|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 4 ΑΑΔ 75
29 Ιανουαρίου, 2003
[ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ERYMANTHOS LTD,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 833/2001)
Πολεοδομία ― Γνωστοποίηση τροποποίησης Πολεοδομικής Ζώνης από κτηνοτροφική σε γεωργική ― Είχε σαν συνέπεια την απόρριψη ιεραρχικής προσφυγής κατά της απόφασης απόρριψης αίτησης για έκδοση πολεοδομικής άδειας χοιροστασίου ― Ισχυρισμοί κατά της γνωστοποίησης για παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και της χρηστής διοίκησης, απορρίφθηκαν ως αορίστως τεθέντες ― Το γεγονός ότι συνέπεσε η αλλαγή της πολεοδομικής ζώνης, με την εξέταση της ιεραρχικής προσφυγής, δεν αποδεικνύει κατάχρηση εξουσίας.
Πολεοδομία ― Δηλώσεις Πολιτικής ― Δικαίωμα ένστασης πολιτών κατά της δημοσίευσης ― Δικαίωμα τοπικών αρχών να υποβάλλουν εισηγήσεις για τροποποιήσεις ― Η διαδικασία εξέτασης των ενστάσεων, ρυθμίζεται στο Άρθρο 34(Α) εδάφια (9), (10) και (11) ― Το δικαίωμα των Τοπικών Αρχών στο Άρθρο 16(2) ― Δεν εφαρμόζεται η διαδικασία του Άρθρου 34(Α) στην περίπτωση των εισηγήσεων των τοπικών αρχών.
Πολεοδομία ― Τροποποίηση Πολεοδομικών Ζωνών ― Δέουσα έρευνα ― Έκταση, τρόπος και διαδικασία διερεύνησης ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης ― Η επάρκειά της κρίνεται από τα δεδομένα της εκάστοτε περίπτωσης ― Αποτυχία υπόδειξης της κατ' ισχυρισμό δέουσας έρευνας που παραλήφθηκε.
Πολεοδομία ― Τροποποίηση Πολεοδομικών Ζωνών ― Γνωστοποίηση ― Αιτιολογία ― Εφόσον δεν απαιτείται ρητά από το νόμο, δύναται να περιέχεται στους διοικητικούς φακέλους ― Η αναγκαιότητα άρσης των προβλημάτων οχληρίας, αποτελεί νόμιμη αιτιολογία.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε με την προσφυγή της την απόφαση με την οποία τροποποιήθηκαν τα Σχέδια των Πολεοδομικών Ζωνών της Κοινότητας Αγίου Θεοδώρου της Επαρχίας Λάρνακας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ο ευπαίδευτος συνήγορος δεν έχει εξηγήσει με ποιό τρόπο έχουν παραβιασθεί οι κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης. Ούτε έχει εξηγήσει με ποιό τρόπο έχει σημειωθεί κατάχρηση της διακριτικής ευχέρειας που παρέχεται από το Άρθρο 34Α(6) του Νόμου 90/72. Έπεται πως οι επί του προκειμένου εισηγήσεις του δεν μπορούν να εξεταστούν.
Τέλος το γεγονός ότι η διαδικασία και ο χρόνος λήψης της επίδικης απόφασης συνέπεσαν με το χρόνο υποβολής της αίτησης των αιτητών δεν προωθεί τη θέση των τελευταίων ότι «η επίδικη απόφαση λήφθηκε με μοναδικό σκοπό την παρεμπόδιση των αιτητών να ανεγείρουν το χοιροστάσιο». Όπως προκύπτει από το φάκελο της Διοίκησης (Τεκ. 1, Ερ. 38) το Κοινοτικό Συμβούλιο Αγίου Θεοδώρου με απόφαση του ημερ. 13.1.2000, η οποία λήφθηκε πριν από την υποβολή της αίτησης των αιτητών, αποφάσισε να ζητήσει την αναθεώρηση της ζώνης από «Ζώνη Κτηνοτροφικής Δ.2 σε Ζώνη Γεωργική». Επίσης αποφάσισε να ζητήσει την απόρριψη οποιασδήποτε αίτησης για άδεια χοιροστασίου στην περιοχή της Κοινότητας. Είναι φανερό επομένως, πως η ένσταση της Κοινότητας Αγ. Θεοδώρου δεν εστιαζόταν στην χορήγηση άδειας στους αιτητές αλλά στην κατάργηση της Ζώνης Δ.2 με σκοπό την αποτροπή της χορήγησης οποιασδήποτε άδειας. Έπεται πως η σχετική εισήγηση δεν ευσταθεί. Πρέπει επίσης να προστεθεί ότι πριν από την απόρριψη της αίτησης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την καταχώριση της ιεραρχικής προσφυγής, είχαν απορριφθεί δύο διαδοχικές αιτήσεις των αιτητών, στις 22.3.2000 και 23.11.2000. Οι λόγοι απόρριψης των αιτήσεων εκείνων (βλ. πιο πάνω) σχετίζονται με μη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις της νομοθεσίας και δεν είχαν συσχετισθεί με τις ενστάσεις της Κοινότητας Αγ. Θεοδώρου ή με την επικείμενη κατάργηση της Ζώνης Δ.2.
2. Η θέση της ευπαίδευτης συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση περί μη εφαρμογής των προνοιών των εδαφίων (9), (10) και (11) του Άρθρου 34Α του Νόμου 90/72 και εφαρμογής του Άρθρου 16(2) βρίσκουν το Δικαστήριο απόλυτα σύμφωνο. Είναι πλήρως εναρμονισμένες με τις πιο πάνω νομοθετικές πρόνοιες. Επομένως δεν τίθεται θέμα επίκλησης των πιο εδαφίων (9), (10) και (11).
Δικαίωμα ένστασης είχαν οι αιτητές μετά τη δημοσίευση του επίδικου διατάγματος (βλ. Άρθρο 34Α(9) του Νόμου 90/72). Μάλιστα το δικαίωμα ένστασης τους μνημονεύεται και στο επίδικο διάταγμα.
3. Σε σχέση με την εισήγηση περί απουσίας δέουσας έρευνας οι αρχές του διοικητικού δικαίου υπαγορεύουν τη διεξαγωγή έρευνας με σκοπό τη διαπίστωση όλων των ουσιωδών γεγονότων. Ωστόσο η έκταση, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης. Η μορφή της έρευνας είναι συνυφασμένη με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Η τελική εκτίμηση των γεγονότων και η λήψη της σχετικής απόφασης αποτελεί καθήκον και υποχρέωση του αρμοδίου οργάνου. Το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα. Η έρευνα είναι επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται.
Πέρα από την εισήγηση περί έλλειψης δέουσας έρευνας ο ευπαίδευτος συνήγορος δεν έχει υποδείξει τί έπρεπε να είχε διερευνηθεί δεόντως και δεν έχει διερευνηθεί. Στην παρούσα υπόθεση λήφθηκαν οι απόψεις του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, του Τμήματος Γεωργίας και της Κοινοτικής Αρχής. Θεωρείται ότι η διεξαχθείσα έρευνα ήταν υπό τις περιστάσεις η δέουσα έρευνα. Έπεται πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
4. Στην παρούσα υπόθεση η επίδικη απόφαση περιέχεται σε γνωστοποίηση που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα. Η αιτιολογία της δεν περιέχεται στην ίδια την δημοσίευση. Ωστόσο έχει νομολογηθεί ότι εφόσον η αιτιολογία δεν αξιούται «ρητώς υπό του Νόμου δύναται ν' αναπληρούται εκ των στοιχείων του φακέλου».
Από το φάκελο της διοίκησης (βλ. Τεκ. 1, Ερ. 38) προκύπτει ότι το Κοινοτικό Συμβούλιο Αγ. Θεοδώρου ζήτησε τροποποίηση της Ζώνης Δ.2 γιατί είναι κοντά στην παραλιακή περιοχή και η δυσοσμία της φάρμας των χοίρων θα επηρεάζει την παραλιακή περιοχή. Η θέση αυτή του Κοινοτικού Συμβουλίου υιοθετήθηκε και από το Τμήμα Γεωργίας.
Είναι επομένως πρόδηλο ότι αυτό που οδήγησε στην προσβαλλόμενη απόφαση είναι τα προβλήματα οχληρίας. Θεωρείται ότι η αποφυγή οχληρίας αποτελεί μια καθόλα νόμιμη και έγκυρη αιτιολογία. Έπεται πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503,
Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270,
Nicolaou v. Minister of Interior a.o. (1974) 3 C.L.R. 189,
Motorways Ltd v. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 447.
Προσφυγή.
Α. Ανδρέου, για τους Αιτητές.
Μ. Μαλαχτού-Παμπαλλή, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση ημερ. 13.7.2001 με την οποίαν τροποποίησε τα Σχέδια των Πολεοδομικών Ζωνών της κοινότητας Αγίου Θεοδώρου, της Επαρχίας Λάρνακας δυνάμει γνωστοποίησης που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 27.7.2001, ως ατομική διοικητική πράξη με αρ. 720 είναι άκυρη και χωρίς νομική ισχύ.»
Το ιστορικό της επίδικης τροποποίησης, όπως αυτό καταγράφεται στην ένσταση των καθ' ων η αίτηση, έχει ως εξής:
Οι πολεοδομικές ζώνες που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, την Κοινότητα Αγίου Θεοδώρου στην Επαρχία Λάρνακας, δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 13.5.94.
Η Δήλωση Πολιτικής και οι Πολεοδομικές Ζώνες αριθμού Κοινοτήτων περιλαμβανομένου του Αγίου Θεοδώρου αναθεωρήθηκαν και τροποποιήθηκαν με γνωστοποίηση (με αρ. Α.Δ.Π. 679/96) στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 31.5.96. Η Γνωστοποίηση εκείνη, μεταξύ άλλων, επέφερε και τη μείωση της Κτηνοτροφικής Ζώνης Δ.1 γύρω από τον κύριο οικισμό της κοινότητας. Σημειώνεται ότι στην Κτηνοτροφική Ζώνη Δ.1 επιτρέπεται η ανέγερση υποστατικών για μαζική εκτροφή ζώων και πτηνών εξαιρουμένων των χοίρων.
Τα εγκεκριμένα σχέδια Πολεοδομικών Ζωνών του Αγίου Θεοδώρου δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 11.6.99. Η δημοσίευση έλαβε χώραν μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας μελέτης των ενστάσεων που είχαν υποβληθεί. Σημειώνεται ότι δεν υπήρξε μεταβολή όσον αφορά τις Κτηνοτροφικές Ζώνες της Κοινότητας Αγίου Θεοδώρου.
Η δημοσίευση των εγκεκριμένων σχεδίων ακολουθήθηκε από αίτημα του Κοινοτικού Συμβουλίου Αγίου Θεοδώρου προς το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως για κατάργηση της Κτηνοτροφικής Ζώνης Δ.2. Το Κοινοτικό Συμβούλιο υπέδειξε ότι διαφωνεί με τις υπάρχουσες Ζώνες Δ.2. Υπέδειξε, επίσης, ότι «λανθασμένα υπάρχουν ζώνες για χοιροστάσια σε περιοχές κοντά στην παραλία» (βλ. επιστολή του ημερ. 3.4.2000). Σημειώνεται ότι στην Κτηνοτροφική Ζώνη Δ.2 επιτρέπεται η ανέγερση υποστατικών για μαζική εκτροφή ζώων και πτηνών συμπεριλαμβανομένων και των χοίρων. Σε απάντηση του το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως ανέφερε ότι κατέγραψε το θέμα για μελέτη μέσα στα πλαίσια της προγραμματισμένης για το έτος 2001 αναθεώρησης και τροποποίησης της Δήλωσης Πολιτικής (βλ. επιστολή του ημερ. 4.5.2000).
Με επιστολή του ημερ. 4.10.2000 προς το Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και τον Έπαρχο Λάρνακας ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών ζήτησε τις απόψεις τους για το θέμα της τροποποίησης των Πολεοδομικών Ζωνών του Αγίου Θεοδώρου. Επίσης τους απέστειλε αντίγραφο σημειώματος της συνάντησης που έγινε στο Γραφείο του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών με τους Κοινοτάρχες Αγ. Θεοδώρου και Αλαμινούς στις 22.9.2000. Παραθέτω το κείμενο του σημειώματος:
«Σημείωμα σχετικά με την συνάντηση του Γενικού Διευθυντή Υπουργείου Εσωτερικών με τους κοινοτάρχες των χωριών
Αγ. Θεοδώρου Λάρνακας και Αλαμινού που έγινε στις 22.9.2000.
Οι Κοινοτάρχες των χωριών Αγίου Θεοδώρου Λάρνακας και Αλαμινού συνοδευόμενοι από τον Βουλευτή Λάρνακας κο Στέλιο Γερασίμου επισκέφθηκαν στις 22.9.2000 τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών για συζήτηση του θέματος που προέκυψε με την υποβολή αίτησης για ανέγερση/λειτουργία χοιροστασίου στην κοινότητα Αγ. Θεοδώρου Λάρνακας.
Στη συνάντηση παρευρέθηκαν από υπηρεσιακής πλευράς, οι κύριοι Κύπρος Ματθαίου, Έπαρχος Λάρνακας, Χρίστος Κτωρίδης του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, Φίλιππος Φιλίππου και Α. Χριστοδούλου του Υπουργείου Εσωτερικών.
Ο Γενικός Διευθυντής αφού καλωσόρισε τους παρευρισκομένους έδωσε τον λόγο στον κ. Γερασίμου ο οποίος αφού ανεφέρθη στο ιστορικό της υπόθεσης μετέφερε την ένσταση των κατοίκων των πιο πάνω χωριών για την μελετούμενη ανέγερση/λειτουργία χοιροστασίου στην κοινότητα Αγίου Θεοδώρου.
Ο εκπρόσωπος του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως ανέφερε ότι στο Τμήμα του υποβλήθηκε αίτηση γαι παραχώρηση πολεοδομικής άδειας για ανέγερση χοιροστασίου στον Άγιο Θεόδωρο Λάρνακας η οποία και εξετάζεται. Προσέθεσε δε ότι το κτήμα στο οποίο προτείνεται η πιο πάνω ανάπτυξη βρίσκεται στην Πολεοδομική Ζώνη Δ.2 (Κτηνοτροφική Ζώνη) στην οποία επιτρέπεται η μαζική εκτροφή ζώων περιλαμβανομένων και των χοίρων.
Αφού έγινε διεξοδική συζήτηση του θέματος αποφασίστηκε όπως το Κοινοτικό Συμβούλιο Αγ. Θεοδώρου υποβάλει στο Υπουργείο Εσωτερικών αίτηση για άμεση αναθεώρηση των πολεοδομικών ζωνών και ειδικά όσον αφορά τις κτηνοτροφικές ζώνες.
Ημερ.: 28 Σεπτεμβρίου 2000»
Η απόφαση που αναφέρεται στην τελευταία παράγραφο του πιο πάνω σημειώματος υλοποιήθηκε. Με επιστολή του ημερ. 23.9.2000 προς τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών ο Κοινοτάρχης Αγ. Θεοδώρου, αφού αναφέρθηκε στην πιο πάνω συνάντηση «εν σχέσει με την αντίδραση των Κοινοτήτων Αγ. Θεοδώρου και Αλαμινού για την δημιουργία χοιροστασίου στην περιοχή του Αγ. Θεοδώρου» και στην απόφαση για την άμεση αλλαγή της Ζώνης Δ.2 και τον ευχαρίστησε για την κατανόηση, εσώκλεισε σχέδια για «την αλλαγή της συγκεκριμένης Ζώνης Δ.2 σε γεωργική» και Δ.1. Παρακάλεσε όπως όλες «οι Ζώνες που περιβάλλουν την Δ.2 μετατραπούν σε Γεωργικές Ζώνες, διαγραφεί η Ζώνη Δ.2 και παραμείνει μόνο μια περιοχή με Ζώνη Δ.1 όπως τα αποστελλόμενα σχέδια».
Το πιο πάνω αίτημα της Κοινότητας Αγ. Θεοδώρου διαβιβάστηκε από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως προς το Διευθυντή Τμήματος Γεωργίας (βλ. επιστολή ημερ. 9.11.2000). Ενόψει της επικείμενης αναθεώρησης της Δήλωσης Πολιτικής ζήτησε να πληροφορηθεί για τον αριθμό και χωροθέτηση των Κτηνοτροφικών Μονάδων στις Καθορισμένες Ζώνες Δ.1 και Δ.2. Ζήτησε, επίσης, τις εκτιμήσεις του για τις τάσεις ανάπτυξης του κτηνοτροφικού τομέα, καθώς και τις προκύπτουσες ανάγκες στη διοικητική περιοχή Αγίου Θεοδώρου.
Στις 3.11.2000 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο Γραφείο Επάρχου Λάρνακας, της Επαρχιακής Συμβουλευτικής Επιτροπής «για μελέτη αιτήματος των Κοινοτικών Συμβουλίων Τρούλλων και Αγ. Θεοδώρου σχετικά με την τροποποίηση Πολεοδομικών Ζωνών». Κατά τη σύσκεψη το Κοινοτικό Συμβούλιο Αγ. Θεοδώρου υπέβαλε αίτημα όπως «η Κτηνοτροφική Ζώνη Δ.2 που βρίσκεται ανατολικά του χωριού (μεταξύ Αγίου Θεοδώρου και Αλαμινού) τροποποιηθεί σε τρόπο ώστε μέρος της να γίνει Δ.1 και το υπόλοιπο Γ3 όπως φαίνεται με κίτρινο και κόκκινο χρώμα στα συνημμένα σχέδια. Επίσης η Κτηνοτροφική Ζώνη Δ.2 που βρίσκεται δυτικά του χωριού (μεταξύ Αγίου Θεοδώρου και Μαρωνίου) τροποποιηθεί από Δ.2 σε Δ.1».
Συμφωνήθηκε ομόφωνα όπως το αίτημα της Κοινότητας γίνει αποδεκτό.
Οι απόψεις του Τμήματος Γεωργίας διαβιβάστηκαν προς το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως με επιστολή του ημερ. 18.1.2001. Στην επιστολή καταγράφεται ο αριθμός και η χωροθέτηση των υφιστάμενων κτηνοτροφικών μονάδων στις καθορισμένες Κτηνοτροφικές Ζώνες Δ.1 και Δ.2. Όσον αφορά την ανάπτυξη της χοιροτροφίας στην περιοχή αναφέρεται «ότι η περιοχή προσφέρεται γι' αυτό το σκοπό, όμως είναι επίσης γνωστό ότι προκύπτουν σοβαρά προβλήματα οχληρίας με τη λειτουργία χοιροστασίων, οσαδήποτε μέτρα και αν ληφθούν, τουλάχιστον μετά από λίγα χρόνια από την έναρξη λειτουργίας τους». Διατυπώνεται η θέση ότι «πρωταρχικό λόγο για τέτοιου είδους ανάπτυξη έχουν οι Τοπικές Αρχές».
Με επιστολή του ημερ. 24.4.2001 προς το Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών ζήτησε όπως ετοιμαστούν τα αναγκαία σχέδια και έγγραφα για την τροποποίηση των Πολεοδομικών Ζωνών του Αγίου Θεοδώρου. Υπέδειξε όπως η τροποποίηση αφορά μόνο την κατάργηση της Κτηνοτροφικής Ζώνης Δ.2 σύμφωνα με τις εισηγήσεις του Κοινοτικού Συμβουλίου, όπως αυτές είχαν καταγραφεί στα πρακτικά της πιο πάνω σύσκεψης ημερ. 3.11.2000.
Στις 11.6.2001 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στα γραφεία του Κοινοτικού Συμβουλίου Αγίου Θεοδώρου στην οποία έλαβαν μέρος εκπρόσωποι της Επαρχιακής Διοίκησης Λάρνακας, του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, του Τμήματος Γεωργίας και της Τοπικής Αρχής.
Σκοπός της σύσκεψης ήταν ο «καθορισμός επί χάρτου της έκτασης της Κτηνοτροφικής Ζώνης σύμφωνα με την απόφαση της Επιτροπής για αναθεώρηση της Κτηνοτροφικής Ζώνης Αγ. Θεοδώρου η οποία λήφθηκε στη συνεδρία της 3.11.2000». Ακολούθησε επιτόπια επίσκεψη και το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως ανέλαβε να ετοιμάσει σχέδιο και προώθηση του για δημοσίευση.
Στις 10.7.2001 το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως διαβίβασε προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών τροποποιημένο σχέδιο των Πολεοδομικών Ζωνών της Κοινότητας Αγίου Θεοδώρου για έγκριση και δημοσίευση με βάση το άρθρο 34Α(6) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 (Ν 90/72). Η επίδικη τροποποίηση των Πολεοδομικών Ζωνών δημοσιεύθηκε στις 27.7.2001 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Η τροποποίηση επέφερε κατάργηση των Κτηνοτροφικών Ζωνών Δ.2 και μείωση των Κτηνοτροφικών Ζωνών Δ.1 όπου αυτή κρίθηκε αναγκαίο.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι ως αποτέλεσμα της επίδικης τροποποίησης δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν πολεοδομική άδεια για την ανέγερση χοιροστασίου στην περιοχή του χωριού Αγ. Θεοδώρου. Καθίσταται αναγκαία η παράθεση των γεγονότων που περιβάλλουν την αίτηση για πολεοδομική άδεια.
Οι αιτητές είναι ιδιοκτήτες των τεμαχίων με αρ. 337, 15 και 16 στον Αγ. Θεόδωρο. Στις 14.1.2000 υπέβαλαν αίτηση για εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση χοιροστασίου στα πιο πάνω τεμάχια τα οποία κατά τον εν λόγω χρόνο βρίσκονταν στην Κτηνοτροφική Ζώνη Δ.2.
Η Πολεοδομική Αρχή με απόφαση της ημερ. 22.3.2000 απέρριψε την αίτηση για τους εξής λόγους:
(α) Τα υπό ανάπτυξη τεμάχια ήταν περίκλειστα.
(β) Η προτεινόμενη ανάπτυξη δεν διαθέτει επαρκή κατάλληλη και συνεχή δημόσια υδατοπρομήθεια.
Στη σχετική απόφαση σημειώθηκε, ανάμεσα σ' άλλα, ότι η Αρμόδια Τοπική Αρχή (Κοινοτικό Συμβούλιο Αγ. Θεοδώρου) φέρει ένσταση στη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την προτεινόμενη ανάπτυξη.
Στις 30.6.2000 οι αιτητές υπέβαλαν νέα αίτηση για πολεοδομική άδεια. Η δεύτερη αίτηση απορρίφθηκε με απόφαση της Διοίκησης ημερ. 23.11.2000 γιατί,
(α) Τα προτεινόμενα κτηνοτροφικά υποστατικά επεμβαίνουν σε τμήμα τεμαχίου που επηρεάζεται από τη δημιουργία μελλοντικού οδικού δικτύου.
(β) Δεν έχουν προσκομισθεί τα απαραίτητα στοιχεία από το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων σε σχέση με την προτεινόμενη στην αίτηση ιδιωτική υδατοπρομήθεια.
(γ) Θα επηρεάζονται οι ανέσεις παρακείμενων περιοχών.
(δ) Δεν υπήρχε ικανοποιητική προσπέλαση για τις ανάγκες της προτεινόμενης μεγάλης κτηνοτροφικής μονάδας.
Στην απόφαση σημειώνεται ότι οι κοινότητες Αγ. Θεοδώρου και Αλαμινού καθώς και η Υπηρεσία Περιβάλλοντος του Υπουργείου Γεωργίας και η Οικολογική Κίνηση Κύπρου εγείρουν ένσταση στην ανέγερση του προτεινόμενου χοιροστασίου.
Ακολούθησε νέα αίτηση των αιτητών ημερ. 28.12.2000 η οποία και πάλιν απορρίφθηκε με απόφαση ημερ. 8.6.2001 γιατί,
(α) Τα «πλείστα των προτεινόμενων για εναπόθεση χοιρολυμάτων τεμάχια είναι Τουρκοκυπριακής ιδιοκτησίας».
(β) Το δικαίωμα διαβάσεως που διαθέτουν τα τεμάχια πλάτους μόνο 3.66 μ. κρίνεται ως μη ικανοποιητική προσπέλαση για τις ανάγκες της προτεινόμενης μεγάλης κτηνοτροφικής μονάδας.
Στην απόφαση υπάρχουν οι εξής «σημειώσεις προς τους αιτητές»:
«Σημειώσεις προς τους Αιτητές:
(α) Τίθεται υπόψη σας ότι οι κοινότητες Αγίου Θεοδώρου, Αλαμινού καθώς και η Υπηρεσία Περιβάλλοντος του Υπουργείου Γεωργίας και η Οικολογική Κίνηση Κύπρου εγείρουν ένσταση στην ανέγερση του προτεινόμενου χοιροστασίου.
(β) Η κοινότητα Αγίου Θεοδώρου με παραστάσεις στο γραφείο μου υποστηρίζει ότι το δικαίωμα διαβάσεως έχει διανοιχθεί σε άλλη θέση.
(γ) Η ανάπτυξη έχει θεωρηθεί ως συνήθης μονάδα αναπαραγωγής και πάχυνσης σύμφωνα με την σχετική γραπτή δήλωση σας που συνοδεύει την αίτηση και όχι ειδική μονάδα αναπαραγωγής, δραστηριότητα μη επιτρεπτή στην κτηνοτροφική ζώνη.
(δ) Στο χωρομετρικό σχέδιο δείχνονται οι επηρεασμοί του τεμαχίου από τη δημιουργία οδικού δικτύου και δημόσιου χώρου πρασίνου.»
Εναντίον της τελευταίας άρνησης της Πολεοδομικής Αρχής οι αιτητές άσκησαν ιεραρχική προσφυγή στις10.7.2001. Όπως έχει ήδη αναφερθεί στις 27.7.2001 δημοσιεύθηκε η επίδικη τροποποίηση με αποτέλεσμα - όπως ισχυρίζονται οι αιτητές - η ιεραρχική προσφυγή να καταστεί άνευ αντικειμένου.
Οι λόγοι ακύρωσης.
Πρώτος λόγος ακύρωσης - Παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και της χρηστής διοίκησης - Κατάχρηση εξουσίας.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών υπέβαλε ότι η επίδικη απόφαση αποτελεί παραβίαση της χρηστής διοίκησης και συγκεκριμένα κατάχρηση της διακριτικής ευχέρειας που παρέχεται στον καθ' ου η αίτηση από το άρθρο 34(Α)(6) του Περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 (Ν 90/72 όπως έχει τροποποιηθεί). Ο ευπαίδευτος συνήγορος παρέθεσε το κείμενο της πιο πάνω επιστολής του Κοινοτικού Συμβουλίου Αγ. Θεοδώρου ημερ. 23.9.2000 (έχει παρατεθεί πιο πάνω). Υπέβαλε ότι η επίδικη απόφαση ουσιαστικά λήφθηκε στη σύσκεψη ημερ. 22.9.2000 (βλ. πρακτικά της σύσκεψης, πιο πάνω) και οι «δήθεν συσκέψεις και εισηγήσεις που ακολούθησαν ήταν τυπικές και χωρίς οποιαδήποτε σημασία ή ουσία». Εν όψει των πιο πάνω - συνέχισε ο ευπαίδευτος συνήγορος - «ο καθ' ου η αίτηση έλαβε την απόφαση αυθαίρετα και παραβιάζοντας τους κανόνες φυσικής δικαιοσύνης και χρηστής διοίκησης». Υπέβαλε περαιτέρω ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε από τον καθ' ου η αίτηση με μοναδικό σκοπό την παρεμπόδιση των αιτητών να ανεγείρουν το χοιροστάσιο, καταστώντας με αυτόν τον τρόπο την ιεραρχική τους προσφυγή, εναντίον της απόρριψης της αίτησης τους για εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας, άνευ αντικειμένου.
Αυτό που πρέπει να εξεταστεί δεν είναι το περιεχόμενο της πιο πάνω επιστολής του Κοινοτικού Συμβουλίου Αγίου Θεοδώρου ημερ. 23.9.2000 αλλά το αποτέλεσμα της σύσκεψης ημερ. 22.9.2000. Έχω την άποψη πως αυθεντική πηγή πληροφόρησης για το αποτέλεσμα της σύσκεψης εκείνης είναι το πρακτικό της σύσκεψης (βλ. πιο πάνω). Σύμφωνα λοιπόν με το πρακτικό εκείνο «αφού έγινε διεξοδική συζήτηση του θέματος αποφασίστηκε όπως το Κοινοτικό Συμβούλιο Αγ. Θεοδώρου υποβάλει στο Υπουργείο Εσωτερικών αίτηση για άμεση αναθεώρηση των πολεοδομικών ζωνών και ειδικά όσον αφορά τις κτηνοτροφικές ζώνες» (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου).
Κρίνω επομένως ότι η εισήγηση περί λήψης της απόφασης κατά τη σύσκεψη ημερ. 22.9.2000 δεν βρίσκει έρεισμα στο ενώπιον μου υλικό. Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι μετά τη σύσκεψη ημερ. 22.9.2000 ζητήθηκαν οι απόψεις του Τμήματος Γεωργίας (βλ. πιο πάνω) και το θέμα εξετάσθηκε σε άλλες δύο συσκέψεις ημερ. 3.11.2000 και 11.6.2001 (βλ. πιο πάνω). Επομένως δεν μπορεί να λεχθεί ότι η απόφαση λήφθηκε στη σύσκεψη ημερ. 22.9.2000.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος δεν έχει εξηγήσει με ποιό τρόπο έχουν παραβιασθεί οι κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης. Ούτε έχει εξηγήσει με ποιό τρόπο έχει σημειωθεί κατάχρηση της διακριτικής ευχέρειας που παρέχεται από το άρθρο 34Α(6) του Νόμου 90/72. Έπεται πως οι επί του προκειμένου εισηγήσεις του δεν μπορούν να εξεταστούν.
Τέλος το γεγονός ότι η διαδικασία και ο χρόνος λήψης της επίδικης απόφασης συνέπεσαν με το χρόνο υποβολής της αίτησης των αιτητών δεν προωθεί τη θέση των τελευταίων ότι «η επίδικη απόφαση λήφθηκε με μοναδικό σκοπό την παρεμπόδιση των αιτητών να ανεγείρουν το χοιροστάσιο». Όπως προκύπτει από το φάκελο της Διοίκησης (Τεκ. 1, Ερ. 38) το Κοινοτικό Συμβούλιο Αγίου Θεοδώρου με απόφαση του ημερ. 13.1.2000, η οποία λήφθηκε πριν από την υποβολή της αίτησης των αιτητών, αποφάσισε να ζητήσει την αναθεώρηση της ζώνης από «Ζώνη Κτηνοτροφικής Δ.2 σε Ζώνη Γεωργική». Επίσης αποφάσισε να ζητήσει την απόρριψη οποιασδήποτε αίτησης για άδεια χοιροστασίου στην περιοχή της Κοινότητας. Βλέπουμε επομένως πως η ένσταση της Κοινότητας Αγ. Θεοδώρου δεν εστιαζόταν στην χορήγηση άδειας στους αιτητές αλλά στην κατάργηση της Ζώνης Δ.2 με σκοπό την αποτροπή της χορήγησης οποιασδήποτε άδειας. Έπεται πως η σχετική εισήγηση δεν ευσταθεί. Πρέπει επίσης να προστεθεί ότι πριν από την απόρριψη της αίτησης η οποία είχε ως αποτέλεσμα την καταχώριση της ιεραρχικής προσφυγής είχαν απορριφθεί δύο διαδοχικές αιτήσεις των αιτητών, στις 22.3.2000 και 23.11.2000. Οι λόγοι απόρριψης των αιτήσεων εκείνων (βλ. πιο πάνω) σχετίζονται με μη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις της νομοθεσίας και δεν είχαν συσχετισθεί με τις ενστάσεις της Κοινότητας Αγ. Θεοδώρου ή με την επικείμενη κατάργηση της Ζώνης Δ.2.
Δεύτερος λόγος ακύρωσης - Έλλειψη δέουσας έρευνας - Παραβίαση του άρθρου 34(Α) του Νόμου 90/72.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών αναφέρθηκε στο άρθρο 34Α(1) και (3) του Νόμου 90/72*. Υπέδειξε ότι η τελευταία Δήλωση Πολιτικής για την κοινότητα Αγ. Θεοδώρου έγινε από τον καθ' ου η αίτηση στις 28.5.96 «με δικαίωμα υποβολής ένστασης εντός 8 μηνών από την εν λόγω ημερομηνία από οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος». Ωστόσο - συνέχισε - δεν φαίνεται να είχε υποβληθεί οποιαδήποτε ένσταση. Αφού αναφέρθηκε στο αίτημα του Κοινοτικού Συμβουλίου Αγ. Θεοδώρου, ημερ. 3.4.2000, για τροποποίηση της Ζώνης Δ.2 υπέβαλε ότι η νόμιμη οδός για να εκφράσει ένας το «παράπονο του ή τις εισηγήσεις του είναι με την υποβολή ένστασης όπως προνοεί το άρθρο 34Α(9)(10) και (11) του Νόμου 90/72». Έπρεπε - συμπλήρωσε ο ευπαίδευτος συνήγορος - να δοθούν κάποια στοιχεία για αλλαγές συνθηκών στην συγκεκριμένη περιοχή που δεν υφίσταντο κατά την εξέταση ή αναθεώρηση της ισχύουσας Δήλωσης Πολιτικής. Τα όσα λήφθηκαν υπόψη δεν αποκαλύπτουν έστω και ένα ουσιώδη λόγο για τροποποίηση της Δήλωσης Πολιτικής ημερ. 28.5.96. Επομένως - κατέληξε - η επίδικη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης έρευνας ή δέουσας έρευνας.
Από την άλλη η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση υπέβαλε ότι τα εδάφια (9), (10) και (11) του άρθρου 34Α του Νόμου 90/72 περιέχουν τη γενική διαδικασία δια της οποίας υποβάλλονται και τυγχάνουν χειρισμού οι ενστάσεις που γίνονται εναντίον των προνοιών Δήλωσης Πολιτικής που έχει δημοσιευθεί. Όμως - συνέχισε - στην παρούσα περίπτωση δεν επρόκειτο για διαδικασία υποβολής ένστασης από οποιοδήποτε ιδιώτη. Επρόκειτο για ενάσκηση δικαιώματος που ο Νόμος ρητά παραχωρεί στις τοπικές αρχές. Η ευπαίδευτη συνήγορος παρέπεμψε στο άρθρο 16(2) του Νόμου το οποίο έχει ως εξής:
«Άνευ επηρεασμού των διατάξεων του παρόντος Μέρους, οιαδήποτε τοπική αρχή δύναται καθ' οιονδήποτε χρόνον, οφείλει δε εάν ούτως απαιτηθή υπό του Υπουργού, να υποβάλη εις τον Υπουργόν προτάσεις δια τοιαύτας τροποποιήσεις ή προσθήκας εις οιονδήποτε Τοπικόν Σχέδιον ή Σχέδιον Περιοχής δια την περιοχήν της εν λόγω τοπικής αρχής ή οιονδήποτε τμήμα αυτής οίαι φαίνονται αυτή σκόπιμοι ή, αναλόγως της περιπτώσεως, ήθελον απαιτηθή υπό του Υπουργού, ο δε Υπουργός δύναται να τροποποιήση το εν λόγω Τοπικόν Σχέδιον ή Σχέδιον Περιοχής καθ' ην έκτασιν ούτος θεωρεί σκόπιμον, λαμβάνων υπ' όψιν τας προτάσεις, ταύτας και πάντα άλλον ουσιώδη παράγοντα.»
Σύμφωνα με την ευπαίδευτη συνήγορο είναι προφανές ότι, στα πλαίσια της πολεοδομικής νομοθεσίας, οι τοπικές αρχές επιφορτίζονται με ένα ζωτικό ρόλο, να μεταφέρουν, δηλαδή, την τοπική πραγματικότητα προς την αρμόδια αρχή μέσα στα πλαίσια εισηγήσεων για διαφοροποίηση των προνοιών της ισχύουσας πολεοδομικής νομοθεσίας. Γι' αυτό - κατέληξε - δεν ετίθετο ζήτημα υποβολής «Ένστασης» από την τοπική αρχή. Στην περίπτωση αυτή, οι ενέργειες που έγιναν από το Κοινοτικό Συμβούλιο Αγίου Θεοδώρου εντάσσονται μέσα στη δυνατότητα που έχει «να υποβάλει εις τον Υπουργόν προτάσεις δια τοιαύτας τροποποίησεις ... οιαι φαίνονται αυτή σκόπιμοι ...».
Η θέση της ευπαίδευτης συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση περί μη εφαρμογής των προνοιών των εδαφίων (9), (10) και (11) του άρθρου 34Α του Νόμου 90/72 και εφαρμογής του άρθρου 16(2) με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Είναι πλήρως εναρμονισμένες με τις πιο πάνω νομοθετικές πρόνοιες. Επομένως δεν τίθεται θέμα επίκλησης των πιο εδαφίων (9), (10) και (11).
Δικαίωμα ένστασης είχαν οι αιτητές μετά τη δημοσίευση του επίδικου διατάγματος (βλ. άρθρο 34Α (9) του Νόμου 90/72). Μάλιστα το δικαίωμα ένστασης τους μνημονεύεται και στο επίδικο διάταγμα.
Σε σχέση με την εισήγηση περί απουσίας δέουσας έρευνας οι αρχές του διοικητικού δικαίου υπαγορεύουν τη διεξαγωγή έρευνας με σκοπό τη διαπίστωση όλων των ουσιωδών γεγονότων. Ωστόσο η έκταση, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης (Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270 και Nicolaou v. Minister of Interior and Another (1974) 3 C.L.R. 189). Η μορφή της έρευνας είναι συνυφασμένη με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Η τελική εκτίμηση των γεγονότων και η λήψη της σχετικής απόφασης αποτελεί καθήκον και υποχρέωση του αρμοδίου οργάνου. Το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα (Βλ. Ζάμπογλου, πιο πάνω). Η έρευνα είναι επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται (Βλ. Motorways Ltd v. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 447).
Πέρα από την εισήγηση περί έλλειψης δέουσας έρευνας ο ευπαίδευτος συνήγορος δεν έχει υποδείξει τί έπρεπε να είχε διερευνηθεί δεόντως και δεν έχει διερευνηθεί. Στην παρούσα υπόθεση λήφθηκαν οι απόψεις του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, του Τμήματος Γεωργίας και της Κοινοτικής Αρχής. Θεωρώ ότι η διεξαχθείσα έρευνα ήταν υπό τις περιστάσεις η δέουσα έρευνα. Έπεται πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Τρίτος λόγος ακύρωσης - Έλλειψη αιτιολογίας.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών υπέβαλε ότι υπάρχει παντελής έλλειψη στοιχείων που να καταδεικνύουν αναντίλεκτα τους λόγους που οδήγησαν στην επίδικη απόφαση.
Στην παρούσα υπόθεση η επίδικη απόφαση περιέχεται σε γνωστοποίηση που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα. Η αιτιολογία της δεν περιέχεται στην ίδια την δημοσίευση. Ωστόσο έχει νομολογηθεί ότι εφόσον η αιτιολογία δεν αξιούται «ρητώς υπό του Νόμου δύναται ν' αναπληρούται εκ των στοιχείων του φακέλου» (βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-59, σελ. 185).
Από το φάκελο της διοίκησης (βλ. Τεκ. 1, Ερ. 38) προκύπτει ότι το Κοινοτικό Συμβούλιο Αγ. Θεοδώρου ζήτησε τροποποίηση της Ζώνης Δ.2 γιατί είναι κοντά στην παραλιακή περιοχή και η δυσοσμία της φάρμας των χοίρων θα επηρεάζει την παραλιακή περιοχή. Η θέση αυτή του Κοινοτικού Συμβουλίου υιοθετήθηκε και από το Τμήμα Γεωργίας. Σχετική είναι επιστολή του ημερ. 18.1.2001 (Παράρτημα 7 στην ένσταση) στην οποία αναφέρονται και τα εξής:
«γ) Όσον αφορά την ανάπτυξη της χοιροτροφίας στην περιοχή, είναι γεγονός ότι η περιοχή προσφέρεται γι' αυτό το σκοπό, όμως είναι επίσης γνωστό ότι προκύπτουν σοβαρά προβλήματα οχληρίας με τη λειτουργία χοιροστασίων, οσαδήποτε μέτρα και αν ληφθούν, τουλάχιστο μετά από λίγα χρόνια από την έναρξη λειτουργίας των. Πρωταρχικό λόγο για τέτοιου είδους ανάπτυξη πιστεύουμε ότι έχουν οι τοπικές Αρχές. Το Τμήμα Γεωργίας θα παράσχει κάθε δυνατή βοήθεια και τεχνική καθοδήγηση για την ανάπτυξη της χοιροτροφίας, εάν το Κοινοτικό Συμβούλιο αποφασίσει να προωθήσει το θέμα αυτό.»
Είναι επομένως πρόδηλο ότι αυτό που οδήγησε στην προσβαλλόμενη απόφαση είναι τα προβλήματα οχληρίας. Θεωρώ ότι η αποφυγή οχληρίας αποτελεί μια καθόλα νόμιμη και έγκυρη αιτιολογία. Έπεται πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
* Το άρθρο 34Α(1) και (3) προβλέπει:
«34Α.-(1) Ο Υπουργός δύναται, οφείλει δε εάν ούτως απαιτηθή υπό του Υπουργικού Συμβουλίου, να εκπονήση Δήλωσιν Πολιτικής, εν αναφορά προς την οποίαν θα εξετάζωνται αιτήσεις διά πολεοδομικήν άδειαν προς ανάπτυξιν εις οιανδήποτε περιοχήν κειμένην εκτός των ορίων Δήμου και της πέριξ αυτού μείζονος περιοχής αναπτύξεως δια την οποίαν δεν ετέθη εισέτι εις ισχύν Τοπικόν Σχέδιον ή Σχέδιον Περιοχής, προς τον σκοπόν μεθοδικής αναπτύξεως, εν τω συμφέροντι της υγείας, των ανέσεων, της εξυπηρετήσεως και της γενικής ευημερίας.
........................................................................................................................................
(3) Η Δήλωσις Πολιτικής θα διαγράφη την γενικήν πολιτικήν ως προς την προαγωγήν και τον έλεγχον της αναπτύξεως επί περιφερειακής βάσεως, θα προβλέπη την κατανομήν περιοχών προς χρήσιν διά κατοικίας ή δια γεωργικούς, βιομηχανικούς, εμπορικούς ή άλλους σκοπούς, θα καθορίζη τας περιοχάς διατηρήσεως της φύσεως, τας περιοχάς διατηρήσεως των χωρίων, και τας περιοχάς φυσικής καλλονής, γενικώς δε θα περιέχη τας γενικάς αρχάς αίτινες θα διέπωσι την ρύθμισιν και τον έλεγχον της αναπτύξεως εις την ύπαιθρον και τα χωρία.»