ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

27 Οκτωβρίου, 2004

[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

SIGMA RADIO T.V. LTD,

v.

AΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,

__________

_________

Οι αιτητές είναι ιδιοκτήτες τηλεοπτικού σταθμού. Η Αρχή Ραδιοτηλεόρασης, αφού εξέτασε αυτεπαγγέλτως ενδεχόμενες εκ μέρους των αιτητών παραβάσεις του άρθρου 26 του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998, Ν.7(Ι)/98, όπως τροποποιήθηκε, επέβαλε τελικά στους αιτητές στη συνεδρία της ημερ. 12.3.2003 διοικητικό πρόστιμο £5.000. Οι αιτητές προσβάλλουν με την παρούσα προσφυγή την πιο πάνω απόφαση που τους κοινοποιήθηκε με επιστολή της Αρχής ημερ. 20.3.2003.

Σε ένα πραγματικά καθυστερημένο στάδιο της υπόθεσης, οι αιτητές ήγειραν θέμα λειτουργίας του συλλογικού οργάνου, γιατί ο εκ των μελών της Αρχής κ. Αγάπιος Κακογιάννης, φαίνεται να απουσίαζε σε δύο συνεδρίες. Δεν είναι φανερό, σύμφωνα με τους αιτητές, αν κλήθηκε ή αν απουσίαζε υπό νομική πλάνη, όπως έγινε και στην υπόθεση Αντέννα Λίμιτεδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υποθ. Αρ. 671/2003, ημερ. 29.4.2004.

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση κατά τις διευκρινίσεις παρουσίασε πρόσκληση που απευθύνεται προς τον Αντιπρόεδρο και μέλη της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου για τις δύο συνεδρίες. Δηλαδή πρόσκληση ημερ. 15.1.2003 που καλεί σε συνεδρία ημερ. 22.1.2003 και πρόσκληση ημερ. 5.3.2003 για τη συνεδρία ημερ. 12.3.2003. Επεσήμανε επίσης ότι το θέμα δεν αφορά λόγο παράνομης συγκρότησης, αλλά πάσχουσα λειτουργία του οργάνου και συνεπώς δεν μπορεί να εξεταστεί αυτεπαγγέλτως.

Δεν είναι όμως αυτή η θέση της νομολογίας (βλέπε απόφαση πλειοψηφίας στην υπόθεση Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Εταιρειών Κύπρου ν. Επιτροπής Προστασίας του Ανταγωνισμού, Α.Ε. 2728, ημερ. 5.6.2002). Εν πάση περιπτώσει, το θέμα δεν το εξετάζω αυτεπαγγέλτως, αφού ηγέρθη από τον κ. Αγγελίδη χωρίς η άλλη πλευρά να φέρει οποιαδήποτε ένσταση. Κατατέθηκε μάλιστα και συμπληρωματική γραπτή αγόρευση επί του προκειμένου.

Θα πρέπει να πούμε ότι δεν υπάρχει μαρτυρία ότι οι δύο προσκλήσεις στάληκαν πράγματι, άνκαι δόθηκε η εντύπωση ότι τα μέλη ειδοποιήθηκαν με τηλεομοιότυπο. Από τις προσκλήσεις κάτι τέτοιο δεν είναι εμφανές και το Δικαστήριο δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει όσα λέχθηκαν στις αγορεύσεις των δικηγόρων ως μαρτυρία. ΄Ετσι, έχω ενώπιόν μου δύο κείμενα προσκλήσεων για τα οποία όμως δεν υπάρχει οποιαδήποτε ένδειξη ότι πράγματι στάληκαν.

Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 110-111, αναφέρεται.

Επίσης στην υπόθεση Αναστασίου ν. Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (2003) 3 Α.Α.Δ. 616, αποφασίστηκε ότι οι καθ΄ ων η αίτηση είχαν το βάρος να θέσουν στοιχεία για την κανονικότητα της σύνθεσης και συγκρότησης του συλλογικού οργάνου, ενώ γίνεται αναφορά τόσο στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, ανωτέρω, όσο και στην υπόθεση A. J. Pericleous (Services) Ltd v. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 57/99, ημερ. 27.3.2000 που υιοθετήθηκαν. Αναφορά γίνεται επίσης και στο άρθρο 21(3) του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν.158(Ι)/99, το οποίο προβλέπει ότι «Για να συνεδριάσει νόμιμα ένα συλλογικό όργανο πρέπει να κληθούν νομότυπα και εμπρόθεσμα όλα τα μέλη του στη συνεδρία, εξαιρουμένων των περιπτώσεων που το συλλογικό όργανο συνεδριάζει σε τακτές ημέρες και ώρες» (βλέπε ακόμα την εντελώς πρόσφατη απόφαση Sigma Radio T.V. Ltd ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υποθ. Αρ. 769/2002, ημερ. 28.9.2004).

Εν όψει των ανωτέρω καταλήγω ότι οι καθ΄ ων η αίτηση παρέλειψαν να αποσείσουν το βάρος να αποδείξουν ότι τα μέλη της Αρχής είχαν προσκληθεί στις συνεδρίες κατά τις οποίες ελήφθη η προσβαλλόμενη απόφαση.

Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ων η αίτηση.

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.