|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΡ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ.
Υπόθεση Αρ.341/2002
22 Οκτωβρίου, 2003
[
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΖΑΧΑΡΙΑΣ Ν. ΖΑΧΑΡΙΑ
Αιτητής,
v.
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
ΥΠΟΥΡΓΟΎ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ/Η ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟς ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΡΟΣΟΔΩΝ
Kαθ΄ου η αίτηση.
------------------------
Αδ.Λάντος,
για τον ΑιτητήΓ.Λαζάρου, Ανώτερος δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γεν.Εισαγγελέα, για την Καθ΄ης η αίτηση
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής προσβάλλει όπως είναι διατυπωμένο στο αιτητικό, την απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων, με την οποία του επέβαλε τόκο 9% από 15.10.98 επί του ποσού των £35.526,80, που αντιπροσωπεύει φόρο κεφαλαιουχικών κερδών. Η επιβεβαίωση της φορολογίας έγινε μετά από συμφωνία του ιδίου και του διευθυντή και καθορίστηκε σε £49.904.,0. Αρχικά ο αιτητής αυτοφορολογήθηκε με ποσό £14.378, το οποίο και κατέβαλε. Η εισήγηση του είναι πως ο διευθυντής αργοπόρησε, πέραν των δύο ετών, να αποφασίσει την ένσταση του, και επομένως δεν πρέπει να πληρώσει τον τόκο αντικείμενο της προσφυγής.
Ο τόκος επιβλήθηκε δυνάμει του άρθρου 18 του περί Φορολογίας Κεφαλαιουχικών Κερδών Νόμου του 1980, Ν.52/80. Στην ΑΕ2876 Παρασκευάς Ελευθερίου ν. Δημοκρατίας, 29.10.01, επαναλήφθηκε η νομική θέση που υιοθετήθηκε στην ΑΕ2803 Καλαπαλίκης κ.α. ν. Δημοκρατίας 20.9.01, ότι δηλαδή η επιβολή επιβαρύνσεων και τόκων, εφόσον προβλέπονται από το νόμο, δεν αποτελούν εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά νομοθετική υποχρέωση του πολίτη, για την οποία ο διευθυντής δεν έχει καμιά διακριτική εξουσία. Στην παρούσα υπόθεση ο αιτητής όφειλε να γνωρίζει το νομικό αυτό καθεστώς, εξάλλου η πιο πάνω νομολογία αναφέρεται από το δικηγόρο της Δημοκρατίας στη γραπτή του αγόρευση.
Οι δικηγόροι του αιτητή εγείρουν ακόμη ένα ζήτημα, ότι δηλαδή η ένσταση δεν αποφασίστηκε όπως προβλέπει ο Νόμος, μέσα σε δυο χρόνια από την ημερομηνία υποβολής της (άρθρο 15 του Νόμου). Χωρίς να υπεισέρχομαι στη διάσταση των απόψεων μεταξύ των μερών αναφορικά με το ποιός ευθύνεται γι΄αυτή την
καθυστέρηση, να πω μόνο πως η επίδικη απόφαση προσβάλλεται μόνο για τον λόγο που αναφέρεται στο αιτητικό, τον οποίο και παρέθεσα στην αρχή της απόφασης μου.Η προσφυγή απορρίπτεται με £500 έξοδα.
Xρ .Αρτεμίδης,
&# 9; Δ.
/ΜΑ