Φιλίππου Γεώργιος Σ. και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2003) 4 ΑΑΔ 261

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Προσόντα ― Προσόν της «ερευνητικής εργασίας με συναφείς επιστημονικές δημοσιεύσεις» ― Ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια της ΕΔΥ ― Εύλογη η απόφαση αποκλεισμού του αιτητή, που δεν είχε δημοσιεύσεις, παρά μόνο αυτές που έγιναν κατά το διάστημα των σπουδών του για απόκτηση του πτυχίου του.

Έννομο Συμφέρον ― Προβολής λόγου ακυρώσεως ― Στερείται εννόμου συμφέροντος προβολής λόγου ακυρώσεως που αφορά στη τελική επιλογή προαχθέντος, ο δημόσιος υπάλληλος που αποκλείεται ως μη προσοντούχος.

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Αξία ― Υπεροχή σε 8 «εξαίρετος» για τα τελευταία πέντε έτη, μεταξύ εξαίρετων υποψηφίων, δεν δικαιολογεί υπεροχή σε αξία ― Σημασία έχει η γενική εικόνα.

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Αρχαιότητα ― Υπεροχή σε αρχαιότητα κατά 13 χρόνια ― Συντριπτική αρχαιότητα η οποία δεν μπορεί να υπερσκελιστεί με οριακή υπεροχή σε αξία ― Ικανοποιητικός λόγος απόκλισης από τη σύσταση του Προϊσταμένου ― Άκυρη η τέτοια σύσταση.

Οι αιτητές ζήτησαν, με τις συνεκδικασθείσες προσφυγές, την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α΄, Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την υπ. αρ. 1001/01, αλλά ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:

1. Εφόσον το ζήτημα κατοχής των προσόντων εγείρεται ως επίδικο θέμα, ο αιτητής διατηρεί έννομο συμφέρον προσβολής της απόφασης.

2. Σε αντίθεση με τον αιτητή στην 1045/01 και τα ενδ. μέρη, ο αιτητής στην υπ. αρ. 1001/01 συμμετείχε σε εκπόνηση εργασιών στα πλαίσια ερευνητικών ομάδων καθώς και μόνος του σε πειραματικές εργασίες, χωρίς όμως να διαθέτει οποιεσδήποτε δημοσιεύσεις. Οι δημοσιεύσεις που επικαλείται ο αιτητής φαίνεται πως έγιναν κατά την περίοδο των σπουδών του (1975) για την απόκτηση του πτυχίου του και αναμφίβολα δεν μπορούσαν να ληφθούν υπόψη για σκοπούς προαγωγής.

Είναι καλά εμπεδωμένη η αρχή που πηγάζει από τη νομολογία ότι η κρίση ως προς τη συνδρομή των αναγκαίων προσόντων από τους υποψηφίους αποτελεί αυτοτελές προκριματικό ζήτημα, η λύση του οποίου ανάγεται στην διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στη κρίση αυτή, εκτός αν η λύση που δόθηκε δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή ή υπήρξε υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας ή υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας ή πλάνη.

Η αιτιολογία που έδωσε η Επιτροπή εν προκειμένω, έστω και λακωνική, συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων. Ο αιτητής απέτυχε να ανατρέψει το τεκμήριο της νομιμότητας της έρευνας που διεξήγαγε η Επιτροπή και να στοιχειοθετήσει την ύπαρξη πλάνης. Ενόψει των πιο πάνω, η απόφαση της Επιτροπής να αποκλείσει τον αιτητή διότι δεν ικανοποιούσε το απαιτούμενο προσόν της παραγράφου (2) του σχεδίου υπηρεσίας, ήταν εύλογα επιτρεπτή.

3. Οι λοιποί ισχυρισμοί ακυρότητας που προβάλει ο αιτητής, αναφέρονται στη σύσταση του διευθυντή, στην υπεροχή του έναντι των ενδιαφερομένων μερών και γενικά στην διαδικασία επιλογής που ακολούθησε του αποκλεισμού του ως μη προσοντούχου υποψηφίου. Εφόσον ο αιτητής αποκλείστηκε από τον κατάλογο υποψηφίων, δεν έχει έννομο συμφέρον να επικαλείται τέτοιους λόγους ακύρωσης, διότι από την τυχόν ακύρωση της τελικής απόφασης δεν υπάρχει περίπτωση να αντλήσει οποιοδήποτε όφελος.

4. Από τις ιδιότητες που έχει προκρίνει εδώ ο Διευθυντής, ο αιτητής υστερεί στα έτη 1995-97 μόνο στο στοιχείο της απόδοσης, ενώ στους υπόλοιπους τομείς ισοβαθμεί ως εξίσου εξαίρετος υπάλληλος με το ενδ. πρόσωπο. Αναφορικά με τη γενικότερη τους αξία, η αριθμητική διαφορά κατά 8 μονάδες, τα τελευταία 5 έτη υστερεί ο αιτητής, ενόψει και της εξαίρετης βαθμολογίας των υποψηφίων κατά τη μακρά σταδιοδρομία τους, δεν δικαιολογεί τέτοιας μορφής μονολιθική υπεροχή του ενδ. μέρους σε αξία. Στην κατάταξη των υποψηφίων σημασία έχει η συνολική εικόνα.

5. Η συγκριτική τους αξία όπως προκύπτει από τις αξιολογικές εκθέσεις δεν δικαιολογεί τόσο βαρύνουσα υπεροχή του ενδ. μέρους σε αξία σε βαθμό που να υποσκελίζει την αρχαιότητα του αιτητή κατά 13 χρόνια (στην αμέσως προηγούμενη θέση του Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών). Ο Διευθυντής όπως και η Επιτροπή παραγνώρισαν την συντριπτική αυτή αρχαιότητα του αιτητή, επικαλούμενοι την οριακή υπεροχή του ενδ. μέρους σε αξία.

Η αρχαιότητα αναδεικνύεται ως σημαντικός παράγοντας σε θέσεις προαγωγής όταν οι υποψήφιοι ισοδυναμούν σε αξία και προσόντα, όπως στην παρούσα υπόθεση. Επίσης η συντριπτική υπεροχή σε αρχαιότητα του αιτητή, που ισοδυναμεί και με υπεροχή σε εύρος υπηρεσίας, μπορούσε να αποτελέσει ικανοποιητικό λόγο για απόκλιση από τη σύσταση.

Κατόπιν των ανωτέρω, η αιτιολογία της σύστασης του Διευθυντή έρχεται σε σύγκρουση με τα στοιχεία των φακέλων, διότι:

(α) Βάσει των αξιολογικών εκθέσεων δεν στοιχειοθετείται η υπεροχή του ενδ. μέρους σε κάποιες από τις επιμέρους ιδιότητες που προέκρινε ο ίδιος ο Διευθυντής.

(β) Η γενικότερη αξία των υποψηφίων δεν δικαιολογούσε την παραγνώριση της σημαντικής αρχαιότητας του αιτητή.

Ενόψει των πιο πάνω, η σύσταση ακυρώνεται και η ακύρωση της συμπαρασύρει σε ακυρότητα την τελική απόφαση της Επιτροπής, η οποία αντί να την αγνοήσει την έλαβε σοβαρά υπόψη αφενός για την εξουδετέρωση της αρχαιότητας του αιτητή και αφετέρου για την επιλογή του ενδ. μέρους Σοφοκλή Γρηγορίου.

Ακολουθεί πως η καθ' ης άσκησε την διακριτική της ευχέρεια κατά πλημμελή τρόπο διότι παραγνώρισε την αρχαιότητα του αιτητή, χωρίς πειστικούς λόγους και γιατί έλαβε υπόψη πάσχουσα σύσταση.

6. Η προσφυγή αρ. 1001/2001 απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή.

Η προσφυγή 1045/01 επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα προς όφελος του αιτητή.

Διαταγή ως ανωτέρω.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Χρυσοστόμου κ.ά. ν. Κωνσταντινίδου κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 13,

Χατζηχάννας ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 19,

Κούνουνας ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 1179,

Γεωργιάδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2819,

Κωνσταντίνου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υποθέσεις Αρ. 925/98 κ.ά., ημερ. 14.3.2000,

Κληριώτη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υποθέσεις 133/99 κ.ά., ημερ. 22.1.2002,

Μικελλίδου ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 105,

Λεοντίου ν. Δημοκρατίας (2002) 4 Α.Α.Δ. 450,

Μουρτζή ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 915.

Προσφυγή.

Αρ. Γεωργίου, για τον Αιτητή στην 1001/2001.

Α. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή στην 1045/2001.

Μ. Σπηλιωτοπούλου, για την Καθ' ης η αίτηση.

Μ. Καλλιγέρου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος Σ. Γρηγορίου.

Cur. adv. vult.

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Με τις πιο πάνω συνεκδικαζόμενες προσφυγές προσβάλλεται η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α΄, Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών. Η προσφυγή αρ.1045/01 στρέφεται μόνο εναντίον της προαγωγής του Σοφοκλή Γρηγορίου ενώ ο αιτητής στην προσφυγή 1001/01, προσβάλλει την προαγωγή των Σοφοκλή Γρηγορίου (ΕΜ 1) και Μαρίνου Μάρκου (ΕΜ 2).

Ο αιτητής στην 1001/2001 αποκλείστηκε από την καθ' ης η αίτηση Επιτροπή («η Επιτροπή») ως μη προσοντούχος. Κρίθηκε πως δεν πληρούσε τον όρο (2) του Σχεδίου Υπηρεσίας που προνοούσε για «ερευνητική εργασία με συναφείς επιστημονικές δραστηριότητες». Η Επιτροπή στη συνεδρία της ημερ. 31.8.2001, κάλεσε τον Διευθυντή του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών για να δώσει συστάσεις. Ο Διευθυντής σύστησε τα ενδιαφερόμενα μέρη ως ακολούθως:

«Ο Μάρκου είναι ειδικός σε θέματα Αγροτικής Οικονομίας και είναι τοποθετημένος στον Κλάδο της Στατιστικής και Αγροτικής Οικονομικής. Ασχολείται με την οικονομική αξιολόγηση πειραμάτων του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών και την έρευνα της εμπορίας γεωργικών προϊόντων. Είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή του Δικτύου Γεωργικής Λογιστικής Πληροφόρησης και μέλος σε διάφορες επιτροπές. Είναι εργατικός, αφοσιωμένος και παραγωγικός. Εκτελεί τα καθήκοντά του με ζήλο.

Ο συστηνόμενος, παρόλο που υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του Κούμα, υπερτερεί έναντί του σε αξία. Πιστεύω ότι, λόγω της σημασίας και των απαιτήσεων της υπό πλήρωση θέσης, το στοιχείο της αρχαιότητας από μόνο του δεν μπορεί να αντισταθμίσει την υπεροχή σε αξία του Μάρκου, τον οποίο κρίνω ως καταλληλότερο για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης.

Ο Γρηγορίου είναι ειδικός σε θέματα πατατοκαλλιέργειας και είναι τοποθετημένος στον Κλάδο της Λαχανοκομίας/Ανθοκομίας. Είναι ώριμος, αφοσιωμένος ερευνητής και διεξάγει την εργασία του με πάθος. Η εργασία του έχει άμεση πρακτική εφαρμογή και έχει δώσει στους γεωργούς αρκετές ποικιλίες, καθώς και τρόπους διαχείρισης των πατατών. Μεταφέρει πάντοτε τα αποτελέσματα της έρευνάς του προς τους γεωργούς.

Ο συστηνόμενος, παρόλο που υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του Κούμα, υπερτερεί έναντί του σε αξία. Πιστεύω ότι, λόγω της σημασίας και των απαιτήσεων της υπό πλήρωση θέσης, το στοιχείο της αρχαιότητας από μόνο του δεν μπορεί να αντισταθμίσει την υπεροχή σε αξία του Γρηγορίου, τον οποίο κρίνω ως καταλληλότερο για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης.

Μετά από μια συνεκτίμηση όλων των στοιχείων των υποψηφίων και αφού λήφθηκαν υπόψη και οι προσωπικές ιδιότητες και ικανότητές τους, καθώς επίσης και οι απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, κρίνω ότι οι Μάρκου Μαρίνος και Γρηγορίου Σοφοκλής υπερέχουν έναντι του Κούμα Αλκη και τους θεωρώ ως τους πιο κατάλληλους για προαγωγή στη θέση Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α΄.»

Στη συνέχεια, η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων με βάση τις υπηρεσιακές εκθέσεις και τους προσωπικούς τους φακέλους και αφού έλαβε υπόψη τα κριτήρια αξία, προσόντα, αρχαιότητα καθώς και τη σύσταση του Διευθυντή, επέλεξε τα ενδ. μέρη με την εξής αιτιολογία:

«Καταλήγοντας στην πιο πάνω απόφαση, η Επιτροπή παρατήρησε ότι ο Γρηγορίου Σοφοκλής, σ' ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, υπερτερεί έναντι του ανθυποψηφίου του που δεν έχει επιλεγεί, αξιολογηθείς ως καθόλα εξαίρετος κατά τα τέσσερα τελευταία χρόνια, και επιπλέον, έχει την υπέρ του αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή, η οποία αποτελει ένα ανεξάρτητο στοιχείο προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων, το οποίο προσδίδει μεγαλύτερη βαρύτητα στον παράγοντα αξία.

Επιλέγοντας τον Μάρκου Μαρίνο, η Επιτροπή παρατήρησε ότι αυτός, σ' ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, υπερτερεί έναντι του ανθυποψηφίου του, που δεν έχει επιλεγεί, αξιολογηθείς ως καθόλα εξαίρετος κατά τα τέσσερα τελευταία χρόνια, διαθέτει το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και, επιπλέον, έχει την υπέρ του αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή, η οποία αποτελεί ένα ανεξάρτητο στοιχείο προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων, το οποίο προσδίδει μεγαλύτερη βαρύτητα στον παράγοντα αξία.

Καταλήγοντας στην πιο πάνω απόφασή της, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι οι επιλεγέντες υστερούν σε αρχαιότητα έναντι του Κούμα. Η Επιτροπή έκρινε, ωστόσο, ότι η αρχαιότητα αυτή δεν μπορεί από μόνη της να ανατρέψει τη γενική υπεροχή των επιλεγέντων, οι οποίοι υπερέχουν σε αξία, έχουν υπέρ τους τη σύσταση του Διευθυντή, η οποία ενισχύει ακόμη περισσότερο την αξία τους, και επιπλέον, δεν υστερούν σε προσόντα, ο δε Μάρκου διαθέτει και το πλεονέκτημα.»

Προσφυγή 1001/01

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η απόφαση της Επιτροπής ότι δεν είναι προσοντούχος στερείται αιτιολογίας και είναι προϊόν πλάνης. Λέγει συναφώς πως διαθέτει επιστημονικές δημοσιεύσεις στα πιο κάτω θέματα:

I. Το πρόβλημα της καλλιέργειας λαχανικών σε θερμοκήπια και

II. Ο εκκεντρισμός σαν αγροτεχνική μέθοδος στην λαχανοκομία.

Εισηγείται επίσης ότι η Επιτροπή δεν έδωσε ορθή και εύλογη ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας. Από πλευράς Δημοκρατίας υποδείχθηκε ότι η Επιτροπή ενημερώνεται σχετικά με το θέμα των επιστημονικών δημοσιεύσεων των υποψηφίων από το Διευθυντή και είχε ενώπιον της τους φακέλους πλήρωσης της θέσης και τους προσωπικούς φακέλους, επομένως εύλογα απέκλεισε τον αιτητή. Υπό μορφή προδικαστικής ένστασης αντέτεινε ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος εφόσον δεν πληρούσε την συγκεκριμένη πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας ήτοι, δεν διέθετε οποιεσδήποτε δημοσιεύσεις.

