|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 309/2002)
30 Ιανουαρίου, 2004
[ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 17, 19, 25, 26, 28, 29, 35 KAI 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
GEOPHORAE (PUBLISHING) LTD,
Αιτητές,
v.
ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
Σ. Παπασάββας
, για τους Αιτητές.Ν. Χαραλάμπους, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Σ. Δράκος, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος αρ. 2 «Ράδιο ΄Ηλιος».
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν τις πιο κάτω θεραπείες:
«1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση που περιέχεται σε επιστολή ημερ. 4.2.2002 της Καθ΄ ης η Αίτηση με την οποία επικαλούμενη τον Νόμο 7(Ι)/98 (όπως αυτός τροποποιήθηκε μεταγενέστερα) περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών, αποφάσισε να απορρίψει το αίτημα για χορήγηση Άδειας Ίδρυσης, Εγκατάστασης και Λειτουργίας ραδιοφωνικού σταθμού παγκύπριας κάλυψης, με το διακριτικό όνομα 'Κανάλι 7', είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος και πως ότι κατά παράλειψη δεν έγινε, θα πρέπει να γίνει.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η παράνομη εκ μέρους της Καθ΄ ης η Αίτηση απόρριψη της Αίτησης των Αιτητών, οδηγεί και σε ακυρότητα τις παραχωρηθείσες άδειες προς την εταιρεία 'Athina Media Services Ltd' (σταθμός 'Ράδιο Αθήνα'), την εταιρεία 'Radio Elios Network Ltd' (σταθμός 'Ράδιο Ήλιος') και την εταιρεία Ραδιοτηλεοπτική Εταιρεία Ελληνική ΗΧΩ Λτδ (σταθμός 'Ράδιο Αμμόχωστος') που υστερούν εν σχέσει προς τους Αιτητές.»
Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή.
Οι αιτητές είναι ιδιοκτήτες του Ραδιοφωνικού Σταθμού με το διακριτικό όνομα «Κανάλι 7», τοπικής κάλυψης. Στις 29.1.1999 υπέβαλαν προς την Αρχή Ραδιοτηλεοράσης Κύπρου (η Αρχή) αίτηση για άδεια παγκύπριου ραδιοφωνικού σταθμού. Κατά την αρχική μελέτη της αίτησης από τους εμπειρογνώμονες και τους Λειτουργούς της Αρχής, διαπιστώθηκαν ορισμένες ελλείψεις. Ως εκ τούτου η Αρχή κάλεσε τους αιτητές όπως υποβάλουν τα απαραίτητα στοιχεία σχετικά με την αίτησή τους (βλ. επιστολή της Αρχής ημερ. 8.2.2000). Οι αιτητές δεν ανταποκρίθηκαν. Ύστερα από μελέτη της αίτησης από τους Λειτουργούς/Συμβούλους της Αρχής, στη συνεδρία της ημερ. 21.12.2000 (η Αρχή), προέβη σε μια πρώτη αξιολόγηση της αίτησης και, σύμφωνα με τον Κανονισμό 4(4) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000) και με βάση όλα τα ενώπιον της στοιχεία, αξιολόγησε την αίτηση ως ελλιπή. Στη συνέχεια η Αρχή κάλεσε τους αιτητές, με βάση τον κ. 4(4) των προαναφερθέντων Κανονισμών, όπως υποβάλουν τα ελλιπή στοιχεία εντός προθεσμίας 30 ημερών (βλ. επιστολή της ημερ. 21.12.2000).
Σε συνάρτηση με την πιο πάνω επιστολή, στις 9.1.2001 στάληκε από την Αρχή στους αιτητές κατάλογος αναφορικά με το Οικονομικό μέρος της αίτησης για άδεια τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού για δική τους ευκολία. Οι αιτητές δεν ανταποκρίθηκαν και η Αρχή κάλεσε τους αιτητές με επιστολή της ημερ. 19.4.2001 όπως υποβάλουν τυχόν παραστάσεις τους μέχρι τις 4.5.2001. Οι αιτητές απάντησαν στις 4.5.2001. Υπέβαλαν συμπληρωματικά στοιχεία ήτοι έγγραφα, δηλώσεις (ένορκες ή υπεύθυνες) και στοιχεία για τεχνικά θέματα και για προγράμματα. Επιπλέον, στην εν λόγω επιστολή τους, οι αιτητές ζητούσαν από την Αρχή να προβεί σε συγκεκριμένες τροποποιήσεις/διορθώσεις της επιστολής που τους είχε αποστείλει η
Αρχή στις 22.12.2001 και 9.1.2001.Τα πιο πάνω συμπληρωματικά στοιχεία διαβιβάστηκαν στους Ειδικούς Εμπειρογνώμονες της Αρχής και το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων (σε ό,τι αφορά το δίκτυο εκπομπής) για την υποβολή των σχετικών εκθέσεων.
Με επιστολή της ημερ. 13.8.2001 η Αρχή ζήτησε από τους αιτητές περαιτέρω συμπληρωματικά στοιχεία τα οποία υπεβλήθησαν στις 17.8.2001 και στις 21.8.2001. Ως και τα προηγούμενα υποβληθέντα στοιχεία τα υπό αναφορά συμπληρωματικά στοιχεία διαβιβάστηκαν στους Ειδικούς για υποβολή των σχετικών εκθέσεων.
Στη συνεδρία της ημερ. 26.9.2001, και αναφορικά με εξέταση των πέντε τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών, ήτοι Ράδιο Επιστροφή, Ράδιο Κανάλι 7, Ράδιο Kiss FM, Ράδιο Κανάλι 9.86 και Ράδιο Ζενίθ, οι οποίοι υπέβαλαν αίτηση για παγκύπρια κάλυψη, ενώ υπάρχει μόνο μια συχνότητα διαθέσιμη, η Αρχή έδωσε οδηγίες όπως συνταχθεί συγκριτική μελέτη από τον Εμπειρογνώμονα κ. Χρ. Δαμιανού βάσει των ήδη υποβληθέντων στοιχείων και αρχικών εκθέσεων, και όπως κληθεί η Εμπειρογνώμονας κα Ν. Ρούσου στην επόμενη Συνεδρία για διασαφηνίσεις επί των Προγραμμάτων. Επίσης Λειτουργοί της Αρχής να υποβάλουν σχετική έκθεση επί των Προγραμμάτων των σταθμών.
Στη συνεδρία της ημερ. 4.10.2001 η Αρχή κάλεσε την εμπειρογνώμονα επί των προγραμμάτων κα. Ν. Ρούσου, η οποία προέβη σε συγκριτική ανάλυση των πέντε αιτήσεων ιδιοκτητών τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών (Επιστροφή, Κανάλι 7, Κανάλι 9.86, Kiss FM και Ζενίθ), των οποίων οι αιτήσεις αφορούσαν παγκύπρια κάλυψη. Στη συνέχεια έγινε ανταλλαγή απόψεων και εκφράστηκαν προβληματισμοί αναφορικά με το πώς εξυπηρετείται καλύτερα το δημόσιο συμφέρον, με θεματικό σταθμό ή σταθμό γενικών προγραμμάτων, και κατά πόσο αυτό ή η ποιότητα των προγραμμάτων θα αποτελέσει το πρωταρχικό κριτήριο στην απόφαση για χορήγηση άδειας.
Η τελική εξέταση της αίτησης των αιτητών έλαβε χώραν στη συνεδρία της Αρχής ημερ. 31.10.2001. Παραθέτω το σχετικό μέρος των πρακτικών:
«Ο Πρόεδρος αναφέρθηκε λεπτομερώς στη διαδικασία που έχει γίνει μέχρι σήμερα για αξιολόγηση των αιτήσεων. Στη συνέχεια η Αρχή προχώρησε στη μελέτη της αίτησης της Geophorae (Publishing) Ltd ημερ. 29.1.1999 για άδεια ίδρυσης, εγκατάστασης και λειτουργίας ραδιοφωνικού σταθμού και αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία, ήτοι:-
(ι) το περιεχόμενο της αίτησης μαζί με τα συνημμένα στοιχεία,
(
ιι) τα συμπληρωματικά στοιχεία που υποβλήθηκαν μεταγενέστερα,(ιιι) τα πορίσματα και εισηγήσεις των Ειδικών Εμπειρογνωμόνων (Νομικών, Οικονομολόγων-Λογιστών, Τεχνικών και Επικοινωνιολόγων), τους οποίους διόρισε η Αρχή με βάση το άρθρο 3(4) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου 7(Ι) του 1998 (όπως αυτός τροποποιήθηκε μεταγενέστερα),
(ιν) τις απόψεις του Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων σε ό,τι αφορά τα θέματα των αιτήσεων που είναι της αρμοδιότητας του καθώς επίσης
(ν) τις εκθέσεις και/ή σημειώματα Λειτουργών της,
προέβη στην αξιολόγηση της αίτησης όπως φαίνεται στο συνημμένο 'Έντυπο Αξιολόγησης αίτησης για άδεια ίδρυσης, εγκατάστασης και λειτουργίας ραδιοφωνικού/τηλεοπτικού σταθμού', Παράρτημα VI (κανονισμός 4(2) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000), το οποίο αποτελεί μέρος των πιο πάνω Κανονισμών.
Εν όψει των πιο πάνω και έχοντας υπόψη το Σχέδιο Ραδιοτηλεοπτικής Κάλυψης, το οποίο δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα ημερ. 23.3.2001, καθώς επίσης και τον περιορισμένο αριθμό συχνοτήτων που υπάρχουν, η Αρχή αξιολόγησε την αίτηση ως μη ικανοποιητική και αποφάσισε ομόφωνα με την απορρίψει. Ειδικότερα, η Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου αξιολόγησε την αίτηση, συγκρίνοντάς την με τις υπόλοιπες αιτήσεις και ως εκ
τούτου, έκρινε ότι το δημόσιο συμφέρον εξυπηρετείται καλύτερα με τη χορήγηση των 9 (εννέα) υπαρχουσών συχνοτήτων σε σταθμούς που έτυχαν ψηλότερης βαθμολογίας.»Οι προδικαστικές ενστάσεις
.Οι καθ΄ ων η αίτηση έχουν εγείρει τις πιο κάτω δύο προδικαστικές ενστάσεις:
1. Η προσφυγή κατά της χορήγησης άδειας στα Ε/Μ Athina Media Services Ltd (Ράδιο Αθηνά), Radio Elios Network Ltd (Ράδιο Ήλιος) και Ραδιοτηλεοπτική Εταιρεία Ελληνική Ηχώ Λτδ, είναι εκπρόθεσμη.
2. Οι αιτητές δεν έχουν έννομο συμφέρον να προσβάλουν τις αποφάσεις της Αρχής με τις οποίες χορηγήθηκαν άδειες στα Ε.Μ..
Έρεισμα της πρώτης προδικαστικής ένστασης ήταν ο ισχυρισμός των καθ΄ ων η αίτηση ότι οι αιτητές ήταν ενήμεροι από την ανακοίνωση της Αρχής ημερ. 24.7.2001 για τις αποφάσεις της Αρχής να χορηγηθούν άδειες στα δύο πρώτα Ε.Μ. και από την ανακοίνωση της Αρχής ημερ. 11.10.2001 για την απόφαση της Αρχής να δοθεί άδεια στο τρίτο Ε.Μ.. Η προσφυγή καταχωρήθηκε την 5.4.2002. Επομένως καταχωρήθηκε μετά την παρέλευση της επιτακτικής προθεσμίας των 75 ημερών που προβλέπεται από το αρ. 146.3 του Συντάγματος και ως εκ τούτου είναι εκπρόθεσμη.
Σε σχέση με την δεύτερη προδικαστική ένσταση οι καθ΄ ων η αίτηση πρόβαλαν την θέση ότι «όταν λαμβάνονταν οι αποφάσεις αυτές η αίτηση των αιτητών δεν ήταν συμπληρωμένη και ως εκ τούτου δεν ήταν νομικά δυνατή η χορήγηση σε αυτούς άδειας αντί στα Ε.Μ.».
Ο κ. Παπασάββας, εκ μέρους των αιτητών, υπέβαλε ότι οι αιτητές έχουν αδιαμφισβήτητο έννομο συμφέρον αναφορικά με την προσβολή των παραχωρηθεισών στα Ε.Μ. αδειών. Λόγω της συγκεκριμένης διαδικασίας - συνέχισε ο κ. Παπασάββας - που κατά κατάχρηση εξουσίας ακολούθησαν οι καθ΄ ων η αίτηση δεν υπήρχε η δυνατότητα καταχώρισης προσφυγής πριν την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, αφού μέχρι τότε δεν υπήρχε αρνητική απάντηση επί του δικού της αιτήματος και άρα η προσφυγή θα ήταν πρόωρη.
Στην παρούσα υπόθεση η πράξη χορήγησης της άδειας στα 3 Ε.Μ. αφορούσε τα 3 Ε.Μ., οι οποίοι ήταν οι αποδέκτες της πράξεως. Επρόκειτο για ευμενή για τα 3 Ε.Μ. πράξη. Έχει νομολογηθεί ότι ευμενείς για τον αποδέκτη τους πράξεις μπορεί να έχουν δυσμενή αποτελέσματα για τρίτους, τα συμφέροντα των οποίων βρίσκονται αντικειμενικά σε άμεση αντίθεση με τα συμφέροντα του αποδέκτη της ευμενούς πράξεως. Τις πράξεις αυτές έχουν έννομο συμφέρον να προσβάλλουν οι τρίτοι με την αιτιολογία της αντικειμενικής παρανομίας (βλ. Π.Δ. Δαγτόγλου, Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, Δεύτερη Έκδοση, Αναθεωρημένη και Συμπληρωμένη, 1994, παραγ. 551-555 και Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1996) 3 Α.Α.Δ. 73, 79). Ωστόσο το δικαίωμα των τρίτων να προσβάλουν μια ευμενή για τον αποδέκτη τους πράξη υπόκειται στις διατάξεις του αρ. 146.3 του Συντάγματος οι οποίες ορίζουν ότι η προσφυγή ασκείται εντός 75 ημερών από της ημέρας της δημοσίευσης της πράξεως ή σε περίπτωση μη δημοσιεύσεως από την
ημέρα κατά την οποία η πράξη περιήλθε «εις γνώσιν του προσφεύγοντος». Τονίζεται ότι διατάξεις του πιο πάνω αρ. 146.3 είναι επιτακτικές και πρέπει να τυγχάνουν εφαρμογής προς το δημόσιο συμφέρον (Βλ. Marcoullides v. Republic, 4 R.S.C.C. 7, Pappous v. Republic (1966) 3 C.L.R. 77, Varnava v. Republic (1968) 3 C.L.R. 566 και Miliotis v. Republic (1969) 3 C.L.R. 597). Έχω, επομένως, την άποψη ότι η προσφυγή (βλ. αιτητικό 2) στο βαθμό που στρέφεται κατά της απόφασης με την οποία χορηγήθηκε άδεια στα 3 Ε.Μ. έπρεπε να είχε καταχωρηθεί εντός 75 ημερών από την ημέρα κατά την οποία οι αιτητές έλαβαν γνώση της απόφασης. Το γεγονός ότι κατά το χρόνο που οι αιτητές έλαβαν γνώση της απόφασης δεν υπήρχε αρνητική απάντηση επί του αιτήματος τους δεν επηρεάζει την έναρξη της προθεσμίας. Όπως έχει ήδη υποδειχθεί οι πρόνοιες του αρ. 146.3 είναι επιτακτικές. Οι αιτητές δεν έχουν αμφισβητήσει τον πιο πάνω ισχυρισμό των αιτητών σε σχέση με το χρόνο που έλαβαν γνώση της απόφασης. Επομένως η προσφυγή - σε σχέση με τα 3 Ε.Μ. - έχει ασκηθεί εκπρόθεσμα. Για το λόγο αυτό απορρίπτεται. Οι αιτητές να πληρώσουν τα έξοδα του Ε.Μ. 2, ο οποίος στην παρούσα διαδικασία έχει εκπροσωπηθεί από δικηγόρο.Η ουσία της προσφυγής
.Ο κ. Παπασάββας υπέβαλε ότι η Αρχή έχει επικαλεσθεί λόγους δημοσίου συμφέροντος για τους οποίους δεν χορηγήθηκε άδεια στους αιτητές. Ωστόσο - συνέχισε - η επίκληση του δημοσίου συμφέροντος δεν μπορεί να γίνεται χωρίς εξειδίκευση και/ή συγκεκριμενοποίηση, καθότι οδηγεί νομοτελειακά σε ακύρωση. Περαιτέρω ο κ. Παπασάββας υπέβαλε ότι η Αρχή έλαβε υπόψη απαράδεκτα και μη νόμιμα κριτήρια. Η εισήγηση αυτή έχει σαν βάθρο της την έκθεση της κας Νάγιας Ρούσου, ημερ. 4.10.2001 (Παράρτημα 16Α στην ένσταση) την οποία υπέβαλε στην Αρχή. Σύμφωνα με την έκθεση τα προγράμματα των αιτητών «φαίνονται σοβαρά και επιμελημένα, αλλά υστερούν σε επώνυμα στελέχη, ή και στα προσόντα των στελεχών τους, σε σύγκριση, για παράδειγμα με το 9.86». Η κα. Ρούσου ανέφερε τα εξής σε σχέση με τον αριθμό των υπαλλήλων των αιτητών:
"Ο αριθμός των μονίμων υπαλλήλων στην αίτηση ημερ. 25.6.01 - σύνολο 18 - και 5 συνεργατών - δείχνει προσπάθεια αναβάθμισης του Καναλιού, σε σύγκριση με την πρώτη τους αίτηση (πάλι για Παγκύπρια λειτουργία), στην οποία είχαν 11 μόνιμους και 1 συνεργάτη. Ωστόσο στην πρώτη αίτηση τους, στην οποία είχαν αποταθεί ευθύς εξ αρχής για Παγκύπρια κάλυψη, είχαν δηλώσει 35 μόνιμους υπαλλήλους προκειμένου να λειτουργήσουν παγκύπρια. Σημείο για επερώτηση, ίσως, τι τους έκανε να αλλάξουν τους αριθμούς τους.»
Σε σχέση με την πιο πάνω αναφορά της κας Ρούσου ο κ. Παπασάββας υποστήριξε ότι «οι αιτητές εξ αρχής είχαν δηλώσει 23 άτομα μόνιμο προσωπικό (πλέον 12 εθελοντές) και ουδέποτε άλλαξαν τη θέση αυτή. Ουδέποτε δήλωσαν είτε 11+1 μόνιμους υπαλλήλους. Ο κ. Παπασάββας διερωτήθηκε προς τί η προσπάθεια δημιουργίας αρνητικών εντυπώσεων. Σημειώνεται ότι οι θέσεις του κ. Παπασάββα που σχετίζονται με τον αριθμό των μελών του προσωπικού δεν έχουν αντικρουστεί από το συνήγορο των καθ΄ ων η αίτηση.
Ο κ. Παπασάββας υποστήριξε, επίσης, ότι σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση «η αίτηση των αιτητών απερρίφθη στη βάση συγκριτικής βαθμολογίας». Τα μέλη της Αρχής - συμπλήρωσε ο ευπαίδευτος συνήγορος - «έχουν βαθμολογήσει τους αιτητές με πολύ αυθαίρετα, άκρως υποκειμενικά κριτήρια, χωρίς αιτιολογία και σε πλήρη αντίθεση με τη γνώμη
της ειδικού αλλά και τα στοιχεία του φακέλου».Τέλος ο κ. Παπασάββας υποστήριξε ότι η βαθμολογία του κεφαλαίου 14 του εντύπου αξιολόγησης το οποίο αναφέρεται στους ραδιοθαλάμους ήταν το προϊόν πλάνης. Εξήγησε συναφώς ότι στην υπηρεσιακή έκθεση - που ετοίμασε ο Λειτουργός κ. Δαμιανός - αναφέρεται ότι οι αιτητές δεν διαθέτουν «τόσο τα telephone hybrids όσο και το audio processor». Ο κ. Παπασάββας αναφέρθηκε - χωρίς να αντικρουστεί - στα σημεία της αίτησης των αιτητών που αναφέρονται στα πιο πάνω. Κατέληξε με
την εισήγηση ότι οι καθ΄ ων η αίτηση τελούσαν υπό καθεστώς πλάνης και με την εισήγηση ότι οι λειτουργοί τους δεν είχαν προβεί στη δέουσα έρευνα.Έχει ήδη παρατεθεί το κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης (βλ. σελ. 4-5, πιο πάνω). Εξέταση του αποκαλύπτει ότι οι καθ΄ ων η αίτηση έλαβαν υπόψη, ανάμεσα σ΄ άλλα:
(α) Την αξιολόγηση της αίτησης όπως φαίνεται στο σχετικό έντυπο αξιολόγησης.
(β) Τα πορίσματα και εισηγήσεις των ειδικών εμπειρογνωμόνων.
(γ) Τις εκθέσεις και/ή σημειώματα των λειτουργών τους.
(δ) Το δημόσιο συμφέρον.
Το έντυπο αξιολόγησης προβλέπεται από τον Καν. 4(2) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000). Παραθέτω την αξιολόγηση των αιτητών:
«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI
(Κανονισμός 4(2))
ΕΝΤΥΠΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΙΔΡΥΣΗΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ
Πίνακας Βαθμολογίας
Πολύ Καλός (5)
Καλός (4)
Μέτριος (3)
Ανεπαρκής (2)
Πολύ ανεπαρκής (1)
Τμήμα Α: Διεύθυνση και Προσωπικό
ΒαθμολογίαΚαταλληλότητα
Μόρφωση
Πείρα
Τεχνικών Υπηρεσιών)
Καταλληλότητα
Μόρφωση
Πείρα
Καταλληλότητα
Πείρα
Τμήμα Β: Προγραμματισμός Βαθμολογία< /P>
Για θεματικούς στο συγκεκριμένο θέμα
4.
Στοιχεία Προγραμμάτων 4 (τέσσερα)4.1 Προσέγγιση Προγραμματισμού
5.
Πιθανότητα τήρησης των δεσμεύσεων αυτών 4 (τέσσερα)6.
Συμμετοχή του ακροατηρίου σε θέματα γενικού ενδιαφέροντοςτου σταθμού
3 (τρία)7.
Ποσοστό τοπικών προγραμμάτων 4 (τέσσερα)
Τμήμα Γ: Οικονομικά Βαθμολ ογία
8.
Οικονομικά ; 3 (τρία)Κρίνετε τη μελέτη βιωσιμότητας του σταθμού,
κατά πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα
9.
Έσοδα 3 (τρία)δημιουργηθούν προβλήματα μονοπωλίου)
Τμήμα Δ: Τεχνικός Εξοπλισμός Βαθμολογία
11.
Περιγραφή Πομπών 4 (τέσσερα)12.
Κεραία ; 4 (τέσσερα)13.
Μηχανήματα Ελέγχου 2 (δύο)14.
Ραδιοτηλεοπτικοί θαλάμοι 4 (τέσσερα)15.
Ημερομηνία που θα είναι έτοιμος ο σταθμός45 (σαράντα πέντε)»
Παρατηρώ: Δεν υπάρχει πρακτικό που να περιέχει την αιτιολογία της αξιολόγησης. Δεν εξηγείται γιατί δόθηκε η σχετική βαθμολογία. Επομένως το σκεπτικό της αξιολόγησης παραμένει άγνωστο με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο δικαστικός έλεγχος λόγω έλλειψης αιτιολογίας. Υιοθετώ επί του προκειμένου την απόφαση του Νικολαϊδη, Δ. στην Παπαστυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 136/98 κ.α./1.10.2000:
'Ελλείψει πρακτικού που να περιέχει αιτιολογία της απόφασης του Συμβουλίου δεν φαίνεται και συνεπώς δεν μπορεί να ελεγχθεί η βαρύτητα που απέδωσε στην αξιολόγηση της Επιτροπής. Το σκεπτικό της αξιολόγησης του Συμβουλίου Κρίσης παραμένει άγνωστο και συνεπώς εκτός δικαστικού ελέγχου.
Το θέμα απασχόλησε το Ανώτατο Δικαστήριο σε τρεις περιπτώσεις. Στην υπόθεση Ευθυμίου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 165/97 κ.α., ημερ. 14.12.1998 και στις υποθέσεις Μουστάκας κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 172/98 κ.α. ημερ. 25.2.2000 και Χήρας ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 216/99 ημερ. 17.5.2000. Και στις τρεις αποφάσεις επισημαίνεται και τονίζεται η έλλειψη εξηγήσεων που θα δικαιολογούσαν τη βαθμολογία, έλλειψη που αφήνει χωρίς έρεισμα τον πίνακα συστηνομένων που καταρτίστηκε.'
(Βλ. και Σαμανίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 945/2001 κ.α./10.2.2003).
Ούτε και μπορεί να λεχθεί ότι μπορούμε να ανατρέξουμε στα στοιχεία του φακέλου προς συμπλήρωση της ελλείπουσας αιτιολογίας της αξιολόγησης γιατί δεν συντρέχουν τα λεχθέντα στην Ηλιόπουλος ν. Α.Η.Κ., Α.Ε. 2452/21.7.2000 (απόφαση Κωνσταντινίδη, Δ.) στην οποία το θέμα τέθηκε ως εξής:
«Είναι στοιχειώδες πως η αιτιολογία μπορεί, σ΄ αυτές τις περιπτώσεις, να συμπληρώνεται από το περιεχόμενο των φακέλων. Επίσης πως δεν αναμένεται, κατά την αιτιολόγηση, να μεταφέρεται στο πρακτικό το περιεχόμενο των φακέλων. Αναμένεται όμως να εξάγεται νόημα που να δικαιολογεί να αποδοθεί στο αποφασίζον όργανο. Δεν είναι έργο του Δικαστηρίου η
'Εν προκειμένω, η παράλειψη εξειδίκευσης αφήνει σοβαρά ερωτηματικά ως προς τί μέτρησε υπέρ του ενός και τί υπέρ του άλλου. Και πρέπει να τονίσουμε εδώ πως η παραπομπή στα στοιχεία του φακέλου, ως συμπληρωματικών της αιτιολογίας,δεν αποτελεί πανάκεια. Υπάρχει αυτή η δυνατότητα όταν τα στοιχεία αυτά είναι σαφώς και αρρήκτως συνδεδεμένα με τη ληφθείσα απόφαση έτσι που να μπορεί να λεχθεί ότι βρίσκονται αναπόφευκτα πίσω της. Αν δηλαδή καταδεικνύουν αναμφίβολα και αναντίλεκτα τους λόγους που οδήγησαν στην
απόφαση (βλ. Vassiliou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 220, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 185). Επίσης δεν είναι έργο του Δικαστηρίου η πρωτογενής αξιολόγηση των στοιχείων του φακέλου 'για να κρίνει αν η απόφαση του διοικητικού οργάνου ήταν, παρά την αόριστη ή ελλειπή αιτιολογία λογικά εφικτή'. (Βλ. την απόφαση της Ολομέλειας Ι.Γ. Μακρή Κτηματική Λτδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 56)'»Έπεται πως η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί λόγω έλλειψης αιτιολογίας.
Έρχομαι τώρα στο μέρος της έκθεσης της κας Ρούσου το οποίο αναφέρεται στην απουσία επωνύμων στελεχών. Οι παραγ. 2 και 3 του Τμήματος Α του πιο πάνω εντύπου (βλ. σελ. 9-11) αναφέρονται στην καταλληλότητα, μόρφωση και πείρα του διευθυντικού προσωπικού και του προσωπικού. Δεν απαιτούν όπως το προσωπικό είναι επώνυμο. Ένας υπάλληλος ραδιοσταθμού μπορεί να είναι επώνυμος αλλά δεν μπορεί κατ΄ ανάγκη να έχει μόρφωση και πείρα όπως απαιτείται από το έντυπο αξιολόγησης. Επομένως η αναφορά στο επώνυμο προσωπικό ήταν εξωγενής και άσχετη. Είναι πρόδηλο ότι η έκθεση της κας Ρούσου ήταν ένα από τα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη από την Αρχή. Έπεται πως κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης λήφθηκαν υπόψη εξωγενείς και άσχετοι παράγοντες. Αυτό αποτελεί λόγο ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης (βλ.
Christou v. Republic (1969) 3 C.L.R. 134 και Nicolaou v. Republic (1967) 3 C.L.R. 308). Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται και γι΄ αυτό το λόγο.Αναφορικά με το μέρος της έκθεσης της κας Ρούσου που σχετίζεται με τον αριθμό του προσωπικού και το μέρος της έκθεσης του κ. Δαμιανού που σχετίζεται με τους ραδιοθαλάμους, όπως έχει ήδη υποδειχθεί, δεν υπήρξε αντίλογος στα όσα υπέβαλε ο κ. Παπασάββας. Όπως έχει ήδη αναφερθεί τα όσα ανέφεραν οι πιο πάνω δύο εμπειρογνώμονες λήφθηκαν υπόψη από τους καθ΄ ων η αίτηση. Επομένως οι τελευταίοι κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης ενήργησαν υπό το κράτος πλάνης ως προς ορισμένα γεγονότα. Έχει νομολογηθεί ότι η πλάνη αποτελεί λόγο ακύρωσης όπου αυτή επηρέασε την απόφαση του οργάνου (βλ. Παπαϊωάννου κ.α. (Αρ. 2) ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 713, 724). Στην παρούσα υπόθεση είναι πρόδηλο ότι οι καθ΄ ων η αίτηση έλαβαν υπόψη την έκθεση των πιο πάνω δύο εμπειρογνωμόνων. Επομένως η απόφαση τους επηρεάσθηκε από την πλάνη που περιέχεται στις αντίστοιχες εκθέσεις τους. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται και γι΄ αυτό το λόγο.
Τέλος σε σχέση με το δημόσιο συμφέρον το οποίο έχουν επικαλεσθεί οι καθ΄ ων η αίτηση η νομολογία υπαγορεύει ότι το δημόσιο συμφέρον πρέπει να συγκεκριμενοποιείται με αναφορά σε περιστατικά έτσι που να αποκτά το απαραίτητο περιεχόμενο που θα αποκαλύπτει το συλλογισμό και θα επιτρέπει το δικαστικό έλεγχο (Panayiotis Georghiou (Catering) Ltd v. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 221, Seco Ltd v. Σ.Α.Λ., Α.Ε. 2188/1.7.98, Κυνηγού κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2111/18.6.98 και Ζίττης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2616 και 2622/14.4.2000). Κατά τον έλεγχο των γεγονότων και της κρίσης της διοίκησης ως προς το τί συνιστά δημόσιο συμφέρον το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά με την δική του άποψη αυτή της διοίκησης. Εξετάζει αν παραβιάστηκε ο Νόμος ή αν παρουσιάζεται κατάχρηση εξουσίας ή αυθαιρεσία οπόταν και επεμβαίνει (βλ.
Panayiotis Georghiou (Catering) Ltd, πιο πάνω). Στην παρούσα υπόθεση οι καθ΄ ων η αίτηση δεν έχουν συγκεκριμενοποιήσει το δημόσιο συμφέρον με αναφορά σε οποιαδήποτε περιστατικά. Έχουν επομένως ενεργήσει αυθαίρετα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται και γι΄ αυτό το λόγο.Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή (αιτητικό 1) επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Η Προσφυγή (αιτητικό 2) αποτυγχάνει με έξοδα υπέρ του Ε/Μ αρ. 2.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.