CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

Υπόθεση αρ.274/2002

ΜΕΤΑΞΥ:

αιτητές

καθ΄ης η αίτηση

Στις 9.5.02 καταχωρίστηκε από το δικηγόρο των αιτητών η υπό συζήτηση αίτηση, με την οποία ζητά την επαναφορά της προσφυγής. Στην ένορκη δήλωση, που υποστηρίζει την αίτηση, αναφέρεται πως μετά από οδηγίες των πελατών ο δικηγόρος καταχώρισε 3 παρόμοιες προσφυγές, που βασίζονται σε 3 διαφορετικές αποφάσεις των τελωνειακών αρχών, δηλαδή τις 274/02, 275/02 και 276/02. Επήλθε διακανονισμός των δύο τελευταίων προσφυγών και οι αιτητές έδωσαν οδηγίες στο δικηγόρο τους να τις αποσύρει, και να παραμείνει προς εκδίκαση η 274/02, για την οποία αφορά η παρούσα αίτηση. Κατά λάθος όμως ο δικηγόρος των αιτητών απέσυρε την 274/02, αντί των 275/02 και 276/02.

Η δικηγόρος της Δημοκρατίας δεν είχε ένσταση στο αίτημα για επαναφορά, αλλά τέθηκε ζήτημα από το Δικαστήριο κατά πόσο τούτο μπορεί να ευσταθήσει. Δόθηκαν οδηγίες για την καταχώρηση γραπτών αγορεύσεων. Σ΄αυτές οι δικηγόροι και των δύο πλευρών κάνουν επιμελή αναφορά στη σχετική νομολογία, βοηθώντας έτσι το Δικαστήριο στην κατάληξη του. Δεν θα συζητήσω σε έκταση τις νομολογιακές αρχές που διέπουν το ζήτημα που μας απασχολεί. Θα σταθώ μόνο στην απόφαση Δημητρίου ν. Δημοκρατί.ας 841/93, 2.9.96, όπου γίνεται αναφορά και στην υπόθεση Tsingis v. The Republic (1984) 3 C.L.R. 1262. Στην πιο πάνω υπόθεση συνοψίζεται η ορθή νομολογιακή αρχή του διοικητικού δικαίου, ότι δηλαδή εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η επαναφορά απορριφθείσας προσφυγής, ακόμη και στη περίπτωση ανεπιφύλακτης απόσυρσης της, όταν διαπιστωθεί ότι τούτο έγινε λόγω πραγματικής πλάνης ή λάθους.