|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 4 ΑΑΔ 544
9 Ιουνίου, 2003
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
αναφορικα με το αρθρο 146 του συνταγμαΤΟΣ
F.V. PANEL ADVERTISING LTD.,
Αιτήτρια,
v.
ΔΗΜΟΥ ΕΓΚΩΜΗΣ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 685/2001)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Αντικείμενο ― Παράλειψη απάντησης βάσει του Άρθρου 29 του Συντάγματος ― Το συγκεκριμένο αίτημα ή παράπονο, που δεν απαντήθηκε, πρέπει να βρίσκεται εντός της Αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου ― Δεν πληρούσε την προϋπόθεση αυτή η επίδικη παράλειψη απάντησης σε αίτημα λήψης πληροφοριών.
Η αιτήτρια προσέφυγε κατά της παράλειψης απάντησης επί αιτήματός της για λήψη συγκεκριμένων πληροφοριών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Στην παρούσα περίπτωση από τα στοιχεία που έχουν παρουσιασθεί φαίνεται ότι το αίτημα ήταν καθαρά πληροφοριακού χαρακτήρα και η παράλειψη του καθ' ου η αίτηση να απαντήσει μέσα στα πλαίσια του Άρθρου 29 του Συντάγματος, δεν παρήγαγε έννομα αποτελέσματα και κατ' επέκταση δεν ήταν εκτελεστή πράξη. Και τούτο γιατί η αιτήτρια δεν απέδειξε ότι έχει υποστεί κάποια ουσιώδη βλάβη που θα της επέτρεπε να αξιώσει θεραπεία σύμφωνα με το Άρθρο 146.1 του Συντάγματος.
Η διαπίστωση ότι η παράλειψη του καθ' ου η αίτηση να απαντήσει στην αιτήτρια αν είχε δοθεί άδεια για εγκατάσταση �πινακίδων στο συγκεκριμένο χώρο δεν παρήγαγε έννομα αποτελέσματα, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η αιτήτρια στερείται έννομου συμφέροντος, δοθέντος ότι η ίδια δεν αποτάθηκε για να εξασφαλίσει άδεια τοποθέτησης πινακίδων.
�
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Yialousa Savings Bank v. Republic (1977) 3 C.L.R. 25,
Δαυΐδ ν. Δημοκρατίας (1999) 4 Α.Α.Δ. 1100,
Παχίτας ν. Υπουργού Εσωτερικών, Υπόθ. Αρ. 292/98, ημερ. 5.4.2001.
Προσφυγή.
Γ. Γιάγκου, για την Αιτήτρια.
Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Καθ'ου η αίτηση.
�
Cur. adv. vult.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια εταιρεία ζητά,
"Δήλωση του δικαστηρίου ότι η παράλειψη των καθών η αίτηση να απαντήσουν στο αίτημα των αιτητών ημερ. 24/5/2001 για να πληροφορηθούν κατά πόσο δόθηκε άδεια ή όχι από τον καθού η αίτηση Δήμο για την εγκατάσταση διαφημιστικής πινακίδας τύπου TRIVISION στη γωνία Λεωφ. Γρίβα Διγενή και Στασίνου είναι παράνομη και ό,τι παρελήφθη θα πρέπει να διενεργηθεί."
(α) Τα γεγονότα.
Η αιτήτρια με επιστολή της ημερομηνίας 24/5/2001 ζήτησε να πληροφορηθεί αν είχε δοθεί άδεια σε τυχόν ενδιαφερόμενους για την εγκατάσταση διαφημιστικής πινακίδας τύπου TRIVISION σε δημόσιο χώρο, στη γωνία Λεωφ. Γρίβα Διγενή και Στασίνου, κοντά στο ενιαίο Λύκειο Κύκκου, μέσα στα όρια του Δήμου Έγκωμης. Επειδή ο καθ'ου η αίτηση Δήμος παρέλειψε και/ή αμέλησε να απαντήσει, η αιτήτρια καταχώρησε στις 10/8/2001 την παρούσα προσφυγή ζητώντας δήλωση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη του καθ'ου η αίτηση Δήμου να απαντήσει ήταν παράνομη και ότι έπρεπε να διενεργηθεί ό,τι είχε παραληφθεί.
Στις 16/11/2001 ο Δημοτικός Μηχανικός του καθ'ου η αίτηση Δήμου απάντησε στην αιτήτρια εταιρεία ως ακολούθως:
"Κύριοι,
Διαφημιστική πινακίδα τύπου TRIVISION
σε δημόσιο χώρο παρά το Ενιαίο Λύκειο Κύκκου
Αναφέρομαι στην επιστολή ημ. 24.5.01, σχετικά με το πιο πάνω θέμα, η οποία έχει σταλεί από το δικηγορικό γραφείο Λ. Παπαφιλίππου & Σία και σας πληροφορώ ότι η καθυστέρηση στην αποστολή απάντησης, οφειλόταν στο ότι η επιστολή παρέπεσε, γεγονός για το οποίο απολογούμαι.
Σε απάντηση των ερωτημάτων που τίθενται στην επιστολή επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι το δημοτικό συμβούλιο χειρίστηκε το θέμα της τοποθέτησης διαφημιστικών πινακίδων τύπου PISA, TRIVISION και Ηλεκτρονικές με συμφωνίες ιδιωτικού δικαίου.
Είμαστε στη διάθεση σας σε οποιεσδήποτε τυχόν διευκρινήσεις."
Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι με την παράλειψη του καθ'ου η αίτηση να απαντήσει στην επιστολή της της 24/5/2001 παραβιάσθηκε το δικαίωμα αναφοράς της όπως αυτό κατοχυρώνεται με το Άρθρο 29 του Συντάγματος. Επιπρόσθετα υποβλήθηκε ότι η παράλειψη του καθ'ου η αίτηση να απαντήσει στην επιστολή της αιτήτριας αποσκοπούσε στη "συγκάλυψη πιθανής μη προκήρυξης προσφορών" για την παραχώρηση αδειών τοποθέτησης διαφημιστικών πινακίδων, ενέργεια που απέβη ζημιογόνος ως προς τα συμφέροντα της αιτήτριας που είχε πρόθεση συμμετοχής και υποβολής προσφοράς σε περίπτωση προκήρυξης μειοδοτικού διαγωνισμού. Με την παράβαση του δικαιώματος αναφοράς προσβάλλεται, κατά την αιτήτρια, "το δικαίωμα της να γνωρίζει κατά πόσο προσβλήθηκε με τη μη διεξαγωγή προσφορών το δικαίωμα εργασίας, το δικαίωμά της για ίση μεταχείριση και το δικαίωμά της να προσβάλει μια παράνομη διαδικασία που ακολούθησαν οι καθ'ων η αίτηση". Επιπρόσθετα η αιτήτρια αμφισβητεί τη νομιμότητα των "συμφωνιών ιδιωτικού δικαίου" αφού η σύναψη τέτοιων συμφωνιών συγκρούεται με τις αρχές της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης.
(β) Η προδικαστική ένσταση.
Ο καθ'ου η αίτηση έχει προβάλει προδικαστική ένσταση ότι εφόσον η αιτήτρια ουδέποτε υπέβαλε αίτημα για παραχώρηση άδειας τοποθέτησης διαφημιστικής πινακίδας στο συγκεκριμένο χώρο, δεν έχει έννομο συμφέρον.
Από το αιτητικό της προσφυγής φαίνεται ότι το μοναδικό νομικό σημείο που διατυπώνεται είναι η παράλειψη του καθ'ου η αίτηση να απαντήσει σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 29 του Συντάγματος. Το πιο πάνω άρθρο προνοεί ότι,
"1. Έκαστος έχει το δικαίωμα ατομικώς ή ομού μετ' άλλων να υποβάλλη εγγράφους αιτήσεις ή παράπονα προς οιανδήποτε αρμοδίαν δημοσίαν αρχήν δικαιούμενος ν' απαιτήσει όπως αύτη επιληφθή αυτών και αποφασίση ταχέως. Η απόφασις της αρχής ταύτης, δεόντως ητιολογημένη, γνωστοποιείται εγγράφως αμέσως εις τον υποβάλλοντα την αίτησιν ή τα παράπονα εν πάση περιπτώσει εντός προθεσμίας μη υπερβαινούσης τας τριάκοντα ημέρας.
2. Εφ' όσον ο ενδιαφερόμενος δεν ικανοποιείται εκ της αποφάσεως ή οσάκις ουδεμία απόφασις γνωστοποιήται προς αυτόν εντός της καθοριζομένης εν τη πρώτη παραγράφω του παρόντος άρθρου προθεσμίας δύναται ο ενδιαφερόμενος ν' αγάγη ενώπιον αρμοδίου δικαστηρίου διά προσφυγής την υπόθεσιν, εις ήν αφορά η αίτησις ή το παράπονον αυτού."
Η επίκληση του πιο πάνω άρθρου προϋποθέτει ότι,
(α) Το αντικείμενο της αίτησης ή του παραπόνου θα πρέπει να βρίσκεται εντός της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου όπως αυτή καθορίζεται με το Άρθρο 146.1 του Συντάγματος. (Βλ. Yialousa Savings Bank v. Republic (1977) 3 C.L.R. 25) και
(β) Ο αιτητής που αξιώνει θεραπεία σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος σε σχέση �με την �ουσία του αιτήματος του, δεν μπορεί να αξιώνει ταυτόχρονα ξεχωριστή θεραπεία για παράλειψη της διοίκησης να απαντήσει σε αίτημα του για παραβίαση του Άρθρου 29 του Συντάγματος.
�
Στην παρούσα περίπτωση από τα στοιχεία που έχουν παρουσιασθεί φαίνεται ότι το αίτημα ήταν καθαρά πληροφοριακού χαρακτήρα και η παράλειψη του καθ'ου η αίτηση να απαντήσει μέσα στα πλαίσια του Άρθρου 29 του Συντάγματος, δεν παρήγαγε έννομα αποτελέσματα και κατ' επέκταση δεν ήταν εκτελεστή πράξη. Και τούτο γιατί η αιτήτρια δεν απέδειξε ότι έχει υποστεί κάποια ουσιώδη βλάβη που θα της επέτρεπε να αξιώσει θεραπεία σύμφωνα με το Άρθρο 146.1 του Συντάγματος. (Βλ. Δαυΐδ ν. Δημοκρατίας (1999) 4 Α.Α.Δ. 1100 και Παχίτας ν. Υπουργού Εσωτερικών, Προσφυγή Αρ. 292/98, ημερ. 5/4/2001).
Όπως τονίζεται στο σύγγραμμα του Θ.Δ. Τσάτσου "Αίτησις ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας", Τρίτη Έκδοση, στη σελίδα 44,
"Διά τούτο έννομον συμφέρον υπάρχει μόνον εφ' όσον ο αιτούμενος την ακύρωσιν της προσβαλλομένης πράξεως ή παραλείψεως έχει ήδη ζημιωθή ή είναι βέβαιον ότι θα ζημιωθή εξ αυτής και δεν αρκεί μόνον η προσδοκία ωφελείας ή αποφυγής ζημίας εκ της ακυρώσεως. Οσάκις ο αιτούμενος την ακύρωσιν δεν έχει ήδη ζημιωθή υπό την ανωτέρω καθορισθείσαν έννοιαν, εκ της προσβαλλομένης πράξεως ή παραλείψεως, το συμφέρον αυτού είναι ενδεχόμενον και μελλοντικόν."
Η διαπίστωση ότι η παράλειψη του καθ'ου η αίτηση να απαντήσει στην αιτήτρια αν είχε δοθεί άδεια για εγκατάσταση πινακίδων στο συγκεκριμένο χώρο δεν παρήγαγε έννομα αποτελέσματα, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η αιτήτρια στερείται έννομου συμφέροντος, δοθέντος ότι η ίδια δεν αποτάθηκε για να εξασφαλίσει άδεια τοποθέτησης πινακίδων.
Συνακόλουθα η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.