|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 84/04
4 Φεβρουαρίου, 2005
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΡΓΥΡΩ ΤΟΥΜΑΖΟΥ
Αιτήτρια
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
Καθ΄ ων η αίτηση
-------------------------
Η αιτήτρια εμφανίζεται αυτοπροσώπως.
Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄,
για τους καθ΄ ων η αίτηση.Γ. Παπαπέτρου για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Ε. Ζηνιέρη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια αμφισβητεί το κύρος της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) για προαγωγή των Η. Παναγιώτου, Ε. Ζηνιέρη, Α. Πελεγκάρη, Μ. Χρυσοχού (οι ενδιαφερόμενες), στη μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού Α΄, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό (Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού). Η αιτήτρια είναι αρχαιότερη των ενδιαφερομένων και τόσο ο Διευθυντής του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού όσο και η ΕΔΥ αναφέρθηκαν ειδικά στην υποψηφιότητά της. Ο Διευθυντής, αιτιολογώντας τη σύστασή του υπέρ των ενδιαφερομένων, ως ακολούθως:
"Και οι τέσσερις συστηνόμενες υποψήφιες είχαν καθ' όλα εξαίρετες Υπηρεσιακές Εκθέσεις κατά τα τελευταία χρόνια και, με εξαίρεση την υποψήφια Τουμάζου Αργυρώ, προηγούνται σε αρχαιότητα. ΄Εναντι της Τουμάζου και οι τέσσερις συστηνόμενες υπερέχουν σαφώς σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Υπηρεσιακές της Εκθέσεις."
Και η ΕΔΥ, αιτιολογώντας την επιλογή των τεσσάρων που συστήθηκαν από το Διευθυντή, ως ακολούθως:
"Η Επιτροπή, επιλέγοντας τις πιο πάνω, έλαβε υπόψη ότι αυτές, συγκρινόμενες με τους υπόλοιπους υποψηφίους, υπερέχουν ή δεν υστερούν σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, αξιολογηθείσες ως καθόλα εξαίρετες, και, επιπλέον, έχουν υπέρ τους τη σύσταση του Διευθυντή. Σ' ό,τι αφορά την αρχαιότητα, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι οι επιλεγείσες υπερέχουν έναντι των άλλων υποψηφίων, με εξαίρεση την Τουμάζου Αργυρώ, η οποία προηγείται σε αρχαιότητα και για την οποία γίνεται ειδική αναφορά πιο κάτω.
Η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι η Τουμάζου Αργυρώ υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι των επιλεγεισών με βάση την παρούσα τους θέση. Εν πάση περιπτώσει, η Επιτροπή έκρινε ότι η υπεροχή αυτή σε αρχαιότητα της Τουμάζου δεν μπορεί από μόνη της να ανατρέψει τη γενική υπεροχή των επιλεγεισών, όπως αυτή πηγάζει από το σύνολο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη για την επιλογή, περιλαμβανομένης της έκδηλης υπεροχής τους σε αξία, του γεγονότος ότι δεν υστερούν σε προσόντα, καθώς και της υπέρ τους αιτιολογημένης και συνάδουσας με τα στοιχεία των Φακέλων σύστασης του Διευθυντή."
Τα παράπονα της αιτήτριας δεν αφορούν στην ορθότητα των επισημάνσεων ως προς τα καθιερωμένα κριτήρια της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας. Με δοσμένη την αρχαιότητα της αιτήτριας, δεν αμφισβητείται η εκτίμηση πως οι ενδιαφερόμενες δεν υστερούν έναντί της σε προσόντα και πως, στη βάση των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων, πράγματι σαφώς υπερτερούν έναντί της σε αξία. Πράγμα άλλωστε που επιβεβαιώνει η εξέταση των φακέλων. Επίσης τα παράπονά της δεν αφορούν στην ίδια τη σύσταση του Διευθυντή, την οποία η ΕΔΥ συνυπολόγισε ως περαιτέρω στοιχείο υπέρ της καταλληλότητας των ενδιαφερομένων.
Με πολυσέλιδες αγορεύσεις, που εκτείνονται και με αναφορές στο σύστημα αξιολόγησης όπως αυτό εγκαθιδρύεται από το Νόμο και τους Κανονισμούς, η αιτήτρια βάλλει κατά των ετήσιων αξιολογήσεών της ως μη αποδιδουσών την πραγματική της αξία. Αναφέρεται σε παραλείψεις συνυπολογισμού σχετικών δεδομένων, σε εξ αντικειμένου επηρεασμούς από εξωγενείς παράγοντες και, ακόμα, στο γεγονός ότι οι αξιολογήσεις οι δικές της και των ενδιαφερομένων προέρχονταν από διαφορετικά κλιμάκια αξιολόγησης αφού ήταν σε διαφορετικά τμήματα που υπηρετούσαν. Αυτά, στο πλαίσιο πληθώρας άλλων παρεμφερών απόψεων αναφορικά με το πώς θα πρέπει να διενεργούνται οι αξιολογήσεις των υπαλλήλων. Με προφανή το στόχο να καταλήξει το Δικαστήριο σε δικές του πρωτογενείς κρίσεις και, πάντως, να θεωρήσει πως οι αξιολογήσεις της αιτήτριας θα έπρεπε να είχαν αγνοηθεί ως στοιχεία κρίσης σε σχέση με την αξία. Με επιπρόσθετη εισήγηση πως αυτές, όσο και οι αποφάσεις με τις οποίες απορρίφθηκαν ενστάσεις της, προέρχονταν από προκατειλημμένους λειτουργούς και πως, εν πάση περιπτώσει, θα έπρεπε να είχαν αιτιολογηθεί.
Η αγόρευση για τους καθ΄ ων η αίτηση ήταν ιδιαιτέρως σύντομη. Με επίκληση της απόφασης της Ολομέλειας στη Επιτρ. Δημ. Υπηρεσίας κ.α. ν. Αναστασιάδη (1991) 3 ΑΑΔ 1 σελ. 10 πως η ουσιαστική κρίση της διοίκησης δεν ελέγχεται από το Δικαστήριο. Περαιτέρω, του Κανονισμού 11(2)(η) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Αξιολόγηση Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 386/90 όπως τροποποιήθηκε ειδικά από την ΚΔΠ 110/93), που δεν απαιτεί την αιτιολόγηση στην οποία αναφέρεται η αιτήτρια. Με την εν τέλει επισήμανση πως οι ισχυρισμοί για προκατάληψη δεν έχουν τεκμηριωθεί. Προσθέτω πως, κατά την πάγια νομολογία μας, όπως την παραθέτω στην Ανδρέας Κούλη ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 1038/00 ημερομηνίας 22.1.02 το γεγονός ότι οι υπάλληλοι υπηρετούν σε διαφορετικά τμήματα και αξιολογούνται από διαφορετικά κλιμάκια, όσο και αν κατά περίπτωση αποτιμάται, δεν επάγεται την αφαίρεση αυτών των υπηρεσιακών εκθέσεων ως αξιόπιστου δείκτη της υπηρεσιακής ικανότητας των υποψηφίων.
Δεν έχω ικανοποιηθεί ότι στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας της προσβαλλόμενης απόφασης. Οι θέσεις των καθ΄ ων η αίτηση με βρίσκουν σύμφωνο και θεωρώ πως, στο πλαίσιο των δεδομένων, ήταν ευλόγως επιτρεπτή η πρόσδοση στην υπέρτερη αξία των ενδιαφερομένων, από το Διευθυντή αλλά και από την ΕΔΥ στη συνέχεια. βαρύτητας τέτοιας ώστε να δικαιολογείται η παράκαμψη της αρχαιότητας της αιτήτριας.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
ΜΣι.C:\My Documents\2005\PART 4\84-04.doc