ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2003) 4 ΑΑΔ 1006

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Υπόθεση Αρ. 571/2002)

27 Οκτωβρίου, 2003

[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΑ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

Καθ΄ης η Αίτηση.

- - - - - -

Α. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή.

Μ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ης η Αίτηση.

- - - - - -

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής στην παρούσα προσφυγή ζητά την πιο κάτω θεραπεία:

"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή/και απόφαση των καθ΄ων η Αίτηση που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας (αρ. 3611) την 14 Ιουνίου, 2002 (αρ. γνωστοποίησης 3431), με την οποία προήγαγαν τον κ. Γεώργιο Αντωνίου στη μόνιμη θέση Πρώτου Επιθεωρητή Λογαριασμών (Τακτ. Προϋπ.), Γενικό Λογιστήριο, από την 1/2/99, αντί να προάξουν στη θέση αυτή τον Αιτητή, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."

Η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατόπιν δεύτερης κατά σειρά επανεξέτασης.

Την 19.2.1999 δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας απόφαση των καθ΄ων η αίτηση με την οποία προήξαν το ενδιαφερόμενο μέρος (Ε.Μ.) στη μόνιμη θέση Πρώτου Επιθεωρητή Λογαριασμών. Εναντίον της πιο πάνω προαγωγής ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή αρ. 353/99. Την 14.9.2000 το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφασή του αποδέχθηκε την προσφυγή και ακύρωσε την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση. Αποφάνθηκε ότι ο αιτητής υπερείχε σε πείρα, προσόντα και αρχαιότητα και ήταν ισοδύναμος σε αξία.

Οι καθ΄ων η αίτηση προέβησαν σε επανεξέταση, συμμορφούμενοι με το ακυρωτικό αποτέλεσμα. Οι καθ΄ων η αίτηση προήγαγαν εκ νέου το Ε.Μ. στην επίδικη θέση αναδρομικά. Εναντίον και της νέας αυτής απόφασης ο αιτητής κατεχώρησε την προσφυγή αρ. 1614/2000. Το Ανώτατο Δικαστήριο απεδέχθη και πάλι την προσφυγή του αιτητή και ακύρωσε την πιο πάνω πράξη με απόφασή του ημερ. 14.9.2000.

Την 21.5.2002 οι καθ΄ων η αίτηση προέβησαν εκ νέου σε επανεξέταση της υπόθεσης. Αφού άκουσαν τη σύσταση του Γενικού Λογιστή απεφάσισαν την εκ νέου προαγωγή του Ε.Μ. αναδρομικά από την 1.2.1999.

Η τελευταία ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Βλέπε: Κώστας Σάββα ν. Δημοκρατίας, αρ. υπόθεσης 1614/2000, ημερ. 15.4.2002, του Ηλιάδη Δ.) έχει ως λόγο της, παράβαση του δεδικασμένου που δημιουργήθηκε στην προσφυγή αρ. 353/1999 και τη διαπίστωση ότι σύσταση δεν ήταν δεόντως αιτιολογημένη. Όσον αφορά το πρώτο (παραβίαση του δεδικασμένου) το Ανώτατο Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι τόσο ο συστήνων λειτουργός όσο και οι καθ΄ων η αίτηση παρεβίασαν το δεδικασμένο που συνίστατο στη διαπίστωση ότι "τα τελευταία χρόνια το Ε.Μ. και ο αιτητής έχουν τη ίδια γενική βαθμολογία στις υπηρεσιακές τους εκθέσεις" με τον αιτητή να υπερέχει στα προσόντα, αρχαιότητα και πείρα. Όσον αφορά δε το δεύτερο, η σύσταση κρίθηκε αναιτιολόγητη.

Ο αιτητής προβάλλει και πάλι τους ίδιους λόγους ακυρότητας όπως και προηγουμένως που έγιναν δεκτοί από το Ανώτατο Δικαστήριο. Πρώτο, ότι υπήρξε και πάλι παραβίαση του δεδικασμένου και ότι η σύσταση ήταν και πάλι αναιτιολόγητη.

Από τη μελέτη του πρακτικού της συνεδρίας των καθ΄ων η αίτηση είμαι της γνώμης ότι τόσο ο συστήνων λειτουργός όσο και οι καθ΄ων η αίτηση υπέπεσαν στα ίδια λάθη για τα οποία ακυρώθηκε η προηγούμενή τους απόφαση στην προσφυγή αρ. 1614/2000. Συγκεκριμένα, τόσο ο συστήνων λειτουργός όσο και οι καθ΄ων η αίτηση προήγαγαν το Ε.Μ. με μόνη αιτιολογία ότι αυτός υπερέχει σε αξία και, παρά την παραδοχή τους, ότι ο αιτητής υπερέχει προφανώς σε προσόντα, αρχαιότητα και πείρα, θεώρησαν ότι αυτή η υπεροχή του δεν ήταν αρκετή για να ανατρέψει την υπεροχή του Ε.Μ. στην αξία.

Για καλύτερη κατανόηση των πιο πάνω, θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω ολόκληρη τη σύσταση του Γενικού Λογιστή που έχει ως εξής:

"Έχω ανατρέξει στα στοιχεία που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο και έχω μελετήσει τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων. Δεν ήταν δυνατόν να ζητήσω πληροφορίες από τους άμεσα προϊστάμενούς τους, αφού δεν βρίσκονται σε υπηρεσία οι άμεσα, κατά τον ουσιώδη χρόνο, προϊστάμενοι όλων των υποψηφίων. Με βάση όλα τα στοιχεία, καθώς και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων γι΄αυτήν, συστήνω για προαγωγή τον Αντωνίου Γεώργιο.

Σύμφωνα με την Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στην Προσφυγή αρ. 1614/2000 όλοι οι υποψήφιοι έχουν την ίδια αξία. Ο Σάββα Κώστας υπερέχει σε αρχαιότητα και κατέχει επιπρόσθετα από τους άλλους υποψηφίους Πανεπιστημιακό Δίπλωμα, στο οποίο όμως προσδίδεται οριακή σημασία, αφού δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης. Ο Αντωνίου Γεώργιος υπερέχει σε αρχαιότητα στην παρούσα ή/και στην προηγούμενη θέση των άλλων υποψηφίων, πλην του Σάββα Κώστα, έναντι του οποίου όμως υπερέχει στην κατοχή της Διευθυντικής/Διοικητικής ικανότητας, η οποία έχει άμεση σχέση με τα απαιτούμενα καθήκοντα και ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης. Συγκεκριμένα, όπως αντικατοπτρίζεται στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, για τα τέσσερα από τα τελευταία πέντε πριν τον ουσιώδη χρόνο έτη, ο Αντωνίου Γεώργιος υπερέχει του Σάββα Κώστα στη Διευθυντική/Διοικητική ικανότητα. Σύμφωνα με τα καθήκοντα της θέσης, όπως περιγράφονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, ο Πρώτος Επιθεωρητής Λογαριασμών είναι, μεταξύ άλλων, υπεύθυνος για τη διοίκηση, έλεγχο, συντονισμό και αποτελεσματική διεξαγωγή των εργασιών ενός ή περισσοτέρων εξειδικευμένων ή μεγάλων Κλάδων του Γενικού Λογιστηρίου ή των λογιστικών εργασιών του Υπουργείου ή μεγάλου Τμήματος ή μεγάλου λογιστηρίου σε Τμήμα.

Η υπεροχή του Αντωνίου Γεώργιου στην Διευθυντική/Διοικητική ικανότητα, η οποία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αποδοτικότερη και αποτελεσματικότερη ανταπόκριση στα καθήκοντα και το επίπεδο ευθύνης της υπό πλήρωση θέσης, τον καθιστά ως καταλληλότερο από τον Σάββα Κώστα για προαγωγή."

Έχω συγκρίνει τη σύσταση αυτή με την προηγούμενη και δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά. Και στη μια και την άλλη επιχειρείται η ανάδειξη του Ε.Μ. ως υπέρτερου σε αξία ερχόμενη σε πλήρη αντίθεση με το λόγο των αποφάσεων στις προσφυγές 353/99 και 1614/2000 που αποτελούν δεδικασμένο. Και στις δύο πιο πάνω αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αφορούν τους ίδιους διαδίκους και την ίδια επίδικη θέση έχει παραχθεί δεδικασμένο όσον αφορά την αξία η οποία είναι η ισοδυναμία μεταξύ των διαδίκων. Η επιχειρούμενη από το Γενικό Λογιστή στη σύστασή του να διαφοροποιήσει την αξία μεταξύ τους με το εύρημα ότι το Ε.Μ. έχει περισσότερα "εξαίρετος" από τον αιτητή στο στοιχείο "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" κρίνεται ανεδαφική. Παραγνωρίζει ο συστήνων λειτουργός και κατ΄ακολουθία οι καθ΄ων η αίτηση που βασίστηκαν στη σύσταση αυτή ότι και ο αιτητής τον τελευταίο χρόνο, πριν την πρώτη προαγωγή του Ε.Μ., βαθμολογείτο "εξαίρετος" στο στοιχείο αυτό. Φαίνεται δε ότι, τόσο ο Γενικός Λογιστής όσον και οι καθ΄ων η αίτηση μηδένισαν χωρίς καμιά αιτιολογία τα υπέρτερα προσόντα, την αρχαιότητα και την πείρα του αιτητή έναντι του Ε.Μ.

Οι καθ΄ων η αίτηση στην επίδικη απόφασή τους, για την υπερφαλάγγιση του δεδικασμένου όσον αφορά την αξία των διαδίκων, επενόησαν τη διαφοροποίηση της αξίας με βάση τη σύγκριση στοιχείου προς στοιχείο και όχι τη γενική βαθμολογία, με τον ισχυρισμό ότι η νομολογία επί του θέματος μετεβλήθη μετά που τέθηκε σε ισχύ ο νόμος 1/90. Η θέση αυτή δεν είναι ορθή. Η νομολογία παραμένει σταθερή επί του σημείου αυτού ότι λαμβάνεται υπόψη η γενική βαθμολόγηση και όχι τα επί μέρους στοιχεία. Αυτό επιβεβαιώθηκε πρόσφατα στην απόφαση της Ολομέλειας στην Πέτρου Μεστάνα ν. Δημοκρατίας, Α.Ε.2582, ημερ. 15.3.2001, όπου αναφέρονται και τα εξής:

"Προκύπτει από τα στοιχεία των φακέλλων, πως τόσο ο αιτητής όσον και το ενδιαφερόμενο μέρος είναι ουσιαστικά ίσοι στις αξιολογήσεις. Όπως έχει τονισθεί νομολογιακά η αξία κρίνεται με τη γενική βαθμολόγηση και όχι με τα επί μέρους στοιχεία της."

Πέραν από την πιο πάνω παραβίαση του δεδικασμένου προκύπτει επίσης και θέμα μη δέουσας αιτιολογίας της σύστασης του Γενικού Λογιστή. Η σύσταση στην πραγματικότητα αναπαραγάγει το περιεχόμενο των φακέλων, λαμβάνει υπόψη εξωγενή στοιχεία και δεν περιέχει καμιά ουσιαστική αιτιολογία για την προτίμηση προς το Ε.Μ. Το περιεχόμενο της σύστασης, ενόψει της ίσης αξίας του αιτητή με το Ε.Μ. και της υπεροχής του πρώτου σε προσόντα, αρχαιότητα και πείρα, δοκιμάζεται από τις σκέψεις και το λόγο της απόφασης της Πλήρους Ολομέλειας Ιωάννης Μοδίτης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2852, ημερ. 25.10.2002. Δεν προκύπτει τέτοια υπεροχή του Ε.Μ. από τους φακέλους. Είναι φανερό ότι τόσο ο Γενικός Λογιστής όσο και οι καθ΄ων η αίτηση υπέπεσαν σε πλάνη όσον αφορά και τους δύο λόγους ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Όλγας Μαυρομμάτη & Άλλου (1991) 3 Α.Α.Δ. 543, ακόμα και η υπόνοια πως η πλάνη λειτούργησε σε βάρος του αιτητη είναι αρκετή για να ακυρωθεί η πράξη. Η ύπαρξη πλάνης ανατρέπει το βάθρο της αιτιολογίας.

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή γίνεται δεκτή με έξοδα.

Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.

 

Μ. Κρονίδης,

Δ.

/ΧΤΘ

 
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο