ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 769/2002)
28 Σεπτεμβρίου, 2004
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 12, 19, 24, 25, 26, 28, 35 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
SIGMA RADIO T.V. LTD,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
_________
Α.Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Μ. Ιωαννίδης για LigaLawPartnersOrphanides, για την Καθ΄ Ης η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με απόφαση ημερομηνίας 22.5.2002 η Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (ΑΡΚ) επέβαλε πρόστιμο £3.000 στην Αιτήτρια, ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού ΣΙΓΜΑ, για παραβάσεις του άρθρου 35(1)(β) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998, Ν. 7(Ι)/1998, και των παραγράφων Ε3 και Ε8 του Κώδικα Διαφημίσεων, Τηλεμπορικών Μηνυμάτων και Προγραμμάτων Χορηγίας που περιέχεται στους περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμούς του 2000, ΚΔΠ 10/2000, τις οποίες είχε διαπιστώσει με απόφαση της ημερομηνίας 10.4.2002.
Πρωταρχικής σημασίας είναι το εγειρόμενο από τον ευπαίδευτο συνήγορο της Αιτήτριας θέμα της κακής λειτουργίας της ΑΡΚ κατά τη διαδικασία λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης. Συγκεκριμένα, παρατηρείται ότι κατά τη συνεδρία της 5.9.2001, κατά την οποία αποφασίσθηκε η προώθηση της υπόθεσης που αφορά την Αιτήτρια, αναφέρονται ως απόντα τα μέλη της κ. Κακογιάννης και κα Δωρίτη. Τα εν λόγω μέλη αναφέρονται όμως ως παρόντα τόσο στη συνεδρία της 10.4.2002 όσο και στη συνεδρία της 22.5.2002.
Δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά για να καταδειχθεί ότι όντως έπασχε η λειτουργία της ΑΡΚ. Είναι ορθή η εισήγηση ότι δεν υπάρχει μαρτυρία ότι τα εν λόγω δύο μέλη προσεκλήθησαν δεόντως στη συνεδρία της 5.9.2001. Παρά την επισήμανση του θέματος κατά την πορεία της υπόθεσης και την αμφισβήτηση της αποστολής και λήψης της δέουσας πρόσκλησης, η ΑΡΚ δεν υλοποίησε τελικά την πρόθεση της, ως εκ της οποίας καθυστέρησε και η εκδίκαση της υπόθεσης, να αιτηθεί άδεια για προσκόμιση μαρτυρίας προς απόδειξη τούτου. Αντ΄αυτού, επιχειρηματολόγησε στην τελικά καταχωρηθείσα αγόρευση της ότι η εν λόγω συνεδρία ήταν προκαταρκτικής και όχι ουσιαστικής φύσης αφού το μόνο που αποφασίσθηκε ήταν η προώθηση της υπόθεσης.
Φρονώ όμως ότι η απόφαση για προώθηση υπόθεσης, που εξυπακούει την άσκηση κρίσης και συνιστά τροχιοδρόμηση της πορείας της υπόθεσης, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί άλλως παρά ως ουσιαστική. Ούτε φαίνεται να υπάρχει τουλάχιστον αναφορά στα πρακτικά της επόμενης συνεδρίας της 10.4.2002 ότι τα εν λόγω μέλη ενημερώθησαν και συμφώνησαν για την εν λόγω απόφαση. Η παρουσία και συμμετοχή τους στη λήψη της καταδικαστικής απόφασης της 10.4.2002 δεν εξυπακούει κάτι τέτοιο, όπως ισχυρίζεται η ΑΡΚ.
Λέγει έπειτα η ΑΡΚ ότι δεν εχρειάζετο να προσκληθούν τα μέλη στις συνεδρίες της καθ΄ότι αυτές ήσαν τακτές κάθε Τετάρτη, παραπέμποντας στο άρθρο 23 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν. 158/99. Το πρακτικό όμως της 21.10.1998 στο οποίο γίνεται αναφορά σε στήριξη της θέσης αυτής δεν συνιστά απόφαση για διεξαγωγή των συνεδριών σε τακτές μέρες και ώρες όπως ορίζει το άρθρο 23 παρά μόνο απόφαση για το ποίο απόγευμα θα λειτουργούν τα γραφεία της ΑΡΚ νοουμένου ότι οι συνεδρίες της θα διεξάγονται κατά κανόνα ημέρα Τετάρτη. Ενδεικτικό δε τούτου είναι και το γεγονός ότι, αμέσως μετά από την εν λόγω αναφορά, αναφέρεται στο εν λόγω πρακτικό ότι η επόμενη συνεδρία της ΑΡΚ ορίζεται ημέρα Πέμπτη. Εξάλλου, το εν λόγω πρακτικό προέρχεται από το προηγούμενο Συμβούλιο της ΑΡΚ ώστε εν πάση περιπτώσει να μην εδέσμευε το νέο Συμβούλιο που μας αφορά. Αλλά και η ίδια η αποστολή της πρόσκλησης που η ΑΡΚ ισχυρίζεται ότι εστάλη για τη συνεδρία της 5.9.2001 θα έδειχνε ότι δεν υπήρχαν τακτές μέρες και ώρες για τις συνεδρίες της. Τούτων δοθέντων, δεν τίθεται θέμα τεκμηρίου νομιμότητας της πρόσκλησης, η αποστολή και παραλαβή της οποίας αμφισβητήθηκε και δεν απεδείχθη, και η υπόθεση δεν μπορεί να διαφοροποιείται από την απόφαση στην υπόθεση Αναστασίου ν. Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (2003) 3 ΑΑΔ 616.
Για το λόγο αυτό, και χωρίς να αρμόζει βεβαίως να εξετασθούν οι ουσιαστικοί λόγοι ακύρωσης που εισηγείται η Αιτήτρια, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 769/2002)
28 Σεπτεμβρίου, 2004
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 12, 19, 24, 25, 26, 28, 35 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
SIGMA RADIO T.V. LTD,
Αιτήτρια,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________
Α.Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Β. Χριστοδουλίδου για LigaLawPartnersOrphanides, για την Καθ΄ Ης η Αίτηση.
_________________
.................................. ................................
Δικαστήριο: Από τον τρόπο που ετέθη το θέμα, προκύπτει ότι έχουν δημιουργηθεί επιπρόσθετα έξοδα ως εκ της παράλειψης της Αιτήτριας να περιλάβει το λόγο ακύρωσης για τον οποίο η προσφυγή έχει επιτύχει στην αρχική της αγόρευση. Υπό αυτές τις συνθήκες θεωρώ ότι όλα τα έξοδα τα οποία δημιουργήθησαν πριν από την έγερση του λόγου ακύρωσης αυτά δεν πρέπει να επιδικασθούν εναντίον της Αρχής. Θα επιδικασθούν έξοδα μόνο από το στάδιο από το οποίο κατεχωρήθη η απαντητική αγόρευση με την οποία ηγέρθη ο εν λόγω λόγος ακύρωσης και σε αυτή τη βάση θα επιδικασθούν £250 έξοδα.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.