ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
CHRISTODOULOS FISENTZIDES ν. REPUBLIC (PUBLIC SERVICE COMMISSION) (1971) 3 CLR 80
Pαδιοφωνικό Ίδρυμα Kύπρου ν. Aντώνη Kοντεμενιώτη (2003) 3 ΑΑΔ 52
Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου ν. Lordos Hotels (Holdings) Ltd (2004) 3 ΑΑΔ 48
Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου και Άλλη, Αντέννα T.V. Λτδ ν. (Αρ. 2) (2001) 4 ΑΑΔ 565
Lordos Hotels (Holdings) Ltd ν. Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 471/2002, 10 Απριλίου, 2003
Εξέλιξη Επενδυτική Λτδ ν. Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (2003) 4 ΑΑΔ 915
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2004) 4 ΑΑΔ 1024
14 Δεκεμβρίου, 2004
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 28 ΚΑΙ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ANDREAS COULLAPIDES LTD,
Αιτήτρια,
ν.
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΑΞΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 334/2003)
Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου ― Η απαίτηση της σύμφωνης γνώμης της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς για συγκεκριμένες αποφάσεις του Χ.Α.Κ. ― Κατά πόσο επιβάλλεται η εκ των προτέρων λήψη της σύμφωνης γνώμης ― Επίλυση του θέματος με δεσμευτική νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Διοικητικό Δίκαιο ― Γενικές αρχές ― Αρχές της φυσικής δικαιοσύνης ― Παραβίασή τους στην κριθείσα περίπτωση, εκ του λόγου ότι δεν δόθηκε στους αιτητές ευκαιρία να ακουστούν επί της διοικητικής σε βάρος τους ποινής.
Οι αιτητές ζήτησαν με την προσφυγή τους, την ακύρωση της επιβολής σε βάρος τους διοικητικού προστίμου ύψους Λ.Κ. 2000.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Ο δικηγόρος της αιτήτριας πρόβαλε πως η απαιτούμενη σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς δόθηκε μετά την έκδοση της απόφασης του ΧΑΚ.
Το θέμα επιλύθηκε από την Ολομέλεια στη ΧΑΚ v. Lordos Hotels (Holdings) Ltd (2004) 3 Α.Α.Δ. 48. Δεν μπορεί να υπάρξει διοικητική απόφαση αν δεν συνυπάρχουν η απόφαση του Συμβουλίου του ΧΑΚ και η σύμφωνη γνώμη επ΄αυτής της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Επισημάνθηκε ότι δεν τίθεται ζήτημα πότε δίδεται η σύμφωνη γνώμη, δηλαδή πριν ή μετά από την κρίση του Συμβουλίου.
2. Προβλήθηκε και ισχυρισμός πως παραβιάστηκαν οι αρχές της φυσικής δικαιοσύνης.
Υποβλήθηκε ότι η αιτήτρια δε γνώριζε την ακριβή κατηγορία εναντίον της, αφού της αναφέρθηκε απλώς ότι κατηγορείτο για παράβαση του αναφερόμενου Κανονισμού.
Δεν διαπιστώνεται πλημμέλεια στη διαπίστωση της ενοχής της αιτήτριας.
Ο συνήγορος της αιτήτριας όμως πρόβαλε περαιτέρω πως πριν να επιβληθεί το διοικητικό πρόστιμο, σύμφωνα με τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, έπρεπε να δοθεί η ευκαιρία στην αιτήτρια να ακουστεί επί του προκειμένου.
Προκύπτει ότι το Συμβούλιο του ΧΑΚ την ίδια μέρα που έκρινε την αιτήτρια ένοχη προχώρησε αμέσως στην επιβολή του προστίμου χωρίς να δώσει σ' αυτή την ευκαιρία να ακουστεί.
Η παράλειψη καθιστά την απόφαση επιβολής του προστίμου παράνομη γιατί παραβιάζει τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς. Η επίδικη απόφαση σε σχέση με την επιβολή του προστίμου ακυρώνεται, ενώ επικυρώνεται κατά το υπόλοιπο μέρος της. Επιδικάζεται το ½ των εξόδων υπέρ της αιτήτριας.
Διαταγή ως ανωτέρω.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Lordos Hotels (Holdings) Ltd v. Χ.Α.Κ., Υπόθ. Αρ. 471/02, ημερ. 10.4.2003,
Χ.Α.Κ. v. Lordos Hotels (Holdings) Ltd (2004) 3 Α.Α.Δ. 48,
Ρ.Ι.Κ. ν. Κοντεμενιώτη (2003) 3 Α.Α.Δ. 52,
Εξέλιξη Επενδυτική Λτδ ν. Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (2003) 4 Α.Α.Δ. 915.
Προσφυγή.
Μ. Σπανού, για την Αιτήτρια.
Α. Κουντουρή, για τον Καθ΄ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια εταιρεία ανακοίνωσε στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου (ΧΑΚ), με επιστολή της ημερομηνίας 30.5.02, τα τελικά αποτελέσματά της για το έτος 2001 και την καταβολή μερίσματος ύψους 1 σεντ ανά μετοχή που είχαν εγκριθεί από το Διοικητικό Συμβούλιο.
Το ΧΑΚ με επιστολή του ημερομηνίας 4.6.02, αναφερόμενο στην ανακοίνωση της αιτήτριας της 30.5.02, επεσήμανε ότι σύμφωνα με τον Κανονισμό 81(1), Παράρτημα ΣΤ, παράγραφος 11 των περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου Κανονισμών του 1995 (ΚΔΠ 214/95), ο εκδότης οφείλει να ανακοινώσει στο ΧΑΚ την ημερομηνία κατά την οποία συνέρχονται τα όργανα διοίκησής του για να αποφασίσουν την καταβολή ή μη καταβολή μερίσματος ή να εγκρίνουν την ανακοίνωση κερδών ή ζημιών για οποιοδήποτε έτος ή άλλη χρονική περίοδο δέκα μέρες νωρίτερα. Με την ίδια επιστολή το ΧΑΚ ζήτησε να έχει την άποψη της αιτήτριας επί του θέματος εντός πέντε εργάσιμων ημερών.
Η αιτήτρια απάντησε την ίδια μέρα με επιστολή της. Ανέφερε ότι ανακοίνωσε στο ΧΑΚ στις 16.5.02 ότι το Διοικητικό Συμβούλιο επρόκειτο να συνεδριάσει στις 28.5.02 για να εξετάσει τόσο τα τελικά αποτελέσματα όσο και την καταβολή ή όχι μερίσματος.
Λειτουργοί του ΧΑΚ μελέτησαν περιπτώσεις εταιρειών οι οποίες παρέβηκαν τον αναφερόμενο Κανονισμό. Για την αιτήτρια ανέφεραν σε σχετικό σημείωμά τους ότι δεν έστειλε με τηλεομοιότυπο μήνυμα την επίδικη ανακοίνωση, αλλά με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στις 17.5.02, η ώρα 5.00 το πρωί. Εισηγήθηκαν ότι στις περιπτώσεις που η σχετική ανακοίνωση στάληκε μόνο μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και για το λόγο αυτό δεν ανακοινώθηκε στη χρηματιστηριακή αγορά, το πρόστιμο που θα επιβαλλόταν να ήταν το μέγιστο δυνατό. Παρέπεμψαν στην εγκύκλιο του ΧΑΚ υπ΄αρ. 8/02, ημερομηνίας 28.3.02, σύμφωνα με την οποία «. . . η καθυστέρηση στην παραλαβή είτε μη παραλαβή ανακοίνωσης μέσω τηλεομοιότυπου (fax) θεωρείται ως παράβαση, έστω κι αν αντίγραφο της έχει ληφθεί έγκαιρα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail)". Στις περιπτώσεις αυτές θεώρησαν ότι εντάσσεται και η περίπτωση της αιτήτριας.
Ο Γενικός Διευθυντής του ΧΑΚ συμφώνησε με την εισήγηση αυτή.
Το Συμβούλιο του ΧΑΚ, κρίνοντας ότι υπήρξε παράβαση του αναφερόμενου Κανονισμού, αποφάσισε την επιβολή προστίμου £2.000 στην αιτήτρια, εφόσον και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έδιδε τη σύμφωνη γνώμη της, όπως απαιτείται στο άρθρο 59(4)(α) του περί Αξιών και Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου Νόμου του 1993 (Ν.14(1)/93), όπως τροποποιήθηκε.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έδωσε τη σύμφωνη γνώμη της και το ΧΑΚ πληροφόρησε την αιτήτρια ότι, με την σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, της επέβαλε πρόστιμο £2.000 για την αναφερόμενη παράβαση.
Με την προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση τους ΧΑΚ.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας πρόβαλε πως η απαιτούμενη σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς δόθηκε μετά την έκδοση της απόφασης του ΧΑΚ. Παρέπεμψε στην Lordos Hotels (Holdings) Ltd v. ΧΑΚ, προσφυγή 471/02, ημερομηνίας 10.4.03, στην οποία κρίθηκε ότι η σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς έχει γνωμοδοτικό χαρακτήρα και συνεπώς προηγείται της διοικητικής απόφασης.
Το θέμα επιλύθηκε κατ΄έφεση από την Ολομέλεια στη ΧΑΚ v. Lordos Hotels (Holdings) Ltd (2004) 3 Α.Α.Δ. 48 που ανέτρεψε τη Lordos Hotels (Holdings) Ltd (ανωτέρω). Κρίθηκε στην απόφαση της Ολομέλειας πως δεν μπορεί να υπάρξει διοικητική απόφαση αν δεν συνυπάρχουν η απόφαση του Συμβουλίου του ΧΑΚ και η σύμφωνη γνώμη επ΄αυτής της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Επισημάνθηκε ότι δεν τίθεται ζήτημα πότε δίδεται η σύμφωνη γνώμη, δηλαδή πριν ή μετά από την κρίση του Συμβουλίου.
Συνεπώς ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε περαιτέρω πως η επίδικη απόφαση λήφθηκε με πλάνη περί το Νόμο, αφού ο αναφερόμενος Κανονισμός δεν καθορίζει τον τρόπο ανακοίνωσης. Ανέφερε πως το Άρθρο 10(2)(ια) του Νόμου δίνει αρμοδιότητα στο Συμβούλιο του ΧΑΚ να ρυθμίζει με απόφασή του θέματα διαδικασίας ή τύπου που δε ρυθμίζονται στους Κανονισμούς. Είναι η θέση του πως η εγκύκλιος στάληκε από το Γενικό Διευθυντή του ΧΑΚ και δεν αναφέρεται σε απόφαση του Συμβουλίου.
Το Συμβούλιο του ΧΑΚ αποφάσισε στη συνεδρία του ημερομηνίας 21.3.02 όπως οι εισηγμένες εταιρείες να αποστέλλουν τις ανακοινώσεις τους μέσω τηλεομοιότυπου επιπρόσθετα από την αποστολή τους μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου γιατί στην τελευταία περίπτωση δε φαίνεται η υπογραφή υπεύθυνου ατόμου, καθώς και το επιστολόχαρτο της εταιρείας. Ανέφερε ότι για το θέμα αυτό θα αποστελλόταν εγκύκλιος, όπως και έγινε.
Ο ισχυρισμός του δικηγόρου επομένως απορρίπτεται.
Με την κατάληξή μου αυτή απορρίπτεται και ο ισχυρισμός του ότι εσφαλμένα εφαρμόστηκε το Άρθρο 59(4) του Νόμου αφού αυτός στηρίχθηκε στη θέση του ότι δεν υπήρξε παράβαση του Κανονισμού 81(1) Παράρτημα ΣΤ, παράγραφος 11.
Προβλήθηκε και ισχυρισμός πως παραβιάστηκαν οι αρχές της φυσικής δικαιοσύνης.
Υποβλήθηκε ότι η αιτήτρια δε γνώριζε την ακριβή κατηγορία εναντίον της, αφού της αναφέρθηκε απλώς ότι κατηγορείτο για παράβαση του αναφερόμενου Κανονισμού, χωρίς να αναφερθεί ότι η ανακοίνωση λήφθηκε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στις 17.5.02, αλλά δε λήφθηκε με τηλεομοιότυπο, όπως καθοριζόταν στην εγκύκλιο του ΧΑΚ. Υποστήριξε ότι αν η αιτήτρια γνώριζε τη θέση του ΧΑΚ θα απαντούσε ότι έστειλε την επίδικη ανακοίνωση με τηλεομοιότυπο στις 16.5.02.
Είναι ορθή η παρατήρηση των δικηγόρων του ΧΑΚ ότι ήταν γνωστή στην αιτήτρια η απαίτηση του Συμβουλίου του ΧΑΚ να αποστέλλονται όλες οι ανακοινώσεις στο ΧΑΚ με τηλεομοιότυπο καθώς και με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, από τις εγκυκλίους που της στάληκαν.
Με την επιστολή ημερομηνίας 4.6.02 το ΧΑΚ, όπως ανέφερα πιο πάνω, είχε καλέσει την αιτήτρια να εκφράσει την άποψή της για την παράλειψή της να προβεί σε ανακοίνωση για τη συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου της 28.5.02. Εδώ υπενθυμίζω ότι στην εγκύκλιο του ΧΑΚ υπ' αρ. 8/02, διευκρινίστηκε ότι η μη παραλαβή ανακοίνωσης μέσω τηλεομοιότυπου θεωρείται ως παράβαση, έστω και αν αντίγραφό της λήφθηκε έγκαιρα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Στην απαντητική επιστολή της η αιτήτρια ανέφερε ότι ανακοίνωσε στις 16.5.02 ότι επρόκειτο να γίνει η επίδικη συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου χωρίς να αναφέρει όμως το μέσο με το οποίο έγινε η ανακοίνωση. Στην ανακοίνωση αυτή, την οποία επισύναψε στην αίτηση ακυρώσεως, αναγράφεται ο αριθμός του τηλεομοιότυπου του ΧΑΚ και στη γραπτή αγόρευσή της ισχυρίζεται ότι απέστειλε την εν λόγω ανακοίνωση με τηλεομοιότυπο. Ο ισχυρισμός της αυτός όμως δεν αποδείχθηκε και συνεπώς απορρίπτεται.
Καταλήγω κάτω από το φως των πιο πάνω πως δεν υπάρχει πλημμέλεια στη διαπίστωση της ενοχής της αιτήτριας.
Ο συνήγορος της αιτήτριας πρόβαλε περαιτέρω πως πριν να επιβληθεί το διοικητικό πρόστιμο, σύμφωνα με τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, έπρεπε να δοθεί η ευκαιρία στην αιτήτρια να ακουστεί επί του προκειμένου.
Προκύπτει ότι το Συμβούλιο του ΧΑΚ την ίδια μέρα που έκρινε την αιτήτρια ένοχη προχώρησε αμέσως στην επιβολή του προστίμου χωρίς να δώσει σ΄αυτή την ευκαιρία να ακουστεί.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στη Ρ.Ι.Κ. ν. Αντώνη Κοντεμενιώτη (2003) 3 Α.Α.Δ. 52, αναφέρθηκαν τα πιο κάτω σχετικά με το δικαίωμα ακρόασης ατόμου σε πειθαρχική δίκη αναφορικά με την ποινή:
«Η ανάγκη παροχής δικαιώματος ακρόασης σε άτομα που αντιμετωπίζουν πειθαρχική δίκη, όχι μόνο αναφορικά με την ενοχή τους, αλλά και ως προς την ποινή που πρόκειται να τους επιβληθεί, τονίστηκε επανειλημμένα (Morris v. Republic, 4 R.S.C.C. 133, 137, 138, Fisentzides v. Republic (1971) 3 C.L.R. 80, 85 και Αντέννα Τ.V. Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου κ.ά. (2001) 4 Α.Α.Δ. 565.»
Στην Εξέλιξη Επενδυτική Λτδ ν. Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (2003) 4 Α.Α.Δ. 915 ακυρώθηκε η απόφαση για επιβολή διοικητικού προστίμου γιατί δε δόθηκε η ευκαιρία στους αιτητές να ακουστούν μετά που κρίθηκαν ένοχοι.
Συμφωνώ με τη θέση αυτή, θεωρώντας ότι η παράλειψη καθιστά την απόφαση επιβολής του προστίμου παράνομη γιατί παραβιάζει τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς. Η επίδικη απόφαση σε σχέση με την επιβολή του προστίμου ακυρώνεται, ενώ επικυρώνεται κατά το υπόλοιπο μέρος της. Επιδικάζεται το ½ των εξόδων υπέρ της αιτήτριας.
Διαταγή ως ανωτέρω.