ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Υπόθ εση Αρ. 777/2003)

6 Οκτωβρίου, 2004

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΑΝΤΕΝΝΑ ΛΤΔ,

Αιτητές,

ν.

ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,

Καθ΄ ης η αίτηση.

- - - - - -

- - - - - -

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι αιτητές, ιδιοκτήτες του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤΕΝΝΑ, προσβάλλουν τις αποφάσεις της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (στο εξής «η Αρχή»), ημερομηνίας 25.6.2003 και 21.7.2003 αντίστοιχα με τις οποίες η Αρχή, έκρινε ότι οι αιτητές παραβίασαν τις πρόνοιες του άρθρου 26(1)(β) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998 (ν. 7(1)/98 όπως τροποποιήθηκε, στο εξής «ο νόμος») και των Κανονισμών 21(4), 21(5), 21(6), 22(1), 25(3)(γ) και 32(3)(α) των Κανονισμών (ΚΔΠ 10/2000) και τους επέβαλε σε ορισμένες κατηγορίες, διοικητικό πρόστιμο συνολικού ύψους £5000 ενώ σε άλλες, την κύρωση της προειδοποίησης.

Οι αιτητές θεωρούν ότι οι επίδικες αποφάσεις είναι παράνομες και ζητούν την ακύρωσή τους για τους πιο κάτω λόγους:

(α) Το κατηγορητήριο είναι ελαττωματικό λόγω πολλαπλότητας των κατηγοριών και των ποινών που επιβλήθηκαν.

(β) Οι αποφάσεις πάσχουν λόγω έλλειψης ή/και μη δέουσας αιτιολογίας.

(γ) Δεν υπήρξε παράβαση του Κανονισμού 22(1) της ΚΔΠ 10/2000 και δεν έπρεπε να είχαν κριθεί ένοχοι παράβασης του εν λόγω Κανονισμού.

(δ) Δεν υπήρξε παράβαση των Κανονισμών γενικά.

Οι παραβάσεις για τις οποίες οι αιτητές κρίθηκαν ένοχοι, αφορούσαν σκηνές από την ελληνική τηλεοπτική σειρά «ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΖΩΗ» που μεταδόθηκαν κατά διάφορες ημερομηνίες (4/3, 5/3, 6/3 και 10/3/2003) και οι οποίες περιείχαν σκηνές βίας, λεξιλόγιο και φρασεολογία ακατάλληλη για ανήλικους ή και μεταδόθηκαν χωρίς την ανάλογη προειδοποίηση.

Η Αρχή σε συνεδρία της που πραγματοποιήθηκε στις 25.6.2003, μελέτησε τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της, συμπεριλαμβανομένων και των προφορικών εξηγήσεων των αιτητών και αφού διαπίστωσε ότι έγιναν οι προμνησθείσες παραβάσεις, κάλεσε τους αιτητές να υποβάλουν γραπτώς τις απόψεις τους μέσα σε 14 ημέρες για σκοπούς επιβολής κυρώσεων. Η Αρχή, στη συνεδρία της ημερομηνίας 21.7.2003 αφού έλαβε υπόψη όλα τα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων και των εξηγήσεων και παραστάσεων των αιτητών αναφορικά με το θέμα των κυρώσεων, αποφάσισε να επιβάλει στους αιτητές τις πιο κάτω κυρώσεις:

(β) Διοικητικό πρόστιμο συνολικού ύψους £5000 για τις παραβάσεις υπό στοιχεία 61-21 της απόφασης (ήτοι, £600, £1000, £1000, £600, £600 και £1200 αντίστοιχα).

Οι κανονισμοί που κρίθηκε ότι παραβιάστηκαν με τη χρησιμοποίηση εντός «οικογενειακής ζώνης» των πιο πάνω φράσεων ως ακατάλληλων για ανηλίκους και ως μεταδοθεισών χωρίς προειδοποίηση σχετικά με τη φύση της εκπομπής προβλέπουν,

Οι διαπιστωθείσες παραβάσεις των κανονισμών έχουν ως πραγματικό υπόβαθρο τις πιο κάτω σκηνές και φράσεις:

Κανονισμοί που παραβιάστηκαν:

Κανονισμοί που παραβιάστηκαν:

(γ) 6.3.03 - μετάδοση μεταξύ των ωρών 18.20 και 19.10

Κανονισμοί που παραβιάστηκαν:

Γυναίκα μιλώντας στο τηλέφωνο αναφέρει:

Κανονισμοί που παραβιάστηκαν:

Το σκεπτικό της απόφασης της Αρχής με την οποία ο σταθμός των αιτητών κρίθηκε ένοχος των πιο πάνω παραβάσεων έχει ως εξής:

Η θέση των αιτητών είναι ότι το κατηγορητήριο στη βάση του οποίου ο σταθμός των αιτητών κρίθηκε ένοχος συγκεκριμένων παραβάσεων για τις οποίες επιβλήθηκαν οι προαναφερθείσες κυρώσεις είναι ελαττωματικό λόγω πολλαπλότητας των κατηγοριών. Λέγουν συναφώς ότι η διαδικασία είναι οιονεί ποινική και τυγχάνουν κατ΄ αναλογία εφαρμογής οι κανόνες της ποινικής δικονομίας, που στην προκείμενη περίπτωση έχουν παραβιαστεί εξαιτίας της ελαττωματικότητας του κατηγορητηρίου. Προς ενίσχυση της θέσης τους, επικαλούνται τις πρόνοιες και το λεκτικό του κανονισμού 42 όπου μεταξύ άλλων γίνεται χρήση της λέξης/όρου «κατηγορούμενος» και η προβλεπόμενη στη διάταξη διαδικασία, προσομοιάζει προς την ποινική (διαδικασία).

Εχω την άποψη ότι η πιο πάνω θέση των αιτητών είναι λανθασμένη. Τα προβλεπόμενα μέτρα και οι ποινές συνιστούν διοικητικές κυρώσεις που στοχεύουν στη συμμόρφωση των υποκείμενων προς τις νομοθετικές/κανονιστικές ρυθμίσεις. Βλ. Sigma Radio T.V. Ltd κ.α. ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, υπόθ. αρ. 320/99 κ.α., ημερ. 24.2.2004 και Sigma Radio T.V. v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, υπόθ. αρ. 1096/01, ημερ. 7.1.2003. Ενόψει τούτου έχω τη γνώμη πως η Αρχή δεν είχε νομική υποχρέωση ανάλογης τήρησης των κανόνων ποινικής δικονομίας στην προκείμενη περίπτωση.

Εδώ είναι φανερό ότι, ξεχωριστοί λόγοι στοιχειοθετούν την κάθε μια από τις παραβάσεις και όχι τα ίδια τα γεγονότα, τα οποία ωστόσο, αποτελούν το πραγματικό υπόβαθρο. Στην Αντέννα Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, υπόθ. αρ. 362/03, ημερ. 27.2.04 εξετάστηκε παρόμοιο ζήτημα και κρίθηκε ότι υπάρχει πολλαπλότητα στο κατηγορητήριο «... όταν η ίδια κατηγορία περιέχει πλέον του ενός αδικήματα και δεν έχει σχέση με τη δυνατότητα πρόσαψης πλειόνων κατηγοριών, έστω στηριγμένων στα ίδια γεγονότα. Οσο και αν αυτό, όπως θα δούμε, επιδρά σε σχέση με την επιβλητέα κύρωση. Οπότε, ως θέμα ουσίας πλέον, διακριβώνεται ευθύνη ανάλογα με το αποτέλεσμα της αντιστοίχησης των γεγονότων προς όσα ορίζονται ως ουσιαστικά του παραπτώματος κατά την προσδιοριζόμενη νομοθετική πρόνοια».

Το άρθρο 3(2)(ζ) του νόμου προβλέπει:

1. Των διατάξεων του παρόντος Νόμου ή των Κανονισμών που εκδίδονται με βάση αυτόν^.
2. του κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας έπειτα από αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας^.
3. των όρων της άδειας^.
4. εγκυκλίων οδηγιών ή συστάσεων που εκδίδονται βάσει της παραγράφου (β) του παρόντος εδαφίου.

1. Μέχρι Λ.Κ. 5.000 για παγκύπριο τηλεοπτικό σταθμό,
2. μέχρι Λ.Κ. 2.000 για παγκύπριο ραδιοφωνικό σταθμό,
3. μέχρι Λ.Κ. 1.000 για τοπικό τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό σταθμό,
4. μέχρι Λ.Κ. 500 για μικρό τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό.»

