[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

1. ΑΓΑΠΙΟΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
2. ΕΛΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
3. ΝΙΚΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑ
4. ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
5. ΔΗΜΗΤΡΑ Σ. ΔΗΜΗΤΡΗ
6. ΘΕΟΔΩΡΑ Σ. ΔΗΜΗΤΡΗ
7. ΘΕΚΛΑ Σ. ΔΗΜΗΤΡΗ
8. ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
9. ΑΔΩΝΗΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΑΡΧΟΥ ΠΑΦΟΥ

Α. Λαδάς για τους Αιτητές.

Σ. Σαμψών για τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.

----------------------------

Ο Έπαρχος Πάφου, ως η αρμόδια αρχή, εξέδωσε τρεις άδειες οικοδομής για ανέγερση κτηνοτροφικών υποστατικών στο τουρκοκυπριακής ιδιοκτησίας τεμάχιο 135, Φυλ/Σχ. 35/19, στο χωριό Τέρρα, κοντά στο χωριό Χόλη της Πάφου. Οι αιτητές, ως οι ιδιοκτήτες τεμαχίων γης που περιβάλλουν το τεμάχιο 135, άσκησαν τρεις προσφυγές, μια για κάθε άδεια. Εκπροσωπήθηκαν οι τρεις ενδιαφερόμενοι και, μετά από αίτηση της Δημοκρατίας, όλων συναινούντων, ενόψει της συνάφειας των τριών προσφυγών, εγκρίθηκε η συνεκδίκασή τους.

Οι καθ΄ ων η αίτηση και οι ενδιαφερόμενοι αμφισβητούν το δικαίωμα των αιτητών να θέσουν υπό αναθεωρητικό έλεγχο τη νομιμότητα των προσβαλλόμενων αποφάσεων. Ισχυρίζονται πως απέτυχαν να τεκμηριώσουν τον κατ΄ ισχυρισμό επηρεασμό εννόμου συμφέροντός τους, αντίθετα προς τα νομολογηθέντα στις Σοφούλλα Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1996) 3 ΑΑΔ 73 και Δημοκρατία κ.α. ν. Συμβ. Βελτιώσεως Γερίου κ.α. (1998) 3 ΑΑΔ 210. Αυτά, χωρίς να αμφισβητούν τα δυο θεμελιακά όπως τα προτείνουν οι αιτητές, ότι τα δικά τους κτήματα βρίσκονται πλησίον του τεμαχίου 135 και ότι από την ανέγερση των κτηνοτροφικών υποσταστικών θα προκαλείται δυσοσμία και οχληρία που θα καλύπτει το χώρο τους. Θεωρούν όμως πως δεν έχει στοιχειοθετηθεί δυσμενής επηρεασμός των αιτητών, ιδιαίτερα ενόψει της φύσης των κτημάτων τους. Πρόκειται, όπως αναφέρεται στα πιστοποιητικά εγγραφής τους, για "χωράφια με χαρουπιές" και θέτουν ερώτημα αναφορικά με το "πώς το δικαίωμα του ιδιοκτήτη ενός χωραφιού με χαρουπιές να απολαμβάνει την περιουσία του επηρεάζεται δυσμενώς από τη διεξαγωγή κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων στην περιοχή". Επισημαίνουν σ΄αυτό το πλαίσιο πως στην υπόθεση Χαραλάμπους (ανωτέρω) ο κίνδυνος δυσμενούς επηρεασμού πιθανολογήθηκε αφού τα κτηνοτροφικά υποστατικά θα ανεγείρονταν σε οικιστική περιοχή στην οποία ήδη η αιτήτρια είχε αρχίσει την ανέγερση κατοικίας.

Τα κτηνοτροφικά υποστατικά των ενδιαφερομένων βρίσκονταν μέσα στο χωριό Χόλη. Προκαλούσαν δυσοσμία και ακαθαρσίες και η Χωριτική Αρχή υπέβαλε αίτημα για τη μετακίνησή τους. Ακολούθησαν συσκέψεις, επελέγη το τεμ. 135 και αυτό, με την προοπτική της υπομίσθωσής του στους ενδιαφερόμενους, εκμισθώθηκε από τον Κηδεμόνα των τουρκοκυπριακών υπηρεσιών προς τη Χωριτική Αρχή. Υποβλήθηκαν αιτήσεις για άδεια οικοδομής, ακούστηκαν οι απόψεις διαφόρων κυβερνητικών υπηρεσιών, ήταν όλες θετικές και ο ΄Επαρχος Πάφου τις ενέκρινε. Αυτό, παρά το ότι δεν είχε προηγηθεί η έκδοση πολεοδομικής άδειας που είναι και ο λόγος ακυρότητας που προτείνουν οι αιτητές.

Οι καθ΄ ων η αίτηση και οι ενδιαφερόμενοι έχουν την άποψη πως δεν χρειαζόταν πολεοδομική άδεια στην περίπτωση επειδή αυτή, όπως εισηγούνται, εμπίπτει στις πρόνοιες του Ειδικού Διατάγματος Ανάπτυξης (ΚΔΠ 358/90) το οποίο εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 22 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 (Ν.90/72).

Το άρθρο 22 δεν αναφέρεται ακριβώς σε δυνατότητα ανάπτυξης χωρίς πολεοδομική άδεια. Αναφέρεται σε εξουσία του Υπουργού "να χορηγήσει πολεοδομική άδεια" με Διάταγμα Ανάπτυξης το οποίο και την ορίζει. Δεν είναι όμως σ΄αυτά που αναφέρεται η αντιγνωμία και δεν χρειάζεται να επεκταθώ περαιτέρω στις ρυθμίσεις του άρθρου 22. Το Διάταγμα Ανάπτυξης που επικαλούνται οι καθ΄ ων η αίτηση και οι ενδιαφερόμενοι τιτλοφορείται ως "το περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Κυβερνητικές Κτηνοτροφικές Περιοχές) Ειδικό Διάταγμα Αναπτύξεως του 1990". Με την παράγραφο 2(1) προσδιορίζεται το πεδίο εφαρμογής του, είναι ως προς αυτό που αναπτύχθηκαν τα επιχειρήματα και το παραθέτω αυτούσιο:

Οι καθ΄ ων η αίτηση και οι ενδιαφερόμενοι υποστηρίζουν ότι, στην απουσία θεσμοθετημένης διαδικασίας με την οποία μια περιοχή καθίσταται κυβερνητική κτηνοτροφική περιοχή, θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι το τεμάχιο 135 στην πραγματικότητα κατέστη κυβερνητική κτηνοτροφική περιοχή καλυπτόμενη από το Διάταγμα. Επικαλούνται συναφώς:

(α) Το γεγονός ότι όλα τα εμπλεκόμενα κυβερνητικά τμήματα, περιλαμβανομένης και της πολεοδομικής αρχής, συγκατατέθηκαν στη χρήση του τεμαχίου 135 για τη συγκέντρωση σ΄αυτό κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων, οπότε πρέπει να θεωρηθεί ότι ήταν το κράτος που είχε την πρωτοβουλία.

(β) Ενώ τα απαραίτητα έργα υποδομής κατασκευάστηκαν από τη Χωριτική Αρχή και όχι από την Κυβέρνηση, είχε δοθεί κυβερνητική οικονομική βοήθεια γι΄αυτά. Ακολουθήθηκε αυτή η μέθοδος επειδή ήταν μικρός ο αριθμός των ενδιαφερομένων.

Κατά τη σύσκεψη της 17.6.97, ο ίδιος ο εκπρόσωπος του Επαρχιακού Γραφείου του Τμήματος Γεωργίας ανέφερε πως "το Τμήμα Γεωργίας δεν μπορούσε να προχωρήσει στη δημιουργία Κτηνοτροφικής Περιοχής λόγω του μικρού αριθμού κτηνοτρόφων...".

Προηγουμένως, με την επιστολή του ημερομηνίας 20.2.96, είχε εξηγήσει περαιτέρω το λόγο.

Ούτως ή άλλως, η περιοχή διαμορφώθηκε ως κτηνοτροφική από τη Χωριτική Αρχή και όχι από την Κυβέρνηση, αφού της εκμισθώθηκε τουρκοκυπριακή γη. Υπό το φως των δεδομένων η περιοχή δεν είναι δυνατό να χαρακτηριστεί ως "κυβερνητική κτηνοτροφική περιοχή" και δεν νομίζω ότι αυτή η πραγματικότητα αλλοιώνεται επειδή η Χωρητική Αρχή έτυχε κυβερνητικής οικονομικής βοήθειας. Επομένως, η περίπτωση δεν καλύπτεται από το Διάταγμα Αναπτύξεως και στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας. Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα και οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ακυρώνονται.

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

C:\Created by Μaria ShambartaMy Documents\2003\part4\1024etc.doc