|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 4 ΑΑΔ 785
5 Σεπτεμβρίου, 2003
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 727/2001)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Πλήρωση των δύο από τις 17 θέσεις βάσει του περί Επαγγελματικής Αποκατάστασης των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμων του 1997 και 1998 (Ν. 55(Ι)/97 και Ν. 100(Ι)/98) που κρίθηκαν αντισυνταγματικοί ― Συνέπειες εκτείνονται μόνο για την ακύρωση των δύο αυτών θέσεων.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Προσόντα ― Πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα ― Απαραίτητη η έρευνα της Ε.Δ.Υ., κατά πόσο σχετίζονται με τα καθήκοντα της θέσης ― Απλή αναφορά ότι λήφθηκαν υπόψη, στέρησε πιθανό προβάδισμα της αιτήτριας έναντι άλλων υποψηφίων.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Συστάσεις Προϊσταμένου ― Δεν απαιτείται αιτιολογία ― Μηδενικής αξίας, εφόσον δεν μπορούσε να διαπιστωθεί σε ποιά στοιχεία στηρίχθηκε, δεδομένου ότι δεν λήφθηκαν υπόψη οι εντυπώσεις από τις προφορικές συνεντεύξεις και δεν είχαν όλοι οι συστηθέντες το πλεονέκτημα ― Εφόσον λήφθηκε υπόψη από την Ε.Δ.Υ., η επίδικη απόφαση ακυρώθηκε.
Η αιτήτρια προσέφυγε κατά της επιλογής των ενδιαφερομένων μερών για πλήρωση των επιδίκων θέσεων Λειτουργού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Ο δικηγόρος της αιτήτριας για να πλήξει το κύρος της απόφασης όσο αφορά τα ΕΜ Κατσιολούδη και Μούσα πρόβαλε ότι στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία ν. Ελένης Κωνσταντίνου (2002) 3 Α.Α.Δ. 534, η Ολομέλεια κήρυξε ως αντισυνταγματικό το Άρθρο 3 των Νόμων 55(1)/97 και 100(1)/98.
Κρίθηκε στην υπόθεση εκείνη ότι η παράγραφος 2 του Άρθρου 28 του Συντάγματος αποκλείει κάθε διάκριση για οποιοδήποτε λόγο, μη ρητά προβλεπόμενη από το Σύνταγμα.
Η εφαρμογή του Άρθρου 3 των Νόμων αυτών με βάση το οποίο η ΕΔΥ προέβη σε επιλογή των πιο πάνω ΕΜ πλήττει το κύρος της διαδικασίας πλήρωσης των δύο θέσεων και η ακύρωση της απόφασης της ΕΔΥ που αφορά τα ΕΜ αυτά είναι αναπόφευκτη.
Σε διαφορετική προσέγγιση του θέματος προέβηκε ο Δικαστής Κραμβής στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις Στυλιανού κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 892/00 κ.ά., ημερ. 29.11.2002. Ακύρωσε τη διαδικασία πλήρωσης όλων των θέσεων επειδή στη μια από τις εννέα κενές θέσεις διορίστηκε υποψήφιος που πληρούσε τις πρόνοιες του άρθρου 3 των Νόμων αυτών.
Αφού όμως η διαδικασία πλήρωσης των δύο θέσεων στην εξεταζόμενη περίπτωση μπορεί να διαχωρισθεί από την υπόλοιπη για πλήρωση των δεκαπέντε θέσεων, μπορεί να εξεταστεί ξεχωριστά το κύρος της και να ακυρωθεί η επίδικη απόφαση εν μέρει.
2. Το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης δεν καθόριζε την κατοχή μεταπτυχιακού διπλώματος ως πλεονέκτημα. Η ΕΔΥ όμως είχε καθήκον να εξετάσει αν το σχετικό προσόν της αιτήτριας μπορούσε να συσχετισθεί με τα καθήκοντα της θέσης. Παράκαμψε το θέμα αναφέροντας απλώς ότι λήφθηκαν υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων. Αυτό δεν ήταν αρκετό. Είχε υποχρέωση να αξιολογήσει και να σταθμίσει τη σημασία των πρόσθετων προσόντων που κατείχαν οι υποψήφιοι. Η αιτήτρια ίσως αποκτούσε προβάδισμα έναντι των ΕΜ, που δεν είχαν το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας.
3. Ο Νόμος δεν επιβάλλει αιτιολόγηση της σύστασης στις περιπτώσεις που πρόκειται να πληρωθεί θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η σημασία της όμως συσχετίζεται με τα αντικειμενικά δεδομένα στα οποία στηρίχθηκε. Όταν δεν συνάδει με αυτά, χάνει τη σημασία της. Δεν μπορεί να διαπιστωθεί σε ποια στοιχεία στηρίχθηκε ώστε να προκύπτει υπεροχή των συστηθέντων, δεδομένου ότι δε λήφθηκε υπόψη η απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση κατά την ενώπιον της ΕΔΥ αρχική διαδικασία και δεν έκλινε την πλάστιγγα το πλεονέκτημα της πείρας, αφού συστήθηκαν υποψήφιοι που δεν το κατείχαν ενώ παρακάμφθηκαν υποψήφιοι που το κατείχαν.
Δεν μπορεί παρά να έχει μηδενική αξία η σύσταση της Διευθύντριας Τελωνείων. Η ΕΔΥ όμως φαίνεται να της έδωσε ιδιαίτερη αξία αφού ανέφερε ότι η σύσταση, μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία που είχε ενώπιόν της, καθιστούσαν τους συστηθέντες να υπερέχουν των άλλων υποψηφίων. Κατέληξε στη διαπίστωση αυτή ενώ παρατήρησε ότι ορισμένοι υποψήφιοι που δεν επιλέγηκαν κατείχαν το πλεονέκτημα της πείρας, δεν είχαν όμως συστηθεί από τη Διευθύντρια. Στοιχείο που δείχνει τη βαρύνουσα σημασία που είχε η σύσταση για την ΕΔΥ.
Έτσι παραμένει το εύλογο ερώτημα ποια στοιχεία καθόρισαν την υπεροχή των ΕΜ έναντι της αιτήτριας. Η απόφαση της ΕΔΥ στερείται κατ' ακολουθία οποιασδήποτε αιτιολογίας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Κωνσταντίνου (2002) 3 Α.Α.Δ. 534,
Στυλιανού κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 892/00 κ.ά., ημερ. 29.11.2002.
Προσφυγή.
Α. Κωνσταντίνου, για την Αιτήτρια.
Ε. Καρακάννα, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 3 και 11.
�Α. Ζαχαρίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 9.
Ο. Παλάτου, για Α. Ταλιαδώρο, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 12.
�Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή προσβάλλεται ο διορισμός/η προαγωγή από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) των δώδεκα ενδιαφερόμενων μερών στη θέση Λειτουργού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής).
Η επίδικη διαδικασία αποτέλεσε το αντικείμενο επανεξέτασης λόγω ακυρωτικών αποφάσεων που εκδόθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Η επανεξέταση πλήρωσης των δεκαεπτά κενών θέσεων άρχισε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Αφού έλαβε υπόψη τα αποτελέσματα της γραπτής εξέτασης, τα προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης και το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων οι οποίοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, αποφάσισε να συστήσει εξηνταοκτώ υποψηφίους τους οποίους έκρινε κατάλληλους για διορισμό/προαγωγή. Σ΄αυτούς περιλαμβάνονταν η αιτήτρια και τα ΕΜ.
Η ΕΔΥ προέβηκε σε επανεξέταση πλήρωσης των θέσεων στη συνεδρία της ημερομηνίας 11.5.01. Αποφάσισε να δεχθεί την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και να περιλάβει στον τελικό κατάλογο των καταλληλότερων υποψηφίων ακόμα τέσσερις υποψηφίους.
Ακολούθησε η συνεδρία της ημερομηνίας 22.5.01. Σ΄αυτή διαπίστωσε ότι τρεις υποψήφιοι πληρούσαν τις πρόνοιες των περί Επαγγελματικής Αποκατάστασης των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμων του 1997 και 1998 (Ν. 55(1)/97 και τροποποιητικός Νόμος 100(1)/98) που προβλέπουν ότι ποσοστό 10% των κενών θέσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, πληρούται από προσοντούχους υποψηφίους που ανήκουν στην καθοριζόμενη τάξη, η οποία περιλαμβάνει παθόντες και τέκνα εγκλωβισμένων.
Η ΕΔΥ αποφάσισε να εφαρμόσει τους Νόμους αυτούς για την πλήρωση δύο θέσεων.
Μετά από σύσταση της Διευθύντριας Τελωνείων αποφάσισε την προαγωγή/διορισμό των ΕΜ Κατσιολούδη Πέτρου και Μούσα Πεππίνου.
Στη συνέχεια η Διευθύντρια Τελωνείων κλήθηκε να προβεί σε σύσταση για τις υπόλοιπες δεκαπέντε θέσεις. Σύστησε δεκαπέντε υποψηφίους αναφέροντας απλώς τα ονόματά τους και απεχώρησε. Σ΄ αυτούς περιλαμβάνονταν τα ΕΜ, όχι όμως η αιτήτρια.
Η ΕΔΥ προέβη σε αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Αφού έλαβε υπόψη τα ενώπιον της στοιχεία που ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο καθώς και τη σύσταση της Διευθύντριας Τελωνείων, έκρινε ότι οι συστηθέντες υπερείχαν των άλλων υποψηφίων ως οι πιο κατάλληλοι για διορισμό/προαγωγή στις επίδικες θέσεις.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας για να πλήξει το κύρος της απόφασης όσο αφορά τα ΕΜ Κατσιολούδη και Μούσα πρόβαλε ενώπιόν μου ότι στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία ν. Κωνσταντίνου (2002) 3 Α.Α.Δ. 534, η Ολομέλεια κήρυξε ως αντισυνταγματικό το άρθρο 3 των Νόμων 55(1)/97 και 100(1)/98.
Κρίθηκε στην υπόθεση εκείνη ότι η παράγραφος 2 του άρθρου 28 του Συντάγματος αποκλείει κάθε διάκριση για οποιοδήποτε λόγο, μη ρητά προβλεπόμενη από το Σύνταγμα.
Η εφαρμογή του άρθρου 3 των Νόμων αυτών με βάση το οποίο η ΕΔΥ προέβη σε επιλογή των πιο πάνω ΕΜ πλήττει το κύρος της διαδικασίας πλήρωσης των δύο θέσεων και η ακύρωση της απόφασης της ΕΔΥ που αφορά τα ΕΜ αυτά είναι αναπόφευκτη.
Σε διαφορετική προσέγγιση του θέματος προέβηκε ο Δικαστής Κραμβής στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις Στυλιανού κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υποθ. Αρ. 892/00 κ.ά., ημερ. 29.11.2002. Ακύρωσε τη διαδικασία πλήρωσης όλων των θέσεων επειδή στη μια από τις εννέα κενές θέσεις διορίστηκε υποψήφιος που πληρούσε τις πρόνοιες του άρθρου 3 των Νόμων αυτών.
Έχω διαφορετική άποψη. Αφού η διαδικασία πλήρωσης των δύο θέσεων στην εξεταζόμενη περίπτωση μπορεί να διαχωρισθεί από την υπόλοιπη για πλήρωση των δεκαπέντε θέσεων, μπορεί να εξεταστεί ξεχωριστά το κύρος της και να ακυρωθεί η επίδικη απόφαση εν μέρει.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η ΕΔΥ δεν εξέτασε, όπως είχε καθήκον, αν το μεταπτυχιακό δίπλωμα της αιτήτριας μπορούσε να συσχετισθεί με τα καθήκοντα της θέσης. Αναφέρεται απλώς στο πρακτικό της σχετικής συνεδρίας της ότι έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων.
Η αιτήτρια κατέχει πανεπιστημιακό δίπλωμα στα Οικονομικά (Β.Α in Economics), Postgraduate Diploma in Economics και M.A. in International Economics.
Το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης δεν καθόριζε την κατοχή μεταπτυχιακού διπλώματος ως πλεονέκτημα. Η ΕΔΥ όμως είχε καθήκον να εξετάσει αν το προσόν αυτό της αιτήτριας μπορούσε να συσχετισθεί με τα καθήκοντα της θέσης. Παράκαμψε το θέμα αναφέροντας απλώς ότι λήφθηκαν υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων. Αυτό δεν ήταν αρκετό. Είχε υποχρέωση να αξιολογήσει και να σταθμίσει τη σημασία των πρόσθετων προσόντων που κατείχαν οι υποψήφιοι. Η αιτήτρια ίσως αποκτούσε προβάδισμα έναντι των ΕΜ που δεν είχαν το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας.
Πρόβαλε περαιτέρω ο κ. Κωνσταντίνου ότι η σύσταση της Διευθύντριας Τελωνείων είναι λακωνική και συνεπώς μηδαμινής σημασίας. Η ΕΔΥ δεν έπρεπε να δώσει σ΄αυτή ιδιαίτερη σημασία.
Όπως προκύπτει από τα σχετικά πρακτικά της ΕΔΥ, η Διευθύντρια αναφέρθηκε στους δεκαπέντε υποψηφίους που σύστησε ονομαστικά και μόνο, χωρίς να αναφέρει τίποτα περισσότερο.
Ο Νόμος δεν επιβάλλει αιτιολόγηση της σύστασης στις περιπτώσεις που πρόκειται να πληρωθεί θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η σημασία της όμως συσχετίζεται με τα αντικειμενικά δεδομένα στα οποία στηρίχθηκε. Όταν δε συνάδει με αυτά, χάνει τη σημασία της. Δεν μπορεί να διαπιστωθεί σε ποια στοιχεία στηρίχθηκε ώστε να προκύπτει υπεροχή των συστηθέντων δεδομένου ότι δε λήφθηκε υπόψη η απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση κατά την ενώπιον της ΕΔΥ αρχική διαδικασία και δε έκλινε την πλάστιγγα το πλεονέκτημα της πείρας αφού συστήθηκαν υποψήφιοι που δεν το κατείχαν ενώ παρακάμφθηκαν υποψήφιοι που το κατείχαν.
Δεν μπορεί παρά να έχει μηδενική αξία η σύσταση της Διευθύντριας Τελωνείων. Η ΕΔΥ όμως φαίνεται να της έδωσε ιδιαίτερη αξία αφού ανέφερε ότι η σύσταση, μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία που είχε ενώπιόν της, καθιστούσαν τους συστηθέντες να υπερέχουν των άλλων υποψηφίων. Κατέληξε στη διαπίστωση αυτή ενώ παρατήρησε ότι ορισμένοι υποψήφιοι που δεν επιλέγηκαν κατείχαν το πλεονέκτημα της πείρας, δεν είχαν όμως συστηθεί από τη Διευθύντρια. Στοιχείο που δείχνει τη βαρύνουσα σημασία που είχε η σύσταση για την ΕΔΥ.
Έτσι παραμένει το εύλογο ερώτημα ποια στοιχεία καθόρισαν την υπεροχή των ΕΜ έναντι της αιτήτριας. Η απόφαση της ΕΔΥ στερείται κατ' ακολουθία οποιασδήποτε αιτιολογίας.
Για τους πιο πάνω λόγους η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί στην ολότητά της. Ως εκ τούτου δε θ΄ασχοληθώ με τους άλλους λόγους ακυρότητας που προβλήθηκαν.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, η επίδικη απόφαση ακυρώνεται και επιδικάζονται έξοδα υπέρ της αιτήτριας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.