ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2003) 4 ΑΑΔ 549

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ.1437/2000

10 Ioυνίου, 2003

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]

Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος

ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΣΙΟΥΛΗ, από τη Πάφο

Αιτητής,

v.

ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΟΣΚΗΠΟΥ

Kαθ΄ου η αίτηση.

------------------------

Α.Σ.Αγγελίδης, για τον Αιτητή

Αγ.Κακογιάννη, για τον Καθ΄ου η αίτηση

Α.Δημητρίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος

-----------------------

ΑΠΟΦΑΣΗ

Η θέση του Δημοτικού Γραμματέα του Δήμου Γεροσκήπου προκηρύχθηκε στις 24.5.95. ΄Εγιναν δυο απόπειρες διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση, που ακυρώθηκε με ισάριθμες πρωτόδικες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στις δυο πρώτες προσφυγές, καθώς και στην παρούσα, αιτητής είναι το ίδιο πρόσωπο. Η πρώτη απόφαση για διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους ακυρώθηκε από τον δικαστή Νικήτα στις 12.1.99 (Συνεκδικασθείσες υποθέσεις 151/96 και 411/96 σχετική είναι η πρώτη υπόθεση).

΄Οπως αναφέρεται στην απόφαση, στην προσφυγή 151/96, το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε όπως οι υποψήφιοι να παρακαθήσουν σε γραπτή εξέταση στην ελληνική και αγγλική γλώσσα. Τα γραπτά στάληκαν στο Υπουργείο Παιδείας, που διενήργησε την εξέταση, για να βαθμολογηθούν. Το καθ΄ου η αίτηση Δημοτικό Συμβούλιο καθόρισε τη βαθμολογική βάση στο 45%, ενώ το σύνολο της βαθμολογίας καθορίστηκε στις 100 μονάδες από τις οποίες ποσοστό 70% θα διδόταν στο αποτέλεσμα της γραπτής εξέτασης και το υπόλοιπο στην προσωπική συνέντευξη. Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος πήραν τη βαθμολογική βάση του 45%, ο αιτητής όμως βαθμολογήθηκε με 45.85 στο γραπτό διαγωνισμό, με κριτήριο το ποσοστό 70%, έναντι 41.65 του ενδιαφερόμενου μέρους. Στην προσωπική συνέντευξη ο αιτητής εξασφάλισε 24.43, έναντι 28.57 του ενδιαφερόμενου μέρους, που κρίθηκε καλύτερος, με αποτέλεσμα η ολική βαθμολογία να διαμορφωθεί: 68.28 για τον αιτητή έναντι 70.22 του ενδιαφερόμενου μέρους.

Η προσφυγή 151/96 έγινε δεκτή για δυο λόγους. Στην κρίσιμη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, για την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για διορισμό, παρακάθισε και κάποια Γεωργία Ανδρονίκου, που περιγραφόταν στο πρακτικό ως λογιστικός λειτουργός. Ο δικαστής, αφού αναφέρθηκε στη σχετική νομολογία επί του ζητήματος έκρινε πως η συγκρότηση του οργάνου ήταν κακή εφόσον σ΄αυτήν παρέστη πρόσωπο που δεν ήταν μέλος του Συμβουλίου, και η παρουσία του δεν επιτρεπόταν από το νόμο. Υπήρξε και άλλος λόγος ακύρωσης, πιο ουσιαστικός από τον πρώτο, ότι δηλαδή η απόφαση του Συμβουλίου, για την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους λήφθηκε με μυστική ψηφοφορία.

Την ίδια ημέρα που εκδόθηκε η πιο πάνω απόφαση, δηλαδή 12.1.99 το Συμβούλιο συνήλθε, εσπευσμένα, όπως παρατηρεί ο αδελφός δικαστής Κωνσταντινίδης στη δεύτερη ακυρωτική απόφαση του στην προσφυγή 340/99 που εκδόθηκε στις 11.8.00, για να επανεξετάσει το ζήτημα. Κατά την επανεξέταση το Δημοτικό Συμβούλιο, η σύνθεση του οποίου ήταν διαφορετική από το προηγούμενο που πήρε την πρώτη απόφαση, εφόσον είχαν μεσολαβήσει οι εκλογές, έλαβε υπόψη του την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση και την υποκειμενική κρίση των προηγούμενων μελών του για να καταλήξει στη δική του απόφαση. Η δεύτερη απόφαση ακυρώθηκε συνοπτικά και γι΄αυτό το λόγο μόνο. Ο αδελφός δικαστής, προφανώς για να βοηθήσει το Συμβούλιο στην ορθή λειτουργία του, επεσήμανε πως η αναφορά του Συμβουλίου στα προσόντα και στην πείρα των υποψηφίων δεν πρέπει να γίνει με γενικότητα και πως επιβαλλόταν η αιτιολόγηση της νέας απόφασης που θα λαμβανόταν.

Τα πιο πάνω μας οδηγούν στην παρούσα προσφυγή. Το Συμβούλιο, στη συνεδρία του, ημερ. 5.9.00, έκανε ειδική αναφορά στις δυο ακυρωτικές αποφάσεις και στην ανάγκη η νέα απόφαση να συμμορφώνεται με το δεδικασμένο που προέκυπτε από τις δυο πιο πάνω αποφάσεις, καθώς επίσης και με τις αρχές της χρηστής διοίκησης, επισημαίνοντας τον περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμο του 1999, Ν.158(1)/99. (Κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν ίσχυε ο περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμος του 1998, Ν.6(1)/98).

Κρίνω πως το Συμβούλιο συνεμορφώθη πλήρως με τις δυο ακυρωτικές αποφάσεις γιατί:

(α) η σύνθεση του ήταν νόμιμη,

(β) η απόφαση ελήφθη με φανερή ψηφοφορία και,

(γ) δεν λήφθηκαν υπόψη τα αποτελέσματα της προφορικής . εξέτασης των υποψηφίων.

Είναι φανερό επίσης, από τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, πως το Συμβούλιο οδηγήθηκε στον ορθό δρόμο μετά την επισήμανση του Δικαστηρίου στη δεύτερη ακυρωτική απόφαση για την ορθή αιτιολόγηση της απόφασης του. Ο δήμαρχος και τα μέλη του Συμβουλίου βαθμολόγησαν τους υποψηφίους σε δυο στοιχεία:

(α) πείρα και απαιτούμενη από το σχέδιο υπηρεσίας διοικητική πείρα, και,

(β) διάφορα άλλα προσόντα σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας.

Για το πρώτο στοιχείο καθορίστηκαν 0-7 βαθμοί και για το δεύτερο 0-13 βαθμοί. Το αποτέλεσμα της γραπτής εξέτασης ήταν ήδη γνωστό, και καταγραφόταν στην τρίτη στήλη του εντύπου της βαθμολόγησης. Στο σύνολο της τελικής βαθμολογίας πρώτευσε το ενδιαφερόμενο μέρος με 61.650, με δεύτερο τον αιτητή με 60.707 βαθμούς. Θα πρέπει να αναφερθώ, και αυτό είναι το σημαντικό, πως το κάθε μέλος του Συμβουλίου δικαιολογεί ξεχωριστά τη βαθμολόγηση του, η οποία και καταγράφεται στο πρακτικό.

΄Εχω ελέγξει τους διοικητικούς φακέλους από τους οποίους διαπιστώνεται πως η τελική κρίση του Συμβουλίου, με την μικρή διαφορά στη βαθμολόγηση μεταξύ αιτητή και ενδιαφερομένων μερών, ήταν μέσα στα πλαίσια της διακριτικής του ευχέρειας και στηρίζεται στα στοιχεία των φακέλων. Σε ότι αφορά τα προσόντα ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος περίπου ισοβάθμησαν. Τα μέλη έδωσαν τον ίδιο βαθμό, 13, πλην του Δημάρχου που έδωσε στον αιτητή 10 βαθμούς και στο ενδιαφερόμενο μέρος 13. Η ουσιαστική διαφορά μεταξύ του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν στην πρώτη στήλη, που αφορούσε στην προηγούμενη πείρα και διοικητική πείρα. Στο στοιχείο αυτό βαθμολογήθηκε καλύτερα το ενδιαφερόμενο μέρος. Η κρίση του Συμβουλίου ελέγχεται ως ορθή από τα στοιχεία του φακέλου.

Στη βάση αυτών που λέγω πιο πάνω, όλες οι εισηγήσεις του δικηγόρου του αιτητή, που αφορούν στα αξιολογικά κριτήρια επιλογής, ότι δηλαδή ο αιτητής υπερέχει έκδηλα του ενδιαφερόμενου μέρους, δεν ευσταθούν.

Στην παρούσα προσφυγή όμως ο δικηγόρος του αιτητή αναφέρθηκε και σε ένα άλλο νομικό σημείο, το οποίο δεν ήγειρε στις δυο προηγούμενες προσφυγές. Ισχυρίστηκε πως το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης δεν εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, όπως προβλέπει το άρθρο 53(1) του περί Δήμων Νόμου, Ν.111/85.

Ο δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση Συμβουλίου, ορθά στην κρίση μου, εισηγείται πως ο αιτητής δεν δικαιούται να εγείρει τώρα οποιοδήποτε νομικό σημείο που είχε την ευκαιρία να εγείρει στην πρώτη του προσφυγή, και δεν το έπραξε. Η νομολογία επί του ζητήματος είναι ξεκάθαρη και ευθυγραμμισμένη και δεν χρειάζεται να αναφερθώ σ΄αυτή σε έκταση. Παραπέμπω ενδεικτικά στην απόφαση της Ολομέλειας Μάριος Παπαδόπουλος ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης, Α.Α.Δ. (1998) 3 σελ.608, όπου στη σελίδα 612 διαβάζουμε τα εξής:

«Είναι η γνώμη μας πως ο πρωτόδικος δικαστής ορθά έκρινε πως δημιουργήθηκε δεδικασμένο από την προηγούμενη απόφαση σε υποθέσεις μεταξύ των ιδίων διαδίκων για το ίδιο ζήτημα. Και εννοούμε δεδισασμένο inter partes. Στην προσφυγή αρ.545/91 κρίθηκαν όλα τα επίδικα θέματα που έθεσε ο εφεσείων. Δεν είναι επιτρεπτό ο διάδικος να θέτει νέο θέμα, όποτε το ανακαλύπτει ή όποτε το επιθυμεί. Και στην προκείμενη περίπτωση όλα τα «νέα θέματα» θα μπορούσαν να προβληθούν στην προσφ.αρ.545/91».

 

 

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με £500 έξοδα υπέρ του καθ΄ου η αίτηση και £200 υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους.

Xρ .Αρτεμίδης,

&# 9; Δ.

/ΜΑ

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο