ΝΕW MARATHON TOURS LTD ν. EΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ ΚΥΠΡΟΥ, Υπόθεση Αρ. 856/2002, 19 Απριλίου 2004

Προσβάλλεται η απόφαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ημερομηνίας 11.9.02, για το διορισμό Ερευνώντων Λειτουργών, δυνάμει του άρθρου 37(1) του περί Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (Σύσταση και Αρμοδιότητες) Νόμου του 2001 (Ν. 64(Ι)/2001 όπως τροποποιήθηκε).

Είναι η βασική θέση των καθ΄ ων η αίτηση πως με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν παράγονται έννομα αποτελέσματα και πως αυτή είναι απλώς προπαρασκευαστική ενδεχόμενης απόφασης για παράβαση της νομοθεσίας. Επικαλέστηκαν συναφώς την Marketrends κ.α. ν. Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Προσφυγή 784/02 ημερομηνίας 2.4.03 ακριβώς για το διορισμό Ερευνώντων Λειτουργών δυνάμει του άρθρου 37(1), την Μarketrends v. Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Προσφυγή 772/03 ημερομηνίας 6.6.03 και New Marathon Tours Ltd v. Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου Προσφυγή 821/01 ημερομηνίας 5.12.03 αναφορικά με το διορισμό Ελεγκτών δυνάμει του άρθρου 50 του Νόμου και γενικότερα τις Payiatas ν. Republic (1984) 3 CLR 165, και Papanicolaou (No. 1) v. Republic (1968) 3 CLR 225.

Οι αιτητές επικαλέστηκαν τις υποθέσεις Gavriel v. Republic (1971) 3 CLR 185, Ιoannou ν. Electricity Authority (1981) 3 CLR 280 και Prodromou v. Republic (1982) 3 CLR 1055 ως κατά την εισήγησή τους αντίθετες προς τις πιο πάνω και υποστήριξαν πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εκτελεστή, ως παράξασα στην πραγματικότητα έννομο αποτέλεσμα. Καταγράφουν ως τέτοιο την τοποθέτηση των μετοχών τους σε "ειδικό περιοριστικό καθεστώς διαπραγμάτευσης" για να αναγνωρίσουν όμως, στη συνέχεια, πως δεν προέκυπτε τέτοια συνέπεια από την πράξη. Ό,τι είχαν υπόψη τους ήταν απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου (ΧΑΚ) προς αυτή την κατεύθυνση ενόψει της προσβαλλόμενης απόφασης. Εν τέλει, δεν έθεσαν ενώπιόν μου ούτε και την αναφερθείσα απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΧΑΚ και κατά τη θέση των καθ΄ ων η αίτηση η μόνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΧΑΚ επί τέτοιου θέματος λήφθηκε για λόγους άλλους, μάλιστα πριν από το διορισμό των Ερευνώντων Λειτουργών.

Η νομολογία που επικαλέστηκαν οι αιτητές δεν είναι αντίθετη προς την αναφερθείσα από τους καθ΄ ων η αίτηση [βλ. και Frangos & Others v. Republic (1982) 3 CLR 53]. Ήταν άλλο το θέμα τους και σε καμιά από αυτές αποφασίστηκε πως είναι εκτελεστή διοικητική πράξη ο διορισμός ερευνώντος λειτουργού ή έστω αυτή καθ΄εαυτή η απόφαση για έναρξη πειθαρχικής διαδικασίας. Το θέμα αναλύεται στην Frangos και στην Payiatas (ανωτέρω) με τις οποίες συμφωνώ. Όπως επίσης συμφωνώ με την απόφαση των συναδέλφων μου στις υποθέσεις που ακριβώς αφορούν στο διορισμό ερευνώντων λειτουργών δυνάμει του άρθρου 37(1) αλλά και, στην ίδια βάση, δυνάμει του άρθρου 50(1).

Την τελική εισήγηση των καθ΄ ων η αίτηση πως, εν πάση περιπτώσει, και εκτελεστή να ήταν η προσβαλλόμενη απόφαση αυτή ενσωματώθηκε σε μεταγενέστερη που μάλιστα προσβλήθηκε με ξεχωριστή προσφυγή, δεν χρειάζεται να την εξετάσω.

Η προδικαστική ένσταση είναι βάσιμη και η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη, με έξοδα.

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

ΜΣι.C:\My Documents\2004\part4\856-02.doc

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο