|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 654/2003)
6 Απριλίου, 2004
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΔΡΙΑΝΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
- - - - - -
Α. Κωνσταντίνου,
για την Αιτήτρια.Δ. Κούσιου-Χρυσανδρέα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.
: Με απόφαση της ΕΔΥ ημερομηνίας 2.3.2000 προήχθηκαν, μεταξύ άλλων, στη θέση Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Δημοσίων Έργων, από 1.4.2000, οι Κυριάκος Σοφοκλέους και Ανδρέας Πολυδώρου. Η προαγωγή προσβλήθηκε από την Ανδριανή Ιγνατίου με την υπ΄ αρ. 686/2000 προσφυγή. Η προσφυγή συνεκδικάστηκε με δύο άλλες. Με την απόφαση, που εκδόθηκε στις 26.9.2001, οι επίδικες προαγωγές ακυρώθηκαν λόγω πλημμέλειας στη σύσταση του Διευθυντή. Διαπιστώθηκε ότι "Οι ιδιότητες και ικανότητες οι οποίες, κατά τον Διευθυντή, διέκριναν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα περιλαμβάνονται στα βαθμολογημένα στοιχεία κρίσης ακόμα και όπου η φρασεολογία που ο Διευθυντής χρησιμοποίησε δεν ήταν ακριβώς η ίδια. Επρόκειτο κυρίως για την επαγγελματική κατάρτιση, την απόδοση, το υπηρεσιακό ενδιαφέρον, την υπευθυνότητα και την πρωτοβουλία. Σε αυτά, όμως, και οι αιτητές βαθμολογούνταν με εξαίρετα για σειρά ετών." (Βλ. Κ. Πολυδώρου κ.ά. ν. ΕΔΥ, Συνεκδ. Υπ. Αρ. 653/2000, 686/2000 και 790/2000, 26.9.2001).Ενόψει της ακυρωτικής απόφασης, η ΕΔΥ επανεξέτασε το θέμα της πλήρωσης των επίδικων θέσεων και, με απόφασή της ημερομηνίας 28.12.2001, επανεπέλεξε για προαγωγή, και προήγαγε, μεταξύ άλλων, τους Κυριάκο Σοφοκλέους και Ανδρέα Πολυδώρου, αναδρομικά από 1.4.2000. Η δεύτερη αυτή απόφαση της ΕΔΥ προσβλήθηκε και πάλι από την Ανδριανή Ιγνατίου με την υπ΄ αρ. 240/2002 προσφυγή. Η προσφυγή συνεκδικάστηκε με δύο άλλες. Με την απόφαση, που εκδόθηκε στις 7.3.200
3, ακυρώθηκαν ξανά οι επίδικες προαγωγές λόγω και πάλι πλημμέλειας στη σύσταση του Διευθυντή. Διαπιστώθηκε σύγκρουση της σύστασης του Διευθυντή με τα στοιχεία των φακέλων. (Βλ. Μ. Αριστείδου κ.ά. ν. ΕΔΥ, Συνεκδ. Υπ. Αρ. 233/2002, 238/2002 και 240/2002, 7.3.2003).Ενόψει της δεύτερης ακυρωτικής απόφασης, η ΕΔΥ επανεξέτασε το θέμα της πλήρωσης των επίδικων θέσεων και, με απόφασή της ημερομηνίας 4.6.2003, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της 11.6.2003, επανεπέλεξε για προαγωγή, και προήγαγε, μεταξύ άλλων, τους Κυριάκο Σοφοκλέους και Ανδρέα Πολυδώρου, αναδρομικά από 1.4.2000.
Η τελευταία απόφαση της ΕΔΥ είναι το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής από την ίδια αιτήτρια, την Ανδριανή Ιγνατίου.
Προβάλλεται, μεταξύ άλλων, ως λόγος ακυρώσεως ότι η νέα σύσταση του Διευθυντή συγκρούεται με το δεδικασμένο των αποφάσεων στις προσφυγές 686/2000 και 240/2002 (πιο πάνω) και, εν πάση περιπτώσει, συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων.
Ο λόγος αυτός ευσταθεί.
Όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Ανδρέα Πολυδώρου, η τρίτη σύσταση του Διευθυντή, που δόθηκε κατά τη δεύτερη επανεξέταση, η οποία και οδήγησε στην παρούσα προσφυγή, αναφέρει τα εξής: "Ο Πολυδώρου Ανδρέας εργάστηκε στη μελέτη και επίβλεψη της κατασκευής μεγάλων οδικών έργων, όπως τους αυτοκινητόδρομους Λευκωσίας - Λεμεσού, Λευκωσίας - Λάρνακας, Κόμβου Ριζοελιάς κτλ. Είναι άριστος γνώστης και χρήστης τεχνικών οργάνων και τεχνολογικού εξοπλισμού και είναι υπεύθυνος συνεργείου χωρομετρίας." Το απόσπασμα αυτό αποτελεί αντιγραφή από τη σύσταση του τότε Διευθυντή στην αρχική διαδικασία. (Βλ. σελίδα 3 της απόφασης στην προσφυγή 686/2000). Αναφέρεται στην "επαγγελματική κατάρτιση" στην οποία αναφέρθηκε ο ακυρωτικός Δικαστής και θεώρησε τη σύσταση πλημμελή γιατί σε αυτή την ιδιότητα η αιτήτρια είχε εξαίρετη βαθμολογία για σειρά ετών. Το ίδιο απόσπασμα υπάρχει και στη δεύτερη σύσταση του νέου Διευθυντή κατά την πρώτη επανεξέταση. (Βλ. σελίδα 4 της απόφασης στην προσφυγή 240/2002). Με την επανάληψη του ίδιου αποσπάσματος από το νέο Διευθυντή διαπιστώνω παράβαση του δεδικασμένου, εφόσον είναι το περιεχόμενο του εν λόγω αποσπάσματος που κρίθηκε πλημμελές από το Δικαστήριο.
Όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Κυριάκο Σοφοκλέους, στην ίδια (τρίτη) σύσταση, ο Διευθυντής αναφέρει ότι "έχει αποκτήσει ευρεία πείρα", υπονοώντας, κατ΄ ανάγκη, ότι η αιτήτρια δεν έχει αποκτήσει ανάλογη ευρεία πείρα. Κάτι τέτοιο, όμως, συγκρούεται με τους φακέλους, αφού τέτοια υπεροχή του Κυριάκου Σοφοκλέους έναντι της αιτήτριας δεν προκύπτει από αυτούς. Το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση της
πλήρους Ολομέλειας στη Μοδίτης ν. Δημοκρατίας, ΑΕ2852, 25.10.2002, είναι άμεσα σχετικό:"Όσα εξειδικεύει ως ικανότητες και ιδιότητες των συστηθέντων, αναμφιβόλως είναι σχετικά και θα μπορούσαν να είχαν αποτελέσει τους λόγους της επιλογής που έκαμε. Εννοείται όμως πως τα αναφέρει συγκριτικά. Δεν μπορεί να του αποδοθεί πως προτείνει ορισμένους για προαγωγή για συγκεκριμένους λόγους όταν θεωρεί πως οι ίδιοι οι λόγοι συντρέχουν και για εκείνους που δε συστήνει. Κατ΄ ανάγκην όσα εξειδικεύει μεταφέρουν το μήνυμα
Πρόσθετα, η πιο πάνω αναφορά του Διευθυντή ότι ο Κυριάκος Σοφοκλέους "έχει αποκτήσει ευρεία πείρα" που, όπως τόνισα, μεταφέρει το μήνυμα ότι η αιτήτρια δεν απέκτησε τέτοια πείρα, παραβιάζει και το δεδικασμένο στην προσφυγή 240/2002 όπου κρίνεται ότι, τα ενδιαφερόμενα μέρη, μεταξύ των οποίων και ο Κυριάκος Σοφοκλέους, υπερέχουν των αιτητών, μεταξύ των οποίων η αιτήτρια, τόσο σε εκείνη όσο και στην παρούσα προσφυγή, μόνο στο στοιχείο "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα". Στο σχετικό απόσπασμα στην προσφυγή 242/
2002 (σελίδα 6) αναφέρεται ότι "Ο Διευθυντής δεν απευθύνθηκε στη μόνη σχετική και περιορισμένη υπεροχή των Ενδιαφερόμενων Μερών στο στοιχείο "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα"...". Πέραν, όμως, του ότι συγκρούεται με τους φακέλους, αλλά και το δεδικασμένο στην προσφυγή 240/2002, η θέση του Διευθυντή για ευρύτερη πείρα του Κυριάκου Σοφοκλέους έναντι της αιτήτριας συγκρούεται και με το τεκμήριο πείρας, δηλαδή περί του αντιθέτου, λόγω αρχαιότητας της αιτήτριας έναντι του Κυριάκου Σοφοκλέους κατά δύο χρόνια (1.8.1986-1.8.1988), στην τελευταία του θέση (Τεχνικού Πρώτης Τάξης). Ενόψει του γεγονότος ότι τόσο η αιτήτρια όσο και ο Κυριάκος Σοφοκλέους έχουν εξαίρετες εκθέσεις (στην τελευταία τους θέση), η αρχαιότητα της αιτήτριας αποτελεί τεκμήριο υπεροχής και σε πείρα έναντι του Κυριάκου Σοφοκλέους. Το ότι η αρχαιότητα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται, όπως στην προκείμενη περίπτωση, για εξαίρετους υπαλλήλους συνεπάγεται και μεγαλύτερη πείρα, με αποτέλεσμα την επαύξηση της αξίας του αρχαιότερου, έχει καθιερωθεί από σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. (Βλ., μεταξύ άλλων, Πετρίδης ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 597/1999, 19.9.2000).Η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ ακυρώνεται λόγω παράβασης του δεδικασμένου, όπως εξήγησα, και, περαιτέρω, λόγω σύγκρουσης, όπως και πάλι εξήγησα, της σύστασης του Διευθυντή με τα στοιχεία των φακέλων. Με έξοδα υπέρ της αιτήτριας.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΧΤΘ