|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 4 ΑΑΔ 730
10 Σεπτεμβρίου, 2002
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
L' HERITAGE HOTEL PROPERTIES LTD,
Αιτητές,
v.
ΔHΜΟΥ ΑΓIΑΣ ΝAΠΑΣ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 43/2001)
Δήμοι ― Τέλη αποκομιδής σκυβάλων ― Φύση και σκοπός του τέλους ― Νομολογιακά πορίσματα και εφαρμογή τους στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις υπό τις οποίες κρίθηκε νόμιμη η επιβολή του τέλους στην κριθείσα περίπτωση φορολόγησης ξενοδοχείου.
Δήμοι ― Δικαιώματα επαγγελματικής άδειας ― Η επαγγελματική άδεια είναι ετήσια και δεν τεμαχίζεται ανάλογα με το χρόνο λειτουργίας μιας επιχείρησης κατά τη διάρκεια του αντίστοιχου έτους ― Συνέπειες στην κριθείσα περίπτωση.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε την σε βάρος της επιβολή τελών καθαριότητας και επαγγελματικής άδειας, αναφορικά με ξενοδοχείο ιδιοκτησίας της.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η επιβολή του τέλους έχει σκοπό να καλύψει τη δαπάνη για την υπηρεσία και τη δημιουργία των μέσων για παροχή της υπηρεσίας. Το τέλος πρέπει να είναι ανάλογο με το γενικό κόστος της παροχής και δεν πρέπει εύλογα να υπερβαίνει την αξία της. Το κόστος δεν είναι κατ' ανάγκη μόνο η τρέχουσα δαπάνη για την παροχή της υπηρεσίας.
Είναι γεγονός αναντίρρητο ότι οι αιτητές καταφεύγουν στις υπηρεσίες του καθ' ου η αίτηση Δήμου για την αποκομιδή των σκυβάλων μετά την επεξεργασία που αυτά υφίστανται από το συμπιεστή που οι ίδιοι διαθέτουν. Και εφόσον υπάρχουν σκύβαλα για την αποκομιδή των οποίων χρησιμοποιούνται οι υπηρεσίες του Δήμου, οι αιτητές υπέχουν υποχρέωση καταβολής τέλους καθαριότητας. Η υποχρέωση των αιτητών για καταβολή τελών καθαριότητας θα υφίστατο εν πάση περιπτώσει ακόμα και στην πιο απίθανη περίπτωση της ανυπαρξίας σκυβάλων.
Ο καθ' ου η αίτηση Δήμος καθόρισε εκ των προτέρων τα καταβλητέα τέλη αποκομιδής σκυβάλων τα οποία, για την υπό εξέταση περίπτωση, δεν υπερβαίνουν τα οικεία τέλη που εκτίθενται στον Έκτο Πίνακα. Βλ. Άρθρο 83(γ) των περί Δήμων Νόμων που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Προκύπτει επίσης ότι ο καθ' ου η αίτηση Δήμος καθόρισε κριτήρια επιβολής φορολογίας καθαριότητας για το 2000. Τα κριτήρια αυτά συναρτώνται προς το αντίστοιχο ποσό που ξοδεύει ο Δήμος για την παροχή των υπηρεσιών, το είδος και το μέγεθος της επιχείρησης των φορολογούμενων. Τα κριτήρια που έχουν καθοριστεί βρίσκουν έρεισμα στη νομολογία. Ο τρόπος κατανομής των τελών παρουσιάζει εγγενείς δυσχέρειες οι οποίες καθιστούν πρακτικά δύσκολη αν όχι αδύνατη τη λεπτομερή αιτιολόγηση της φορολογίας για κάθε περίπτωση χωριστά. Στην προκείμενη περίπτωση τα τέλη καθαριότητας για τα ξενοδοχεία καθορίστηκαν για το έτος 2000 στο ποσό των £11 ανά κλίνη. Το ξενοδοχείο των αιτητών διαθέτει 232 κλίνες, το δε τέλος που έχει επιβληθεί ανέρχεται στις £2552. Και εφόσον το επιβληθέν τέλος δεν υπερβαίνει το ποσό των £10000.- που καθορίζεται από το νόμο ως το ανώτατο όριο που μπορεί να επιβληθεί για ξενοδοχεία, η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογη και εντός των ορίων των εξουσιών του καθ' ου η αίτηση Δήμου. Στον ισχυρισμό ότι το ξενοδοχείο άρχισε για πρώτη φορά τη λειτουργία του τον Απρίλιο 2000 και έτσι το ετήσιο τέλος σκυβάλων και τα ετήσια δικαιώματα επαγγελματικής άδειας έπρεπε να είχαν μειωθεί ανάλογα δίδεται ικανοποιητική απάντηση από το Δήμο ότι δηλαδή και άλλα εν λειτουργία ξενοδοχεία διακόπτουν τη λειτουργία τους κατά τη χειμερινή περίοδο και επαναρχίζουν με την έναρξη της τουριστικής περιόδου.