Ο ισχυρισμός ότι η Αρχή παραβίασε την πιο πάνω διάταξη δεν ευσταθεί. Προκύπτει από το λεκτικό της διάταξης ότι η θέληση του νομοθέτη είναι ο περιορισμός της κύρωσης/διοικητικού προστίμου για κάθε παράβαση συγκεκριμένης διάταξης μέχρι £5000 για κάθε μέρα που αυτή γίνεται. Υπάρχει εκ του νόμου ανώτατο όριο κύρωσης που μπορεί να επιβληθεί για κάθε παράβαση. Στην προκείμενη περίπτωση, υπάρχουν έξι διαφορετικές παραβάσεις ισάριθμων διαφορετικών κανονισμών για τις οποίες επιβλήθηκαν αντιστοίχως οι χρηματικές κυρώσεις, το σύνολο των οποίων δεν υπερβαίνει το όριο των £5000 που θέτει ο νόμος για την κάθε μια από τις παραβάσεις για κάθε μέρα που αυτή συνεχίζεται. Η παράβαση στοιχειοθετείται κάθε φορά που παραβιάζεται διαφορετικός κανονισμός, ή διαφορετική διάταξη του νόμου ή διαφορετικός όρος της άδειας λειτουργίας του σταθμού. Στην προκείμενη περίπτωση η Αρχή ενεργώντας εντός των επιτρεπτών ορίων της ευχέρειας της για επιλογή της κατάλληλης κύρωσης αποφάσισε να επιβάλει τις προμνησθείσες κυρώσεις για κάθε διαφορετική παράβαση. Βλ. Sigma Radio T.V. Ltd ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, υπόθ. αρ 1096/01, ημερ. 7.1.03 και Antenna Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, υπόθ. αρ. 362/03, ημερ. 27.2.04.

Ο ισχυρισμός ότι οι επίδικες αποφάσεις δεν είναι αιτιολογημένες κρίνεται αβάσιμος. Στην Sigma Radio TV Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, υπόθ. αρ. 320/99 κ.α., ημερ. 24.2.04, η Πλήρης Ολομέλεια έκρινε ότι οι αποφάσεις της Αρχής με ανάλογο ή παρόμοιο περιεχόμενο προς αυτό των επίδικων αποφάσεων ήταν επαρκώς αιτιολογημένες.

Ανεδαφικοί κρίνονται και οι ισχυρισμοί ότι οι αιτητές δεν παρέβησαν τον καν. 22(1) και δεν έπρεπε να είχαν κριθεί ένοχοι παράβασης του εν λόγω κανονισμού και ότι δεν υπήρξε εκ μέρους τους παράβαση γενικά των κανονισμών. Η κατάταξη των τηλεοπτικών προγραμμάτων αποτελεί ευθύνη των τηλεοπτικών σταθμών. Αυτό ισχύει για όλες τις εκπομπές και καλύπτει και τις σειρές των τηλεοπτικών ταινιών και προγραμμάτων. Ο καν. 22(1) εφαρμόζεται με αναφορά στο περιεχόμενο των γενικότερων κανόνων και ρυθμίσεων που προβλέπει ο νόμος και οι κανονισμοί. Το δικαστήριο εξετάζει κατά πόσο από το περιεχόμενο του φακέλου και την αιτιολογία της απόφασης εξάγεται συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση βρίσκεται εντός των επιτρεπτών ορίων της διακριτικής ευχέρειας της Αρχής που χρησιμοποίησε ως κριτήριο για την καταδίκη την κοινή λογική και το επίπεδο ευπρέπειας του μέσου συνετού τηλεθεατή. Ανάλογη είναι και η προσέγγιση του δικαστηρίου το οποίο αποφαίνεται κατά πόσο η κρίση του οργάνου βρίσκεται εντός των ορίων της διακριτικής εξουσίας του ή αν έχει εκφύγει των εν λόγω ορίων. Η ουσιαστική κρίση της Αρχής αναφορικά με το επιλήψιμο του αισχρού λεξιλογίου που χρησιμοποιήθηκε στις επίδικες εκπομπές σε συνάρτηση προς τη συχνότητα των μεταδόσεων τους είναι ανέλεγκτη στα πλαίσια της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας. Το δικαστήριο ελέγχει μόνο κατά πόσο εμφιλοχώρησε πλάνη ή κατά πόσο υπήρξε υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας της Αρχής χωρίς να υποκαθιστά την κρίση του οργάνου με τη δική του. Οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί ήταν το αποτέλεσμα σωστής ερμηνευτικής προσέγγισης και αξιολόγησης των γεγονότων και υπαγωγής των ουσιωδών στοιχείων στο νόμο. Η Αρχή ορθά σημειώνει στην επίδικη απόφαση ότι η μη εξέταση της σειράς από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης της Ελλάδος (χώρα παραγωγής) δεν δεσμεύει την Αρχή η οποία έχει την ευθύνη εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας.

Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

ΣΦ.