Η προδικαστική ένσταση που προβάλλει η καθ' ης η αίτηση δεν ευσταθεί. Εφόσον το ζήτημα κατοχής των προσόντων εγείρεται ως επίδικο θέμα, ο αιτητής διατηρεί έννομο συμφέρον προσβολής της απόφασης. (Χρυσοστόμου κ.ά. ν. Κωνσταντινίδου κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 13).

Το σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης αναφέρει τα εξής:

«Καθήκοντα και ευθύνες:

(α) Ετοιμάζει και υλοποιεί ερευνητικά ή και εκπαιδευτικά προγράμματα σε θέματα της ειδικότητάς του. Συνεργάζεται με άλλους λειτουργούς για την ετοιμασία και υλοποίηση ερευνητικών προγραμμάτων. Μεριμνά για τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της ερευνητικής εργασίας του.

(β) ......................................................................................................

(γ) ...................................................................................................

Απαιτούμενα προσόντα:

(1) .....................................................................................................

(2) Ερευνητική εργασία, με συναφείς επιστημονικές δημοσιεύσεις.

(3) ......................................................................................................

(4) .................................................................................................»

Κατόπιν εξέτασης του περιεχομένου των προσωπικών και υπηρεσιακών φακέλων, διαπίστωσα πως σε αντίθεση με τον αιτητή στην 1045/01 και τα ενδ. μέρη (που οι ίδιοι περιγράφουν ανάμεσα στα καθήκοντα τους και τη εκπόνηση συγκεκριμένων εργασιών οι οποίες δημοσιεύθηκαν), ο αιτητής συμμετείχε σε εκπόνηση εργασιών στα πλαίσια ερευνητικών ομάδων καθώς και μόνος του σε πειραματικές εργασίες χωρίς όμως να διαθέτει οποιεσδήποτε δημοσιεύσεις. Οι δημοσιεύσεις που αναφέρει ο αιτητής φαίνεται πως έγιναν κατά την περίοδο των σπουδών του (1975) για την απόκτηση του πτυχίου του και αναμφίβολα δεν μπορούσαν να ληφθούν υπόψη για σκοπούς προαγωγής.

Η Επιτροπή εξετάζοντας το θέμα των προσόντων των υποψηφίων ανέφερε τα εξής :

«Η Επιτροπή ασχολήθηκε με τον ενώπιόν της κατάλογο των υποψηφίων και έκρινε ότι προάξιμοι είναι οι υποψήφιοι με αύξ. αρ. 2, 4 και 5. Οι υποψήφιοι με αύξ. 1 και 3 δεν λαμβάνονται υπόψη λόγω του ότι δεν πληρούν την απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας για «Ερευνητική εργασία με συναφείς επιστημονικές δημοσιεύσεις» εφόσο δεν διαθέτουν οποιεσδήποτε δημοσιεύσεις.»

Είναι καλά εμπεδωμένη η αρχή που πηγάζει από τη νομολογία ότι η κρίση ως προς τη συνδρομή των αναγκαίων προσόντων από τους υποψηφίους αποτελεί αυτοτελές προκριματικό ζήτημα, η λύση του οποίου ανάγεται στην διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στη κρίση αυτή εκτός αν η λύση που δόθηκε δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή ή υπήρξε υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας ή υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας ή πλάνη. (Χατζηχάννας ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 19, Κούνουνας ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 1179).

Η πιο πάνω αιτιολογία που έδωσε η Επιτροπή, έστω και λακωνική, συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων. Ο αιτητής απέτυχε να ανατρέψει το τεκμήριο της νομιμότητας της έρευνας που διεξήγαγε η Επιτροπή και να στοιχειοθετήσει την ύπαρξη πλάνης. Ενόψει των πιο πάνω καταλήγω ότι, η απόφαση της Επιτροπής να αποκλείσει τον αιτητή διότι δεν ικανοποιούσε το απαιτούμενο προσόν της παραγράφου (2) του σχεδίου υπηρεσίας, ήταν εύλογα επιτρεπτή.

Ο αιτητής επικαλείται στα πλαίσια του ίδιου λόγου ακύρωσης την απόφαση του Α. Ν. Λοΐζου, Π. στην Αιμ. Γεωργιάδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2819, η οποία σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του έκρινε ως έγκυρη την προαγωγή ατόμου στην ίδια επίδικη θέση που διέθετε τα ίδια προσόντα με τα δικά του και επίσης δεν διέθετε επιστημονικές δημοσιεύσεις. Η συγκεκριμένη απόφαση δεν εξυπηρετεί καθόλου την θέση του αιτητή. Ήταν μεταξύ διαφορετικών διαδίκων και δεν θίγει καθόλου το θέμα των επιστημονικών δημοσιεύσεων ώστε να παράγει δεδικασμένο.

Οι λοιποί ισχυρισμοί ακυρότητας που προβάλει ο αιτητής αναφέρονται στη σύσταση του διευθυντή, στην υπεροχή του έναντι των ενδιαφερομένων μερών και γενικά στην διαδικασία επιλογής που ακολούθησε του αποκλεισμού του ως μη προσοντούχου υποψηφίου. Εφόσον ο αιτητής αποκλείστηκε από τον κατάλογο υποψηφίων, δεν έχει έννομο συμφέρον να επικαλείται τέτοιους λόγους ακύρωσης διότι από την τυχόν ακύρωση της τελικής απόφασης δεν υπάρχει περίπτωση να αντλήσει οποιοδήποτε όφελος. (Βλ. Κ. Κωνσταντίνου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υποθέσεις Αρ. 925/98 κ.ά., ημερ. 14.3.00, Κληριώτη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υποθέσεις Αρ. 133/99 κ.ά., ημερ. 22.1.02.)

Προσφυγή 1045/2001

Υποβλήθηκε εκ μέρους του αιτητή ότι η σύσταση συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων, είναι παράτυπη και αναιτιολόγητη. Ο Διευθυντής έθεσε ως αιτιολογικό έρεισμα της σύστασης του την ισχυριζόμενη υπεροχή του ενδ. μέρους σε γενική αξία και επιπλέον τόνισε ορισμένες ιδιότητες του, όπως το ότι (α) είναι ώριμος, αφοσιωμένος ερευνητής και διεξάγει την εργασία του με πάθος και (β) μεταφέρει πάντα τα αποτελέσματα της έρευνας του προς τους γεωργούς.

Οι ιδιότητες υπό το στοιχείο (α) υπάγονται στις υπηρεσιακές εκθέσεις και βαθμολογούνται στους τομείς αξιολόγησης υπό (2) Απόδοση, (3) Υπηρεσιακό ενδιαφέρον και (4) Υπευθυνότητα αυτών. Στις υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων πέντε ετών προ του ουσιώδους χρόνου ήτοι τα έτη 1995-2000 (μάλιστα η ίδια η Επιτροπή εξειδίκευσε ότι έλαβε υπόψη για σκοπούς σύγκρισης της αξίας των διαδίκων τα τελευταία τέσσερα χρόνια), ο αιτητής και ο Γρηγορίου (Ε.Μ.1) είναι σχεδόν ισοδύναμοι σε βαθμολογική αξία. Η εικόνα τους φαίνεται στον πιο κάτω πίνακα:

Έτος Ενδιαφερόμενο Μέρος Αιτητής

2000 Όλα Εξαίρετα Όλα Εξαίρετα

1999 Όλα Εξαίρετα 7Εξ. + 1 ΠΙ (Διοικ.&Διευ. Ικαν.)

1998 Όλα Εξαίρετα 7Εξ. + 1 ΠΙ (Διοικ.&Διευ. Ικαν.)

1997 Όλα Εξαίρετα 6Εξ. + 2 ΠΙ

(Απόδοση + Διοι.&Διευ. Ικαν.)

1996 7Εξ. + 1 ΠΙ (Διοικ.&Διευ. Ικαν.) 5Εξ. + 3 ΠΙ (Επαγγ. Καταρ. +

Απόδοση + Διοικ.&Διευ. Ικαν.)

1995 6Εξαιρ. + 2 ΠΙ 4Εξ. + 4 ΠΙ (Επαγγ.Κατ. +

(Συμπ. Πρ. Πολίτες + Δι.&Δι.Ικαν.) Απόδ. + Πρωτοβουλία

+ Διοι.&Διευ.Ικ.)

Από τις ιδιότητες που έχει προκρίνει ο Διευθυντής, ο αιτητής υστερεί στα έτη 1995-97 μόνο στο στοιχείο της απόδοσης, ενώ στους υπόλοιπους τομείς ισοβαθμεί ως εξίσου εξαίρετος υπάλληλος με το ενδ. πρόσωπο. Αναφορικά με τη γενικότερη τους αξία, η αριθμητική διαφορά κατά 8 μονάδες τα τελευταία 5 έτη υστερεί ο αιτητής ενόψει και της εξαίρετης βαθμολογίας των υποψηφίων κατά τη μακρά σταδιοδρομία τους, δεν δικαιολογεί τέτοιας μορφής μονολιθική υπεροχή του ενδ. μέρους σε αξία. Στην κατάταξη των υποψηφίων σημασία έχει η συνολική εικόνα. (Βλ. σχετικά Γεωργία Μικελλίδου ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 105, Κώστας Λεοντίου ν. Δημοκρατίας (2002) 4 Α.Α.Δ. 450).

Η συγκριτική τους αξία όπως προκύπτει από τις αξιολογικές εκθέσεις δεν δικαιολογεί τόσο βαρύνουσα υπεροχή του ενδ. μέρους σε αξία σε βαθμό που να υποσκελίζει την αρχαιότητα του αιτητή κατά 13 χρόνια (στην αμέσως προηγούμενη θέση του Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών). Ο Διευθυντής όπως και η Επιτροπή παραγνώρισαν την συντριπτική αυτή αρχαιότητα του αιτητή επικαλούμενοι την οριακή, σύμφωνα με τα πιο πάνω δεδομένα, υπεροχή του ενδ. μέρους σε αξία.

Η αρχαιότητα αναδεικνύεται ως σημαντικός παράγοντας σε θέσεις προαγωγής όταν οι υποψήφιοι ισοδυναμούν σε αξία και προσόντα, όπως στην παρούσα υπόθεση. Επίσης η συντριπτική υπεροχή σε αρχαιότητα του αιτητή που ισοδυναμεί και με υπεροχή σε εύρος υπηρεσίας, μπορούσε να αποτελέσει ικανοποιητικό λόγο για απόκλιση από τη σύσταση. (Μουρτζή ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 915).

Κατόπιν των ανωτέρω, διαπιστώνω ότι η αιτιολογία της σύστασης του Διευθυντή έρχεται σε σύγκρουση με τα στοιχεία των φακέλων διότι

(β) Η γενικότερη αξία των υποψηφίων δεν δικαιολογούσε την παραγνώριση της σημαντικής αρχαιότητας του αιτητή.

Ενόψει των πιο πάνω, η σύσταση ακυρώνεται και η ακύρωση της συμπαρασύρει σε ακυρότητα την τελική απόφαση της Επιτροπής η οποία αντί να την αγνοήσει την έλαβε σοβαρά υπόψη αφενός για την εξουδετέρωση της αρχαιότητας του αιτητή και αφετέρου για την επιλογή του ενδ. μέρους Σοφοκλή Γρηγορίου.

Ακολουθεί πως η καθ' ης άσκησε την διακριτική της ευχέρεια κατά πλημμελή τρόπο διότι παραγνώρισε την αρχαιότητα του αιτητή χωρίς πειστικούς λόγους και γιατί έλαβε υπόψη πάσχουσα σύσταση.

Η προσφυγή αρ. 1001/2001 απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή.

Διαταγή ως ανωτέρω.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία