|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 118/2003
Ενώπιον
: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με τα Άρθρα 6, 28, 29, 31, 35 και 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
ΧΡΙΣΤΟΥ ΙΩΣΗΦΙΔΗ
Αιτητή
- ΚΑΙ -
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΡΙΚ
Καθ΄ ου η αίτηση
- - - - - -
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 5.2.2003
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 7.2.2003Ο αιτητής παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Για το καθ΄ου η αίτηση: κ. Π. Πολυβίου.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής υπέβαλε υποψηφιότητα στις επικείμενες Προεδρικές Εκλογές.
Με προσφυγή που καταχώρησε στις 5.2.2003 ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη και/ή η συνεχιζόμενη παράλειψη του καθ΄ου η αίτηση να εφαρμόσει πιστά τα άρθρα 2, 3, 4 και 5 του περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου Νόμου για ίση μεταχείριση του αιτητή με άλλους υποψηφίους και/ή η παράλειψη του καθ΄ου η αίτηση να διασφαλίσει κατά τη «χρονική περίοδο» την ακριβοδίκαιη μεταχείριση των υποψηφίων και/ή η παράλειψη του καθ΄ου η αίτηση να καλύψει δύο δημοσιογραφικές διασκέψεις, ανακοινώσεις και άλλες δραστηριότητες του αιτητή ως υποψήφιου Προέδρου, μεταξύ της 2.12.2003 και 3.2.2003, είναι άκυρη και ότι παν το παραλειφθέν έδει να είχε εκτελεστεί.
Με μονομερή αίτηση που, επίσης, καταχώρησε στις 5.2.2003, ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο προσωρινό διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται:
(α) Η αναστολή των επίδικων παραλείψεων, ιδιαίτερα σε σχέση με τους υποψήφιους κ.κ. Κληρίδη, Παπαδόπουλο και Μαρκίδη,
(β) Η άμεση μετάδοση σε ώρες υψηλής ακροαματικότητας δύο δημοσιογραφικών διασκέψεων του αιτητή, ημερομηνίας 2.12.2002 και 31.1.2003, και
(γ) Η αναπλήρωση της μέχρι τώρα άνισης μεταχείρισης του αιτητή, με εκπομπές ανάλογες με εκείνες που αφιερώθηκαν στους εν λόγω τρεις υποψηφίους.
Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκο δήλωση της Δρ. Καλλιόπης Αγαπίου-Ιωσηφίδου.
Με οδηγίες που έδωσα στις 5.3.2003 η αίτηση επιδόθηκε στο καθ΄ου η αίτηση το οποίο και καταχώρησε ένσταση στην αίτηση. Με την ένσταση προβάλλεται η θέση ότι επί «παραλείψεων» δεν χωρεί έκδοση προσωρινών διαταγμάτων ούτε επιτρέπεται η επιβολή θετικών υποχρεώσεων με προσωρινά διατάγματα, ότι ουδεμία παρανομία, και δη έκδηλη, στοιχειοθετείται με την αίτηση, ότι ουδεμία ανεπανόρθωτη ζημία ή βλάβη προκαλείται στον αιτητή από οποιαδήποτε πράξη του καθ΄ου η αίτηση και ότι η τυχόν έκδοση του αιτούμενου διατάγματος θα προκαλέσει τεράστια αναστάτωση στα προγράμματα του καθ΄ου η αίτηση με αποτέλεσμα σοβαρή βλάβη του δημοσίου συμφέροντος.
Η ένσταση υποστηρίζεται από ένορκο δήλωση του κ. Μάριου Μαυρίκιου, Γενικού Διευθυντή του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου.
Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αρνητικές διοικητικές πράξεις, και πολύ περισσότερο διοικητικές παραλείψεις, δεν μπορούν να ανασταλούν με προσωρινά διατάγματα επειδή τέτοια πορεία δεν είναι νοητή εφόσον, ουσιαστικά, συνεπάγεται τον εξαναγκασμό της Διοικήσεως σε πράξεις ή ενέργειες θετικού περιεχομένου, πράγμα που εκφεύγει της ακυρωτικής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος. (Βλ. Artemiou (No.2) v. Republic (1966) 3 CLR 562, 569, Goulelis v. The Republic (1969) 3 CLR 583, Trykomou v. Republic (1976) 3 CLR 403, Moyo v. Republic (1988) 3 CLR 1203, 1209, Δαγτόγλου «Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο», 2η έκδοση 1994, παραγ. 502: «επί παραλείψεως δεν νοείται αναστολή», και Θ.Δ. Τσάτσου «Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας», Έκδοσις Τρίτη, σελ. 424: «Η θετικότης της διοικητικής πράξεως, της οποίας επιδιώκεται η ακύρωσις, αποτελεί την αντικειμενικήν προϋπόθεσιν της περί αναστολής αιτήσεως. Δια τούτο: αίτησις αναστολής κατά ρητής έστω, αλλά αρνητικής πράξεως της διοικήσεως μηδέ κατά το γράμμα του νόμου συγχωρείται, μηδέ λογικώς είναι νοητή, ως επαγομένη, εάν εγίνετο δεκτή, τον εξαναγκασμόν της διοικήσεως, όπως προβή εις ενέργειαν τινα, τουθ΄ όπερ αντιφάσκει προς την έννοιαν της αναστολής.»).
Δεδομένου ότι, με την ενώπιόν μου αίτηση, επιδιώκεται η έκδοση προσωρινού διατάγματος με το οποίο να αναστέλλονται απλές παραλείψεις του καθ΄ου η αίτηση και, συνεπακόλουθα, να εξαναγκάζεται σε θετικές πράξεις ή ενέργειες, κατ΄ εφαρμογή της νομολογίας που προανέφερα, η αίτηση απορρίπτεται. Όμως, υπό τις περιστάσεις, θεωρώ δίκαιο να μην εκδώσω διαταγή για τα έξοδα.
Ρ. Γαβριηλίδης
Δ.
/ΧΤΘ