ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

(2002) 4 ΑΑΔ 1083

13 Νοεμβρίου, 2002

[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

1. LORDOS HOTELS (HOLDINGS) LTD,

2. ARODAPHNE BAY DEVELOPMENTS LTD,

Αιτητές,

v.

1. ΚYΠΡΙΑΚHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

   Α) ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

   Β) ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 26/2001)

 

Διοικητική Πράξη ― Εκτελεστότητα ― Συγχώνευση εκτελεστής πράξης σε μεταγενέστερη εκτελεστή απόφαση, που ήταν το προϊόν της άσκησης ιεραρχικής προσφυγής κατά της πρώτης ― Συνέπειες.

Διοικητική Πράξη ― Βεβαιωτική σε αντιδιαστολή προς εκτελεστή ― Περιστάσεις του βεβαιωτικού χαρακτήρα της επίδικης απόφασης, η οποία ήταν απόφαση επί ιεραρχικής προσφυγής που είχε ασκηθεί εκπρόθεσμα.

Οδοί και Οικοδομές ― Αίτηση για άδεια οικοδομής ― Απόρριψή της και άσκηση ιεραρχικής προσφυγής κατά της απορρίψεως ― Το στοιχείο της γνώσης του αιτητή ως προς την απόφαση της απόρριψης της αρχικής αίτησης που ενεργοποιεί την προθεσμία για την άσκηση της ιεραρχικής προσφυγής ― Περιστάσεις της λήψεως γνώσης του αιτητή και εκπρόθεσμο της ιεραρχικής προσφυγής στην κριθείσα περίπτωση.

Οι αιτητές επεδίωξαν την ακύρωση της απόρριψης της ιεραρχικής προσφυγής τους εναντίον της αρχικής απορριπτικής απόφασης ως προς αίτησή τους για άδεια οικοδομής.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1.  Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση πρόβαλε προδικαστική ένσταση, ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη όσο αφορά την αιτούμενη θεραπεία Β. Οι αιτητές με αυτή ζητούν την ακύρωση της απόφασης του Επάρχου, με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή τους να τους χορηγήσει άδεια οικοδομής.

     Η θέση της είναι ορθή. Η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί ως προς το αίτημα αυτό. Η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη έχασε την εκτελεστότητά της και συγχωνεύθηκε στην απόφαση που λήφθηκε επί της ιεραρχικής προσφυγής, η οποία είναι και η μόνη εκτελεστή πράξη.

2.  Με την αιτούμενη θεραπεία Α, οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή τους εναντίον της απόφασης του Επάρχου Λάρνακας να μην τους χορηγήσει άδεια οικοδομής.

     Η ιεραρχική προσφυγή κρίθηκε ως εκπρόθεσμη γιατί η απόφαση του Επάρχου δόθηκε με την επιστολή ημερομηνίας 29.1.99 και όχι με αυτή της 8.12.99.

     Από τα στοιχεία των διοικητικών φακέλων προκύπτει ότι οι αιτητές με επιστολή τους ημερομηνίας 19.2.99 ζήτησαν από τον Έπαρχο να διασαφηνίσει τη θέση του. Ο δικηγόρος των αιτητών ανέφερε στη γραπτή απάντησή του πως ο Έπαρχος δεν απάντησε στην επιστολή τους αυτή και επανήλθαν με επιστολή του δικηγόρου τους ημερομηνίας 24.6.99, ζητώντας από τον Έπαρχο να επανεξετάσει την αρχική του απόφαση. Η παράλειψη του Επάρχου να δώσει διασαφηνίσεις δεν καθιστά ισχυρή τη θέση των αιτητών. Εύλογα μπορεί κάποιος να διερωτηθεί γιατί αδράνησαν αν πράγματι ήθελαν κάποιες εξηγήσεις και επανήλθαν μερικούς μήνες αργότερα.

     Η απόφαση που περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 8.12.99 είναι βεβαιωτική αυτής η οποία περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 29.1.99, η οποία έπρεπε να προσβληθεί με ιεραρχική προσφυγή.

     Ο ισχυρισμός του δικηγόρου του αιτητή ότι ορθά άσκησαν ιεραρχική προσφυγή εναντίον της απόφασης της 8.12.99, αφού η απόφαση της 29.1.99 δεν είναι αιτιολογημένη και ούτε δόθηκαν οι διασαφηνίσεις που ζήτησαν οι αιτητές με την επιστολή τους ημερομηνίας 19.2.99, πρέπει να απορριφθεί.

     Με την κοινοποίηση της απόφασης του Επάρχου με την επιστολή ημερομηνίας 29.1.99 ενεργοποιήθηκε η προθεσμία υποβολής ιεραρχικής προσφυγής. Η ασκηθείσα εναντίον της απόφασης που κοινοποιήθηκε στους αιτητές με την επιστολή ημερομηνίας 8.12.99 ασκήθηκε εσφαλμένα, αφού αυτή ήταν βεβαιωτική.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

L'Union Nationale (Tourism & Sea Resorts) Ltd κ.ά. v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λεμεσού-Αμαθούντας (1998) 3 Α.Α.Δ. 513,

Moran v. Republic, 1 R.S.C.C. 10.

Προσφυγή.

Ι. Νικολάου, για τους Αιτητές.

Μ. Μαλαχτού, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΗΣ Δ.: Με την προσφυγή αυτή οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο τις ακόλουθες θεραπείες:

«Α. Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η Αίτηση, ημερομηνίας 09.11.2000, με την οποία η Αρμόδια Αρχή αποφάσισε την απόρριψη της Ιεραρχικής Προσφυγής των αιτητών εναντίον της απόφασης του Έπαρχου Λάρνακας να απορρίψει την αίτηση για χορήγηση άδειας οικοδομής για προσθηκομετατροπές στο ξενοδοχείο Golden Bay στη Πύλα, είναι εξ υπαρχής άκυρη και/ή στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.

 Β.  Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η Αίτηση, με την οποία απέρριψαν την αίτηση των αιτητών για χορήγηση άδειας οικοδομής για προσθηκομετατροπές στο ξενοδοχείο Golden Bay στην Πύλα, είναι άκυρη και/ή στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»

Στις 13.4.81 χορηγήθηκε στους αιτητές άδεια οικοδομής για την ανέγερση του ξενοδοχείου Golden Bay στην Πύλα, της Επαρχίας Λάρνακας.

Κατά την ανέγερσή του έγιναν εκτεταμένες προσθηκομετατροπές. Οι αιτητές υπέβαλαν στις 15.11.83 αίτηση για έκδοση καλυπτικής άδειας οικοδομής. Αυτή απορρίφθηκε γιατί υπήρχε υπέρβαση στον ανώτατο επιτρεπόμενο συντελεστή δόμησης και παραβάσεις στο γήπεδο αντισφαίρισης, στους χώρους στάθμευσης, στον αριθμό των ορόφων και στο περιτείχισμα στην πρόσοψη της οικοδομής το οποίο επηρέαζε την οδική ασφάλεια. Ζητήθηκε από τον Έπαρχο Λάρνακας η υποβολή αίτησης και σχεδίων που να έδειχναν τις μετατροπές και προσθήκες που έγιναν. Περαιτέρω τους υποδείχθηκε να μετακινήσουν το περιτείχισμα και το γήπεδο αντισφαίρισης που επηρέαζαν την οδική ασφάλεια.

Στη συνέχεια οι αιτητές υπέβαλαν νέα αίτηση και σχέδια για έκδοση καλυπτικής άδειας. Απορρίφθηκε για τους ίδιους σχεδόν λόγους όπως και η προηγούμενη αίτηση.

Στις 28.2.85 και 29.10.87 υπέβαλαν αιτήσεις για να τους παραχωρηθεί χαλάρωση από τις πρόνοιες της Κ.Δ.Π. 196/76 όσον αφορούσε τα ποσοστά κάλυψης και το συντελεστή δόμησης για να καταστεί δυνατή η έκδοση καλυπτικής άδειας οικοδομής.

Ο Έπαρχος απέρριψε το αίτημά τους. Τους υπέδειξε για ακόμα μια φορά να άρουν τις υπερβάσεις που αναφέρθηκαν στις προηγούμενες επιστολές του.

Στις 25.10.90 υπέβαλαν νέα αίτηση για έκδοση καλυπτικής άδειας για το ξενοδοχείο καθώς και άδειας οικοδομής για επέκτασή του. Η τελευταία περιλάμβανε νέα πτέρυγα 120 δωματίων.

Ο Έπαρχος ανέφερε τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούσε να προχωρήσει σε περαιτέρω εξέταση της αίτησής τους και τους κάλεσε να συμμορφωθούν με τις υποδείξεις του και να υποβάλουν νέα σχέδια.

Στις 10.2.94 οι αιτητές υπέβαλαν νέα σχέδια. Αφορούσαν όμως μόνο την υφιστάμενη οικοδομήα δεν υποβλήθηκαν τροποποιημένα σχέδια για την προτεινόμενη επέκταση. Περαιτέρω, τα υποβληθέντα σχέδια είχαν σχεδιαστεί με τρόπο που καθιστούσε δύσκολο τον υπολογισμό του ποσοστού συντελεστή δόμησης και κάλυψης στο τεμάχιο.

Για το λόγο αυτό ο Έπαρχος ζήτησε την υποβολή νέων σχεδίων τόσο για την υφιστάμενη όσο και για την προτεινόμενη ανάπτυξη, τα οποία υποβλήθηκαν στις 30.8.96.

Από τη μελέτη των σχεδίων διαπιστώθηκε ότι ήταν διαφορετικά από εκείνα που υποβλήθηκαν με την αίτηση ημερομηνίας 25.10.90. Κρίθηκε ότι υπήρξε σημαντική διαφοροποίηση των σχεδίων και συνεπώς επρόκειτο για νέα αίτηση.  Για το λόγο αυτό ο Έπαρχος, με επιστολή του ημερομηνίας 29.1.99, υπέδειξε ότι έπρεπε να εξασφαλιστεί πρώτα πολεοδομική άδεια.

Οι αιτητές δεν προσέβαλαν την απόφαση αυτή. Επανήλθαν επί του θέματος με επιστολή του δικηγόρου τους ημερομηνίας 24.6.99. Αναφέρθηκε σ' αυτήν ότι στην επιστολή ημερομηνίας 29.1.99 δεν καταγράφονταν οι λόγοι που οδήγησαν στη λήψη της απόφασης που περιέχεται σ' αυτή. Ο Έπαρχος με επιστολή του ημερομηνίας 8.12.99, αφού έκαμε αναφορά στο ιστορικό της υπόθεσης, υπέδειξε πάλι στους αιτητές ότι προηγείται η υποβολή αίτησης στην Πολεοδομική Αρχή επαναλαμβάνοντας τη θέση του όπως τους κοινοποιήθηκε με την επιστολή της 29.1.99.

Στη συνέχεια οι αιτητές υπέβαλαν στις 19.1.00 ιεραρχική προσφυγή εναντίον της απόφασης του Επάρχου ημερομηνίας 8.12.99.

Ο Υπουργός Εσωτερικών, αφού έλαβε τις απόψεις του Έπαρχου Λάρνακας και του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή με την πιο κάτω αιτιολογία:

«. . . . η Αρμόδια Αρχή ορθά απέρριψε την αίτηση των πελατών σας ημερ. 30.8.1996 και ζήτησε την εξασφάλιση προηγούμενης πολεοδομικής άδειας γιατί εκτός από τις εκτεταμένες προσθηκομετατροπές στο ξενοδοχείο Golden Bay, με τα υποβληθέντα σχέδια ζητείται η προσθήκη νέας πτέρυγας (επέκταση κοινοχρήστων χώρων και προσθήκη νέων δωματίων).

Εξ' άλλου η προσφυγή σας είναι εκπρόθεσμη γιατί η απόφαση της αρμόδιας αρχής να απορρίψει την αίτηση των πελατών σας δόθηκε με την επιστολή της με αρ. 3619/80/V ημερομηνίας 29.1.99 και όχι με την επιστολή της με τον ίδιο αριθμό και ημερομηνίας 8.12.99 η οποία ήταν απλώς επεξηγητική».

Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση πρόβαλε προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη όσο αφορά την αιτούμενη θεραπεία Β. Οι αιτητές με αυτή ζητούν την ακύρωση της απόφασης του Επάρχου με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση τους να τους χορηγήσει άδεια οικοδομής.

Η θέση της είναι ορθή. Η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί ως προς το αίτημα αυτό. Η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη έχασε την εκτελεστότητά της και συγχωνεύθηκε στην απόφαση που λήφθηκε επί της ιεραρχικής προσφυγής, η οποία είναι και η μόνη εκτελεστή πράξη.

Με την αιτούμενη θεραπεία Α, οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή τους εναντίον της απόφασης του Έπαρχου Λάρνακας να μην τους χορηγήσει άδεια οικοδομής.

Όπως ανέφερα πιο πάνω, η ιεραρχική προσφυγή κρίθηκε ως εκπρόθεσμη γιατί η απόφαση του Επάρχου δόθηκε με την επιστολή ημερομηνίας 29.1.99 και όχι με αυτή της 8.12.99.

Η δικηγόρος της Δημοκρατίας, υποστηρίζοντας ως ορθή την απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών για απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής ως εκπρόθεσμης, πρόβαλε ότι η προθεσμία άσκησής της άρχιζε από τη λήψη της πρώτης επιστολής και συνεπώς η καταχώριση της στις 19.1.2000 είναι εκπρόθεσμη.

Ο δικηγόρος των αιτητών πρόβαλε ότι προσέβαλαν την απόφαση που περιέχεται στην επιστολή της 8.12.99 και όχι αυτή της επιστολής της 29.1.99 για το λόγο ότι η τελευταία στερείται αιτιολογίας.

Η δικηγόρος της Δημοκρατίας στήριξε τη θέση της αναφέροντας ότι δεν απαιτείται παράθεση της αιτιολογίας ως προϋπόθεση για στοιχειοθέτηση της πλήρους γνώσης η οποία είναι απαραίτητη για την έναρξη της προθεσμίας. Παρέπεμψε στην απόφαση L' Union Nationale (Tourism & Sea Resorts) Ltd κ.ά. ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λεμεσού-Αμαθούντας (1998) 3 Α.Α.Δ. 513. Λέχθηκε σ' αυτή ότι:

«Πλήρης είναι η γνώση η οποία επιτρέπει εις τον ενδιαφερόμενο να διαγνώσει με βεβαιότητα και ακρίβεια την υλική ή την ηθική ζημιά την οποία υφίσταται από τη δημοσιευόμενη ή κοινοποιούμενη πράξη (βλ. Θ.Δ. Τσάτσου «Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας» σελ. 74, Aspri v. Republic (1979) 3 C.L.R. 490, 497, 498)".

Eπεσήμανε στη συνέχεια πως με την επιστολή ημερομηνίας 29.1.99 ο Έπαρχος υπέδειξε στους αιτητές ότι ήταν απαραίτητη η εξασφάλιση πρώτα πολεοδομικής άδειας. Συνεπώς με αυτή έλαβαν πλήρη γνώση της θέσης του Επάρχου αναφορικά με την αίτησή τους.

Από τα στοιχεία των διοικητικών φακέλων προκύπτει ότι οι αιτητές με επιστολή τους ημερομηνίας 19.2.99 ζήτησαν από τον Έπαρχο να διασαφηνίσει τη θέση του. Ο δικηγόρος των αιτητών ανέφερε στη γραπτή απάντησή του πως ο Έπαρχος δεν απάντησε στην επιστολή τους αυτή και επανήλθαν με επιστολή του δικηγόρου τους ημερομηνίας 24.6.99 ζητώντας από τον Έπαρχο να επανεξετάσει την αρχική του απόφαση. Η παράλειψη του Επάρχου να δώσει διασαφηνίσεις κατά την κρίση μου δεν καθιστά ισχυρή τη θέση των αιτητών. Εύλογα μπορεί κάποιος να διερωτηθεί γιατί αδράνησαν αν πράγματι ήθελαν κάποιες εξηγήσεις και επανήλθαν μερικούς μήνες αργότερα.

Έχω τη γνώμη ότι η απόφαση που περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 8.12.99 είναι βεβαιωτική αυτής η οποία περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 29.1.99 η οποία έπρεπε να προσβληθεί με ιεραρχική προσφυγή.

Ο ισχυρισμός του δικηγόρου του αιτητή ότι ορθά άσκησαν ιεραρχική προσφυγή εναντίον της απόφασης της 8.12.99, αφού η απόφαση της 29.1.99 δεν είναι αιτιολογημένη και ούτε δόθηκαν οι διασαφηνίσεις που ζήτησαν οι αιτητές με την επιστολή τους ημερομηνίας 19.2.99, πρέπει να απορριφθεί. (Δέστε Moran v. Republic, 1 R.S.C.C. 10, 13).

Η θέση του Eπάρχου προκύπτει από την επιστολή ημερομηνίας 29.1.99. Ο Έπαρχος επεσήμανε στους αιτητές ότι απαιτείται η εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας και τους υπέδειξε ότι έπρεπε να αποταθούν στην Πολεοδομική Αρχή. Δίνει σαφώς και με βεβαιότητα το ζημιογόνο αποτέλεσμα ως προς τους αιτητές.  (Βλ. L' Union Nationale (πιο πάνω)).

Με την επιστολή της 8.12.99 δεν προκύπτουν στοιχεία τα οποία ήταν άγνωστα στους αιτητές. Απλά παρατίθεται το ιστορικό της υπόθεσης. Αυτό που επισημαίνεται είναι η αναφορά ότι η αίτηση που υποβλήθηκε δεν είναι ακριβώς ίδια με αυτή που εκκρεμούσε την 1.12.90. Τους υποδείχθηκε ότι τα νέα σχέδια διαφέρουν σημαντικά από αυτά που υποβλήθηκαν με την αίτηση ημερομηνίας 25.10.90 και αυτό οφείλεται σε νέα σχεδίαση του ξενοδοχείου, πράγμα που οι αιτητές γνώριζαν.

Από τη μελέτη της επιστολής ημερομηνίας 29.1.99 εύλογα προκύπτει το συμπέρασμα ότι για την αιτούμενη ανάπτυξη η οποία περιλάμβανε εκτεταμένες προσθηκομετατροπές στο ξενοδοχείο και προθήκη νέας πτέρυγας, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα σχέδια που υποβλήθηκαν στις 30.8.96 είχαν ουσιαστικές διαφορές με τα ήδη υποβληθέντα, η εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας πριν την άδεια οικοδομής ήταν απαραίτητη.

Συνεπώς, με την κοινοποίηση της απόφασης του Επάρχου με την επιστολή ημερομηνίας 29.1.99 ενεργοποιήθηκε η προθεσμία υποβολής ιεραρχικής προσφυγής. Η ασκηθείσα εναντίον της απόφασης που κοινοποιήθηκε στους αιτητές με την επιστολή ημερομηνίας 8.12.99 ασκήθηκε εσφαλμένα, αφού αυτή ήταν βεβαιωτική.

Για τον πιο πάνω λόγο η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο