ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2005) 4 ΑΑΔ 397
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 126/2005)
23 Μαΐου, 2005
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
κεο δημοσια λτδ.,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ τησ
διευθυντριασ τμηματοσ τελωνειου,
Καθ΄ης η Αίτηση.
Κ. Κακουλλή (κα), για την Αιτήτρια.
Στ. Θεοδούλου, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια εταιρεία καταχώρησε την παρούσα προσφυγή ζητώντας την ακόλουθη θεραπεία:-
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Καθ' ης η Αίτηση που περιέχεται στην επιστολή της ημερ. 31/3/04 προς τους Αιτητές η οποία τους κοινοποιήθηκε στις 14/4/04, με την οποία αποφάσισε να αξιώσει από τους Αιτητές καταβολή Φόρου Προστιθέμενης Αξίας ύψους Λ.Κ.29.247 σε σχέση με εμπορεύματα που εισήξαν οι Αιτητές κατά την περίοδο 21 Απριλίου 2003 - 19 Ιουνίου 2003, είναι άκυρη και στερημένη έννομου αποτελέσματος.»
Η προσφυγή αυτή καταχωρήθηκε στις 4.2.2005. Δύο εβδομάδες αργότερα, στις 17.2.2005, η αιτήτρια καταχώρησε ενδιάμεση αίτηση ζητώντας τα πιο κάτω διατάγματα:-
«Α. Διάταγμα και/ή άδεια τροποποίησης του τίτλου της προσφυγής με τον πιο πάνω τίτλο και αριθμό έτσι ώστε να προστεθούν ως δεύτεροι Αιτητές η εταιρεία Cyprus Canning Co. Ltd.
B. Τροποποίηση του τίτλου της προσφυγής και των συναφών δικογράφων ως ακολούθως:
«ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
Υπόθεση Αρ. 126/05
Μεταξύ:
1. ΚΕΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΤΔ.
2. Cyprus Canning Co. Ltd.
Αιτητών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω της
Διευθύντριας Τμήματος Τελωνείου
Καθ' ης η Αίτηση»
Στην ένορκη δήλωση της Φοίβης Ιακώβου, δικηγορικής υπαλλήλου, αναφέρεται ότι η παρούσα προσφυγή προέκυψε από το χωρισμό δικογράφου και από σχετικό διάταγμα του Δικαστηρίου στην προσφυγή αρ. 562/2004. Αναφέρεται επίσης στην ένορκη δήλωση ότι το σφάλμα οφείλετο στο δικηγόρο της αιτήτριας που «δεν πρόσεξε ότι η μια εκ των δύο επιστολών στις οποίες περιέχονται οι προσβαλλόμενες αποφάσεις στρέφεται κατά της CYPRUS CANNING CO. LTD. που είναι εταιρεία θυγατρική των Αιτητών.» Και καταλήγει στην παράγραφο 8 της ένορκης δήλωσης:-
«Πληροφορούμαι και πιστεύω ειλικρινά ότι το λάθος της μη περίληψης της Cyprus Canning Co. Ltd. εξαρχής έγινε καλόπιστα και από αβλεψία και ότι αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι οι δύο πράξεις προσβλήθηκαν εμπρόθεσμα. Ως εκ τούτου πιστεύω ειλικρινά ότι είναι δίκαιο να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα τροποποίησης έτσι ώστε να προστεθούν ως Αιτητές και η εταιρεία Cyprus Canning Co. Ltd.»
Οι καθ' ων η αίτηση ενίστανται στην αιτούμενη τροποποίηση για τους ακόλουθους λόγους:-
«(α) Με την αίτηση τους οι αιτητές επιχειρούν να προσθέσουν στον τίτλο και στα δικόγραφα της προσφυγής νέους αιτητές, οι οποίοι δυνατό να νομιμοποιούνταν να καταχωρίσουν χωριστά προσφυγή εναντίον της προσβαλλόμενης πράξης.
(β) Η προσβαλλόμενη πράξη και/ή απόφαση είχε εκδοθεί στις 31/03/2004 και είχε, κατ' ισχυρισμό των αιτητών, γνωστοποιηθεί σε αυτούς στις 14/04/2004.
(γ) Το πιθανό δικαίωμα των Cyprus Canning Co. Ltd. να προσβάλουν την επίδικη πράξη ή απόφαση έχει εκπνεύσει το αργότερο περί το τέλος Ιουνίου 2004, σύμφωνα με την αποκλειστική προθεσμία των 75 ημερών που ορίζεται ρητά στο άρθρο 146.3 του Συντάγματος.
(δ) Ενδεχόμενη έκδοση του αιτούμενου διατάγματος του δικαστηρίου θα παραβίαζε την αποκλειστική προθεσμία του Άρθρου 146.3 του Συντάγματος και θα επέτρεπε σε αιτητή να καταχωρίσει προσφυγή σαφώς εκπρόθεσμα.»
Αγορεύοντας ενώπιον μου η ευπαίδευτη δικηγόρος της αιτήτριας υπέβαλε ότι πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση και να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα γιατί και η αιτήτρια έχει έννομο συμφέρον να προωθεί την προσφυγή. Ως εκ τούτου, κατά τη συνήγορο, δεν ζητείται αντικατάσταση του προσφεύγοντος αλλά προσθήκη νέου. Με παρέπεμψε δε σε δύο αποφάσεις μονομελούς δικαιοδοσίας, τις Κώστα Μούγιαννου ν. Πειθαρχικού Συμβουλίου ΕΤΕΚ, Υπόθ. Αρ. 1174/98, ημερ. 21.8.2000 και K.K. New Extra Ltd. V. ANT1, Υπόθ. Αρ. 554/96, ημερ. 28.1.1997.
Αντίθετα ο ευπαίδευτος δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση ισχυρίστηκε ότι το αίτημα της αίτησης αποτελεί κλασική περίπτωση απόπειρας ανατροπής της αποκλειστικής προθεσμίας των 75 ημερών του Άρθρου 146.3 του Συντάγματος. Με παρέπεμψε δε στις αποφάσεις Paralimni Bus Co. Ltd. ν. Republic (1967) 3 C.L.R. 559 και Ελένη Δ. Πατσαλίδου ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2328.
Παρατηρώ ότι οι δύο αυθεντίες στις οποίες με παρέπεμψε η δικηγόρος της αιτήτριας αφορούσαν αιτούμενη τροποποίηση που αφορούσε τους καθ' ων η αίτηση. Και στις δύο πιο πάνω υποθέσεις είχε προσβληθεί η ορθή διοικητική απόφαση εμπροθέσμως απλώς είχε παρουσιαστεί παρατυπία στον καθορισμό ακριβώς του καθ' ου η αίτηση.
Στην Κώστα Μούγιαννου (πιο πάνω) έχει λεχθεί ότι:-
«Προσφυγές που καταχωρούνται εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς την προσθήκη στον τίτλο του αρμοδίου οργάνου ή αρχής ή ακόμα και με λανθασμένη προσθήκη αναρμόδιου τμήματος, γίνονται αποδεκτές αφού η Κυπριακή Δημοκρατία θεωρείται ως ο γενικός φορέας των Κυβερνητικών οργάνων και ότι η ακριβής αναφορά στην αρχή που εξέδωσε την απόφαση δεν αποτελεί προϋπόθεση για την εγκυρότητα της προσφυγής (Ίδε Μιλτιάδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αίτηση 247/94 της 9.12.94).»
Και στην K.K. New Extra Ltd. (πιο πάνω) η τροποποίηση αφορούσε τους καθ' ων η αίτηση. Είχε εγερθεί η προσφυγή εναντίον του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤ 1, ο οποίος προφανώς ήταν το ενδιαφερόμενο μέρος, και όχι εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία είχε εκδώσει τη διοικητική πράξη. Το ακόλουθο απόσπασμα τοποθετεί το θέμα ως εξής:-
«Το θέμα τοποθετείται στη σωστή του διάσταση από την ίδια τη θεραπεία που επιδιώκεται με την προσφυγή. Η οποία και το υποβιβάζει σε απλώς τεχνικό. Αναφέρεται η θεραπεία, που ακολουθεί τον τίτλο, σε απόφαση των καθ' ων η αίτηση με την οποία, μεταξύ άλλων, «παραχώρησαν άδεια χρήσης του Καναλιού 67 στους Antenna T.V. Ltd.". Χωρίς, δηλαδή, κανένα περιθώριο αμφιβολίας, αντίθετα προς όσα εμφανίζεται να υποδηλώνει ο τίτλος, αντικείμενο της προσφυγής είναι η απόφαση όχι της ιδιωτικής εταιρείας αλλά των «καθ' ων η αίτηση». Οι οποίοι, όπως επιβεβαιώνεται και από τα νομικά σημεία και γεγονότα στα οποία βασίζεται η προσφυγή, ασκούσαν διοικητική ή εκτελεστική λειτουργία.»
