ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Υπόθεση Αρ. 857/2002)

5 Μαρτίου, 2004

[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ,

αιτητήΣ,

V.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

__________

Ο αιτητής παρών, προσωπικά.

Ρ. Χαραλάμπους, για τους καθ΄ ων η αίτηση.

_________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Στις 12.3.2002 το Ανώτατο Δικαστήριο, στις Α.Ε. 3190 και 3194 επικύρωσε την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), ημερ. 5.1.1996 με την οποία ο αιτητής είχε διοριστεί αναδρομικά από 1.7.1990 στη θέση Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας, Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως. ΄Ετσι η Επιτροπή στις 4.6.2002 προχώρησε σε επανεξέταση της πλήρωσης της θέσης Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας και Οικήσεως, που παρέμεινε κενή ύστερα από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και αφού έκρινε ότι ο αιτητής δεν ήταν προσοντούχος, πλήρωσε τη θέση με άλλο υποψήφιο. Η θέση ήταν πρώτου διορισμού και προαγωγής.

Ο αιτητής με επιστολή του στην Επιτροπή ημερ. 26.6.2002 επικαλέστηκε το άρθρο 45 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 2001 και ζήτησε αποκατάσταση. Το αίτημά του απορρίφθηκε στις 9.7.2002, αφού η Επιτροπή έκρινε ότι το άρθρο 45 εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις προαγωγών και όχι διορισμού.

Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά ακύρωση της άρνησης της Επιτροπής να εφαρμόσει στην περίπτωσή του το άρθρο 45 του Νόμου. Υποστηρίζει ότι το άρθρο 45 εφαρμόζεται τόσο σε περιπτώσεις προαγωγής, όσο και διορισμού δημόσιων υπαλλήλων. Εγείρει ακόμα θέμα ανεπάρκειας αιτιολογίας και αντίθεση με το Νόμο, το Σύνταγμα και τις αρχές του διοικητικού δικαίου.

Το άρθρο 45 έχει ως ακολούθως:

«(1) Σε περίπτωση κατά την οποία η προαγωγή ενός υπαλλήλου σε μία θέση ακυρώνεται ύστερα από απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, η Επιτροπή μπορεί, αν κατά την επανεξέταση δεν αποφασίσει την εκ νέου προαγωγή του στη θέση αυτή και εφόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις οι οποίες ορίζονται στο εδάφιο (2), να αποφασίσει την προαγωγή ή την υπεράριθμη προαγωγή του, ανάλογα με το αν υπάρχει ή όχι κενή θέση, σε θέση στην οποία κατά πάσα λογική πιθανότητα θα προαγόταν, αν δεν γινόταν η προαγωγή του που ακυρώθηκε.

(2) Η δύναμη του εδαφίου (1) εξουσία της Επιτροπής ασκείται μόνο όταν αυτή πεισθεί ότι, ενόψει της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας του υπαλλήλου και του αριθμού των κενών θέσεων οι οποίες πληρώθηκαν κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της απόφασής της και της ακύρωσης αυτής, επηρεάστηκε πράγματι η σταδιοδρομία του υπαλλήλου.

(3) Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη διάταξη στο Νόμο αυτό, όταν αποφασίζεται η υπεράριθμη προαγωγή ενός υπαλλήλου σε μία θέση δυνάμει του εδαφίου (1), ο υπάλληλος υπηρετεί σ΄ αυτή έχοντας όλα τα δικαιώματα και ωφελήματα της θέσης μέχρις ότου υπάρξει κενή θέση με τον ίδιο τίτλο, οπότε ο υπάλληλος την καταλαμβάνει με προαγωγή σ΄ αυτή.

(4) ΄Οταν αποφασίζεται η προαγωγή ενός υπαλλήλου δυνάμει των εδαφίων (1) ή (3) η ισχύς της θα αρχίζει από την ημέρα από την οποία, κατά την κρίση της Επιτροπής, θα προαγόταν αν δεν αποφασιζόταν η προαγωγή του που ακυρώθηκε.»

 

Το άρθρο 45 σαφώς αναφέρεται στις περιπτώσεις ακύρωσης προαγωγής υπαλλήλου. ΄Ομως στην υπόθεση Καραγιώργης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1669, 1684 τέθηκε θέμα γενικότερης εφαρμογής της αρχής η οποία προκύπτει, όχι από θεσμοθετημένη διάταξη, αλλά από τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου. Η υπόθεση Καραγιώργης στρεφόταν εναντίον απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας και το άρθρο 45 δεν τυγχάνει βέβαια εφαρμογής. ΄Ομως το Δικαστήριο αναφέρει τα ακόλουθα:

«Η αρχή του Διοικητικού Δικαίου είναι ότι, μετά την ακύρωση ενός διορισμού ή μιας προαγωγής υπαλλήλου, η Διοίκηση έχει καθήκον να αποκαταστήσει τη σταδιοδρομία, όπως αυτή θα εξελισσόταν αν δεν μεσολαβούσε η ακυρωτική απόφαση χωρίς δική του υπαιτιότητα. Στο σύγγραμμα του Odent Contentieux Administratif, σελ. 2049-2050 αναφέρεται:-

"Η αποκατάσταση αυτή συνίσταται στον υπολογισμό όσο είναι δυνατόν καλύτερα αν όχι της πραγματικής τουλάχιστον της πιθανής εξέλιξης της σταδιοδρομίας του ενδιαφερομένου υπαλλήλου: αυτό με τη σειρά του σημαίνει την εξέταση των θέσεων προαγωγής κατ΄ επιλογή που θα μπορούσε να διεκδικήσει και κατά πόσο θα μπορούσε υπό ομαλάς συνθήκας να πετύχαινε να τις πάρει. Για το σκοπό αυτό η διοίκηση και το δικαστήριο οφείλουν να βασιστούν σ΄ ένα πρότυπο σταδιοδρομίας των συναδέλφων του ενδιαφερομένου που κατείχαν την ίδια θέση μ΄ αυτό πριν την ακύρωση της προαγωγής του και είχαν παρόμοια προσόντα και αρχαιότητα. Αυτό το πρότυπο σταδιοδρομίας θα χρησιμοποιηθεί για σκοπούς αναφοράς για τον υπολογισμό της εξέλιξης της σταδιοδρομίας που ο ενδιαφερόμενος θα μπορούσε κανονικά να είχε αν η ακυρωθείσα απόφαση δεν ελάμβανε χώρα έχοντας υπόψη τα ευμενή και δυσμενή στοιχεία της αντίστοιχης αξίας των άλλων υπαλλήλων με βάση τις εμπιστευτικές τους εκθέσεις. ΄Ετσι θα μπορεί να καταλήξει ένας να δεχθεί ότι αφαιρουμένων των αποτελεσμάτων της ακυρωθείσας απόφασης ο ενδιαφερόμενος υπάλληλος θα προάγετο κατ΄ επιλογή από μια συγκεκριμένη ημερομηνία ή αντίθετα δεν θα ευεργετείτο με οποιαδήποτε προαγωγή."

Η αρχή αυτή υιοθετήθηκε το πρώτον από το Γαλλικό Συμβούλιο Επικρατείας στην υπόθεση C.E. 26 dec. 1925, Rodiere, Rec. 1065. Αναπτύχθηκε σε μεταγενέστερες αποφάσεις - (βλ. αποφάσεις και σχόλια στο σύγγραμμα «Les grands arrets de la jurisprudence administrative", 8th Edition, (1984), σελ. 186, Κεφάλαιο υπό τον τίτλο «Recours Pur Exces De Pouvoir Effet Des Annulations Contentieuses").

 

Η αποκατάσταση των πραγμάτων περιλαμβάνει υποχρέωση της Διοίκησης προς εξασφάλιση της συνέχισης της σταδιοδρομίας του κάθε υπαλλήλου με την κανονική ανάπτυξη και τις πιθανότητες προαγωγής εάν δεν υπήρχε η πράξη η οποία ακυρώθηκε.

Η Διοίκηση στην άσκηση της διακριτικής της εκτίμησης έχει υποχρέωση να λαμβάνει υπόψη το στοιχείο προστασίας των δικαιωμάτων σε αποκατάσταση, το οποίο δεν μπορεί να παραβλέψει στην εκτέλεση ακυρωτικής απόφασης.»

 

Αισθάνομαι δεσμευμένος από τα πιο πάνω. Συνεπώς είμαι υποχρεωμένος να ακυρώσω την προσβαλλόμενη απόφαση. Είναι φυσικό το άρθρο 45 να αναφέρεται σε ακύρωση προαγωγής, αφού μόνο σε μια τέτοια περίπτωση επηρεάζεται η σταδιοδρομία υπαλλήλου του οποίου η προαγωγή ακυρώνεται. ΄Ομως, όπως στην παρούσα περίπτωση, σε εξαιρετικές περιπτώσεις φαίνεται ότι η σταδιοδρομία υπαλλήλου μπορεί να επηρεαστεί δυσμενώς, χωρίς δική του υπαιτιότητα, όχι μόνο από ακύρωση προαγωγής, αλλά και από ακύρωση διορισμού του.

Μέσα στο πνεύμα του άρθρου 45 αλλά και εν όψει της σχετικής νομολογίας, η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται και η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

 

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.

 

 

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο