|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 441/2001)
24 Φεβρουαρίου, 2003
[
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]Αναφορικά με το αρθρο 146 του Συντάγματος
ROYAL RIS LTD,
Αιτήτρια,
ν.
Δήμου Λάρνακας,
Καθ΄ ου η αίτηση.
---------------------------
Α. Σ. Αγγελίδης
, για την Αιτήτρια.Μ. ΧατζηΧριστοφής, για τον Καθ΄ ου η αίτηση.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με απόφαση του Δήμου Λάρνακας χορηγήθηκε στους αιτητές στις 26 Απριλίου 2001 άδεια λιανικής πώλησης οινοπνευματωδών ποτών, σε σχέση με μόνο τον εσωτερικό υπαίθριο χώρο του εστιατορίου τους «ROYAL RIS» στη Λεωφόρο Αθηνών, στη Λάρνακα, ενώ απορρίφθηκε το κύριο μέρος του αιτήματός τους που αφορούσε τον εξωτερικό χώρο στο πλακόστρωτο του παραλιακού μετώπου. Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση ως προς την απόρριψη.
Εκκρεμούσε από καιρό διαφορά μεταξύ του Δήμου, στον οποίο ανήκει το πλακόστρωτο, και των αιτητών οι οποίοι το κατείχαν και το χρησιμοποιούσαν ως μέρος του εστιατορίου. Κατά τον Δήμο, οι αιτητές έπαυσαν να έχουν νόμιμο δικαίωμα επί του χώρου όταν στο τέλος του 1997 έληξε η άδεια χρήσης η οποία τους είχε παραχωρηθεί. Οι αιτητές από την άλλη μεριά προέβαλλαν ότι συνέχιζαν να έχουν δικαίωμα κατοχής και χρήσης στη βάση, καθώς ισχυρίζονταν, θέσμιας ενοικίασης κτλ. Δεν χρειάζεται όμως να επεκταθώ σε λεπτομέρειες.
Η χορήγηση αδειών ρυθμίζεται από τον περί Πώλησης Οινοπνευματωδών Ποτών Νόμο, Κεφ. 144 (όπως τροποποιήθηκε) δυνάμει του οποίου η Αρχή Αδειών, για περιπτώσεις εντός δημοτικών ορίων, είναι το Συμβούλιο του Δήμου. Η εξουσία έκδοσης αδειών λιανικής πώλησης υπόκειται στην προϋπόθεση προσαγωγής, στην Αρχή Αδειών, σχετικού πιστοποιητικού του Επαρχιακού Συμβουλίου. Προβλέπεται στο άρθρο 4 ότι:
«Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 7(1)(β) του Νόμου αυτού δεν εκδίδεται καμιά άδεια λιανικής πώλησης από την Αρχή Αδειών εκτός αν ο αιτητής προσάγει στην Αρχή αυτή πιστοποιητικό που χορηγήθηκε από το Επαρχιακό Συμβούλιο δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 5 του Νόμου αυτού.»
Σημειώνω συναφώς ότι το άρθρο 7(1)(β) δεν έχει εν προκειμένω σημασία. Κατά το άρθρο 2:
«`Eπαρχιακό Συμβούλιο΄ σημαίνει το Επαρχιακό Συμβούλιο που καθιδρύθηκε δυνάμει των διατάξεων του περί Επαρχιακών Συμβουλίων (Mejlisses Idare) Νόμου, το οποίο λειτουργεί στην επαρχία εντός της οποίας βρίσκονται τα υποστατικά ή ο τόπος για τα οποία εκδόθηκε ή θα εκδοθεί άδεια πώλησης οινοπνευματωδών ποτών
Η φυσιογνωμία του Επαρχιακού Συμβουλίου - ενός παλαιού οργάνου που συστάθηκε με το Κεφ. 239 - τις απηρχαιομένες πρόνοιες του, που παρέμειναν νομοθετικά αμετάβλητες αλλά τις σημειώνω δεν χρειάζεται εδώ να με απασχολήσουν - αναδεικνύεται με αναφορά στο έργο το οποίο του ανατίθεται με το Άρθρο 5 του Κεφ. 144, γι΄ αυτό και το παραθέτω:
«5. - (1) Το Επαρχιακό Συμβούλιο συνέρχεται κάθε χρόνο σε τέτοια ημερομηνία ή ημερομηνίες όπως ο ΄Επαρχος δύναται να ορίσει για το σκοπό χορήγησης πιστοποιητικών σε πρόσωπα που επιθυμούν να πάρουν άδεια προς πώληση οινοπνευματωδών ποτών λιανικά βάσει των διατάξεων του Νόμου αυτού:
Νοείται πάντοτε ότι μια τέτοια συνεδρίαση συνέρχεται το Φεβρουάριο κάθε έτους.
(2) Προτού χορηγηθεί πιστοποιητικό, το Επαρχιακό Συμβούλιο πρέπει να ικανοποιηθεί ότι -
(α) το πρόσωπο που υποβάλλει αίτηση για το πιστοποιητικό αυτό είναι καλού χαρακτήρα και κατάλληλο πρόσωπο να κατέχει άδεια προς πώληση οινοπνευματωδών ποτών λιανικά
(β) τα υποστατικά ή ο τόπος όπου το πρόσωπο αυτό σκοπεύει να πωλεί οινοπνευματώδη ποτά λιανικά είναι κατάλληλα από κάθε άποψη για την πώληση εντός αυτών των ποτών αυτών:
Νοείται ότι δεν θα παραχωρείται τέτοιο πιστοποιητικό -
(i) όταν, κατά τη γνώμη του Επαρχιακού Συμβουλίου, υπάρχει ήδη στο χωριό ή στην ενορία πόλης ή χωριού όπου το πρόσωπο που υποβάλλει αίτηση για άδεια σκοπεύει να πωλεί οινοπνευματώδη ποτά λιανικά, υποστατικά ή τόποι αδειούχοι προς πώληση τέτοιων ποτών επαρκή για τις ανάγκες και διευκολύνσεις του κοινού
(ii) σε σχέση με οποιαδήποτε υποστατικά ή τόπο τα οποία βρίσκονται εντός εκατό υαρδών από οποιοδήποτε τόπο λατρείας, τεκκέ, μετρεσσέξ ή τουρπέξ κλεισμένου σε ιερό χώρο, φυλακείου φρουράς, αστυνομικού σταθμού ή στρατώνων ή σε οποιοδήποτε χωριό ή ενορία πόλης ή χωριού το οποίο κατοικείται αποκλειστικά από Μωαμεθανούς, εκτός αν το Επαρχιακό Συμβούλιο ικανοποιείται ότι υπάρχουν ειδικοί λόγοι που δικαιολογούν τη χορήγηση πιστοποιητικού σε σχέση με το υποστατικό αυτό ή τόπο
.(iii) σε σχέση με οποιαδήποτε υποστατικά ή τόπο τα οποία έχουν οποιαδήποτε εσωτερική επικοινωνία με οποιαδήποτε υποστατικά ή τόπο μη αδειούχα για την πώληση οινοπνευματωδών ποτών λιανικά.
(3) Πιστοποιητικό που χορηγήθηκε από το Επαρχιακό Συμβούλιο είναι σε τέτοιο τύπο όπως δυνατό να καθοριστεί και ισχύει μέχρι το τέλος του έτους εντός του οποίου χορηγήθηκε.»
Είναι νομίζω προφανές ότι το Επαρχιακό Συμβούλιο αποτελεί διοικητικό όργανο του οποίου οι αποφάσεις, αναφορικά με την έκδοση ή όχι του προβλεπόμενου πιστοποιητικού, είναι εκτελεστές και υποκείμενες απευθείας σε αναθεωρητικό έλεγχο.
Στην προκείμενη περίπτωση το Επαρχιακό Συμβούλιο εξέδωσε πιστοποιητικό, ημερ. 25 Απριλίου 2001, το οποίο αφορούσε αποκλειστικά τον εσωτερικό υπαίθριο χώρο και εξαιρούσε το χώρο στο πλακόστρωτο. Αυτό έγινε καθ΄ υπόδειξη του Δήμου που με επιστολή ημερ. 23 Απριλίου 2001, ανέφερε ότι ήταν διατεθειμένος να εκδώσει την αναφερόμενη άδεια μόνο
για τον ένα χώρο όχι και για τον άλλο. Αυτή όμως η τοποθέτηση του Δήμου αφορούσε στη διαδικασία ενώπιον του Επαρχιακού Συμβουλίου σχετικά με την έκδοση πιστοποιητικού, μια διαδικασία η οποία είχε τη δική της αυτοτέλεια. Δεν αποτελούσε εγγενές μέρος της ενώπιον του Δήμου διαδικασίας για έκδοση άδειας. Η νομιμότητα της απόφασης του Επαρχιακού Συμβουλίου δεν τίθεται προς έλεγχο με την προσφυγή αυτή με την οποία, όπως ανέφερα, προσβάλλεται η απόφαση του Δήμου ως Αρχής Αδειών.Στην παρούσα περίπτωση καθοριστικής σημασίας αποβαίνει το γεγονός ότι το αίτημα για άδεια σε σχέση με το χώρο στο πλακόστρωτο δεν υποστηριζόταν από πιστοποιητικό του Επαρχιακού Συμβουλίου. Εφόσον οι αιτητές δεν πληρούσαν την προϋπόθεση που θέτει το άρθρο 4 του σχετικού Νόμου δεν νομιμοποιούντο στο αίτημά τους αναφορικά με εκείνο το μέρος. Στερούνται λοιπόν εννόμου συμφέροντος στην προώθηση της προσφυγής: βλ. Βάσος Κωνσταντίνου κ.α. ν. Δήμου Πάφου
, υπόθ. αρ. 85/91 κ.α. ημερ. 18 Σεπτεμβρίου 1998 (απόφαση Ολομέλειας).Η πρoσφυγή απορρίπτεται ως μη παραδεκτή. Έξοδα υπέρ του Δήμου.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