|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 918/2003)
17 Φεβρουαρίου, 2005
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
Αργυρω τουμαζου,
ΑΙΤΗΤΡΙΑ,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΚΑΘ΄ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ.
Η Αιτήτρια παρουσιάζεται προσωπικά.
Κ. Σταυρινός, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Ν. Λοΐζου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 1.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή της ζητά την ακόλουθη θεραπεία:-
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η Αίτηση, που δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας της 10ης Οκτωβρίου 2003, με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη που αναφέρονται στο συνημμένο απόσπασμα της Γνωστοποίησης Αριθμός 6287 προήχθησαν στη μόνιμη θέση (Τακτικός Προϋπολογισμός) Διοικητικού Λειτουργού Α', Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, από 1η Οκτωβρίου 2003 είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Η προσφυγή στρέφεται εναντίον έξι ενδιαφερομένων μερών. Επειδή όμως επρόκειτο για δύο διαφορετικές διοικητικές αποφάσεις η αιτήτρια με αίτηση της, ημερ. 23.3.2004 ζήτησε και πέτυχε το διαχωρισμό της δεύτερης διοικητικής πράξης. Έτσι παρέμεινε η πρώτη διοικητική απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) που αφορά μόνο τρία ενδιαφερόμενα μέρη (Ε/Μ) και συγκεκριμένα τους Νικόλαο Βακανά, Ίριδα Καραγιάννη και Διαμάντω Μαύρου.
Η αιτήτρια αμφισβητεί το κύρος της απόφασης της ΕΔΥ για την προαγωγή των πιο πάνω Ε/Μ στη μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού Α', από 1.10.2003.
Η αιτήτρια υπερέχει σε αρχαιότητα των Ε/Μ. Δίδοντας τη σύσταση του ο Διευθυντής του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού αναφέρθηκε στην υποψηφιότητα της αιτήτριας και την υπεροχή της σε αρχαιότητα. Στην εκτενή του σύσταση ο Διευθυντής αναφέρει, μεταξύ άλλων και τα εξής:-
«Ύστερα από αξιολόγηση του συνόλου των ενώπιον μου στοιχείων και πληροφοριών, υπό το φως των όσων έχω αναφέρει πιο πάνω, κρίνω ως καταλληλότερους και συστήνω για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση τους υποψήφιους:
Οι τρεις συστηνόμενοι υποψήφιοι είχαν καθ' όλα Εξαίρετες Υπηρεσιακές Εκθέσεις κατά τα τελευταία χρόνια και, με εξαίρεση την υποψήφια υπ' αριθμό 1 στον κατάλογο αρχαιότητας Τουμάζου Αργυρώ, προηγούνται όλων των άλλων υποψηφίων σε αρχαιότητα. Έναντι της Τουμάζου Αργυρώς, και οι τρεις συστηνόμενοι υπερέχουν σαφώς σε αξία κατά τα τελευταία έτη.»
Αλλά και η ίδια η ΕΔΥ επιλέγοντας τα τρία Ε/Μ ανέφερε τα ακόλουθα, μεταξύ άλλων, που αφορούν και την αιτήτρια:-
«Η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι η Τουμάζου Αργυρώ υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι των επιλεγέντων με βάση την παρούσα τους θέση. Εν πάση περιπτώσει, η Επιτροπή έκρινε ότι η υπεροχή αυτή σε αρχαιότητα της Τουμάζου δεν μπορεί από μόνη της να ανατρέψει τη γενική υπεροχή των επιλεγέντων, όπως αυτή πηγάζει από το σύνολο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη για την επιλογή, περιλαμβανομένης της έκδηλης υπεροχής τους σε αξία, του γεγονότος ότι δεν υστερούν σε προσόντα, καθώς και της υπέρ τους αιτιολογημένης και συνάδουσας με τα στοιχεία των Φακέλων σύστασης του Διευθυντή.»
Η αιτήτρια, με την πολυσέλιδη αγόρευση της δεν προβάλλει οποιουσδήποτε ισχυρισμούς ή λόγους ακύρωσης που έχουν σχέση είτε με τα τρία καθιερωμένα κριτήρια, της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας, είτε με τη σύσταση του Διευθυντή είτε με την τελική απόφαση της ΕΔΥ. Οι ισχυρισμοί της αιτήτριας αναφέρονται στις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις οι οποίες, κατά την ίδια, δεν αποδίδουν την πραγματική της αξία.