2. Τα δικαιώματα επαγγελματικής άδειας των αιτητών καθορίστηκαν στη βάση της παραγράφου (δ)(ι)(αα) του Τρίτου Πίνακα που είναι τα χαμηλότερα που προβλέπονται για ιδιωτικές εταιρείες. Οι αιτητές, οι οποίοι είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επιστολή τους ημερ. 18.11.2000 ζήτησαν μείωση κατά 1/3 των δικαιωμάτων επαγγελματικής άδειας που επιβλήθηκαν έπειδή «............ το ξενοδοχείο άρχισε τη λειτουργία του προς το τέλος Απριλίου αρχές Μαΐου 2000 .........».
Η επαγγελματική άδεια δεν τεμαχίζεται ανάλογα με το χρόνο λειτουργίας μιας επιχείρησης, παροχής ή διεξαγωγής εργασίας κλπ. Η επαγγελματική άδεια είναι χρόνια και συνεπώς ο χρόνος έναρξης του ξενοδοχείου των αιτητών δεν αποτελούσε παράγοντα που θα μπορούσε να επηρεάσει την επιβολή του ετήσιου τέλους επαγγελματικής άδειας. Εξάλλου, ο νόμος και οι σχετικοί κανονισμοί δεν προβλέπουν τέτοια δυνατότητα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δήμος Λεμεσού v. Zenios Closures Ltd (1995) 3 Α.Α.Δ. 249,
Georgallides v. The Village Commission of Ay. Phyla a.o. 4 R.S.C.C. 84,
M. J. Louisides Ltd v. The Municipality of Limassol (1988) 3(B) C.L.R. 1017,
Αδελφοί Λευκαρίτη Λτδ v. Δήμου Λεμεσού (1992) 4 Α.Α.Δ. 3992.
Προσφυγή.
Γ. Κουκούνης, για τους Αιτητές.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι αιτητές είναι ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου Melissi Beach Hotel στην Αγία Νάπα. Πρόκειται για ξενοδοχείο 4 αστέρων, 116 δωματίων και 232 κλινών που άρχισε να λειτουργεί τον Απρίλιο 2000.
Ο καθ' ου η αίτηση Δήμος Αγίας Νάπας με βάση το άρθρο 83(ζ) του περί Δήμων Νόμου, (Ν. 111/85 όπως τροποποιήθηκε) έχει αρμοδιότητα να προνοεί για την καθαριότητα και υγιεινή κατάσταση του Δήμου, τη συλλογή, αποκομιδή, διάθεση και επεξεργασία των σκυβάλων, να ελέγχει και παρεμποδίζει τη συσσώρευση σκυβάλων εις οιονδήποτε δημόσιο ή ιδιωτικό υποστατικό ή χώρο, να προμηθεύει και διατηρεί εις υγιεινή κατάσταση δημόσια σκυβαλοδοχεία ή άλλα δοχεία ή χώρους για προσωρινή εναπόθεση και αποκομιδή σκυβάλων, να προνοεί για τη λήψη παντός μέτρου αναγκαίου για την εξάλειψη και μετακίνηση οιασδήποτε ακαθαρσίας ή απορριμμάτων και για την περιστολή οιασδήποτε οχληρίας.
Ο καθ' ου η αίτηση Δήμος με βάση τις απορρέουσες από το νόμο εξουσίες του, επέβαλε στους αιτητές για το έτος 2000 τέλη καθαριότητας ύψους £2552 και δικαιώματα επαγγελματικής άδεια £464.
Οι αιτητές με επιστολή τους ημερομηνίας 18.11.2000 έφεραν ένσταση κατά των πιο πάνω φορολογιών. Αναφορικά με τα τέλη καθαριότητας, ισχυρίστηκαν ότι διαθέτουν στο ξενοδοχείο τους συμπιεστή σκυβάλων για την αγορά του οποίου δαπάνησαν ποσό πέραν των £7000 και καθώς λέγουν, το εν λόγω μηχάνημα, λειτουργεί με ηλεκτρικό ρεύμα σε κλειστό χώρο. Με αυτό, συμπιέζονται τα σκύβαλα του ξενοδοχείου και έτσι αποφεύγεται η δημιουργία δυσοσμίας, μικροβίων, οχληρίας και δεν επιβαρύνεται το φυσικό περιβάλλον. Ο χώρος, διατηρείται καθαρός και σε καλή υγιεινή κατάσταση. Οι αιτητές, κατ' επίκληση των προτερημάτων που συνεπάγεται η χρήση του συμπιεστή, έφεραν ένσταση στην καταβολή του επιβληθέντος τέλους και ζήτησαν όπως η περίπτωσή τους θεωρηθεί ως ειδική περίπτωση. Με βάση τα ανωτέρω, κάλεσαν τον καθ' ου η αίτηση Δήμο να αναθεωρήσει τη φορολογία.
Ο καθ' ου η αίτηση Δήμος με επιστολή του ημερ. 14.12.2000 πληροφόρησε τους αιτητές ότι κατόπιν εξέτασης, απέρριψε την ένσταση γιατί «.......... η επιβληθείσα φορολογία δεν αφορά μόνο την περισυλλογή σκυβάλων αλλά αποτελεί γενική φορολογία για τις υπηρεσίες καθαριότητας που προσφέρονται για τον έλεγχο, τη διατήρηση, την προστασία της καλής εμφάνισης του Δήμου και τη γενική υγιεινή κατάσταση αυτού» και κάλεσε τους αιτητές να καταβάλουν κλπ. τα ποσά των φορολογιών μέχρι 29.12.00.
Κατόπιν των ανωτέρω, οι αιτητές κατέβαλαν τις επιβληθείσες φορολογίες με επιφύλαξη των δικαιωμάτων τους. Με την παρούσα προσφυγή επιδιώκεται η ακύρωση των φορολογιών. Υποστηρίζουν συναφώς, ότι η ένσταση που υπέβαλαν δεν έτυχε οποιασδήποτε εξέτασης και ότι η απόφαση για τον καθορισμό και το ύψος των τελών καθαριότητας και δικαιωμάτων επαγγελματικής άδειας για το έτος 2000 στερείται αιτιολογίας.
Κατ' επίκληση του περιεχομένου της επιστολής του Δήμου ημερ. 14.12.2000 οι αιτητές ισχυρίζονται ότι εσφαλμένα ο καθ' ου η αίτηση Δήμος θεώρησε τα τέλη καθαριότητας και τα δικαιώματα ή τέλη επαγγελματικής άδειας φορολογία και μάλιστα γενική φορολογία πράγμα που αντιβαίνει, καθώς εισηγούνται, τις νομολογημένες αρχές ενώ ταυτόχρονα, καταδεικνύεται ότι ο καθ' ου η αίτηση Δήμος βρισκόταν σε πλάνη περί το νόμο και τα πράγματα.
Οι αιτητές ισχυρίζονται περαιτέρω ότι το ποσό της επαγγελματικής άδειας (Λ.Κ.464) υπερβαίνει το προβλεπόμενο ετήσιο δικαίωμα με βάση τον Έβδομο Πίνακα δυνάμει του άρθρου 103 όπως έχει τροποποιηθεί με το Nόμο αρ. 65(Ι)/96. Αναφορικά με τα τέλη καθαριότητας εισηγούνται πως έπρεπε να ετύγχαναν διαφορετικής μεταχείρισης εφόσον δεν απολάμβαναν των υπηρεσιών καθαριότητας που προσφέρει ο Δήμος ένεκα της χρήσης του συμπιεστή σκυβάλων που διαθέτουν για τη λειτουργία του οποίου, επωμίζονται τα έξοδα. Οι αιτητές υποβάλλουν εν προκειμένω ότι ο καθ' ου η αίτηση Δήμος ενήργησε αυθαίρετα, με κακή πίστη και καθ' υπέρβαση ή/και κατάχρηση εξουσίας. Για το ίδιο θέμα, οι αιτητές αναφέρουν ότι η επιχείρηση εστιατορίου fast-food McDonalds που λειτουργεί στην Αγία Νάπα και διαθέτει παρόμοιο συμπιεστή σκυβάλων φορολογήθηκε με τέλη καθαριότητας £600 για το 2000 ποσό δυσανάλογα μικρότερο του ποσού που αυτοί έχουν φορολογηθεί για τον ίδιο χρόνο (2000).
Στη Δήμος Λεμεσού ν. Zenios Closures Ltd (1995) 3 Α.Α.Δ. 249 ειπώθηκαν τα εξής:
«Επανειλημμένα έχει λεχθεί ότι ασχέτως του ανταποδοτικού χαρακτήρα του τέλους, η υποχρέωση καταβολής του υφίσταται και στην περίπτωση ακόμη που ο υπόχρεος προς καταβολή δεν χρησιμοποιεί τις παρεχόμενες υπηρεσίες (βλ. σχετικά Nicos Kyriakides & Sons Ltd v. The Municipal Committee of Limassol (1985) 3(B) C.L.R. 607, Christodoulos Demetriades & Co. Ltd v. The Municipality of Limassol (1987) 3 C.L.R. 145 καθώς και τις πρωτόδικες αποφάσεις στις υποθέσεις M.J. Louisides Ltd v. The Municipality of Limassol (1988) 3(B) C.L.R. 1017 και υπόθεση Γεώργιος Π. Ζαχαριάδης Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2129.) Βλ. επίσης Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959. σελ. 150 και 152.
Η επιβολή του τέλους έχει σκοπό να καλύψει τη δαπάνη για την υπηρεσία και τη δημιουργία των μέσων για παροχή της υπηρεσίας. Το τέλος πρέπει να είναι ανάλογο με το γενικό κόστος της παροχής και δεν πρέπει εύλογα να υπερβαίνει την αξία της. Το κόστος δεν είναι κατ' ανάγκη μόνο η τρέχουσα δαπάνη για την παροχή της υπηρεσίας. (Βλ. μεταξύ άλλων Haris Georgallides v. The Village Commission of Ay. Phyla a.o. 4 R.S.C.C. 84, M.J. Louisides Ltd v. The Municipality of Limassol (1988) 3(B) C.L.R. 1017 και Αδελφοί Λευκαρίτη Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (1992) 4 Α.Α.Δ. 3992).
Είναι γεγονός αναντίρρητο ότι οι αιτητές καταφεύγουν στις υπηρεσίες του καθ' ου η αίτηση Δήμου για την αποκομιδή των σκυβάλων μετά την επεξεργασία που αυτά υφίστανται από το συμπιεστή. Και εφόσον υπάρχουν σκύβαλα για την αποκομιδή των οποίων χρησιμοποιούνται οι υπηρεσίες του Δήμου, οι αιτητές υπέχουν υποχρέωση καταβολής τέλους καθαριότητας. Η υποχρέωση των αιτητών για καταβολή τελών καθαριότητας θα υφίστατο εν πάση περιπτώσει ακόμα και στην πιο απίθανη περίπτωση της ανυπαρξίας σκυβάλων. Βλ. Zenios Closures Ltd (ανωτέρω).
Από τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου προκύπτει ότι ο καθ' ου η αίτηση Δήμος καθόρισε εκ των προτέρων τα καταβλητέα τέλη αποκομιδής σκυβάλων τα οποία, για την υπό εξέταση περίπτωση, διαπιστώνω ότι δεν υπερβαίνουν τα οικεία τέλη που εκτίθενται στον Έκτο Πίνακα. Βλ. άρθρο 83(γ) των περί Δήμων Νόμων που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Προκύπτει επίσης από τα ίδια στοιχεία που έχω ενώπιόν μου ότι ο καθ' ου η αίτηση Δήμος καθόρισε κριτήρια επιβολής φορολογίας καθαριότητας για το 2000. Τα κριτήρια αυτά συναρτώνται προς το αντίστοιχο ποσό που ξοδεύει ο Δήμος για την παροχή των υπηρεσιών, το είδος και το μέγεθος της επιχείρησης των φορολογούμενων. Τα κριτήρια που έχουν καθοριστεί βρίσκουν έρεισμα στη νομολογία. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο τρόπος κατανομής των τελών παρουσιάζει εγγενείς δυσχέρειες οι οποίες καθιστούν πρακτικά δύσκολη αν όχι αδύνατη τη λεπτομερή αιτιολόγηση της φορολογίας για κάθε περίπτωση χωριστά. Στην προκείμενη περίπτωση τα τέλη καθαριότητας για τα ξενοδοχεία καθορίστηκαν για το έτος 2000 στο ποσό των £11 ανά κλίνη. Καθώς έχει προαναφερθεί, το ξενοδοχείο των αιτητών διαθέτει 232 κλίνες, το δε τέλος που έχει επιβληθεί ανέρχεται στις £2552. Και εφόσον το επιβληθέν τέλος δεν υπερβαίνει το ποσό των £10000 που καθορίζεται από το νόμο ως το ανώτατο όριο που μπορεί να επιβληθεί για ξενοδοχεία, θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογη και εντός των ορίων των εξουσιών του καθ' ου η αίτηση Δήμου. Θεωρώ ανεδαφικό το επιχείρημα των αιτητών που αναφέρεται στο εστιατόριο fast-food McDonalds στην Αγία Νάπα. Είναι αυτονόητο ότι η σύγκριση μεταξύ ανόμοιων καταστάσεων και δεδομένων δεν προσφέρεται για το σκοπό που οι αιτητές θέλησαν να επιχειρηματολογήσουν. Στον ισχυρισμό ότι το ξενοδοχείο άρχισε για πρώτη φορά τη λειτουργία του τον Απρίλιο 2000 και έτσι το ετήσιο τέλος σκυβάλων και τα ετήσια δικαιώματα επαγγελματικής άδειας έπρεπε να είχαν μειωθεί ανάλογα δίδεται ικανοποιητική απάντηση από το Δήμο ότι δηλαδή και άλλα εν λειτουργία ξενοδοχεία διακόπτουν τη λειτουργία τους κατά τη χειμερινή περίοδο και επαναρχίζουν με την έναρξη της τουριστικής περιόδου.
Έρχομαι τώρα στο θέμα των δικαιωμάτων επαγγελματικής άδειας. Όπου απαιτείται χορήγηση επαγγελματικής άδειας τα δικαιώματα που επιβάλλονται «........... δεν υπερβαίνουν τα οικεία δικαιώματα τα εκτιθέμενα εις τον Τρίτον Πίνακα.» Στον Τρίτο Πίνακα γίνεται, μεταξύ άλλων, πρόνοια:
« Ετήσιον
δικαίωμα
μη υπερβαίνον
£
(δ) Εταιρείαι περιωρισμένης ευθύνης ασκούσαι
ασφαλιστικάς, ατμοπλοϊκάς, αεροπορικάς
ή τραπεζικάς εργασίας, ως επίσης και oργα-
νισμοί χρηματοδοτήσεως ................................ 3.000
(ε) Εταιρείαι περιωρισμένης ευθύνης μη εμπί-
πτουσαι εντός της παραγράφου (δ) ανω-
τέρω -
(ι) ιδιωτικαί εταιρείαι: είτε ημεδαπαί είτε
αλλοδαπαί είχε ελεγχόμεναι υπό αλλο-
δαπών είτε όχι -
(αα) Εχουσαι εκδοθέν μετοχικόν κεφά-
λαιον μη υπερβαίνον τας £5000 ή
αριθμόν υπαλλήλων μη υπερβαί-
βαίνονται τους 5 ......... 450»
Στον ίδιο πίνακα υπάρχει πρόνοια η οποία επιτρέπει ετήσια αύξηση των δικαιωμάτων μέχρι 14% κλπ. Στην περίπτωση που εξετάζουμε τα δικαιώματα επαγγελματικής άδειας των αιτητών καθορίστηκαν στη βάση της παραγράφου (δ)(ι)(αα) ανωτέρω που είναι τα χαμηλότερα που προβλέπονται για ιδιωτικές εταιρείες. Οι αιτητές, οι οποίοι είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επιστολή τους ημερ. 18.11.2000 ζήτησαν μείωση κατά 1/3 των δικαιωμάτων επαγγελματικής άδειας που επιβλήθηκαν επειδή «............ το ξενοδοχείο άρχισε τη λειτουργία του προς το τέλος Απριλίου αρχές Μαΐου 2000 .........».
Η επαγγελματική άδεια δεν τεμαχίζεται ανάλογα με το χρόνο λειτουργίας μιας επιχείρησης, παροχής ή διεξαγωγής εργασίας κλπ. Η επαγγελματική άδεια είναι χρόνια και συνεπώς ο χρόνος έναρξης του ξενοδοχείου των αιτητών δεν αποτελούσε παράγοντα που θα μπορούσε να επηρεάσει την επιβολή του ετήσιου τέλους επαγγελματικής άδειας. Εξάλλου, ο νόμος και οι σχετικοί κανονισμοί δεν προβλέπουν τέτοια δυνατότητα.
Για τους λόγους που έχουν εξηγηθεί η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.