Αντίθετα και οι δύο αυθεντίες που με παρέπεμψε ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση αναφέρονται σε γεγονότα που ταυτίζονται με τα γεγονότα της παρούσας αίτησης. Ιδιαίτερα στην απόφαση Πατσαλίδου (πιο πάνω) αναφέρονται τα εξής, με τα οποία και συμφωνώ, στις σελίδες 2334-2335:-
«Από την άλλη ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας υποστήριξε ότι πρόκειται για τυπικό λάθος το οποίο μπορεί να διορθωθεί με την τροποποίηση του τίτλου όπως και έχει τροποποιηθεί. Δικαιολόγησε δε την αλλαγή του ονόματος της εμπορικής επωνυμίας με το ότι προτίμησε αντί να αλλάξει τα ετησιολόχαρτα της να αλλάξει την επωνυμία με την οποία εμπορευόταν. Παρόλο που ο τίτλος έχει τροποποιηθεί χωρίς ένσταση μπορώ, νομίζω, και στο στάδιο αυτό να επανεξετάσω το ζήτημα της τροποποίησης. Είναι νομολογημένο ότι το Δικαστήριο δεν μπορεί να επιτρέψει τροποποίηση και έτσι να επιτρέψει στους αιτητές να επιτύχουν παραβίαση του Άρθρου 146.3 του Συντάγματος. (Βλέπε Paralimni Bus Co. v. Republic (1967) 3 C.L.R. 559). Πράγματι με την δοθείσα τροποποίηση οι αιτητές έχουν πετύχει παραβίαση του Άρθρου 146.3 γιατί η προσφυγή που καταχωρήθηκε εμπρόθεσμα έγινε από αιτητή άλλο από τον αιτητή που φαίνεται στην προσφυγή μετά την τροποποίηση, και ο τελευταίος αιτητής δεν καταχώρησε την προσφυγή του εμπρόθεσμα.
Για το λόγο αυτό η προσφυγή δεν μπορεί να προχωρήσει γιατί είναι εκπρόθεσμη. Το γεγονός ότι το ζήτημα του κατά πόσο η προσφυγή καταχωρήθηκε εμπρόθεσμα ή όχι, δεν έχει εγερθεί από τους διάδικους δεν με εμποδίζει από του να το εξετάσω. Το Δικαστήριο είναι υποχρεωμένο να εξετάσει το ζήτημα του χρόνου καταχώρησης της προσφυγής έστω και αν δεν εγείρεται στην ένσταση, μάλιστα και ex proprio motu (Megalemou v. The Republic (1968) 3 C.L.R. 581).
Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν επρόκειτο για εσφαλμένη περιγραφή που οφείλεται σε γραμματειακό λάθος (misdirection due to clerical error) (Tikirou v. The Republic (1968) 3 C.L.R. 515). Εδώ όμως δεν αντιμετωπίζουμε περίπτωση εσφαλμένης περιγραφής λόγω γραμματειακού λάθους (misdirection due to clerical error), ή λόγω λανθασμένης καταγραφής υπαρκτού φυσικού ή νομικού προσώπου (mere misnomer). (Βλέπε απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Τιμοθέου ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 269, η οποία δεν επηρεάζεται από το Άρθρο 146.3 του Συντάγματος αλλά σαφώς περίπτωση δύο διαφορετικών αιτητών. Οι αυθεντίες στις οποίες αναφέρθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών δεν επηρεάζουν την κατάσταση γιατί αναφέρονται σε τροποποιήσεις που αφορούν το όνομα του καθ' ου η αίτηση και όχι το όνομα του αιτητή.»
Όπως αναφέρεται και στην αυθεντία Paralimni Bus Co. Ltd. (πιο πάνω) εάν επέτρεπα την τροποποίηση, στην πραγματικότητα θα επέτρεπα όπως η προσφυγή αυτή να καταστεί νέα προσφυγή, με αιτητή άλλο πρόσωπο απ' αυτό που κατονομάζεται, που καταχωρείται σήμερα εκπρόθεσμα κατά παράβαση του Άρθρου 146.3 του Συντάγματος.
Σε συμφωνία με τις πιο πάνω αυθεντίες στις οποίες με παρέπεμψε ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση έχω καταλήξει ότι η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει.
Η ενδιάμεση αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Τα έξοδα να ακολουθήσουν το τελικό αποτέλεσμα της προσφυγής.
9;(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