Η αγόρευση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση περιορίζεται σε μία σελίδα. Ισχυρίζονται οι καθ' ων η αίτηση ότι οι αιτιάσεις της αιτήτριας κατά των εμπιστευτικών εκθέσεων και του τρόπου αξιολόγησης της δεν ευσταθούν. Αναφέρθηκε στον Κανονισμό 6(η) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας, Αξιολόγηση Υπαλλήλων, Τροποποιητικών Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 110/93) σύμφωνα με τον οποίο δεν απαιτείται η παράθεση αιτιολογίας των αξιολογήσεων. Επίσης με παρέπεμψε στις αυθεντίες Ανδρέας Ρουσιά ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 1589/99, ημερ. 7.7.2001 και Δημοκρατία κ.ά. ν. Ανααστασιάδη (1991) 3 Α.Α.Δ. 1 στην οποία λέχθηκε ότι οι αξιολογήσεις των Δημοσίων Υπαλλήλων αποτελούν ουσιαστική κρίση της Διοίκησης και δεν υπόκεινται σε έλεγχο από το Δικαστήριο.
Είχα την ευκαιρία να αναγνώσω και να μελετήσω απόφαση του Κωνσταντινίδη, Δ. που αφορά τις ίδιες ακριβώς αιτιάσεις της αιτήτριας στην Αργυρώ Τουμάζου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 84/2004, ημερ. 4.2.2005. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από τις σελίδες 3 και 4:-
«Με πολυσέλιδες αγορεύσεις, που εκτείνονται και με αναφορές στο σύστημα αξιολόγησης όπως αυτό εγκαθιδρύεται από το Νόμο και τους Κανονισμούς, η αιτήτρια βάλλει κατά των ετήσιων αξιολογήσεών της ως μη αποδιδουσών την πραγματική της αξία. Αναφέρεται σε παραλείψεις συνυπολογισμού σχετικών δεδομένων, σε εξ αντικειμένου επηρεασμούς από εξωγενείς παράγοντες και, ακόμα, στο γεγονός ότι οι αξιολογήσεις οι δικές της και των ενδιαφερομένων προέρχονταν από διαφορετικά κλιμάκια αξιολόγησης αφού ήταν σε διαφορετικά τμήματα που υπηρετούσαν. Αυτά, στο πλαίσιο πληθώρας άλλων παρεμφερών απόψεων αναφορικά με το πώς θα πρέπει να διενεργούνται οι αξιολογήσεις των υπαλλήλων. Με προφανή το στόχο να καταλήξει το Δικαστήριο σε δικές του πρωτογενείς κρίσεις και, πάντως, να θεωρήσει πως οι αξιολογήσεις της αιτήτριας θα έπρεπε να είχαν αγνοηθεί ως στοιχεία κρίσης σε σχέση με την αξία. Με επιπρόσθετη εισήγηση πως αυτές, όσο και οι αποφάσεις με τις οποίες απορρίφθηκαν ενστάσεις της, προέρχονταν από προκατειλημμένους λειτουργούς και πως, εν πάση περιπτώσει, θα έπρεπε να είχαν αιτιολογηθεί.
Η αγόρευση για τους καθ' ων η αίτηση ήταν ιδιαιτέρως σύντομη. Με επίκληση της απόφασης της Ολομέλειας στην Επιτρ. Δημ. Υπηρεσίας κ.ά. ν. Αναστασιάδη (1991) 3 ΑΑΔ 1 σελ. 10 πως η ουσιαστική κρίση της διοίκησης δεν ελέγχεται από το Δικαστήριο. Περαιτέρω, του Κανονισμού 11(2)(η) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Αξιολόγηση Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 386/90) όπως τροποποιήθηκε ειδικά από την ΚΔΠ 110/93), που δεν απαιτεί την αιτιολόγηση στην οποία αναφέρεται η αιτήτρια. Με την εν τέλει επισήμανση πως οι ισχυρισμοί για προκατάληψη δεν έχουν τεκμηριωθεί. Προσθέτω πως, κατά την πάγια νομολογία μας, όπως την παραθέτω στην Ανδρέας Κούλη ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 1038/00 ημερομηνίας 22.1.02 το γεγονός ότι οι υπάλληλοι υπηρετούν σε διαφορετικά τμήματα και αξιολογούνται από διαφορετικά κλιμάκια, όσο και αν κατά περίπτωση αποτιμάται, δεν επάγεται την αφαίρεση αυτών των υπηρεσιακών εκθέσεων ως αξιόπιστου δείκτη της υπηρεσιακής ικανότητας των υποψηφίων.
Δεν έχω ικανοποιηθεί ότι στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας της προσβαλλόμενης απόφασης. Οι θέσεις των καθ' ων η αίτηση με βρίσκουν σύμφωνο και θεωρώ πως, στο πλαίσιο των δεδομένων, ήταν ευλόγως επιτρεπτή η πρόσδοση στην υπέρτερη αξία των ενδιαφερομένων, από το Διευθυντή αλλά και από την ΕΔΥ στη συνέχεια, βαρύτητας τέτοιας ώστε να δικαιολογείται η παράκαμψη της αρχαιότητας της αιτήτριας.»
Επικροτώ τα πιο πάνω και δεν έχω να προσθέσω οτιδήποτε άλλο.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
&# 9;(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