλλο, ήταν καταγραμμένος μαζί με τη διεύθυνσή του και ο αριθμός του κινητού του τηλεφώνου και δεν υπάρχουν στοιχεία αναφορικά με το κατά πόσο αξιοποιήθηκε η δυνατότητα που αυτό παρείχε.
Αυτά, όμως, χωρίς κάποια αναφορά ή επεξήγηση σε σχέση με το ότι εδώ δεν εξετάζεται ζήτημα ως προς το αίτημα για άσυλο ή ως προς τη δυνατότητα, ανάλογα με τα δεδομένα, άσκησης ιεραρχικής προσφυγής κατά της απόρριψής του την οποία, ας σημειωθεί, όπως δηλώθηκε, ήδη άσκησε ο αιτητής. Και, συνεπώς, χωρίς τη δέουσα αναφορά στο γεγονός ότι η άδεια για προσωρινή διαμονή του αιτητή στην Κύπρο είχε ήδη λήξει. Υποστήριξε, βεβαίως, ο αιτητής πως αν του γνωστοποιείτο η απόρριψη του αιτήματός του για άσυλο θα μπορούσε να υπέβαλλε έκτοτε ιεραρχική προσφυγή και να εξασφάλιζε δυνατότητα παραμονής αλλά αυτή η αντίληψη δεν καλύπτει το ζήτημα των υποχρεώσεων αλλοδαπού που παραμένει στην Κύπρο μετά τη λήξη της άδειας παραμονής του.
4. Ενώ δέχεται ο αιτητής πως η κράτηση αφ΄ εαυτής δεν επάγεται ανεπανόρθωτη ζημιά, εισηγείται πως αυτό πρέπει να είναι εν προκειμένω το συμπέρασμα. Επικαλείται συναφώς τη μεγάλη διάρκεια της κράτησής του σε συνδυασμό προς τα προηγηθέντα επιχειρήματά του. Αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα πως τέτοιο θέμα, ως αυτοτελές, στη βάση ορισμένων πρωτόδικων αποφάσεων θα μπορούσε να συζητηθεί στο πλαίσιο αίτησης για Habeas Corpus.
Δεν εκδικάζεται τώρα η ουσία της προσφυγής. Προς αυτή την κατεύθυνση δόθηκαν οι απαραίτητες οδηγίες και ήδη η προσφυγή είναι ορισμένη για τελικές διευκρινίσεις σε 20 περίπου ημέρες, στις 29.6.05. Ζητούμενο κατ΄ αρχάς είναι η έκδηλη παρανομία. Αρκεί ως προς την έννοια του όρου η απόφαση της Ολομέλειας που εξέδωσε ο Δικαστής Νικολάου στην Λοϊζίδης ν. Υπουργού Εξωτερικών (1995) 3 ΑΑΔ 233:
"...΄Εκδηλη παρανομία είναι εκείνη που, αν δεν αναδύεται αυτόματα, ανακύπτει κατόπιν αναλογισμού ως προς τις επιπτώσεις στοιχείων ενυπαρχόντων στο διαθέσιμο υλικό εφόσον βέβαια ό,τι απορρέει παραμένει αντικειμενικά αναντίλεκτο και μη υποκείμενο σε στάθμιση για έκφραση κρίσης."
Δεν έχω ικανοποιηθεί ότι ο αιτητής έχει δείξει τέτοια έκδηλη παρανομία, και, βεβαίως, δεν θα προχωρήσω σε οτιδήποτε που θα ήταν δυνατό να επηρεάσει την περαιτέρω πορεία. Ως προς την ανεπανόρθωτη ζημιά έχω υπόψη μου σειρά πρόσφατων απορριπτικών αποφάσεων (βλ. Milos Dejic ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 371/05, ημερομηνίας 23.5.05, Saeed Rasul v. Αναφορικά με την Κυπριακή Δημοκρατία κ.ά., Elena Bondar v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 1156/04, ημερομηνίας 14.1.05, Ηamoud M. Yasin v. Αναφορικά με την Κυπριακή Δημοκρατία κ.ά., Υπόθεση αρ. 1152/04 ημερομηνίας 11.1.05).
Αναφορικά με το ιδιαίτερο ζήτημα που εδώ έχει εγερθεί, σημειώνω την έλλειψη τεκμηρίωσης πως ενώ η κράτηση αφ΄ εαυτής δεν επιφέρει ανεπανόρθωτη ζημιά, επήλθε τέτοια στην περίπτωση του αιτητή εξαιτίας της διάρκειάς της ή οποιουδήποτε άλλου στοιχείου.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/εσγ
C:\WINDOWS\2005, part 3, judjment