CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

(2003) 4 ΑΑΔ 734

1. Η διάνοιξη των δρόμων δεν έγινε από τη Χωριτική Αρχή αλλά από τους αιτητές,
2. Η εγγραφή των δρόμων θα ήταν παράνομη γιατί δεν είχε χορηγηθεί πολεοδομική άδεια, γιατί δεν υπήρξε απαλλοτρίωση των δρόμων και γιατί οι δρόμοι δεν βρίσκονταν πάνω στο έδαφος σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 2 του Νόμου 59(Ι)/95, που προνοεί ότι οι δρόμοι έπρεπε να υπήρχαν πάνω στο έδαφος στις 16/6/95. Στην παρούσα περίπτωση οι δρόμοι ανοίχθηκαν το καλοκαίρι του 1998.

1. Παραβίαση των αρχών της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης.

Σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 46 του Νόμου 90/72 η Πολεοδομική Αρχή έχει τη διακριτική ευχέρεια να εκδώσει "Ειδοποίηση Επιβολής" όταν θεωρήσει ότι οποιαδήποτε ανάπτυξη ακίνητης ιδιοκτησίας έχει εκτελεσθεί χωρίς πολεοδομική άδεια ή όταν οποιοιδήποτε όροι ή περιορισμοί που είχαν επιβληθεί σε μια πολεοδομική άδεια δεν έχουν τηρηθεί.

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι δεν επιβαλλόταν η χορήγηση πολεοδομικής άδειας γιατί η διάνοιξη των δρόμων έγινε από το Συμβούλιο Βελτιώσεως Λυθροδόντα με τη δική τους συγκατάθεση. Η απόφαση του Συμβουλίου μετά τη διάνοιξη και εγγραφή των δρόμων ως δημόσιων, για τη μη εγγραφή τους, αποδεικνύει την αντιφατική στάση της διοίκησης που τους έχει επιφέρει επιζήμιες συνέπειες, χωρίς οι ίδιοι να έχουν οποιαδήποτε ανάμειξη στο όλο ζήτημα.

Έχει υποβληθεί από την ευπαίδευτη συνήγορο των καθ'ων η αίτηση ότι η επέμβαση διαπιστώθηκε στις 4/5/98 και η σχετική Ειδοποίηση Επιβολής εκδόθηκε στις 11/5/98 πριν από την εγγραφή των δρόμων ως δημόσιων, γεγονός που υποδηλεί ότι η ιδιοκτησία των δρόμων στις 11/5/98 ανήκε στους αιτητές και ότι ορθά εκδόθηκε η Ειδοποίηση Επιβολής. Η εξέταση του διοικητικού φακέλου δείχνει ότι ο Έπαρχος ενήργησε υπό καθεστώς πλάνης όταν απέστειλε την αίτηση για την εγγραφή των δρόμων στο Κτηματολόγιο, αφού το Κοινοτικό Συμβούλιο δεν είχε δώσει νομότυπα τη συγκατάθεση του.

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι είχαν κυκλοφορήσει διαφημιστικά φυλλάδια τα οποία ενημέρωναν πιθανούς ενδιαφερόμενους αγοραστές ότι επωλούντο οικιστικά αγροτεμάχια μέσα σε πεύκα, με πολλά πλεονεκτήματα, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονταν και "δημόσιοι αγροτικοί δρόμοι κατασκευασμένοι από τον ιδιοκτήτη". Είναι προφανές από το τοπογραφικό σχέδιο της περιοχής που συνόδευε τη διαφήμιση, ότι αυτή αφορούσε τα τεμάχια των αιτητών που είχαν ήδη προβεί σε ενέργειες διάνοιξης δρόμων προς υλοποίηση των διαφημιστικών εξαγγελιών, πριν από την εγγραφή των δρόμων ως δημόσιων. Τα δεδομένα βέβαια ανατράπηκαν στη συνέχεια όταν το Συμβούλιο Βελτιώσεως Λυθροδόντα με επιστολή του ημερομηνίας 16/6/99 έθεσε ενώπιον του Επάρχου Λευκωσίας τις ενστάσεις του σχετικά με την εγγραφή των εν λόγων δρόμων ως δημόσιων.

Το κρίσιμο χρονικό σημείο είναι η 4/5/98, όταν διαπιστώθηκε από την Πολεοδομική Αρχή η αναπτυξιακή επέμβαση στην ακίνητη ιδιοκτησία των αιτητών με εκσκαφές και αποκοπές πεύκων προς το σκοπό διάνοιξης δρόμων που δεν ήταν ακόμα νόμιμα εγγεγραμμένοι ως δημόσιοι και χωρίς πολεοδομική άδεια. Με βάση αυτή τη διαπίστωση τέθηκε νόμιμα σε εφαρμογή ο μηχανισμός της Ειδοποίησης Επιβολής που επιδόθηκε στους αιτητές στις 11/5/98. Επιπρόσθετα φαίνεται ότι η εγγραφή των δρόμων ως δημόσιων δεν είχε τη νομότυπη συγκατάθεση των μελών του Κοινοτικού Συμβουλίου Λυθροδόντα και εφόσον η διαδικασία ήταν εξ' υπαρχής άκυρη, δεν εγείρεται θέμα καλής πίστης και χρηστής διοίκησης. Συνεπώς το επιχείρημα ότι παραβιάστηκαν σε βάρος των αιτητών οι αρχές της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης απορρίπτεται.

2. Έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.

Έχει αποφασιστεί νομολογιακά ότι δεν είναι απαραίτητη η διεξαγωγή έρευνας από το ίδιο το όργανο που αποφασίζει. Το τελευταίο μπορεί να αναθέσει σε άλλο όργανο την έρευνα και συλλογή στοιχείων. Αυτό που υπαγορεύουν οι σχετικές αρχές του διοικητικού δικαίου είναι η διεξαγωγή έρευνας με σκοπό τη διαπίστωση όλων των ουσιωδών γεγονότων. Η έκταση, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης. (Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.α. (1996) 3 ΑΑΔ 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζαμπόγλου (1997) 3 ΑΑΔ 270 και Nicolaou v. Minister of Interior and Another (1974) 3 CLR 189). Η έρευνα είναι επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται. (Βλ. Motorways Ltd v. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2371, της 25/6/99). Το ερώτημα που εγείρεται στην παρούσα περίπτωση δεν είναι αν ο Υπουργός διεξήγαγε ή όχι δική του έρευνα αλλά αν με την έρευνα που είχε προηγηθεί και η οποία κατέληξε στην έκθεση των απόψεων όλων των εμπλεκομένων, είχαν συλλεχθεί και διερευνηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό όλα τα ουσιώδη στοιχεία. Έχοντας υπόψη τα στοιχεία που έχουν παρουσιασθεί, το Δικαστήριο δεν τρέφει αμφιβολίες ότι ο Υπουργός κατέληξε στη σχετική απόφαση του αφού αξιολόγησε όλα τα ουσιώδη στοιχεία που αφορούσαν τη λήψη της επίδικης απόφασης. Η δε απόφασή του για την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής των αιτητών είναι δεόντως αιτιολογημένη αφού σε αυτή φαίνονται οι λόγοι που οδήγησαν στο επίδικο αποτέλεσμα, με κυρίαρχο στοιχείο τη διαπίστωση ότι η διάνοιξη των δρόμων δεν έγινε από τη Χωριτική Αρχή αλλά από τους ιδιοκτήτες των τεμαχίων, ότι η εγγραφή τους ήταν αντίθετη με τη Δήλωση Πολιτικής και δεν ήταν σύμφωνη με τις πρόνοιες του Νόμου 59(Ι)/95 και ότι το Κοινοτικό Συμβούλιο Λυθροδόντα έφερε ένσταση στην εγγραφή τους ως δημόσιων δρόμων. Η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει όλα τα στοιχεία που συνιστούν μια έγκυρη και νόμιμη αιτιολογία.